HET PROCES-VAN DER LUBBL
SU!
igipi
Pllffj
Radioprogramma's.
HAAR AVONTURIER.
De vijf beklaagden. Een .volmaakt imbeciel, maar
waarschijnlijk geen werktuig der nazi's. Commu
nistenhaters als getuigen. Hypothesen.
(Bizomdere correspondentie).
Berlijn, 27 October.
Waar blijft Sherlock Holmes, of ten
minste zijn geest, om ons door dit met
clcn dag ingewikkelder procos den
"weg to wijzen? Het is ai de eerste plaats
een „hoog-politiek" proces, hot hoeft als
hoofddeel minder do bestraffing van
Marinus van der Lubbo, die nog heden
allesbehalve don indruk maakt van oon
persoonlijkheid' van eenige botookonis,
dan wel het blootstellen van het commu
nisme als landsverraderlijko partij in
het bi zon dor in Duïtschland on zeer in
het bizonder in do maand Februari 1933.
Van der Lubbo is een soort communist.
Toevallig Hollander, Wij zullen daarop
zieker geen bi zand eren prijs stellen. Hij
behoorde in Nederland blijkbaar tot do
zeer kleine groep, d'êe een meer anarchis
tisch karakter droeg. Geen typische Mos
kou-bolsjewiek dus. Meer ecu jongeling van
dn revolutionaire daad van do theorie
En do overige vier beklaagden?
Do Duilsclier Torgler is communist,
aller-officicelst Moskou-bolsjewiek, was
voorzitter van de communistische fractie
van 'niet minder don 100 (op de bijna
600} afgevaardigden in den Duitschen
Rijksdag. Do Bulgaren waren eveneens
Moskou-bolsjewiki en zijn hot natuurlijk
nog. Taneff is geen „hoog©" ond'er hen.
Popoff echter is een stellig zeer intelli
gent en zeker ook invloedrijk internatio
naal communistisch leider. En Dimilroff
ton slotte, de groot© publieke attractie in
dit monsterproces, is zonder ecmlgeu
twijfel oen der internationale hoofdfigu
ren, toevallig Bulgaar, in werkelijkheid'
reeds lang geïnteresseerd' in wat Moskou
„de wereldrevolutie" pleegt to noemen.
Het eigenaardige nu bij dit proces is,
dat behalve hij de rechters ,bij de aan
klagers, de beklaagden, de verdedigers en
«aikele reg ecriirigs ins tan t ie' sde actie van
ieschuld'iging niet bekend is geworden.
Pas lret verloop van het proces zelf,
vooral het verhoor der honderd en meer
getuigen, brengt aan het licht, waarom
naast v. d1. Lubbo nog vier andere com
munisten op de bank der beklaagden zit
ten, on hoe men er toe gekomen is om
hen te arrestoeren on in arrest to houd®.
Torgler is onmiddellijk den dag na den
brand' gearresteerd. Dat wisten we teen
eek ree Is ,bet stond' in alle bladen, en
we wisten natuurlijk ook in grove trek
ken, waarom. Hij was nu eenmaal oen
der lei knule mannen van de Duitsclio
Communistische Partij cm kon dtis als
een soort gijzelaar beschouwd worden
voor de gehoelo partij, met welke hot
Nieuwe Duitsehland' juist in ecm strijd
„op leven en dood" verwikkeld was en
die men natuurlijk gaarne mot deze
revolutionaire brandstichting in de aller
nauwste verbinding wilde brengen.
Dimitroiff, Popoff en Ta'neff werden
pas veel later in arrest gezet. En wel
door een toeval. Zo zaten te zamen in
een Berlijhscli koffiehuis en kwamen
een kellner aldaar „verdacht" voor. Die
belde de politie op en liet de drie vreem
delingen. pakken. Pas tenen mem ze bad,
bleek, d'at men met Bulgaarscho comma-
au stem te doen had ern dat ©r imtusschen
getuigen opgedoken waren, die den Bul
gaar Popoff tijdens de brandstichting
uit don Rijksdag vluchtend en den mid
dag vóór d© brandstichting met Torgler
bininen in den Rijksdag in eetn intiem
onderhoud gezien meenden to hebbeta.
Ten slotte waren er ook getuigen, die
dien middag niet alleen Torgler en
Popoff, maar ook Torgler env. d.
Lubbe tezamen gezien hadden, en wel
even te vaten in do zaal, grenzend aan
den corridor, waar Torgler on Popoff
tezamen gesproken moeten hebben. Al
deze geluigcn bobben "no, op het oogen-
blik dat ik deze samenvatting schrijf,
aan het woord gehoord en allen hebben
zo hun verklaringen door plechtigen ©ed
bevestigd. Twee van do drie getuigen, die
Toa-gler met onmiddellijk achter hem
v. d'. Lubbo gezien moetnen to hebben,
zijn als leden van den Rijksdag collega's
van Torgler on kennen hom natuurlijk
goed, vooral waar Torgler do laatste
jaren bij talloozo gelegenheden voor zijn
fractie in den Rijksdag het woord ge
veerd heeft.
Een wisseling is hier dus inderdaad vol
komen uitgesloten. Slechts staat juridisch
nog niet vast, dat do opvallende man met
hei bleeke gezicht, den dichten haardos,
do vooruitspringende lippen en do uitste
kend© kaakbeenderen, in wiein deze drie
getuigen reeds den avond au do brand
stichting op bel hoofdbureau van politie
v. d. Lubbo herkend rnoonen te hebben,
ook werkelijk bij Torgler hoorde. Men zag
slechts ,dat hij vlak achter Torgler dooi
de zaal (dezelfde, waarin nu de gerechts
zitting plaats heeft) maar buiten ging, cm
meend© te zien ,dat Torgler verward keek
cai de tweed© mam zich achter hem tracht
te te verschuilen.
Deze zelfde drie getuigen zijn karton
tijd daarna door dezelfde corridor geko
men, die toegang tot de bewuste zaal geeft
en verklaren toen Torgler op oen sofa te
hebben zien zitten naast een bleckein mam,
in wien zij later den Bulgaar Popoff meo-
nen herkend lo hebben.
Torgler kon hiertegenover des ochtends
niets anders verklaren, dam dat hij vóór
de brandstichting noch v. d. Lubbe noch
Popoff ooit gezien, laat staan gesproken
heeft, on dat deze verklaring de „lom-
tere, zuivere waarheid" is.
D© Bulgaar Popoff heeft voorloopig nog
niet veel anders tot zijn verdediging aan
Le Voeren, dan dat hij nimmer in den
Rijksdag ge-iveest is en den afgevaardigde
Torgler en den brandstichter Man der
Lubbo pas na den brand voor het oersl
gezien beeft.
Dimitroff ontkent natuurlijk eveneens,
het mmste mot de brandstichting te ma
ken gehad te hebben en op dein avond
van don brand op bet perron in Miinchem
to bobben gestaan cup het punt, don slaap
wagon maar Berlijn te bestijgen een
alibi, dat -inlusschcm nog niet vastgesteld
is.
Tanelf t©n slotto is niet in den R'jks-
dag ge-zien en ook niet direct met don
brand' i'n verband1 gebracht, zaodat tot
holen mict erg duidelijk is, waarom men
hom achter slot en grondel gezet hooft.
En Van der T.utbe bhft hardnekkig in
zin houding volharden. Wat hij, op hcetcr-
daad betrapt, toegegeven heeft, ontkent
hij ook heden niet Maar voor het overige
zwijgt hij in allo talon cn laat zich
hoogstens een bijna onhoorbaar ,vjieon"
ontlokken als hij met getuigen geconfron
teerd wordt en moet verklaren of hij deze
gekend heeft en nu herkent. Van der Lub
bo kent en herkont niemand meer Man
der Lubbo is de wonderlijkste beklaag
de, dien wij ooit voor don rechter gezien
hebben. Hij is, gespeeld of echt een. vol
maakte imbeciel. En todh schijnt hij te
volgen wat er in de zaal, die hij' niet ziet
en die hem niet ziet, aan wonderlijke din
gen geschiedt.
3a, en nu beginnen we oins toch af te
vragen, waar dit geweldig procesj, dat de
heelo wereld in beroering gebracht hoeft,
op uit moet lodpen Steeds moor getuigen
worden noodig ,en toch komt men. op
den. keeper beschouwd, niet veel verder.
Laten we trachten samen te vatten (of
schoon dat steeds moeilijker wordt): Do
dader Man der Lub'bo is op lieeterdaad
betrapt en heeft bekend. Dat wil zeggen,
hij heeft onmiddellijk alle schuld op zich
genomen. Het z.g. „.Bruinboek" houdt vol
dat hij dit doet in de wetenschap, zekere
machtige mannen in de nalio-naal-socia-
üslischo partij in Berlijn adder zich te
hebben ,die er to gologenortijJ wel voor
zullen zorgen, dat bij ontvluchten kan en
ergens in veiligheid en welstand zijn jonge
leven kan voortzetten. Zoo althans hoorde
ik zelf omiangs in Nederland nog in volte
overtuiging verkondigen. Deze meaning
zal natuurlijk volkomen ontzenuwd zijn,
als men straks v. d. Lubbe ter dood ver-
oiordeelt óm ophangt. Ware liet werkelijk
juist, dat onze iandgenool slechts een
marionet in zulke handen geweest is en
wil men hem niet laten ontkomen, maar
ophangendan riskeeit men m i. dal
hij onmiddellijk na het vernemen van zijn
vonnis hei eenige doet, wat logisch is,
dat wil zeggen: alles bekent en daardoor
tenminste zijn leven redt of ton minste
verlengt. Gelooft men in vollen ernst, dat
een regeering, voelde zij zich schuldig, liet
daarop zou laten aankomen?
Ware dan niet veel meer voor de hand
liggend geweest ,dal zij v. d. Lubbo nog
vc„or het openbaar proces do gelegenheid
gebeden zou hebben, .onvoorzichtighe
den" te begaan? En als men beweert, dat
zij zich daardoor juist belast zou hebben,
ware deze oplossing dan minder gevaar
lijk voor het Duitsdie prestige, dan wan-
neei de bom pas na de veroordeoling
barst? Nadat dc heele wereld van alle
bizondeihoden, die hot proces aan bet
licht brengt, kennis genomen heeft?
Neen, de neutrale toeschouwer en toe
hoorder in de gerechtszaal zelf Iweft nog
geen enkel bewijs kunnen naspeuren, dat
ton nacleelc van naliumml-sooialisLen kan
aangevoerd worden. Zij, die een blamage
voor deze partij wenschen, zullen daar
door wellicht teleurgesteld zijn. liet recht
moet echter Zijn loop hebben, afgezien
van elko politieke overweging En .deze
rechters uit Leipzig, de president vooral
zijn stellig objectief.
Van nationaal socialistische zijde k. n
men echter sinds eenige dagen re.ols
triomfantelijk fanfares lezen rn hoxren
o<ver -getuigenverklaringen, die de schuld
der communisten naar hun meening
reeds overtuigend bawe/.cn heb'-ön. En
hier moet ik ais toeheo der verklaren, tipt
ik die overtuiging nog in gcenen. dooie
gekregen heb. Juist is, dat eenige gehügen
onder cede verklaard heb'on 'J org.er met
v, d. Lubbe eenige uren voior don brand
in den Rijksdag te hebben gezien Toiig-
ler kort 'daarop cp een so'a ivia-t Popoff
to hebben waargenomen Popofi kort na
liet eeisto uitbreken van don b.an t in de
reslauratiezaal, die v d. Lubbe gesticht
had, uit een der hoofd portalen naar bui
len te hebben zien wegrennen Juist is,
dat een getuige dienzelfden middag v. d.
Lubbe builen den Rijks lag gezien lie. ft.
Maar al dadelijk vult op, dit de drie ge
tuigen, twee Duitschrrs en eon Ooskn-
i ijk er, die v, d. Lubbe cn l'opoft' met
Eergier gezien meene-n te hebben. elkaar
in 'niet onbelangrijke punten tegen-'pre
ken. Vooits, dat twee van deze dne na io-
aal-socialistischc leden van d°n Duit
schen Rijksdag rijn. en een van hen in
1923 nog links radicaal DuiRch com
munist was. 'terwijl de detdc getuige- tol
de Ooslem'ijkïCibe na'iopaal-socialistcn be
hoort. Al neemt men aan, dat z'f onder
eedo verklaard hebben, wat hun als
waarheid vcorkomt, dan nog moet de ob
jectieve waarnemer aan de mogelijkheid
denken ,dat bun conmumistenhant bun on
bewust parten gespeeld hoeft
Neen, zeer overtuigend zijn deze _on
andere verklaringen onder cede nog niet.
Dan Zijn daar nog de rapporten dor
deskundigen, belangrijk, omdat alio drie
bet er over eens Zijn, dat de brand' in do
groole zittingszaal niet door v. d. Lubbe
alleen gesticht kan Zijn. Maar uit welken
hoek kwamen dan zijn helpers? Is Popoff
dan de tweede man geweest, (lie da ge
heimzinnige zelfontbrandbare vloeistof over
de groote zaal verdeelde,- terwijl v. d, Lubbe
in de andere zalen, corridors en kelders
kleine brandjes stichtte om de brandweer
op een valscb spoor te brengen? Waarom
moest de brandweer afgeleid' worden?
Zij, die aan de schuld' der natkwmal-
sociaJisten gelooven, zeggen, om door ©en
van do straat uit zichtbare brand de
brandweer zoo tijdig te alarmeeren, dat
de brand in do gToote zaal nog tijdig gc-
blusoht kon worden en de propagandis
tische uitwerking toch groot genoog bleef.
Waar tegen te zeggen valt, dat eon tijdig
telefonisch alarm van een on beken do"
dat met niet minder schade evengoed had
kunnen bewerkstelligen.
Zij, die de communisten voor dc brand
stichters houden, zeggen, dat v. d. Lubbe
zaji werk slecht gedaan heeft, en dat de
bedoeling was, dat h'ij rond'om do groole
zaal kleinere brandhaarden had' möetein
aanloggen om de brandweer d'aaxhc-en te
lokken, en dat deze branden bedoeld wa
ren op plaatsen, die van de straat af niet
zichtbaar waren.
Met opzet heb ik eens al deze lezingen
en mogelijkheden opgesomd, omdat d© lezer
de dagelijksche verslagen met andere oog-en
kan zien on zelf zi'ln meening kan vormen.
Maar ik «blijf er bij': Sherlock Holmesi ont
breekt ons. öf ten minste iemand, die v. d.
Lubbo tot spreken fcan brengen.
II.
GEMEÏWJ) NIEUWS.
Ongeluk met oliestel.
Meisje verbrand.
De 16-jarige dochter van A. R. te Twij-
zei gerankte bij het bijvullen van een
brandend oliestel in brand. Hoewel de bran
dende kïeeren spoed'g' gedoofd waren, vein
ergerde haar toesiand' toch zoodanig, dat
zij aan de gevolgen is overleden.
Inbraak.
In pastorie.
Door insluiping in de r.k, pastorie te
Hilversum, hebben dieren een groot aantal
gouden sieraden, ringen, enz., ontvreemd.
Een van de vermoedelijke dadels is gear
resteerd.
Ziekte van Weil.
T e "S t. M a a r t e n s d ij k.
Tc St. Maartensdijk doet zich bij een
schipper een geval van de ziekte van
Wei! voor.
Meisje in brand.
Ernstig ge wond.
Bij het aanmaken van de kachel geraak
ten de kleeren van het dienstmeisje S.
to 'Ouderkerk in brand. Ze kroeg brand
wonden over het geheel© lichaam. Ilaar
toestand is ernstig.
Brand in een school,
In de openbare schoot te Krimpen a.
d. IJssel ontstond in oon der lokalen door
het vallen van vonken uit de kachel brand.
De school werd direct ontruimd. De brand
weer wist uitbreiding te voorkomen.
Heus ch,
veilig rijden
kost niet veel
tijd. Veilig rijden
is „de moeite
waard": 5 minuten
tijdverlies kan het be
houd van Uw leven zijn
Neemt steeds
Overreden en gedood.
In de gemeente Haarlemmermeer is de
50-jarige W. uit Zaandam, dlie plotseling
den weg overstak, door oen auto over
reden en op slag gedood.
Van paard gevallen.
Levcnsgevaa ri ijk gewond.
Tc Halfweg is de 19-jarige 0. M. van.
een ongezadeld paard gevallen en met.
een beschadigde wervelkolom opgenomen.
Zijn toestand is hopeloos.
Een episode uit den Derügjangen Oorlog.
Oorspronkelijke schets van
G. P. BAKKER
5)
Saxon greep zijn pistool, richtte kalm
op den woesteling, die de trap begon to
beklimmen, hel zwaard getrokken; de an
deren bleven besluiteloos staan.
„Mannen 1 Is dc buit niet voor de eer
ste?" schreeuwde Saxon. „Zijn er geen
schatten en vrouwen genoeg in Maagden
burg? Dit lijkt oproer. Daarvoor zou je
kunnen hangen."
De hopman heeft gelijk," riep een jong
soldaat, blijkbaar onder den indruk van
den dienst onder Wallenstein, misschien
ook scheen Saxon hem niet onbekend.
„Kroaat, steek op je zwaard," vervolg
de hij.
„Kom mee," sprak een ander. „,lkdank
je mijn hals te wagen voor een dronken
gek."
Slechts één Kroaat scheen zrjn landge
noot te willen volgen. „Ze is mooi,"
zei hij.
„In naam des keizers. Verwijdert u,"
klonk nu weer Saxon's luide stem
hooghartig en scherp, geen tegenspraak dul
dend de toon der Wallensteinsche offi
cieren.
Tot ZÜQ verlichting begonnen de so.daton
af te trekken. Slechts de groote Kroaat
bleef schreeuwend achter. Zelfs zijn lands
man liet hem in dén steek
„Kom ga mee weg. Het wordt een
halszaak," ried deze zich afwendend, maar
de ruwe kerel brulde:
„Ik wil die mooie, zwarte meid heb
ben, ik zal hem..." stormde de trap op
mei oogen fonkelend' van drank en harts
tocht.
Een schot knakle. Het zwaard kletterde
naar beneden, het lichaam bonsde langs
de trap, maar geen der plunderaars keek
om.
Huil tijd was te kostbaar.
Saxon ging zitten op de bovenste trede
van de trap.
Weer hoorde hij achter zich do deur
open gaan, maar hij verroerde zich niet
Moe en duizelig door de vele gebeurtenis
sen, bijna den geheelen dag zo-nder voed
sel, had hij zich met bovenmcnschelljke
wilskracht op de been gehouden, om de
vrouw te redden van den -dood en zoo
vele ergere dingen, waaraan hij niet durfde
denken.
„Wat is ze mooi," dacht hij, „die groole,
zwarte oogen..."
Hij hoorde zachte voetstappen en wilde
opstaan, maar eensklaps voelde hij een
krachtigen dolkstoot tusschen d© schouder
bladen. Hij tuimelde voorover, greep nog
juist de trapleuning. Met moeite richtte
hij zich op, keek in het mooie gelaat.
Met donkere, fonkelende oogen stond'ze
voor hem, heel groot en heel slank, dén
driekanten, Italiaanschen dolk van den
hopman nog geklemd' in de smalle witte
hand'.
Al et weeke, nauwelijks in bedwang ge
houden slem, zeide Saxon:
„Neen, mis, hoogstens een liohte wond©
niet de eerste maal mijn maliën-
Inbraak te Blaricnm.
f200 gestolen.
In dc villa van den heer Van V. te
Blaricum is ingebroken in een dor slaap
kamers, tenvijl de bewoners in d'e voor
kamer zaten. Een geldkistje mot f200 is
gestolen.
Inbraak in kerk.
Sieraden gestolen.
In de r.-k. kerk van Maasmei (L.) is
ingebroken. Uit een ex-volokast zijn vele
gouden voorwerpen gestolen.
Door auto overreden.
Meisje ernstig gewond.^
Bij Noordwijk Binnen is zekere D. 0„
die met zijn meisje langs den weg liep,
door een auto overreden, waarvan da be
stuurder door de lichten van een tegemoet
komende auto werd verblind.
0. kreeg een schouderfractuur. Het
meisje werd meegesleurd en ernstig ge
wond.
Op heeterdaad betrapt.
Een der betrapten ontvlucht.
■Op vermoeden van Bbraak, wilde een
agent in oen pand aan de Toilingerstraat
te Rotterdam een onderzoek instellen, doch
juist toen hij het huis wilde binnen gaan,
kwamen twee mannen er uit. Do agent
hield ben aan, doch een hunner sprong
over de fiets van den agent_ en ontkwam.
De andere, zekere J. IX, is opgesloten.
[Er wordt niets vermist. Wel was alles
overhoop gehaald.
Woensdag, 1 November 1933.
Hilversum, 296 M.
M ARA-uitaending.
8 u. Gramofoonplatcn. 9.30 u. Onze Keu
kan, door P. J. Kers. 10 u. Morgenwij
ding VPRO. 10.15 u. Voor Arb. i.d. Con
tinubedrijven: VARA-Kleinorkcst o.l.v. II,
de Groot en J. Oudegoest (causerie). IE
u. RVU. Zustor F. Meyboom: Instellingen,
die men nooJig heeft in geval van ziekte.
11.30 u. Vervolg gevarieerd' programmal.
12 u. De Notenkrakers o.l.v. B. Wing.
2 u. Zenderverzorging. 2.15 u. Chopin*
recital door J. Rodriguez Lopez. 3 u.
Voor de kinderen. 5.0 u. Jack Boe a,nict
the Blue Bees. 6.30 u. RVU. Dr. C. D. J.
Brandt: De Utopia van Thomas Morus.
7 u. Causerie dr. F. M. Wibaut 7 20 u.
Watten, spel van Beversluis, muziek van
H, It. d© Vries m.m.v. VARA-toonocl ol.v,
W. v. (Nippellen en de Flierefluiters o.i.v.
J. v. d. Horst, 8.30'u. SOS-berichten, Vaz
Dias en VARA Varia. 8.45 u. VARA-or-
fcest o.l.v. II, de Groot, m.m.v. L. Kus-
netzowa (zang). 9.30 u. Gramofoonplaten.
9.45 u. Venmig orkcstconccrt. 10.15 u. Cau
serie F. Nienhuys, met gramofoonplaten,
10,45 u. Die Notenkrakers ol.v. D. Wins.
11.30—12 u. Gramofoonplaten
Iluiz en, 1875 M.
NCRV-uitzending.
8 u. Schriftlezing en meditatie. 8,15
9.30 u. Gramofoonplaten. 1030 u, Morse i-
dienst o.l.v. ds. A. RingnoMa. 11 U.
v. d. Horst en mevr. C. v. Ravenzwaay -
Möilenkamp (zang). 12.15 u. Gramofoon-
piatem. 12.30 u. Vervolg concert. 1.15 u,.
Orgelspel F. Kloek. 2 u Gramofoonplaten.
2.30 u. Huish. raadgevingen. 3—3.40 u.
Het Haagsche Trioi. 4 u. Ckr. Lectuur. 4.30
u. Het Haagsche Trio. 5 u. Kinderuur.
6 u. LamdbouwhaJfuur. 6.30 u. Afgestaan.
7.15 u. Noch Chr. Persbureau. 7.30 u,
II. G. Rulp: Winter in Oostenrijk. 8 U.
Kerkdienst ui Chr. Gcref. Kerk te Leeu
warden o.l W. Kreiner. 9.30 u. Gra
mofoonplaten jz Dias. 9.45 u. Orgelcon
cert M. Stro'iomini. 10.3011.30 u. Gram
mofoonplaten.
hemd maar ik geloof, dat..." Hij strom
pelde, tastend langs den muur dc kamer
binnen en zakte neer in een breed'on leu
ningstoel. ,Qtoot maar toe...." klonk
'net bijna onverstaanbaar.
Zijn hoofd gleed tegen de rugleuning.
Maar zij bleef roerloos staan.
Hoofgdstuk IV.
Na eenige aarzeling trad ook de vrouw
de kamer binnen.
Voorzichtig naderde zij de plaats waar
de avonturier in zijn stool rustte. Zo keek
onwillekeurig naar zijn gelaat. Eerst mei
minachtenden liaat, maar daarna met meer
gespannen aandacht, want ofschoon zijn
gezicht nog besmeurd' was door bloed' en
kruit, vielen haar toch de regelmatige trek
ken op. Het voorhoofd' was- niet laag als
van een minderwaardige; de neus was
ietwat gebogen, de wilskrachtige kaken en
de sterke mond gaven niet den indruk var
een vrouwenbeul.
Nu in de slaap zijn trekken ontspan
nen waren, gal zijn even geopend© mond'
aan zijn gelaat zelfs iels onschuldigs-.
Ze haalde de schouders op: „Men kan
zich vergissen," mompelde ze, „en toch
is hij een bruut."
Tranen van woed'e sprongen haar in do
oogen b'rj de gedachte aan d© ondergane
behandeling. Hij had met haar geworsteld,
haar kleeren verscheurd', haar neergewor
pen op de rustbank. Hij had haar willen
dwingen, de ponjaard op de keel. Zij voelde
nog de punt van zijn dolk, zijn afschu
welijke handen...
Ze had aan don lijve ondervonden, dat
hij voor niets terugdeinsde om zijn doel te
bereiken. Heel haar vrouwelijke trots kwam
weer in opstand en vaster omklemde ze
den driekanten dolk.
Zij deed een stap in zijn richling. Zij
hield den arm op. Ze zou hem dooden.
Maar haar blik viel weer op zijn gelaat
De opgeheven arm zonk langs haar zijde.
Ze kon het niet. Het was haar onmo
gelijk hem in zijn slaap te vermoorden.
Zij ging zitten, zoo ver mogelijk van
hem verwijderd, in een gothischon bnlda-
kijnsirH. d'e als zetel vcor de huisvrouw
du -
De o vol wantrouwen op den man
gevestigd, dolk nog steeds in de hand,
bleef ze y en om zijn ontwaken af te
wachten.
Zij keek op naar het geschilderde wa
pen in het middenstuk van de hooge,
gebeeldhouwde «©houw; ©en gouden ever
op een groen veld' met rookten rand.
De doorgestane angst en emoties deden
echter hun invloed' golden. Zo staardenaar
den ever, het woeste dier, dat in de mid
deleeuwen gold als d© vertegenwoordiger
van ruwe kracht, en durf, die het moe
dig opnam tegen de ridders, gewapend met
jaohtsnoer en het breede dolkmes met
hertehoien heft, en niet zelden overwin
naar bleef in den ongelijken strijd.
Langzaam zakten d© oogleden ©ver do
donkere oogen en sluimerend: zag ze den
jongen ©delman, oen barer voorvaderen, een
prinses redden van een zekeren dood, toen
ze overvallen word' door een opgojaagden
ever. Alleen gewapend met zijn dolk, wierp
hij zich tusschen haar en den ever en
ofschoon hij zware verwondingen fer©0?
door de sterke slagtanden, bad hij het
wilde beest gedood. De vorst sloeg bent
tot ridder en hij trouwde met de prins-es.,
Het goheele geveoht mot den ©ver speelde
zich af in haar droomen. 'Ontsteld, zonder
zich veel van het droomsprookje te her
inneren, schrok ze wakker.
Rauwe kreten drongen tot haar door. At
haastte zich naar het venster, doch trfd on-
mïddcllijk terug. Be Kroaten jduncerdm
de huizen en een dier soldaten keek naar
venster. Hoe zou het haar ooit kunnen
gelukken deze hel te ontvluchten?
'Onwillekeurig staarde ze naar den m-
dringer, zag hem geregeld ademhalen, den
slaap van een gezond mensen. Hij had'
blijkbaar niet veel binder van zijn geweten.
cn zijn wonde.
Diep in haar hart, zonder dat zij liet
zelve ©enigszins bevroedde, was een kte.m©
verandering ontstaan, d,o haar denkon beu
invloedde. -i.™.
De band tusschen misdaad en slaper
scheen losser geworden.
Het was alsof ze door vrouwehjk©
gering gevoelde, dat de man, die daao
sliep met zijn regelmatig gdaat, niet de
doortrapte booswicht was, waarvo-or- ze her»
had' gehouden. Waarom? Zo
geen antwoord' te geven. Mimnen handel^
naar het verstand, maar de vrouw naaB
^Zofhifhaar kunnen helpen? Moed had
hij genoeg.
Wordt vervolgdX
Asttei .id p
zvl. ƒ8; j-i'ljf-j. I1-.';' 1
