Herinneringen aan Dr. Martin Luther.
m&m
r«S!ifw>
Radioprogramma's.
HAAR AVONTURIER.
Bij den 450sten verjaardag van zijn geboorte.
^99
i
1M-
RraNENLAm
De Wariburg
N.V v/h. Firma van Milaan
E3euriwasav»s
Sciiiesiam-iVeiam
De Eerste Schiedamsche Papiervernietiging.
Jac. v. tl. WAAL, ïiES™°FIN^ 23 22'
Het proces-Van der Lubbe.
iiimst üii Wetenschap.
(W.ordt vervolgdh
Marlin Luther werd op 10 November
1133, vandaag voor 450 jaar-, geledoni, ge
boren te Eisleben. Hij overleed op IS Fc-
bruaii 1510 in dezelfde gemeente. Tusschon
het bescheiden mijnwerkershuLje, waarin,
bij bet levenslicht aanstl vouwde, ein het
cenvoudig-voorname huis tegenover de Au-
dreaskirehe, waar tiij den kaatsten adem
uitblies, ligt een leven van geweldige
kracht. ,,IIet aantal vlagen'*!, schroei Goellio
over den Hervormer, waarna hij, in verre
eeuwen, zal ophouden productief te zijn.
is niet te overzien".
De 450ste verjaardag van zyu geboorte
is een bij uitstek gunstige gelogduheiil,
om do oorden te herdenken, welke door
dein ailoid van den Hervormer zijn ge
wijd en welke sedert lang Ledevaarl-oordcn
van het prote-dantsehe Christendom zijn
geworden. Erfurt on Wittenberg, de Wari
burg en de Vesting Coburg, Worms en
Augsturg zijn, muist Eisleben de plaatsen
waarop dit geweldige leven, hetwelk zijn
stempel op oen ganscli iijilp.uk tioeft ge
drukt, zich heeft ontplooid
Martin Luther is voortge-pro. en uit het
rilijtige mijnwerkers volk, hetwelk sedert
aaeer dan zeven eeuwen uit de diepten der
öarde do natuur>chatlen lm, ilt. Eisleben, het
blijkt uit het gansdie bedrijf der gemeente,
is een stad van mijnwerkers. Het geboork
huis en bet sterfhuis \an Luther, de doop
kapel van St. Peter Pauli ea do kansel
van St. Andreas, waarop Luther eens stond,
)t zijn de rijke herinneringen aan den
ervormer, welke deze mijnwerkersstad be
zit. Naast Mansfeld. Magdeburg en Eise-
nadi, waarin de jonge Luther vertoefde als
leerling van de ..Broeders van liet gemeen
zame leven", is Erfurt, waar hij in 1501
als trekkend scholastikus aankwam, van be-
teekenis voor zijn verder leven geweest. In
het archief van het stadhuu van Erfurt
wordt het bewijs van inschrijving aan de
universiteit van den jongen student in de
rechten bewaard. Het is de eerste oorkonde
uit het leven van Luther, welke wij be
zitten. Hij was reeds „Magister der vrije
kunsten", toen zijn gevoelens hem i i 1505
bewogen in het Augusti jnerktoo-ter te tro
den, om monnik te worden Reeds in 15G3
was in dit klooster de zoogenaamde ,.Lu-
ther-cel" een bezienswaardiglseid. Van hein
de en ver kwamen de „vrije ehrLten-men-
sciien" hierheen ter bedevaait, om een
blik te werpen in dit vredig kamertje mat
den breeden stoet en d.e ruw-honten tafel,
waarop een bijbel ligt
Zaterdag voor Paschen van het ja.ir 1507
werd de jonge monnik in den Dom tot
priester gewijd. Op den 2<len Mei van het
zelfde jaar las hij zijn eerste mis aan liet
hoogaltaar van de „AagustiaerkimJie" Na
een koite afwezigheid keert iiij in 1509
naar Erfurt terug. Hij houdt cr in het audi
torium coelium, hetwelk boven den Kruis
gang van den Dom is gelegen, zijn oei'sb
colleg over dogmatiek E en eenvoudige gc-
denks' 'en herinnert aan dit belangrijke feit.
Vaak vitoefde Luther in de daarop vo'g,ai-
de ja.ea in zijn universiteitsstad. Hij preekte
dan in de „Auguslinerkirche", in de ..Mi
chaels-" of in de „Kaufmarmskirclie". Soms
vertoefde hij hier ook op doorreis Hij
woonde dan in de heden nog bestaande
„lïohen Lilie'1. bij een vriend in de „Engels-
burg", Allerheiligenstrasse 20. of in het lo
gement „Schlehcndorn'l hetwelk tegen
woordig „Rlieiniscber Hof" heet.
Op het schitterende Erfurt, hetwelk toen
een wereldstad was. volgde het kleine, stille
Wittenberg, hetwelk door den Hervormer
tot het middelpunt van de Protestantsdie
wereld is geworden. Zonder voel staatsie
draagt de 'Lutherstad' haar vermaardheid,
waarvan wij op eiken tred getuigen ontmoe
ten. De groote tijd en de geweldige geest,
welke de Hervorming bezielde, zij leven
voort* in meer kerken en huizen zelf,
dan in de Gothische gevels, in monumen
ten en gedenkteekens. Toen Luther op 31
October van het jaar 1517 zijn 95 thesen
aan de poort van de „Schlosskirche" spij
kerde en aldus voor de eerste maal de go
dachtenwis^eling over de nieuwe leer open
de, was Wittenberg nog een bescheiden uni
versiteitsstadje Deze enkele dag ontrukte
het aan de stilte on verhief het tot middel
punt van een geestelijke slrooming, welke
do gansche wereld in spanning hield, llier
werd de Proieriantsche Kerk opgericht en
haar leer verkondigd aan duizenden stu
denten.
Een geweldige lijd wordt levendig, wan
neer wij voor de herinneringen 'aan dit tijd
perk staanIn het Luthorhuis, hetwelk corns
een klooster dor Augustijners is geweest cn
na het vertrek der" monniken door keur
vorst Frederik den Wij/en aan Lnlher werd
aangeboden. Van 15CS tot 1516 heeft de den Duilschers door zijn „Soptember-Bij-
Bijbol uit Wittenberg, alsook brieven van do
hand van den Hervormer. Twee monumen
ten heeft do na wereld aan don Rijksdag
van Worms gewijd: het wereldberoemde
Luther-monument met zijn twaalf meer dan
levensgroote figuren uit de geschiedenis
van de Hervorming en do plecJitig-mcoie
Lutherkerk iu het westen der stad.
Tusschen het feestelijke karakter, glans
en staatsie van do beide Rijksdagen van
Worms en van Augsburg, slaan twee episo
den van grootste afgescheidenheid en stil
te: de tijden, doorgebracht op de- Wariburg
en op de Vesting Coburg. llier werd Lu
ther voor zijn eigen veiligheid onderge
bracht door Fredcrik den Wijzen, lil het
stillo vertrek van de Wariburg heeft T,uitwar
H 1(1 lt!
"I ''I Will
li Ui!
cn Torgnu, waar overigens cnok zijn gemalin
Katliarina von Bora, zijn ,,,liebor Doktor
Kiilho", de laatste rust vond en. tem slotte
voor het kleine, indrakwekkend-primitiov©
blokhuisje, het .„Judenbackcr Luübcmvirls-
haus", hetwelk heden op den Sclhöberg in
het bosch nabij de speelgocdstad Somno-
borg staat. In dit huisje, hetwelk vroeger
als pleisterplaats nabij Judenbaeh in liet
Meitringer Oberland, aan den ouden heer
weg van Thiu'ingon naar Franken stond,
zou Luther op doorreis vaak hebben ver
toefd.
verkondiger der Hervorming hier geleefd.
Heden bevat het gebouw, hetwelk thans
den naam van „Lutherhalle" draigt;, he
rijkste verzameling herinneringen aan de
Heivorming Het woonvertrek van Luther
een kostLare verzameling bijbels, waarde
volle bandschriften en werken uit den tijd
der Hervorming, zijn hier bchoud.cn ge-
Lieven. Hier wor.H ook ren der beroemdste
brieven van Luther bewaard, wolken d
bei" de vertaling van het Nieuwe Testa
ment geschonken en in de eerbiedwaardige
kamers van den vorsteiijken vleugel op de
Vesting Coburg ontstond voor dc op den
Rijksdag vertoevende vrienden van Luther
de „Confessie van Augsburg'), welke de
nieuwe leer erkende en daarmede ook be
scherming verleende. In deze stad der Fug-
ger's en Welser's vertoefde Luther 12 jaar
vioeger, toen de jonge Augustijner-monnik
Hervormer aan Keizer Karei V naar Worms zich in bet huis der Fugger's voor kardi-
stuurde, maar welke nooit ter bestemming naai Cajetnn, den pausclijken legaat moest
kwam. De Amerikaansche millionair Pier-verantwoorden.
pont Morgan kocht dezen brief vele jaren
geleden voor 30 000 dollar. Als een ge
schenk van den laatslcn Duitschen keizer
Eisleben, Erfurt Wittenberg Worms, de
Wariburg, de Vesting Coburg en Augs! urg.
het zijn de voornaamste punten op den le-
kwam de brief naar Wittenberg terug. VijL vensweg van Martin Luther. Op den weg
huizen venter staat het huis van Philipp'van de ecne dezer plaatsen naar do andere
Meianehtüi, Eenvoudig zijn de vertrekken1 liggen talrijke andere oordrn, waar Luther
waarin de „leeraar van DuiRchland" leef-'heeft verioef.l, maar welke van minder
dc. onderwees en stierf. Ernstig-Gothisch
is het middenschip van de Protesten'sclie
Moedeikerk, waarin in 1522 de godadhnst
volgens do nieuwe leer werd ingevoerd.
Hp de plaats waar Luther zijn geweldige
prceken hield, werd op den 45üsben verjaar
dag van zijn geboorte voor de eerste maal genoier elkaar Honden, loor Zwickau.
beieekenis voor de geschiedenis van de
Hervorming zijn. Maar ook in deze oor
den wordt de herinnering aan Luther in
leven gehouden. Dit geldt, bij voorbeeld
voor de Ridderzaal in het Gothische Slot
van Marburg, waar Luther en Zwingli te
Een episode uit den üertigjangen Oorlog.
Oorspronkelijke schets van
G P. BAKKER
14)
Ze kwamen bij een gewelf, waarop blijk
baar drie gangen uitkwamen. Het was ge
bouwd in romaansche krui-bogen en s'eun-
de op een ronde zuif met oen vierkant
kapiteel. „De Margarelha-knpel in Xeu -en
berg" dacht Saxon. Aan de ingang stond
op een steenen voetstuk -een aquamauiie,
zoools de priesters gebruikten om do han
den te reinigen, in den vorm van een
vreemdsoortig paard. De staart diende tot
zwengel; uit den bek kwam het water. In
het midden stond een groote eikenhouten
tafel, waarop een groote ijzeren kande
laar op drie pooten, versierd met men-
schenhoofden, op de pin was con groote
kaars gestoken. Ecnige houten vouwstoe
len stonden er om heen.
Met één blik had Saxon dit alles in
zich opgenomen, toen eerst zag hij, ver
scholen achter den pilaar, een man zit
ten. Hij greep naar zijn pistool en zijn
spade, maar de ander stond kalm op en
nu herkende hij den vreemdeling, die in
do schuilplaats op de oude markt zoo
onverwachts naast hem gestaan had.
„Berg uw wapens maar mstig weg, ik
ben geen vijand, misschien een vriend,"
sprak hij en zijn kalme toon stemde zelfs
Marion gerust.
„Dit is de derde keer, dat ik u ont
moet, hopman."
„De derde koer?" vroeg Saxon ver
een rijksbisschop van de DuitsJie Protes-
tantsciie Kerk uitgeroepen.
De „Schlcskirdic", aam an Luther zijn
thesen spijkerde en waarin hij ook begra
ven ligt, is uit vernietiging en venvoes.ing
volgens oude plannen nieuw ontstaan. Een
indrukwekkend op ruilen rustend gewelf,
verheft zich boven de graven van Luther J
en Melanchlon en over do graven der vor
sten, die onder het orgelkoor ruston
Ook in orms is het aantal gebouwen,
welke nog aan Luthei' herinneren, gering.
De „EischofMiof" weid in 1689 door de
Franschen verwoest. Hier vergaderde ens
do Rijksdag, voor denwelkcn Luther voor
keizer en rijk zijn bekentenis aflegde. Ver
dwenen is eveneens de „Hof der Johanni-
ter", waar Luther tijdens zijn laatste ver
blijf te Worms woonde. Een gedenksteen
aan het buis Haardtgasse 4, herinnert aan
het bestaan van den „Hof" ea aan zijn
vermaarden gast. Het eerrige gebouw, het
welk behouden is gebleven, is de nabij den
Dom gelegen „Magnuskirche"!, de oudst©
Protestantsc.be kerk van Zuidwest-Duitsch-
land. Ook de Lutherbibliotheek in het mu
seum bevat vele kostbars schallenbrochu
res en vlugschriften uit den tijd der lier-
verming, een exemplaar van d© Luiker-
waar hij door de kracht van zijn woord, do
„Zwickaucr Profeten" tot den terugtocht
dwong, voor de gemeenten van den
„Schmnlkaklisehen Dond'l Schmalkalden
baasd.
„Den tweeden keer zag u mij niet,
Ik stond in de deuropening achter dien
onderofficier der Kroaten. Hij zag mij
wel."
Vol verbazing keek Saxon in zijn ma
ger gezicht, dat half verscholen ging on
der de roode kap met de rechtopstaande
punten.
„Neem plaats. Angst behoeft u niet te
hebben, schoone dame. U kijkt naar mijn
muts. Mijn kleuren zijn anders zwart en
geel," voegde hij er bij met een vreemd
lachje.
„L'-e mijne ook," liet Saxon zich ont
vallen.
Marion keek hem verrast aan.
„Hoe komt u hier en wie bent u?"
vroeg Saxon.
„Ik ook zou kunnen vragen hoe komt
u trier? Mair uw nieuwsgierigheid za! niet
bevredigd worden. Ik vraag ook niet naar
uw geheimen of uw levensloop."
Ofschoon Saxon weinig bijgelcovig was,
maakte een vreemd, onzeker gevoel zien
van hem meester, maar de man vervolgde
bedaard
„Mijn tijd is kostbaar. Luister naar mijn
raad. Volgt (lozen weg," en hij wees naar
dc tegenovergestelde richting van waar ze
gekomen waren, doch weest voorzichtig.
Houdt tweemaal rechts en eenmaal links
en let op den vierden steen van links,
dus tweemaal rechts en tweemaal links
en houd den rechtermuur."
Hij stond op en leek veel langer dan
Saxon gedacht had.
„Mijn rust is kort. Er waren twee ko
ningskinderen. Misschien is dit niet onze
laatste ontmoeting. Vaarwel." Zijn stem
Hoogstraat 95-97, Telef. 68252.
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
In dir. vee!) (n. Gron. en Friesl. Vertr. Maand.
WoenscLenV rijd.öu. Adres Schiedam,Oude Sluis 4
Tel.ti8456.A'dam Kloveniersburgwal39 5*3 48957
Schippers I. C. DE MOS en F W. BON Jr
Inkoop van alle sooiten
OTTtD PAPIER DEN METAX EJST.
klonk plechtig.
Voor Saxon kon antwoorden of Marion
iets kon zeggen, was hij in do derde gang
verdwenen. Ze keken elkander aan als
verlegen kinderen.
„De duivel?" fluisterde Marion.
„Neen," antwoordde Saxon zaclri. „Hij
heeft gewone voelen en geen staart, ook
schijnt hij niet hoosaardig, eerder vrien
delijk, tenzij de duivel niet zoo slecht
en zwart is, als de geestelijken vertellen.
Maar toch is er iets vreemds, iets heel
vreemds aan die verschijning.
„Zullen wc zijn raad opvolgen?" vroeg
ze weer heel zachtjes.
„Zeker. In elk gevat schijnt hij den weg
te kennen. Het is zonderling."
„En wat zou hij bedoelen met zrjn; „Er
waren twee koningskinderen."
„Hij was blijkbaar in de war. Dat klopt
hoelernaal niet," sprak hij.
„En de tweede regel ad evenmin," ant
woordde ze.
„Misschien was do derde van toepassing:
Zij konden riict bij elkaar komen," opper
de Saxon,
„Ja, dat is mogelijk, en de vierde:
liet water was veel te diep," besloot Ma
rion.
„Nu zijn we bezig iels, wat zonder twij
fel heel gewoon is, als iels bovennatuurlijks
to beschouwen," zei hij. „De vreemdeling
zal waarschijnlijk iemand zijn, die de gan
gen toevallig ontdekt heeft, oen afgezette
monnik, een zwerver, dio hier zijn toe
vlucht zocht, een toovenaar, vervolgd door
de inquisitie, een astroloog of oen alchi
mist." Maar hij was er zelf niet zoo zeker
van. „Doch wie hij ook zij, de raad was
verstandig."
t oreto K amor
*-ui vww ituiiivi
Controle van rogccriugswege
op lagere bczoldigingsregc-
lingen.
Blijkens het voorloopig verslag over het
wetsontwerp tot wijziging van do arlt. 125
en 126 der Ambtenarernvot-1929, wezen
sommige loden er op, dat inzake de ge
meentelijke regeling het toezicht van Ged1.
Slaton op de gemosnlebesturen volgens dit
ontwerp zaïl worden vervangen door de
Kroon.
Zij aehtfen dit geen verbetering van
den bestaand cn toosland, want het toe
zicht van ged. staten is soepeler dan dat
van liet rijk uiteraard1 zal kunnen zijn, aan
gezien het college van Geel. Staten boter
op hoogte is mot gemeentelijke ver
houdingen en de daaruit voortvloeiende
behoeften. De voorgestoMe regeling be
duidt bovendien een nieuwe aantasting
van de autonomie der gemeenten. l>e loden,
hier aan liet woord, zagen in deze wets
wijziging do bedoeling om te komen tot
een gecentraliseerde staatsmacht.
De gemeente, zoo betoogden zij, staat
thans, en terecht, onder zeer scherp toe
zicht. Maar nu de loonon te willen getij ;-
maken met die bij bet rijk, is streven naar
■een niet gewoaschte uniformiteit, welke
wegens het omlaag drukken der gemeente
lijke loonon schadelijk zal werken. Voor
het wegnemen van excessen is geen wets
wijziging noodig; daartoe zijn mid leien,
waarover het centrale gezag thans reeds
beschikt, voldoende.
Vele andere leden waren van oordeel,
dal bet ontwerp volledige instemming ver
dient.
Vragen van het Tweede Ka
merlid Sehallcer.
Het Tweede Kamerlid, de beer Sciial-
kcr, heeft aan den voorzitter der Tweede
Kamer verzocht do volgende schriftelijke
vragen aan den betrokken minister te mo
gen stellen:
le. Is het den minister bekend dat in
het proces voor bet Duitsehe rijksgcrechls-
hol waar naast vier andere beklaagden,
ook do Nederlandsche oiderdaan Van der
Lubbe is aangeklaagd, verschillende getui
genverklaringen zijn afgelegd omtrent Van
der LnLbe's verblijf in het jaar 1932 en
wel door de getuige Orgnitska omtrent zijn
verblijf te Conslanz, eenigp dagen vcor
15 October 1932 en dcior den getuige Hell-
mer omtrent zijn verblijf te Berlijn ia den
zomer en in October 1932.
2e. Is het den minister bekend, dat Van
der Lubbe van 21 Juni tot 2 October 1932
in verschillende Nederland-robe gevangenis
sen vertoefd hoeft?
3e. Is het den minister bekend, dat ge
noemde M van der Lubbe blijkens zijn
handtcekening voor ontvangst van zijn in-
validiteitsrente, te vinden in de_ gegevens
van de Rijksverzekeringsbank, in Neder
land vertoefde op de volgende data: 4,
11, 19 en 25 October 11, 15, 22 en 29
November, 6. 13i, 20 en 27 December 1932?
4e. Heeft de minister deze gegevens om
trent Van der Lubbe's verblijf in de ge
vangenis, bet persoonlijk in ontvangst ne
men van zijn invaliditeitsrento, aan te vul
len door de data van zijn verblijf in het
ziekenhuis te Leiden, reeds aan het Duit
sehe rijksgerechtshof medegedeeld?
Indien dit nog niet of nog niet geheel
is geschied, wil de minister hiertoe als
nog overgaan, gezien ook het feit .dat NV
derlandseho advocaten tot genoemd proces
geen toegang hebben gekregen?
„Waarom?"
„Tweemaal naar rechts en dan naar links
geeft ongeveer de richting waarin wij gin
gen. Als hij driemaal naar recJils had ge
zegd, zouden wo hier in den omtrek van
het gewelf weer uitgekomen zijn. Er schij
nen veel meer gangen te bestaan."
„Een labyrinth, maar zonder draad,"
zuchtte zfi.
„Niet zoo mistroostig," vrootijkte hij
haar op. „Kom, we zullen een versterking
nemen," en hij schonk haar een beker
wijn.
„U moet drinken," vervolgde hij. „Dc
wijn geeft nieuwen moed. Een jonge vrouw,
ecu oud glas wijn, dat maakt het leven
goed en dubbel zoet."
Zij keek hem een beeijo verwijtend aan,
misschien klonk de soldatensdieris van
den avonturier wat ruw in haar kuisc.bc
ooren, maar ze dronk gretig den wijn.
E11 nadat hij den beker geledigd bad op
hun behouden aankomst, gingen zo den
weg, dien de vreemdeling gewezen had.
Na cenigen tijd splitste de gang zich wer
kelijk naar rechts en links.
„We gaan dus rechts, u ziet, de man
wist meer d'an wij."
Het werd eon lange tocht; ze liepen
achter elkander langs den rechtermuur.
Saxon den lantaarn voor zich uit hou
dend. Daar zag hij aan do linkerzijde oen
diepe, brcede geul. De linkerwand scheen
ingestort en er bleef een smal pad over.
IliJ hield Marion's pols stevig vast on zijde
lings gingen zo er voorbjj, den rug bijna
tegen den zijkant. Saxon zag in een don
kere leegte.
„Kijk niet," waarschuwde hij haar.
Doch Marion staarde in den afgrond;
ConUngcntccring glaswerk.
De Staatscourant bevat een Ken. besluit
waarbij de invoer van hirbli judelijk glaswerk
wordt gcoonlingenleerd voor don tijd vail'
3 maanden ,te rekenen van 1 November
af. Het contingent van don toeges tanen ia.
voer is bepaald op 85 piCt. van de waarde
van den gemiddelden (Iriemaandelijkscheni
invoer in de jaren 1931 en 1932.
Dc korting op dc salarissen vau liet
rijkspersoneel.
In haar vergaderingen van 12 Septem
ber en 11 en 27 October j.l. behandelde
do centrale oommissie voor georganiseerd
overleg in amblenaarszaken do voorstellen
van de regeering in zake een nieuwe kor
ting op de salarissen van het rijksper
soneel, nadat dezo voorstellen ook in de
militaire commission van overleg en iu
die van het doceerend lager en middelbaar
onderwijspersoneel waren besproken.
Tegen de oorspronkelijke voorstellen wer
den diverse bezwaren geuit, waaraan do
regeenng getracht heeft tegemoet le ko
men door het aanbrengen van verschillende
wijzigingen, voor zoover zulks mogelijk
werd geacht, zonder hel rendement van de
beoogde bezuiniging te sterk aan te tas
ten.
liet uiteindelijk voorstel kon ecliler even
min de instemming van de centrale com-
missie verwerven. Wel verklaarden vier
1 an de zes organisaties, dal zij hieraan
de voorkom' gaven, maar zij maakten daai-
bij tevens nog enkele verlangens kenbaar.
Do beide andere in hot overleg verte
genwoordigde organisaties wenschton zich!
van ecnige uitspraak betreffende voorkeur
voor een der voorstellen te onthouden.
De nabelprijs voQr litteratuur.
De Zweed scha academie heeft den no-
bdprijs voor de letterkunde voor hot jaajj
1933 toegekend aan dein Russischon schrij
ver Iwati Bunin. 1
Zaterdag, 11 November 1933.
Hilversum, 296 M.
V. AIt. A ,-U i t zen din g
8 u. Gramofoonplalen. 10 u. Morgenwij
ding V.P.R.O. 10.15 u. Voor Arb. i. d.
Gomtiuubectr.: De Notenkrakers onder lei
ding van D. Wins cn Tummers, zang. 12
u. V.A.R.A.-Kleinorkcst onder leiding van
iH. do Groot. 2 u. Zendcrvurz. 2.15 m
Gramofoonplalen. 2.50 u. Causerie dr. Cr.
llotrreus de Haas. 3,10 u. A'damsche Or
kest vereerd gi,ng onder leiding van F. v].
Diepenbeek. 5.50 u. Literaire causerie A'.
M. do Jong. 6.12 u. Zang door „Do Wiele
waal" (under leiding van P. Tijgers. 6-.40
u. Causerie K. Singer. 7.10 u. „The singing
sinners". 7.40 u. Causerie F. Hut. 7.50
u. Vaz Dias, V.A.R.A.-Varia en herh. S.O.S.
Berichten. 8 u. Uit het N.V. Huis iiei Ut recht i
V.AJLA.-Orkest ouder leiding van H. dd
Groot met medewerking van J. Lammen,
bas en R. Brosser, cello. 9 u. Reportage
eu causerie over do Intern. Zwem wed sir.
te Amsterdam. 9.20 u. Orgelspel J. Jotng.
9.30 u. Causerie. 9.32 u. Vervolg orgel
spel. 9.40 n. Vervolg reportage. 10 u. Vorv.
uitz. uit Utrecht: Dc Flierefluiters and'oi'
leiding van J. v. d. Horst met medewerking
Gabv Ehrhnrdt en A. de Booy, zaïng. 11'
u. Vervolg reportage. 11.10 u. Gramofoon
plalen.
Huizen, 1875 M.
K.R.O.-Uitzandiing.
89.15 en 10 u. Gramofoonplalen. 11.30
u. Gcdsdi. halfuurtje. 12.15 u. Sextetcon-
oerL 2 u. Causerie. 2.30 u. Kinderuurtje,
4.15 u. Gramofoonplatan. 4.30 u. Cursus.
5 u. GramoiEooinplatm. 5.15 u. Sportprarutjo,
5.30 u. Orkoslcoincert. 6.20 u. Causerie.
6.45 u. Orkostcoincert. 7.15 u, Kath. R.V.lk
7.35 u. Gramofocmplalen. 7,45 u. Causerie.
8 u. Orkestconcert. 8.30 u. Vaz Dias. 8.35
u. Gram of o 011 p 1 a ten. 9 u. Zang. 9.20 u.
Schlagermuziek. 9.60 u. Voordracht. 10.05
u, Schlagermuziek. 10.30 11. Vaz Dias.
10.56 u. Schlagermuziek. 11.20 u. Gramo
foonplalen. 11.40 11. Schlagermuziek.
eerst zag ze niels, maar toen was liet of
ze heel diep tal van kleine sterren zag glin
steren. „Ratten," dacht ze. liet duizelde
haar, zo wankelde, gleed uit en viel. Een
gil ze verdween in de diepte... Maar
Saxon hield haar pols stevig omstoten, zette
den lantaarn neer, reikte haar ook zijn
andere liand. De spieren van zijn brocde,
gewelfde borst spanden zich. Met gestrekte
armen hief liij haar omhoog en zette haar
naast zich op den vasten bodem neer. On
danks den angst, d'o haar geilede lichaam
deed beven, bewonderde zij zijn groote
lichaamskracht. Maar haar boenen weiger
den verder te gaan. Zonder iets to Tra-
gen of to aarzelen, tilde Saxon haar op
en droeg liaar verder. En ondanks net
groote gevaar, ging er een rilling van
zaligheid' door hem heen. 1 lij voc'.'do haar
meisjeslichaam tegen het zijne, haai' slan
ken, zachten arm om zijn hals, haar mooi
hoofd raakte zijn wang. Ilij h'.eld haar stevig
omklemd cn na cenige vlugge passen be
reikten ze een veilige plaats.
Zwijgend' stonden ze tegenover clkan-
iter. 1
'j'rpti zei zo zacht, hem de hand too-
stekend';
„Ik dank u. Vergeef mij dat ik giste
ren een oogenblik aan u getwijfeld! beo-
En nu..." w
„Maar u beloofde mij loch den gohce.^
schat?" viel Ilij1 baar in dd redo, „als nc g
levend In liet Zweedscho kamp bracht,
bad' geen enkele reden, u to laten v
Ion."
Zq rilde.
