De geleende Sfee. H SCH1EDAMSCHE COURANT VAN DE II. (Slot). Tel tens weer trok Mick de slee oinhoog en vleog <lan omlaag. Maar o wee, eon jongen stootle met zijn sloe Legen de hare aan. Mtek sloeg em, maar kwam gelukkig in de zachte snoomv terecht. Doch de slee, waar was die*? Miek zag 'in juist kien herrii af in het water glijden. „Die ben je kwijt'S beweerd© ecu van <le jonge- 'lui weinig bemoedigend. Ja, MlJc wist wel, dal do vijver diep was. Br zat niets anders op dan .naar huis te gaan Op eens was allo pret bij Miek weg. Ze werd gekweld door eon akelig schuld gevoel. „Was ik tooli maar direct naar huis gegaan"1, ■verweet ze zichzelf. „Hoe moot ik dal m aan Tootje's moeder zeggen? Wat zal zo bois zijn En natuurlijk moet ik een nieuwe slee geven, lloe moest dat gaan? En dan kom ik nog voel lelaut thuis. Vader zal wel geweldig brommen". Dat kwam nu allemaal van die fijne sneeuw. „Eerst maar naar de buren gaan", peinsde Miek, „Ut neer, dal kan ik straks wol doen. Anders 'kom ik nog laler thuis", Toen zo hij haar huis kwam, stond de auto van den dokter bij L'ooijc voor de deur. Ziezoo, nu kon ze nieL eens gaan. Ze belde en rammelde rret do brievenbus. Moeder deed haar zelf epen, „Nti, jij weet ook van geen ophouden, Miok. Ja hel tdat 'vader ook laat was. lion maar gmw. Dat viel mee gee-i. standjes. Maar Tan'ore kou niet meevallen. Miek zat maar t-o lobben en zei niets. Zo wist, dal zo op moest (biechten, docl; stelde bet uit. >o Miekj vertel eons wat van to sneeuwpret", zei vader. 1 ick vertelde van den slceöntrom. Maar met weinig vuur. „Zo is moe"|, dacht moeder. even uur werd er geheld. 1 lat was Tootjo's moeder. J 'u k°mt t), schrok Miok, „mevrouw kamt do doe terugvragen Maar neen, movroujw 'kwam zegg n, dat 't niet Jootje minder goed was. Dokter was niet tovn> 0 11 nu wilde mevrouw den ijs zak Io-uion Over do slee sprak zo niet. En' Mo! begon or ook met over. 8 I>on volgenden dag d'ooide hot. En mot groot, snelheid smolt de heerlijke sneeuwlaag weg. Alle sleetjes werden weer aan den kant gezet. Soms wandelde Mic-k langs de plak van hel ongeluk en tuurde naar. de verloren pnkskoe. Ze kon niets ontdekken. Toen trad er oen vorstperiode- in, db vijver kwam dicht to liggen en de she 'van To lag good opgeborgen. Tootje werd beter, kwam .ook weer bui'ea en ging weer naar school. Naar een andoro dan die van Miek. 1 Miek had nog altijd niet tegen Too'.je's' moedor gesproken over het wegiaken van de geleend» slee. Miek ontweek haar buurvrouw gedurig. Kooit zou zo binnenkomen als mevrouw er was. nooit meer liep ze langs het huis van de luien en zag zo do buurdame aankomen, dun slo:g Miok' gauw eon zijstraat in Want altijd was ze bang dait mevrouw over de slee zou beginnen. E,nMiek' went voorLdurend gekweld door ecu angst, dat het zou gaan sneeuwen. Want dan zou Tootje na tuurlijk haar slee ini-scn Micks vader, moeder en broer vonden hot erg vreemd, dat liet kind plotseling niets op de sneeuw gesteld was, maar wijdden er niet voel aandacht aan. 'I U eg ore (barder te vriezen en ook word er oen scherpe wind. Op een avond dat Miok naar bod zou gaan, hooide ze wat tegen dj ruilen slaan. Zo deed tón van de gordijnen op-en ©n o, schrik; het sneeuwde: oen fijne jaeldsiiccuw. EnMick kon wel huilen. Heel den nacht had ze a lerakolig- sto droomen van sleetjes, waarop ze in h.el wal r rood oil van boo/.e mm ohem, db haar beknorden. „Fij(i| weer sneeuw, lm Miek", zei Wim aan de ontij ijl tafel. i ,,'t Is allemaal tegen do huizen gewaaid"; har- nam Miok zonder blijdschap. Zo wist wel, dat zo anders mot deze sneeuw toch blij geweest zou zijn. A'u was ze dat nier. ,'L Is geen paksnecmv";, verteld© Aafje, die de melk binnen bracht. ,Em zoo guur", „Ja| ik heb 'Ikoud gehad vannaciht, Aat". -Te moet dio laalste wollen deken noj maar uit do dekenkist halen en op m'n bol locr^m". „Ik zal het direct doen"! beloofde Aai. 1 cn later kwam dc gedie nslig-o terug. 1 „Nu raadt u nooit;, wat ik in. de kist gevon den hob", zei ze. Moeder schrok. „Toch geen moltcni riep ze uit. Nee'do sif,0l jiiij stond naast dp kussens, onder de deken". Miek voukto zich warm en koud worden. Tri am- KINDER-BLAD I 1 izaa aSS "ttliiftS RIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 1 DEC 1933 k1!»

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1933 | | pagina 1