yiT SOWJET-RUSLAfTO
Kruiswoord raadsel
lijdelijke korting op Indische pensioenen
u
r
Een oer-Ho!landsche
Duizend-en-één-Nacht.
V
f
f
b
b
f
4
4
UT
k
X
Tïïr
De reis van Litwinof naar Amerika. Duitsche plannen
ten aanzien van de Oekrajine? Berlijn en Warschau.
De dreigende gevaren in het Verre Oosten. Duiischland
en Japan bondgenoten?
(Nadruk verboden).
Be buitcnlandsche politiek van de sov-
jet-regecring slaat no-g steeds in het cen
trum van de maatschappelijke belangstel
ling in de gehee'e wereld. De reis van
Litwinof, den handigen volkscommissaris
voor buitenkantfertie raken van de sovjet-
regeering naar Washington, de besprekin
gen met president Roosevelt, de toenade
ring tussrimn Rusland en Amerika, de
reis van Litwinof naar Rome, de onder
handelingen daar, dat alles zijn ge
beurtenissen van vér dragende interna
tionale beteekenis, waarvan de gevolaen
nuxrlijk overschat kunnen worden. Wij
weten natuurlijk niet, wat Litwinof pre
cies met Roosevelt en zijn raadgevers
heeft afgesproken, van welken aard de
wcderkeer'ge verplichtingen zijn. maar de
zin van dat bezoek en van die besprekin
gen is voor iedereen divdriijk. Te Tokio
heelt men het goed begrepen. Minder
duidelijk is wal .Mussolini met zijn uilnoo-
diging aan Litwinof nastreefde en, het
geen van nog meer belang is, wat hij
bereik! heeft.
Behalve Italiaansch-Russische aangele
genheden, voor de be'prek mg waarvan
Litwinof niet naar Rome hoefde te rei
zen, werd natuurlijk de internationale toe
stand besproken. Mussolini is bezorgd
over de steeds toenemende verwijdering
tnsschen Moskou en Berlijn, waardoor de
politieke combinaties van den duee in de
war dreigen te komen. Hij wilde een ver
zoening tol stand brengen, wat" te.oordee-
len naar het feit, dat Litwinof tijdens
zijn verblijf te Berlijn, geen ontmoeting
met Duitsche diplomaten had en dat op
het diner ter eere van Litwinof in hef
gebouw van het sovjet-gezantschap geen
Duitsche ministers of hun belangrijke
helpers aanwezig waren, hem niet ge
lukt is.
De Russisch-Dnitsche vriendschap, die
gedurende ruim tien jaar zulk een be
langrijke rol in de Duitsche politiek heeft
gespeeld, behoort tot het verleden. Rus
land kan Duitschland geen groote win
sten meer opleveren, het belang van een
vriendschap met Moskou is gering gewor
den. Politiek kan de vriendschap met
Moskou Dirtschland niets moer geven. De
economische voordoelen van die vriend
schap zijn eveneens gering geworden. Van
hun kant zien de tegenwoordige regeer
ders te Moskou evenmin zin voor die
vriendschap. De vervolging van de com
munisten in Duitschland zal wel het zijne
tot de verwijdering hebben bijgedragen,
maar van bizonder groote beteekenis was
ze niet. De algemeene ontwikkeling der
dingen drijft de boisjewiki en de Duit
sche regeerders naar verschillende kanten.
De sovjet-regeering, d'ie al die jaren den
vrede van Versailles veroordeelde," zag zich
gedwongen zich bij de mogendheden aan
te sluiten, d'ie belang hebben bij de hand
having van dien vrede.
De logica van de gebeurtenissen drijft
de tegenwoordige bestuurders van Duitsch
land' in de richting van een „actieve"
politiek in het buitenland', d. w. z. tot
expansie. In het Westen levert een der
gelijke expansie-politiek veel gevaar op.
Daarom wint te Berlijn steeds meer en
meer de opvatting terrein, dat de expan
sie in het Dosten gezocht moot worden,
nl. in Rusland. Goering heeft eenigen lijd
geleden in een gesprek met een vooraan
staanden leider van de Oekrajïnische sepa
ratisten en met een vertegenwoordiger van
de reactionnaire „witten" openlijk ver
klaard, dat Duitschland een inval in Rus
land' beraamt. Hij heeft daarbij zelfs bizon-
derheden verteld, die een meer ervaren
politicus zeker met had verteld. In het
kort komt het plan van Hi lerianen
en liet volgende neer: in de Oekrajine
„breekt een opstand' uit" (voorbereid door
Duitsche agenten), daarna dringen „vrij
williger;-" het land binnen en giijpen naar
de macht; het „buitenland" (lees: Dnitseh-
land) snelt „do nieuwe regeering" te hulp
en bezet de Oekrajine; dit land wordt
„onafhankelijk" (in den geest van het
„onafhankelijke" Aland-joerije); tegelijker
tijd komt een vergelijk tnsschen Duitsch
land en Polen tot stand: Polen staat den
beruchlen corridor aan Duiischland af en
krijgt in rui! daarvoor het westelijke ge
deelte van de „onafhankelijke" Oekrajine
als „invloedssfeer" toegewezen met een
haven aan de Zwarte Zee; Duitschland
krijgt als „invloed''sfeer" het ooVelijke ge
deelte van de Oekraïne met de rijke mij
nen, de ontwikkelde industrie met goede
vooruitzichten. De Oekrajinische separatis
ten zullen de „regeering" mogen vormen
en mooie uniformen dragen; de macht zal
natuurlijk hij de Duitsche en Poo'sche „be
schermers" berusten. Levert deze „bevrij
ding" succes op, dan kan Berlijn trach
ten ook andere gedeelten van Rusland „on
afhankelijk" te maken en daar rechtsche
regeeringen in te stellen.
Behalve met idle Oekrajmiërs voeren de
Duitsche machthebbers onderhandelingen
met d'e uiterst rechlsche groepen van de
Russische énrgré's. Dnze laatsten trekken
nu naar Berlijn, dat hun centrum wordt, j
Intusschen kan Duitseh'and dat alles
niet zonder Polen doen. Berlijn heeft de'
toestemming van Polen voor de „bevrij
ding" van de Oekrajine nooilïg, omdat de
„vrijwil!;gers-korpsen" op Poolsch gebied
gevormd en ondergebracht zullen moeten
worden. (Ehntsehlaml heeft nu g-"-ea ge
meenschappelijke grens met Rusland en
aan de Oekrajine "heeft Duitschland nooit
gegrensd.) En inderdaad zien wij, dat Ber
lijn geheimzinnige onderhandelingen met
Warschau voert, waarbij de bondgenoot
van Polen, Frankrijk, het land dat Polen
van vernietiging heeft gered, in die bespre
kingen niet betrokken wordt. De bespre
kingen gaan waarschijnlijk over den cor
ridor, over Silezië en andere problemen,
maar dan had Pilsoedski geen persoonlijk
aandeel aan die onderhandelingen moe
ten nemen. Het feit, dat de besprekingen
door den dictator van Polen persoonlijk
geleid worden, wijst er op, dat het om
iels meer dan de regeling van de Duitsch-
Poolsche moeilijkheden gaat, dat de on
derhandelingen tegen Rusland en de rand
stalen gericht zijn (het ligt in de bedoe
ling van Berlijn, de randstaten af te
schaffen en het grondgebied onder de
„bondgenooten" te verdeelen).
Onder dergelijke omstandigheden moet
Rusland toenadering tot de tegenstanders
van Duitschland zoeken en voor alles tot
Frankrijk. In dit opzicht is de politiek
van Litwinof volkomen juist, en wordt
door alle Russen (behalve door de uiterst
rechtsche, reactionnaire, émigró's, wier
haat hen zoo blind maakt, dat zij de be
langen van het land niet zien), goedge
keurd'. Elke Russische regeering, die de
belangen van het land goed zou willen
behartigen, had de zelfde politiek moeten
voeren. Wat Litwinof nu doet, is in het
belang van Rusland', de eenige politiek,
die een Russische regeering voeren kan
Het centrum van die politiek is do
angst voor Japan. Kort geleden heeft
iemand tegen mij gezegd, dat de Neder
lander „oceanisch" denkt, dat zijn blik
niet binnen de nauwe grenzen van net
rijk in Europa beperkt blijft, dat hij
naar den Stillen Oceaan kijkt, naar In-
dië. Zulke menseben zijn er in Nederland
ongetwijfeld te vinden, maar hun aantal
is niet groot. De meeslen trekken zich
weinig van de gebeurtenissen in het Vene
Oosten aan. En intusschen nemen de ge
beurtenissen daar steeds dreigender vor
men aan. Japan zet systematisch zijn
politiek door en dringt het vasteland van
„Een stoombootje iu den mist"
door Herman de Man. Uitg.
Nedcrlandsche Keurboekerij. Am
sterdam 1933.
Beenig met roomsaus, patrijs met zuur
kool, forel en par£ail-au-kirsch zijn sma
kelijke spijzen, maar eon hartig bard' erw
tensoep, een nieuwe haring en biefstuk met
aardappelen na, is óók wc-1 eens lekker.
En op den duur is het laatste menu voor
jHollandsche magen prettiger.
Met de geestelijke spijze gaat het even-
zoo.
En daarom houd ik altijd zoo van de
boekon van Herman de Man. En daarom
houd' ik dus ook weien van dit Stoom
bootje in den mist.
'Aan alle geschriften van De Man is de
geur van iets héél eigens. Ik iaat zijn
boekje-op-gansch-ander-terrein, de even
goed'bedoelde ais grandioos-mislukte bro
chure tegen het anti-semitisme natuurlijk
ter zijde. Doch al liet andere heeft, dat
ondefinieerbaar grasgroene, dauw-vochtige
bakstoan-roode en welde-frissebe wat om
zuivere Iliollandsche stadjes is cn om de
buurtschappen rond' Schoonhoven, aan Lek
en Vliet en in. dein omtrek van Montfoort
en iinschoten. Zoo zijn De Man's boeken,
zoo is zijn journalistieke werk. Als collega-
in-dat-handwerk mag ik bier in een
courant immers de gelegenheid wel even
grijpen om te zeggen, d'at ik Rijabende's
Azië steeds verder bunen. Een jaar gele
den heb ik in een opstel op het Mongool
schc vraagstuk gewezen. De gebeurtenis
sen hebben zich sindsdien in Mongolië in
de door my voorspe'de richting ontwik
keld. Rusland raakt mot den dag moer
ingeklemd. De strijd in het Verre Ooslen
wordt steeds moer en meer onvermijde
lijk. Japan is een geduchte tegenstander,
het machtigste mil-faire rijk van onzen
tijd. Hot is daarom voor Rusland zaak,
zich in het Westen tc „verzekeren". Daar
toe dienden de pacten van Litwinof. In
dit opzicht werd zijn actie met suces be
kroond. Het was een verstandige en juiste
politiek geweest, in dezelfde richting wees
de overeenkomst tusschen Litwinof en de
Fransche regeering. liet oude Fransch-
Russische bondgenootschap herleeft En
dat doen de boisjewiki, die geen woorden
spaarden om het bondgenootschap te ver
oordoelen.
De dekking in het Westen gai Rusland
meer zelfvertrouwen cn Moskou begon eeu
anderen toon tegenover Tokio aan te
slaan. Moskou, dat vroeger telkens toi
gaf, voor elk dreigement van Japan week
en bereid was de grootst denkbare off ere
le brengen, uitgestrekt Russisch grondge
bied (dn Zceprovincle), waarvan het bezit
voor Siberië een levenskwestie is, af te
staan om een oorlog te vermijden, toont
nu meer ruggegrnat. Moskou gaat nog
verder, het verstol kt do grens, voort nieu
we troepen aan, toont, dal liet niet ge
neigd is zonder meer terug te deinzen.
De overeenkomst met Amerika beteekent
voor Rusland een nieuwe winst. Ieder
een, die geen vreemdeling in het Jerusa
lem der internationale politiek is, be
grijpt, dat de toenadering tnsschen Washing
ton en Moskou logen Japan gericht is.
Beide landen voelen zich bedreigd door
het imperialisme van Tokio (de oorzaken
van dat imperialisme heb ik in mijn boek
„Blank en Geel in het Verre Oosten" uit
eengezet). Het lag dus voor de hand, dat
een overeenstemming tussehen beide landen
tot stand moest komen, helgron ik in mijn
boek ook voorspeld heb. Do steun van
Amerika maakt Rusland veel sterker. Japan
zal nu niet zoo licht meer tol een aan
val op Rusland overgaan. De strijd zal
vee! moeilijker en bloediger zijn dan de
Japansche imperialisten dachten. Het wordt
een nieuwe wereldoorlog met alle ver
schrikkingen daarvan.
Japan za! dien oorlog niet beginnen,
zoolang het geen bondgenoot hoeft, die
Rusland in den rug zou aanvallen. Zulk
een bondgenoot kan Duit'ch'and zijn. Wie
de gebeurtenissen aandachtig vo'gt, heeft
kunnen opmerken, dat de betrekkingen tus-
sclien beide landen slecds inniger wórden.
Wij weten niet, in hoeverre de bewering,
als zou er tusschon Berlijn en Tokio reeds
een geheime overeenkomst beslaan, op
feiten berust. En elk geval hoort dit tot
het rijk der mogelijkheden, zelfs tot dat
der waarschijnlijkheden. De omtiekkcn van
de twee partijen worden steeds duidelij
ker.
Voor deze gewaagde onderneming heeft
Duitschiand echter zekerheid -noodlg, dat
het niet in den rug 'aangevallen „ordt.
Daarom tracht Berlijn nu met het Wes
ten tot een accoord' te komen. In Enge
land' bestaat nu een strooming, die bereid
is Duitschland' tegemoet te komen. Waar
om Duitschland' geen compensatie ten koste
van Rusland te geven? Zoo redeneeren
sommige politici in Engeland (overigens
zijn ook in Nederland menschen, dlo op
deze wijze redeneeren). De politiek van
Litwinof zal er nu op gericht moeten
worden om te voorkomen, llat dergelijke
opvattingen te veel veld winnen.1 Öi dit
hem lukt, zal de naaste toekomst1' bewij
zen. 1
Dr. BORIS: RAPTSCHINSKY".
TE
I
-e
4
-f
we wr .x/a&a.-wia
9
c-
f
E
7
•c
4
t
X
d
J
■e
C
X
■e.
■e.
t
f
■e.
-e
X
-c
■e.
0
e.
■L
.e
xs'
e
i
X
e.
■H.
-
■e.
TT
e
•e
6
■e.
4
i
We laten hieronder de oplossing vol gen van het Kruiswoordraadsel der 9
magische vierkanten, dat in ons Kerstnummer van Vrijdag 22 December
j.l. werd opgenomen.
De Eerste Kamer heeft het wetsontwerp aangenomen
met 29 tegen 9 stemmen. Ook de tabaksaccijns-
verhooging aanvaard.
Kerk en Schooi.
Ned. Hcrv. Kerk.
Beroepen te De Cocksdorp (toez.),
J. W. van der Mecne, hulppred. te JJmuitlen-
'Dosl; te Wouterswoudods. P. Ilakkc-
stcegt te Kortenhoef; te Nieuw-Weerdingen
B. S. Dijkstra Szn. te Ovezand-e-Driewegen;
te Werkendam da. Th. Ilettinga te Streef
kerk.
Blijmoedig Maandblad een geweldig pret-
tig huisorgaan vind' en dat de Maandag
morgen, ook een blad' waarover De Man
de soepter en de pen zwaait, een ge-
heel-cigen sfeer heeft ,die rose-rood' uit
springt boven de eendere grauwheid van
al-maar gelijkluidende en -varmigo lel-
terkolomman, d'ie tezamen en in v&i'öeidi
cing de vadorlandsciie pers v'ormen. Maar
dit is zoo maar een opmerking-ter zijde en
ik wil u gaan zeggen, dat ik niet veel
pleizier op Het Stoombootje in den Mist
vertoefd heb. Dat stoombootje onder lei
ding van den kapiteln-die-AW-et-wat-hij-wil,
met Darus-met-'n-zecT-lioofd' en Keesje, de
scheepsjongen, dat stoombootje met zijn
wonderbaarlijk kleurige passagiersbevol-
king, allegaar gasten voor de Goesche
jaarmarkt: bedelaars en zingende meiden,
de keek tent .liet vlooientheater en de juf-
met-balooanetjes en verder Verkoopiui en
boeren, de koektent, het hoofd van jut,
kixnen, waarzegsters, een matmeke-zond'er-
becnen, maar rap als een raaf, d'at stoom
bootje was vastgevaren in den mist en
vier dagen heeft 't zoo gelegen.
En ai die menschen aan boord werden
anders-dan-anders. Eerst was er de schrik
en de wanhoop, dat de verdiensten in
Goes verkeken waren, dan de berusting, de
kribbigheid' en het oug-duld en tenslotte
de door den mist brekende hoop on de te-
vergeefsche terugkeer naar het uitgangs
punt.
Dit is het „verhaaltje" ei dum !i ^r'
De Man weer iets goeds van gemaakt. Niet
magistraal, niet verfijnd', niet diep-psycho
logisch' maar gezel-lig, frisch en echt,1
gcedLbekekem en Hollandsch als mist bo
ven breede rivieren,
Het procédé is bekend'. Al die menschen
samen gaan elkaar verhalen vertellen. De
Duizendi-en-één-nacht en de Decamerotne
zijn er d'# voorbeelden varAlléén, wat
de techniek van zulk een boek betreft.
Niet naar den inhoud, dear smaak en de
geur. Een beekforel is geen nieuwe Hol-
landsche en een boird' snert is wèl soep.
maar géén oxtail clair. Daarom staat
er oen fout op he-t titelblad' van dit boek.
Een ..roman" is hot niet. 'Méér een aantal
novellen inet een héél stevigoa d'raad aan
elkaar geregen. En misschien zou ik de
ondeugende veronderstelling mogen wa
gen maar daar heb ik niets kleii.ee-
rends mee in 't zin dat éérst die verha
len in De Man's hoofd waren en dat daar
na de draad er bij gekomen is. In ieder
geval is er een geheel van klassieken
vorm en ocr-ftollandsche uitwerking ont
staan, heelemaalgeen „wereldschokkend"
of hartbrekend of' gelukkig-makend' boek,
maar dan toch wel weer iets, dat De Man.
die hiervoor een gevoelig smaak-zinhiig
heeft, gonaegelijk en prettig doet smak
ken met do tong. Eeun kille, mistige Zon
dagmiddag hoeft er voor mij iets héél
warms en gemoegelijks door gekregen. Dat
is een èrg subjeclief-eiitisohe opmerking.
Maar critiek kan naast de inachtne
ming van algemeen-objectieve normen
ook niet anders dan subjectief zijn. Mis
schien is daar wel een academisch, debat
over te voeren, maar het is mijn zéér ge
vestigde moaning.
De heer Van CStters (a.-r.) constateert,
dat èn Indië èn Nederland in eon toestand
van verbloeding verkeeron. Wordt dit pro
ces niet spoedig gestuit, dan komt de pa
tiënt tot algeheel© uitputting. Spreker ver
dedigt bet ontwerp met een beroep op den
noodtoestand.
De hear Fade (lib.) acht de pensioenen
in de laatste plaats aantastbaar. Dit oogen-
blik is echter door den financieelen nood
van Indië thans aangebroken. Tevens moet
het Ind'.scho bestuursapparaat warden inge
krompen.
De heer MoJ tin aker (s.-d1.) za! voor het
ontwerp stemmen en bepleit tevens aan
tasting van de afschuwelijke cumulatie van
pensioenen. Tegenover Nod'erlandsclio amb
tenaren met 4 mille maximum pensioen,
zijn Indische collega's met 5 tot 12 mille
al te zeer bevoorrecht.
B© minister van koloniën antwoordt, dat
d'e voorgestelde maatregel bij uitstek de
mocratisch is, mits men het belang van
de gcheele bevolking in acht neme. De
kwestie van de cumulatie 'is bij' do be
trokken dfeparlem-cinten in behandeling. Do
stelling, dat ponsiouii uitgesteld loon is,
acht spreker onhoudbaar.
Het wetsontwerp wordt aangenomen met
29 tegen 9 stemmen.
Verhanging tabaksaccijns.
In avondvergadering behandeld© de lea
rner de verhooging van den tabaksaccijns,
die niet milader dan 14 millicm 's jaars
meet opbrengen.
Mr. v. d'. Hoeven. (c,-h.) is bereid den
accijns te verhoogen, d'ocli van het verbod1
van cadeaux verwacht hij niet veel goeds.
Mr. Knottenbelt (lib.) acht do verhoo
ging onvermijdelijk, doch hot cadeauvtorbod
is een principieefe bepaling, die andere
belangen kaïn schaden en waarvan de ge
volgen niet te overzien zijn. De overheid
grijpe niet in, i-n bet economische leven.
In wat ik hierboven gezegd' heb zit een
element van even-afkcurendo critiek. Im
mers ik wil er ook mode te kennen gjoven,
dat ik de verhalen der „gestrand-en" wel
©ons wat ongelijk van waarde acht. Dat
over het volksgericht bij de drie oude
serpenten-van-dametjes ievtors achter Mant-
foort is vlak en onbeduidend; dat van do
kist en du oude plaat vooral in zijn ver
rassende psychologische slot diep-ontroe-
r&nd' en gaaf als oen zuiver juweel van
korte vertelkunst; T kleine vertelsel van
het dagloonertje, dat eon moordenaar
werd' en zes jaren kroeg is prachtig vain
felle smart en het verhaaltje van den
man in Veeolmizen onbeduidend en zon
der geur of smaak. Maar het goede en
'•clioone overhoerscht er in belangrijke
mate zie bijvoorbeeld bet verrukkelijk»
güschiedunisje van den verliefden koenen-
melker en de indruk van het geheel
blijft ongeschonden-goed.
De draad, die de duizend-en-één-verhaten
aaneenrijgt is stevig en mannelijk. Vaoral
dé figuur van den zwijgenden schipper,
één stuk onverwrikbaro plichtsbetrachting,
slaat krach lig-uitgeh ouwen tegen de mis
tige lucht van Holland1. Dat is een
prachtige figuur in al z'n eenvoud', in al
z'n tabak-pruimende onaandoenlijkheid vaa
echt-de-Man'scho allure.
Ook in dien draad zijn zwakke gedeelten:
de wanhoop, de berusting, de vreugde-om-
de-verlossing-eindelijk zijn niet zóó tast
baar gemaakt, als De Man d'at wel luid go-
wild'. Zijn pen toekent scherper de psyt-
ckologio van het individu, dan dia vaa. de
Eerst moest bot ontwerp-'Verschuur inzake
het cadeaustelsel in voélen omvang be
handeld zijn, dain eerst kan men dit onder
deel ander do laupo nemen.
Do hoor Ouöegoest (s.-d'.) voegde zich
bij de bestrijders an zeide niet te wetenR
wat minister Oud' mot do saneer!ng der
bedrijven te maken liad. Hij vroeg uitstel
van invoering d©r wetsbepaling.
MR. JE?» J. OUD, Minister van Finsn»
esëa»
Minister Oud zeide, dat li*j helaas niet9
anders deed dan maatregelen nemen, welke
nadeelig zijn voor bot economische leven..
'Hij ontkende, dat geprejudicioord wordt op
een algemeene regeling. Met nadtrnk waar
schuwde spr. tegen verwerping, aangezien
het ontwerp een belangrijk deel van heli
financieel regaariingsprograrn uitmaakt.
Tenslotte is het ontwerp aangenomen
z.h.s, met aainteekening, dat do heer Oudo
geest er tegen was.
massa. Bij deze teekening, die dikwijls
héél fijn etsen wordt, komt de beheer»
scfiing van zijn gansch-eigen taal die
voor eeu deel, die van liet volk aan de
Lek is hem zéér te stade.
Telkens als ik eon boek van De Man
lees bewonder ik de ruige stoere bcel-
d'ingskracht van die taal. Wat liij bereikt;
mot een enkel min-af-moer dialectisch!
woord' is verwonderlijk van stemmingwok-
kond' vermogen. En de vloor hem typoo*
rende afwisseling van verleden- en tegen-
woordigen tijd is steeds weer verbazing
wekkend' van sfeer-Vorming (dat ik steeds
bij hem weer stuit op oen .gcrmariismo-
waar-hij-verliefd-op-schijut„bekomen" voor,
„krijgen" c£ „ontvangen" is een détail,
dat hij tocli eens onder liet oog moge
rien).
„Een Stoombootje m don Mist" is een
klein boek, dat ik met groot plezier bob
gelezen. lierman de Man heeft wel eens
grootere boeken óók naar hun wezen
geschreven (liet wassende Water, Rijn
hout en Rozen) en ook wel eens ürjitvetna
en dieper naar de ziel tastende („De Een
zame" bijvoorbeeld), maar toch heb ik!
aan dit smeuiïgo kernige, sappige boek
mijn groote vreugd' weer beleefd. Ik bob de
erwtensoep, de haring en de sappige bief
stuk met blaemig© aardappels genoten!.
Een veertig-tal schotels van do haute cui
sine staan op mijn taM te wachten.
Het staat té bezien af ze mij even good!
zullen bekomen ate do hartige, zuivérti
maaltijdi.
Ei, KLI:A,S.
liPs
- urm
CL
CL
A.
O
r
CL
CL
i
CL
C
Cl
Z
CL
7/7
0)\
CL
V*.
CL
XL
"M.
'L
O
if
e.
Cc
Cl
CL
L
as'
Cu
CL
O
Jl
A,
CL
2»
O
CL
CC
•yu
O
h.
SL.
/2-
t?
'Tn.
Cl
CL
Ou
X
éi
t
-C-
Ou
Oe
rv
CL
Ou
CL
cc
z.
CL
O
9v
O
3
Ge-
Cu
Oy\
a.
CC
6
c
V
Ci.
L
fc
c
C
Cl
t
C
O
c.
CC
O
-e
e.
O
L
cc
-K
C
Jttf
