'-*;ë
Humor uit het Buitenland
mi m toae wepa tan net
- Y8ta volaoeme ot m
„POPPETJE"
STADSNIEUWS
Zuigeüiigenbesclierming.
Jaarverslag.
Aan liet jaaiverslag over 1934 van do
de Scbiedamsche Voreeniging tot bescher
ming van Zuigelingen is het volgende ont
leend
Hel afgoloopen jaar is vont onze ver-
eenigtng een moc.bjk jaar geweest. Finan
cieel was hel bij den aanvang van 1934
al niel rooskleurig, maar door verschillen
de omstandigheden verscherpte de toe
stand zoodanig, dat het bestuur zich ern
stig de vtaag heeft moeten stellen of wd
kon worden voortgegaan rael het werk,
dat tot dusver werd gedaan.
In overleg met het gemeentebestuur kon
gelukkig nog een oplossing worden gevon
den, die tut verbetering leidde en dank
'zij de krachtige steun, door het gemeente
bestuur verleend, kan de veroeniging haar
taak nog Wijven vervullen.
Ver-gannde bezuinigingen zijn getroflon.
Bedroegen de uilgaven in 1933 f 8793 öS'/e,
in de begrooting 1935 zijn deze geraamd
op f5818.58 of wel f 2975.101/2 minder,
hel geen neerkomt op ongeveer 33 procent»
Desondanks zou het nog niel gelukt zijn
een belangrijk tekort te ontgaan, ware hot
niet dat een voetbalwedstrijd tusschen
IIIermes-D.V.S. en S.V.V. ten bate van
onze vereeniging gespoeld en dooir het
stedelijk muziekcorps belangeloos opge
luisterd, een overschot van ongeveer f550
had opgeleverd, waardoor do laatste moei
lijkheden werden overwonnen.
Voor deze zoo belangrijke hulp- wonscht
het bestuur ook hier nog zijn erkentelijk
heid te betuigen.
Maar ook aan de andere trouwe contri
buanten, waarbij de coöp. vereeniging
D.ES., die ons wederom een bedrag van
1200.verleende, zij een woord van har-
telijken dank gewijd.
Dij onze vereeniging is altijd goede ge
woonte geweest, dat alle werkzaamheden
geheel belangeloos door de bestuursleden
worden verricht. En dat doen zij gaarne
en zelis onüer de moeilijkheden van dezen
trjd met te meer opgewektheid, als tel
kens blijkt, dat zij in de burgerij de noo-
dige steun vmden om do voorstaande moei
lijkheden tc overwinnen.
In dit opzicht althans heeft 1934 niet
teleurgesteld I
Geboorte cn sterfte.
Het geboortecijfer in 1934 bedroeg 1297,
het vorig jaar 1179.
Toonde het geboortecijfer het vorig jaar
teruggang, het heeft zich in 1934 vrijwel
hersteld.
Het sterftecijfer van kinderen beneden
den leeftijd van één jaar was in 1934 41,
dat is 32.4 pCt (Het aantal levenloos aan
gegeven kinderen bedraagt 30. In onze
overzichten wordt hiermede goon rekening
gehouden).
Hier volge ons gewone overzicht van
de sterfte-poroentages
1914—1918 9.85 1924 5.6
1925 3.94
1926 6 58
1927 3.4
1928 4.4
WM*/r
Vrouw„Weet Je wel dat JIJ de eenigste man aan
den heelen weg bent, die niet zeil zijn tuin heeft ge
maald en gerold?"
Het hopelooze geval„Wat zullen die anderen razend
zijn als ze het merken." - (Humorist).
fri' W
IS. 21 i'
-w-TdïhI
„Karei, verstuur dat pakje met kleeren voor het wees-
huls nog niet. Er komt nog een broek van Wimpie bij."
(Passing Show)
„Zeg aan den directeur dat Ik hem graag zou willen
gelukwenschen met zijn nieuwen kok."
„Maar we hebben geen nieuwen kok meneer."
„Dat weet ik. Breng h°m mijn boodschap over,"
(London Opinion),
1919 8.8
1920 7.35
1921 6.6
1922 5.6
1923 5.4
1929 4 83
1930 3.2
1931 2.5
1932 3.85
1933 2 54
1934 3.24
Kraamverzorgiug.
Doordat verschillende andere werkzaam
zijn en tevens omdat wij sinds April slechts
over één verzorgster meer beschikken,
toont deze afdeelïng teruggang.
Hulp werd verleend aan 183 kraam
vrouwen (vorig jaar 218). Bij 55 verlos
singen werd geassisteerd (vorig jaar 80.)
Verplegingsartikelen werden 82 maal
uitgeleend (vorig jaar 136).
Van de betrokken 183 gezinnen waren
er 110, waarvan het hoofd werkloos was.
Het ledental.
Op 31 December 1934 bedroeg het aan
tal leden 259 tegen 253 op dcnaelfdem.
datum van het vorig jaar.
Onze vol ijverige zuster Mulder wist
er wat op tc vinden, dat het ledental op
peil bleef.
Zij bereikte het door „dubbeltjes-leden",
die een bedrag yan f72 in de kas do>an
vloeien.
In 1934 werden aan 't consultatiebureau
in „De I>oele" nieuw-ingeschrevm264
(v.j. 250). (Schiedam 256 Kethel 7
Vtaardingen 1), het aantal spreekuren was
98, het aantal consulten 2862 (v. j. 3210),
voor 413 zuigelingen, d.i. ruim 29 con
sulten per spreekuur en bijna 7 consulten
per zuigeling.
Aan het tweede consultatiebureau in
de Leliestraat werden nieuw-ingeschreven:
176. (Schiedam 173 Kethel 1 Schip
perskinderen 2).
Het aantal spreekuren bedroeg 98, dat der
consulten 2335 (v. j. 2857), voor 309
zuigelingen, d.i. bijna 26 consulten per
spreekuur en ruim 8 consulten per zuige-
ling.
„De gevangene is er van door, inspecteur, m" ar kijk
eens wat ik geschoten heb (Passing Show).
Inbreker, bij den. Inhoud van de brandkast: „Gommie
Een uur hard werken, aUeenig om een pot narclssebolle
te vinde die ze hier hebbe gezet om op te komme 1"
(Humorist).
Bruidegom „Zeg, we zijn erg Ingenomen met dat
alleraardigste cadeau van je. A propos, wat zijn het
eigenlijk
Gast„O. een paar boekensteunen."
Bruidegom: „Prachtig!" (tot de bruid). „Liefste, dit
zijn boekensteunen. We moeten toeb werkelijk een boek
koopen." (London Opinion).
In Japainsche kringen is men vrij opli-
mistisch ten aanzien van do mogelijk!acid
van hervatting der Nodcrlandsd'iJapainsche
handelsbesprekingen tot regeling van den
handel tussdhen Japan en NeJcrlandsch-
lndiê, hoewel geen officieel© mededeeling
hieromtrent is gepubliceerd.
Het bezuinigingsontwerp.
Een nieuwe salarisverlaging
van 10 miïlioen.
Naar het Vad, verneemt, is in het be
zuinigingsontwerp, waarvan de indiening
spoedig is te verwachten, een. nieuwe ver
laging van de salarissen der rijksambtena
ren opgenomen ten bedrage van 10 miï
lioen.
Het bezuinigingsontwerp zal voorts voor
een belangrijk gedeelte een machtigings
wet worden, waarbij de regeering zich voor
een aantal bezuinigingen en daarmede ver
band houdende voorzieningen regeling bij
Koninklijk besluit voorbehoudt
In verband met het gerucht, dat de
aanvankelijk in het ontwerp ook opgeno
men aanpassing van de buiten den staats
dienst op het economische leven druk
kende lasten aan ©en lager niveau daaruit
verwijderd is, vernemen wij, dat hierin
nader bij een afzonderlijk ontwerp zal wor
den voorzien.
Be Ncrtcrlandsciic betrekkingen
met Japan.
De Japan sclie minister van buitenland-
seke zaken, Ihrota, heeft den directeur van
het bureau tan economische zaken van
Wcderlandseh Indië, mr. G. II. C. Hart, die
begin deze week te Tokio is aangekomen,
en diens echlgenoote een lundh. aangebo
den, waarbij ooik aanzaten do Nederland-
soke gezant te Tokio, J. C. Pabst, en dr.
Nagaoka, gedelegeerd© naar do Neder-
landschJapamscBxo handdsco: iferealïe, die
onlangs te Batavia is gehouden.
De haringvisscherij in 1935.
Binnenkort een regeling Ie
verwachten.
Binnenkort kan een regeling voor de uit
oefening van de haringclrijfnetvisscherij in
1935 tegemoet worden gezien.
Het ligt in de bedoeling dit jaar de
haringvisschcrij te doen aanvangen op 13
Mei, met dien verstande, dat, zooais dit
het vorige jaar is geschied', de vloot in
gedeelten zal uitvaren, mm van kei ijle met
een beperkt aantal netten.
Voorts zal in het komende seizoen, in
verband met to verwachten aten (moeilijk
heden, dc aanvoer van pok©]- en steufharing
worden beperkt tot oen nader te bepalen
aantal kantjes.
Aan icderen render zal een. aandeel in
den aanvoer worden toegewezen Do toe
wijzing van dit aandeel zal geschieden,
rekening houdende met het aantal en soort
der schepen van iedenea reeder.
Kerk en School
Ned. Herv. Kerk.
Bcrom en to Blijbam, ds. IV. A. Kastein
te Kampen.
Geref. Kerken.
Beroepen te Zwartebroek! (bij Amers
foort) F. E. Hoekstra, cand. en hulppred.
te Voorburg.
Zij was zoo iets bekoorlijks, dat men
onwillekeurig denken moest aan louter
heerlijkheden, aan doorzichtig porselein,
aan zeepbe'Ien en vlinderljes en kersebloe
sems, aan het rilso'end trillen van grasjes,
waar de wmd overheen dartelt...
Zij was zoo klein en fijn van leden,
dat je het als harteloosheid! voelde, haar
een boekentasch om te hangen en haar
naar school te zenden. Allen, die haar on
derweg legen kwamen, schenen dit ook
zoo te ondervinden en schonken haar daar
om een vriendelijk groetje, een opgewekt
goeiendag-woord, ja, één was er een
mooi, oud meneertje met witten baard'
die zoo ver ging haar op zekeren dag een
bonbon aan te bieden.
Maar toen geraakte ze in de grootste
verlegenheid neen, eigenlijk was het
meer zielepijn. Was haar niet zeer streng
verboden iets aan te nemen van een vreem
de? En zei niet tegelijk haar fijn-voelende
hartje, dat het den ouden man verdriet zou
doen, zoo men zijn gave afwees?
Haar oogen keken hem aan, wijd open
en vol uitdrukking.. En hij glimlachte mild
en zei:
„Goed, goed, hoor, kleintje,, ja, 'ja ik
weet het wel...
Toen welden er een paar traantjes op
in de mysterieuze, donkere oogen, die bet
ecnige groote en sterke waren aan het
brooze menschekindje. Alleen nog de mond,
ja, die was ook groot, met donkerrood©,
even-omgekrulde lippen en d'e oude heer,
die een fijne kenner was van al wat schoon,
was, had steeds plezier gehad over dezen
mond, ^die, groot en vol uitdrukking, hel
gezichtje behoedde voor popperigheid.
ATn, bij zijn geruststellende voorden, tal-
do deze mond; er kwamen twee witte
tanden te voorschijn, die zich in de onder
lip beten; met een bijna toornachhgo be
weging werden de tranen weggeveegd, en
toen had zij zich weer geheel en al m
de macht.
„Dag, meneer," zei ze beleefd cn stapte
verder, om binnen enkele oogonblikkcn.
bij de kromming der straat aan de haar
nakijkende oogen van het oude moneertje
te ontglippen.
„Drommels. Het porseleinen poppelje
heeft karakter alle respect," mompelde
de oude heer in zijn mooïen, witten haard.
„Trouwens, dal handje, dat engetoofeiijk-
nuxrie handje. Geen ronde, zooals bij an
dere kinderen, neen, een vohnaakt-mooie
vrouwenhand, in miniatuur...!"
Hij nam den volgenden d'ag met zeke
ren eerbied zijn hoed' voor liaar af en
zij dankte hem met even een klein knikje
en een beleefd, held'erklinkönd „dag,
meneer". In haar oogen was niet de min
ste verwondering over zijn respect ueus ge- oepaald vriendelijk va
baar.
Ook den daarop vo'genden dag dezelfde
ceurige ontmoeting. Maar daairuC den der
den dag, was a'les totaal veranderd.
Hij kreeg geen gelegenheid zich reeds
uit de verte te verheugen over het ko
men aanloopen van het kleine porseleinen
popje, want, wat hem nu tegemoet liep,
was moe en ging strompelend verder en
scheen bee'emaai geen weg te onderschei
den, omdat het aldoor den neus moest snui
ten en de tranen afwisschen.
De oude heer bleef van verbazing slaan.
Maar toen zij snikkend, blijkbaar zonder
hem te zien, langs hem heen wilde gaan,
liep hij met een vluggen stap torzijde,
strekte de hand nit, kreeg de boekcnlasdh
te pakker en trok haar door d'ien ran-
naar zich toe.
Klein poppetje," zei hij, oprecht ver
schrikt, „wat is or gebeurd? wat hebben
ze je gedaan?"
Zij slikte een paar maal en. zei„Ik
heet met poppc.je ik heel Ninon."
„Welnn dan, kleine Ninon, wat is er
voorgevallen?"
„Ik ik heb een zes voor gedrag
Kijk..." Met een snelle beweging had zij
haar tasch afgestroopt, opende haastig de
riempjes cn haalde een bruin boekje voor
den dag. „Kijk je kunt het zelf zien."
Hij lichtte het boekje naar zijn kort
zichtige oogen omhoog en dacht innerlijk
verheugd: „Zij heeft ,je" gezegd' Ik ben
overtuigd dat dit „voomamigheidjo" ste'lig
u pleegt te zeggen. Dus stelt ze vertrou
wen in mij; dat is één ding. En het an
dere is: Zij bevindt zich in de grootste
narigheid, is Lijna wanhopig."
nij bekeek de kaft van het boekje, las
haar naam en adres, evenals den naam
van de particuliere school en daöht: „Zóó,
zóó, dan heeft het poppelje een heel eind
te loopen..."
Daarop opende hij het cahier en las:
De donkere oogen staarden hem aan?J
niets had zo van zijn woorden begrepen/
dan, opeens, keken ze ontzet.
Wat een uil was hij toch om poppelje
van zoo iets te kunnen verdenken. Hij
moest het over een anderen boeg gooien,
dacht hij. Maar vlijt en aandacht hadden
een goed cijfer; orde eveneens. II5j las
het getuigschrift nog eens weer over tot
aan de leehjko zes cn ontdekte dan nog
de allerlaatste rubriek, die „opmerkingen"
heette en hierbij stond te lezen: gaat over
naar de 2de klas.
Ja, ja, heel natuurlijk. Dc bevordering
van een mensch, heeft niets met zijn deugd
te maken, maar met lezen, schrijven, enz.
Drommels, daar stond je nu 75 jaar
was je oud geworden en je had reals
menigen knoop ontward of doorgehakt,
maar nu was je machteloos.
„Meneer," onderbrak het heldere stem
metje zijn gedachten, en het beeldige handje
strekte zich meteen naar h<rt rapport uit.
Hij zag hoe ze liet in het ranseltje schoof,
hoe ze de riemen aansnoerde— Ha, toen
zij weer overeind stond, schoot een ge
dachte hem door het hoofd
„Heeft je direclrice een telefoon, Ninon?"
„Ik weet bet niet" Het klonk volmaakt
afwezig
Wel, laten wij het eens even nazien.
Kömer heet ze, nietwaar? Komer?"
„Ja." Een mager vlammetje van hoop,
door zijn opwinding ontstoken, scheen in.
haar op te flikkeren.
Kijk, daarginds is mijn huis wil jo
even meegaan? .Ta, ja, ik weet wel, dat
je dat anders niet moogt. Maar nu is het
een uitzondering, begrijp je wel. Wij moe-
Ten (och achter dat cijfer ze= komen, is
het niet?"
Ja, en of; de oude meneer had gelijk.
En hij was zoo vriendelijk, zoo vriendelijk.
Her was alles met meer z.oo ellendig, se
dert ze met hem gesproken had Zij legde
haar handje m zijn uitgestrekte hand, zon
der een woord te zeggen, en liet zich de
straat over naar het mooie, groote huis
leiden
En toen stonden zc in een gezellige lialü
en de oude heer bladerde in liet telefoon
boek -cn zei plotsing, verlicht: ,.IIier
goddank, als ze nu maar thuis is zullen,
zien."
Hi] nam den boom er af, draaide de
schijf van het toestel eenigc malen om
en zo trilde op haar beenen, want
ze kon. een .slem opvangen, och, de slem,
waar ze zoo dol op was; hoe zag ze op
tenen die '.leve directrice en hoo onbe
grijpelijk kwam daatom alles haar voor...
0, wee, nu had ze heelemaal niet ge
luisterd, naar wat do meneer had gespio-
ken
Zij tuurde naar den ouden hoer, die de
woorden van de lieve stem beluisterde en
plotseling zag ze, hoe over zijn gezicht
een glimlach viel. En nu deed hij zijn
mond open en zei„Dus een vergissing
een schrijffout. Dat ik dat niet heb
uitgevonden... Ja, ja, hei is goed, het is
goed zoo iets kan voorkomen. Zeker,
zeker, ja, ja, ik zal het zeggen, dank u
zeer, juffrouw Kömer."
Hij hing den boom op eu zei: „Pop
petje, je kunt weer vroolijk zijn het
is alles in orde. Verbeeld je, de juffrouw
heeft een schrijffout gemaakt heeft twee
vakken voor elkaar verwisseld. Zóó moet
het zijn: De één behoort bij „gedrag"
en de zes hij „afwezig"... Zij laat je
hartelijk groeten; bet spift haar heel, heel
erg, je zoo>*n onrust bezorgd te hebben.
De oude beer had zich tot nog toe nooit
lot de overgevoeligen gerekend, werkelijk;
niet Maar hier nu, toen hij in hot naar
hem opkijkend meisjessnuitje dc uitwer
king van deze woorden las, kneep een
wonderbaar gevoel hem de keel toe.
Een paar maal moest zij iets verslikken-j
de ontspanning was al te smet gekomen.
Maar dan begon ze te stralen, to stralen/
hij kon niet anders, hij moest zich huk
ken naar bet handje, dit rozeMad van.
een handje, en het kussen.
En toen rende ze de straat af en 1
keek haar na, de knappe, oude heer met
den witten baard en in zijn hart was1
teerheid en een lichte droefheid'.
„Poppetje mompelde hij zacht, toen
hij zijn huis weer binnentrad en de voor
deur sloot; „poppet je...
Tijdschriften
„Be Wandelaar".
Bij den uitgever A. G. Schoouidcrbeek! te
Laren is volschonen de April-aftevering
van „De Wandelaar", maandblad, gewijd
aan natuurstudie, nalnuu rbescherini ng,
heemschut, geologie, folklore, bui tante venl
on toerisme.
Boeiende bizonderheo m deelt A. J. dc
Boer mede omtrent het Draalsche dorp,
P. L. Ruslicus en Praclicus zetten onder
scheidenlijk uiteen hoo men den tuin en
do kamerplanten in Grasmaand moet ver
zorgen, terwijl prof. dr. A. M. Brouwer on£
naar Schouwens schoonheid voert, wan
neer hij uitweidt over interessante vliu-
dervangsten.
Dr. A. Schierbeck uit opnieuw zijn op
lezen 1," schrijven Ij rekenen 2-3, zingen gelegenheid over de natuurprachl van ons
1, bijhelsdic 'geschiedenis 1, gymnastiek Insulinde, P. van der üjin vestigt do aan-
1, handwerken 1, vlijt 1, orde 1, gedrag
6. Ja, werkelijk, inderdaad', daar stond
dik en volnit G Onder aan de pagina
stonn de verklaring der cijfers te lezen, als
1 goed, enz., tol 5 slecht. Dan niets
meer. Een zes moest dus wel het summum
van slecht betcekenen.
De oude heer )iet het boekje zakken
en toen hij in het kindergezichtje keek,
steeg een meer dan onchristelijke verbitte
ring in hem op tegen mensohen, die het
recht en do macht bezaten een mensche
kindje aldus verdriet aan te doen, onver
schillig wat het dan ook misdaan mocht
hebben.
„Poppetje pardon, kleine Ninon," be
gon hij voorzichtig, „ben je wel eens heel
stout geweest; b.v. op het bord ©en tec-
kening gemaakt van de juff-ouw, dre niet
dacht op prachtige Nedevlandscho fossielen
en D. van Delden Jr. schetst de ontwaking
der lente op Middachten.
In zijn astronomische kroniek behandelt
di'. A. C. de Koek het vraagstuk hoe men
do afstanden, der vaste sterren vindt en
XL 0. J. Maas laat zich henucn als eea be
kwaam schrijver van Limburgsch gebied.
In de rubriek Van en voor de lezers
(natuurhistorisch allerlei) wordt o.a. oen
aardig avontuur met een steenuil geschetst
JzZlJ»"-
