TOT 12 OCTOBER
OP WEG NAAR ADDIS ABEBA.
VERVEN-„DE PHOENIX" - 67615-STOMEN
De onbisigzamen*
voor
itadg©pr@grai¥i!ms§
Vredig tafereel. Alles in draf. Beschaving brengen.
Gevaarlijk speelgoed voor jochies.
Kapel?, 22 September.
Ik lit kier aan de MkMellandsehc Zee.
Het heldere water spoelt om mijn voeten
en het geplas en geproest tier Uil rijke
zwemmers, vermengd met felle kreten der
duikerijes naar geldstukken, klinkt in mijn
ooren. Mijn zitplaats heb ik gekozen ge
heel ten Zuiden van de haven, op een
paar rotsblokken, terwijl een groot rob-
blok mijn schrijftafel vormt. Schuins tooi'
mij heb ik het gezicht op den rookenden
Vesuvius, achter mij klinkt zacht het me
lodieuze getokkel op een gitaar en man
doline, begeleid door het weemoedig ge
zang van een der velen, die zingen moe
ten om hun kostje op te halen.
De zee recht vóór mij ligt te blikkeren
ia het felle zonlicht gij, arme Noorder
lingen, die thans reeds geplaagd wordt
door najaarsstormen en regenbuien, zijt
wel te beklagen.
Vroolijk is het tafroei voor mijn oogem
Biuingebrarde jongens, van pl.m. 7 jaar
tot twijtelaehtigen ouderdom, hebben de
zee tot speelplaats gekozen en roeien,
zwemmen of duiken, onder vroolijke kro
ten en gelach.
Eu ik dacht terug aan mijn zwerftocht
door de haven van deze stad, gistermid
dag. Soldaten en nog eens soldaten, kant
en klaar om ingescheept te worden. Zij
bewaken de tientallen wagons, die op de
uitgestrekte emplacementen staan, vol ge
laden met alle mogelijke equipementsstuk-
ken, zooals ik constateeren kon. Honder
den zadels, machinegeweren, gasmaskers,
kisten munitie, geweren en voedselvoor
raden. In de haven wordt koortsachtig ge
werkt aan het uitrusten der schepen voor
het innemen van een zoo groot mogelijk
aantal manschappen en ze liggen voort
durend onder stoom, opdat zij, zoo noo-
dig, onmiddellijk kunnen vertrekken.
Het is een geloop en gedraai van sol
daten, daartoe aangespoord door hun su
perieuren, van je welste en het rumoer
is geweldig. Rustig werken kan de Ita
liaan blijkbaar niet, althans daar niet, want
de hel-op klinkende commando's en uit
voerige parlando's zijn niet van de lucht.
■Alles moet vlug en snol geschieden en
nieuwsgierigen worden op een afstand ge
houden. Uw Corres ponden t kreeg van een
der tallooze eommendatore's een speciaal
„entrata" en ik kan u verzekeren, daar
van gebruik gemaakt te hebben. Ik snuf
felde op het emplacement rond-, met
bovenvr rmelcle ontdekkingen en bezocht
ten slot' één der vele schepen. Alles was
hier uitgebroken wat niet strikt noodzake
lijk gcucht werd, alles om het aantal
schepelingen op te voeren en ruimte voor
de bagage te houden.
De soldaten verrichtten, hun werk met
een gelatenheid en zekere blijmoedigheid,
die mij versteld deden staan. Zij zelf reke
nen er op, naar zij verzekerden, in Afrika
goed werk te zullen doen en „II Negus"
te leeren wat beschaving is. Want op dat
laatste wordt hier zeer sterk de nadruk
gelegd. De Italiaansche soldaten gaan in
Afrika de beschaving brengen, die, getui
de do tallooze prenten en platen hier ver
spreid1, zeer noodig zou zijn.
De expansie die, naar Mussolini zegt,
mede zoo noodig is, zal slechts gevonden
kunnen worden, indien men de onbeschaaf
de gebieden in Abessinië gaat cultiveeren.
Niet slecht gevonden overigens.»
Mag ik u thans een staal der Italiaan
sche beschaving geven, passende In dit
kader?
Van de haven komende stuitte ik op een
massalen optocht del- Italiaarnche jeugd,
march eerend naar één der parken vlak
bij de haven. Ik marcheerde mee en zag
toe, hoe allen in carré opgesteld werden
om parade to maken voor verschillende
he\elhebbers \an het leger, die met goed
keurende blikken en opgeheven arm langs
de fronten schreden, achteraan eon rijk
uitgedost geestelijke, eveneens den fas>-
eistengroet brengend. Dat laatste deed mij,
denkend aan Duitsehiand, wat vreemd aan,
doch Mussolini laat het geloof rustig zijn
gang gaan ea is daarin zeer handig...
Na de parade kregen we het mooisto.
De groepen werden verdeeld 011 er volgde
instructie in den wapenhandel. Do kleine
jochies van 3 turven hoog stondig onhan
dig to scharrelen met het geweer en ik
rilde al bij do gedachte, dat zo zich zou
den verwonden aan de opgezette bajonet
ten: deze staken ver boven hun hoofden
uit.
Ziedaar de opvoeding der Italiaanscho
jeugd in een tijd, dat de gansdie wereld
schreeuwt om vrede en Italië zelf aan
den rand1 van een avontuur staat, dat „na
tuurlijk" een schitterend einde zal heb
ben voor het marcheerende Italië.
De kinderen zijn vol trots en moed en
juichen in hun troepen als zo een portret
van den Duce zien. De „-echte" soldaten
staan aan den kant en glimlachend' bren
gen zo den groet Wat zouden ze wel
denken?
En thans: ze spelevaren weer op zoo,
dartelen en spartelen, gaan op in hun
spel, zooaJs ook die oefeningen voor hen
nog spel zijn. Doch eens zal het ernst
worden en dan zal do geschiedenis uit
maken van welke zijde de beschaving
Komt.
Ik zie met verlangen uit over zee en
hoon binnen korten tijd daar te zijn, wat
men het onbeschaafde binnenland' 'noemt.
En ik hoop u van daaruit mijn bevindin
gen te schrijven.
A. M. DE DEURS.
Rechtszaken
naar het Engelsch van J. S. FLETCHER
door mr. EL J. H.
14)
Miss Bt. ia glimlachte. Een fleschje wil
de zeggen: champagne, waax ze veel van
hield, zooals 'Oliver heel goed wist. In
dat huis bestonden enkele ongeschreven
regels omtrent het gebruik van wijn, waar
van de heer des buizes een kcurigen
voorraad in een speciaal gebouwden kel
der had opgeslagen.
Champagne op Zondagen, verjaardagen
en als er gakten waren. Bordeaux of 'Bour
gogne op do weekschc dagen. Miss Benia
was er zich niet van bewust, dat hot dien
dag een bizondere gelegenheid was, maar
zo voelde er toch niets voor om het aan
bod van haar broer te weigeren,
„'O, wat mij betreft, ga je gang Oliver,"
zei ze. „Je hebt er zeker wel een reden
voor."
'Oliver haalde een sleutei uit zijn zak
en gaf die aan Martha.
„Eén van do flesschen met goud etiket,"
zei hij. „Een heelel"
Maar zelfs u'o champagne maakte dien
avond Oliver's tong niet los. Miss Ronia
dronk haar gewone twee glazen; haar
broer dronk do flesch verder leeg en at
ondertussehen naar gewoonte flink en sma
kelijk <loor, maar zei niet veel meer dan
nu en dan iets over hot weer of het
eten. Even vormelijk als hij gaan zitten,
stond hij nu ook van tafel op, ging naar
een sigarenkastjo op den schoorsteen en
zocht een groote, zware sigaar uit.
„Laat ze de koffie maar in den tuin
Steungelden verduisterd.
Fraude bij den gemeente
dienst te Hillegom.
Voor de Haarlemscho rechtbank heeft
zich gistermiddag te verantwoorden ge
had de 34-jarigo gewezen directeur van
den gemeentelijken dienst der steunrerb»
ning te Hillegom, J. B. V., wegens in de
jaren 1933, 1934 en 1933 gepleegde fraude.
Hem was ten Jaste gelegd, dat hij uit
de kas van den dienst een bedrag van
ongeveer f400 had verduisterd en boven
dien door het plaatsen can valsche hatid-
teekeningen op stetinlijslui zich gelden had
toegeëigend.
Blijkens de verklaringen van een 2i-ja-
rigen ambtenaar gaf V. vaak opdracht om
hem telkens bedragen uit do kas tc geven
voor huishuur, vo-or contributie van een
voetbalclub en voor het aanvragen van
een rijbewijs. Bovendien moest do ambte
naar stemlijsten opmaken, waarop namen
voorkwamen van personen, die niet werk
loos waren. Zijn chef plaatste acht' r deze
namen een valsche handteekening en nam
zelf do steungelden in ontvangst. Een boek
houding was er niet en dc kas klopte dan
ook nooit.
Een andere ambtenaar bij do sfeunver-
leening had verd. er wel eens op gewezen,
dat de zaak wel eeris vast kon loopon.
Void, antwoordde toen: „Daarmee bobben
jullie niets 1e maken; de vcrautw oonling
is voor mij".
Verd. bekende zoowol do verduistering
als de valschbeid in geschrifte. Ongeveer
£300 was hem privé ten goede gekomen,
dc rest van het bedrag was besteed aan
theo on sigaren voor hem en do ainble-
naicn. Hij verklaarde voorts, dal oen der
wethouders hem opdracht had gegeven,
valsche haiulteckeinngon op de steunlijden
te plaatsen. Deze wethouder zou een deel
\an de op die wijze veikregeu golden ont
vangen hebben.
De burgemeester van Hillegom, mr.
D. F. Pont, die ook als getuige werd ge
hooid, \erklnaule, dat twee njk-wonlro
lours een rapport over do onregelmatig
heden hebben opgesteld, dal juist dezer
dagen gereed gekomen is.
De officier van justitie achtte dit rap
port niet van belang voor do strafzaak.
Spr. was van oordeel, dat verdachte een
zeer emslig feit gepleegd hoeft. Hij werpt
do schuld op -een der we tl i ouders, het
geen spr. echter niet kon bewijzen. Wel
had het hem zeer bevreemd1, dat de be
wuste wethouder na de tegen hem geuite
beschuldiging zich nooit tot de justitio
had gewend. De officier eischte tenslotte
vier maanden gevangenisstraf.
De verdediger, mr. W. Huyucn, vcr/oeht
de rechtbank eerst kennis te nemen van
het rapport der rijkscontroleurs, dat z.L
een geheel ander licht op de zaak zal
werpen. Hij drong aan op de uiterste cle
mentie.
Voorts stond do 24-jarige ambtenaar te
recht wegens valschheid in geschrifte. Hij
had op dezelfde wijze als zijn chef valsche
handteekeningen op do stcunlijslen ge
plaatst en zich daardoor f45 toegeëigend.
Hij verklaarde op advies van zijn chef
gehandeld te hebben, die hem gezegd baxl,
dat hij op die manier betaling voor over
werk kon krijgen.
De ambtenaar zei, dat men langzamer
hand op bet kantoor niet meer wist wat
goed of verkeerd was.
Tegen hem eischte do officier veertien
dagen gevangenisstraf.
Uitspraak in neide zaken op 10 October.
Wegens opruiing zes maanden gevangenis
straf geëisclit.
fri'teren stond voor de rechtbank te
Am-tc-rdam terecht een jongeman, die in
de Jan Evertsenstraat geroepen zou heb
ben: „Gooi ze met steen-en" op een mo
ment, dat er met „Volk en Vaderland" werd
gecolporteerd.
Het jongmensch had zich te verantwoor
den wegens opruiing.
De agent Iloogendorp, al» getuige ge
hoord, verklaarde, dat hij de woorden dui
delijk had gehoord. Eenigen tijd later is
er toen inderdaad met stoenen gegooid
Getuige heeft dat aan den lijve onder
vonden.
President: „Duren de relletjes in die
buurt nog voert?"
Getuige: „Dat is sedert het colportage-
vetbod afgeloopen."
De Officier van Justitie mr. B. Kist
roqnhc-erde wegens dit feit zes maanden
gevangenisstraf.
Uw winkelier geeft U van 28 Sept. t/m 12 Oct., bij
elke 2 pakken Radion, die U koopt, een derde
pak geheel gratis!
Welk een zeldzame hulp Radion, Neerlands zelf
werkend wasmiddel, in de huishouding betekent,
weet thans elke huisvrouw! Veel helderder was
goed en in veel korter tijd klaar! Geen apart bleken,
geen boenen of wrijven. Wie Radion eenmaal heeft
geprobeerd, kan het niet meer missen!
Maak dus gebruik van dit buitenkansje, om een
heel pak Radion gratis te bekomen, en bedenk,
3 pak Radion geven
geschenke
naar
ZATERDAG, 28 SEPTEMBER 3935.
Hilversum I, 1875 VI.
VARA-uitzending.
S 00 Gramofoon. 10.00 Morgenwijding
VPRO. 10.1,3 Voor Arb. i. d'. Continu
bedrijven. 12.00 Gramofoon. 12.30 Strijk
orkest. 100 Gramofoon. 1.15—1.45 Dub-
bet-X. 2.00 „Hoe die toonkunst greteide".
2.15 Gramofoon. 3.00 Fiknpraatje. 3.15
OrviLropia. 3.40 De zwerftochten van
het goud in de crisis. 4.00 Viool en
piano. 4 30 „Do Krekeltjes". 5.05 Gra-
brengen, Benia, we moesten wat buiten
gaan itten het is vanavond echt
warm
Miss Benia liet door een van dc mei
den een omslagdo-ek halen en voegde zicli
bij haar broer, die midden op liet gras
perk onder oen grooten ceder was gaan
zitten. Hij had' zich in een broeden, ge-
makkelijkcn stoel '-..ergevleid en zijn zus
ter, die hun nederige afkomst nooit kon
vergeten en die steeds vergeleek met de
tegenwoordige weelde, vond, toen ze door
den tnm naar hem toekwam, dat hij er
uit zag, zooals ze altijd) van hem gedacht
had', als een man, die meer den tevreden
was met zijn buitengewone voorspoed'. En
ze stond! dan ook hoogelrjk verwonderd,
toen Oliver, nadat zo hem een kop koffie
ingeschonken had; opeens te voorschijn
kwam met zijn moeilijkheden.
„Bennie, beste meid," begon hij, op den
famiiairen toon, die ze onder elkaar van
hem gewend' was. Vandaag ben ik erger
van streek en in de war, dan ik "in
veertig jaar geweest ben!"
Tee maar wat zeg je maar nou,
Oliver," riep miss Benia uit. En bodte-n-
kend', dat vader en zoon geruimen tijd voor
het diner bij elkaar gezeten hadden en
dat Louis, zonder eten, uitgegaan was,
voegd'e zo er bezorgd aan toe:
„Toch niet in jo naaste omgeving? Toch
niet met Louis John?"
„Nou ja niet op dte eerste plaats
neen, dat niet... 'Och ja hij is er
jammer genoeg ook wel in betrokken.
Maar het is toch al begonnen, voordat
hij vanmiddag thuis kwam. Ik heb het
met dien ellc-ndigen, gemecnen Joe Bickeor-
dyke aan den stok gekregen 1"
Miss Benia sloeg een snellen Mik op
haar broer, voordat ze haar aandacht aan
haar haakwerk wijdde, dat ze meegeno
men had'. Want 'Oliver mocht dan al blind
geweest zijn, ze had' maar al to goed' in
de gaten gehad, dat er wat was fusschen
Louis en Margaret Margy en de twee
geliefden hadden haar volkomen en har
telijke sympathie. Zo vreesde er nu voor,
dat zo te hooren zou krijgen, dat hun
omgang de oorzaak was van de oneenig-
licid hunner vaders.
Waarover dan wol?" vroeg zo. „Jullie
zijn toch altijd zulke goeie vrienden ge
weest, 'Oliver?"
„Dat maakt do zaak des te erger,"
bromde Oliver. „Maar ik zal het geval in
het kort vertellen, meid'. Jo bent voor
een vrouw heel verstandig en denkelijk
zul je het ook wel inzien. Het is zoo
gegaan..."
Voor den derden maal dien dag zette
hij zijn geval uiteen, heftig en veront
waardigd. Zijn zuster luisterde aandach
tig toe en voordat hij klaar was, had' zij
zich al voorgenomen haar tong zoa to
gebruiken, dat ze haar eigenlijke mce-
ning verborgen hield'. Zo was innerlijk
heel blij, dat Ryvedale Abbey in han
den van Bickerdyke gekomen was. Ze
wist immers veel te goed, wat voor haar
zelf het beste was. Ze had! heelemaal
geen zin om de weelde van het modern
ingerichte huis te verwisselen voor de
kou en vochtigheid! en tocht van dat
oude gebouw in de vallei, blaar dat was
ze niet van plan te zeggen.
„Wel, wel, ik zou nooit hebben kunnen
denken, dat Joseph Bickerdyko zoo laag
zou zijn geweest om tegenover een ouder
vriend zoo'n gemeene streek uit fo ha
len," zei ze, toen het verhaal uit wast,
P5
mofoon. 5.40 Literair© lezing. 600 „Da
Wielewaal". 6.30 Esperanto-uilzendmg.
G.50 Gramofoon. 7.00 De Notenkrakers.
7.45 De anti-laiwaai-week. 8.00 SOS-ber.,
nieuwsbe-r. en VARA-Variat. 8.15 Gramo
foon. 8.30 Orgel. 9.00 Gcvar. program
ma. 10.40 Gramofoon. 11.00 Vervolg
gcvar. progr. 11.30—12.00 Gramofoon.
Hilversum II, 301 M.
KRO-uitzending.
8.00915 en 10.00 Gramofoon. 11.30
12.00 Godsd. halfuur. 12.15 Gramo
foon- en sehlagermuziek. 2.00 Voott' d'a
jeugd. 2.30 Sport. 3.004.00 Kind er unr.
4.15 Concert en gramofoon. 6.20 Lezin
gen en gramofoon. 8.00 Berichten. 10.30
Revue-programma 11.3012.00 Graitno-
foon.
Droitwieli, 1500 M.
11.20 Orkest 12.35 Gïamoüoon. 1.20 Or
kest. 2.20 Orkest. 3.20 Koor- en orkest-
concert. 3.50 Octet. 4.50 Mandoline-or-
kest. 5.35 Ambrose en zijn band'. 7.20
Orkest. 8.20 Kwintet. 9.00 Variété-pro
gramma. 11.0012.20 BBG-Dansorkesten
nramofoon.
„Wat een gemeene, listige, stiekume manier
van doen is me dat. En dan, terwijl hij
wist, dat jij er je zinnen zoo op gezet
Eadi neen, voor zoo'n gedrag is niets
te zeggen en ik zou geen enkele ver
ontschuldiging voor hem weten. Maar
zeg 'Oliver hij zal er zijn handen vol
mee hebben, wat."
„Iloe bedoel je dat?" vroeg Oliver.
„Met dat oude huis," antwoordde Be
nia. „Dat zal wat kosten om het ia ord!e
te brengen. Jo bent er in den laatsten
tijd niet in geweest, wel?"
„In jaren niet," antwoordde Oliver.
„Maar wat zou dat?"
„Toen Louis verleden jaar zomer dien
vriend van hem hier had, ben ik er met
hen eens een kijkje wezen nemen," ver
volgde Benia. „De huisbewaarder heeft ons
toen alles laten zien. Niet alleen hot huis,
maar natuurlijk ook den tuin en. het
park, liet was meer dan schandalig ver
waarloosd. Als iemand', die aan zooge
naamd! modem comfort gewend is, daar
moet gaan wonen... nou, dian mag hij
alles wel vernieuwen en voorzien de
heek boel moef opgeknapt worden. Niets
is moor voor den tegenwoordig tijd ge
schikt on binnenin mag je wel beginnen
met alles op te schilderen, eer het iets
gaat lijken. Do tuinen zijn totaal oen wil
dernis geworden zo lijken niet meer
op wat zo in vaders tijd' waren. Allo pa
den staan vol gras en onkruid' hot zal
hem eon aardigon duit kosten, eer hg
er fatsoenlijk een voet in kan zetten."
blaar iOliver gromd'o alleen wat voor
zich hoen. Hg voeJd'o es niets voor zich
in dé stemming te laten brengen: van den
vos, d'ia do druiven «tc zujor vond,
„Dlat boteekent ailkmalal niets, bestel
Radio-Paris, 16-48 M.
7.20 en 8.20 Gramofoon. 12.35 Oxkes
8.20 Pianorecital. 11.1012.35 Dansnr
ziek. i
Kalundborg, 1261 M.
12.20—2.20 Concert. 3.50—5.50 Orkest;
8 2012.50 Bonte Avond vootr Jonge*
Ten. 1
Rome, 421 M.
9.00 I. „Al lupo", opera van Mulè. Jfy
„La monacella della fonta'na", opera ral!
Mulè. 1
Brussel, 322 cn 484 M.
322 M. i 12.20 Orkest en gramofoopi
1,302.20, 4.20 en 5.20 Gramofoo^
6.85 Orkest. 7.35 Gramofoon. 8.20 iTr|
kest. 10,3012.20 Gramofoon.
'484 Ma 12.20 Gramofoon. 1.30—2.20 Oiif
kest. '4.35, 5.20 en 6.50 Gramptfoon|-'
7.05 Zang. 7.35 Accordeon'. 8.20 Waas!jp
sche muziek. 10.3012 20 Oabatretpró^;
gramma i
Dentschlanilscnder, 1571 M.
8 30 Zie Keulen. 9.30 VolksmuzieMfc,
10.50 Pianorecital. 1T.20—l'.lö Btarinf»
bas von Geczy.
meid", zei h'if. „Dat is mét ©on beetje gel
te verhelpen. Aan oude buitenplaatswf
most altijd! geld' ten kost© gelegd' wotfdecüF
En als het dalar alleen' op aankomt, <tó$,
kan IK een pond' besteden, tegört Bidfetrfe
dyke oen penny! Ik' ben Onnoemelijk! 'delc|
rijker dan hg is... of ooit worden zalft,
„Tja, als je je zinnen er zoo ©Tg
gezet had; dan is het wel ©on bitter©
leuTstelling voor je", zei Benia. „0n! ve^jf
schrikkelijk jammer, dat hij je zoo'n poeijl
heeft kunnen kk©n, zooals d© zaken nuf
staan, Oliver. Want... je moot toch o'oiff,
om de jougelui denken... ictVcr Louis ejöl
Margaret. Dat komt er ook nog bijl"
„Maar d'io krijgen van mij nooit of himk
mer toestemming", zei Oliver beslist, ,,Ös
wil me ©r niet over uitlaten', wat ilc
zegd of niet gezegd' zou hebben, als
niet was voorgevallen... maar nu hé'c
maal gebeurd' is, zal ik nooit toostemiuiarij,'
dat mijn zoon mot oen va!rt dat tuig troe$f
wen gaat! En dat hot eon slecht soort ys
wel, dat heeft Joe Bickcrdyk'o toch w*|t:
zelf bewezen! Op zulk een vereteniging goêff-;
ik nooit mijn zegenl" i
Bonia vond het maar verslandi; daiatfj
niets op tc zeggen. Zo kende haar bre
en zo had' genoeg geleerd, dat hij gee i maj
was om tegen te spreken of m'eo to
neqren'. 'Ze bleef maar wat met haa hajn
werkje zitten prutsen; terwijl Oliver
sigaar rookto en otelett1 dfcffl tuin -zat uit J
kijken tnahT de purperen heide dn! cteblauti
heuvels V©T weg. O'pteena begon hg
lachen; hiarïl' elf sch
s|.
