OP WEG NAAR ABESSlNiË.
TESSA.
Oorlogscorrespondent zonder oorlog te hebben
gezien. Wat het fascisme aan Italië gebracht
en niet gebracht heeft.
Anonieme klachten.
in.
Paarden behoeven niet verlicht
te zijn.
Ccmeiigd INiÉeuws
Inbraak te Hengelo.
(Van Ou/,en eigen correspomknll.
Het is in de geschiedenis nog nun nier
oorgclvonien, dat een oorlogh-conOspoutk-nt
«lat heeft kunnen brengen, wat hij wilde
Ji.l. belichten, die stuk voor stuk ton vol
te betrouwbaar waren. Hoewel dit voor
r§;n krantenlezer eigenaardig mag klinkin,
Ss het niettemin een feit en wei om de
doodeenvoudige realen, dat het een oor-
iogs-corrcspondent vrijwel nimmer gelukt
is door te dringen tot do generale staven
en andere bevelvoerende maciiten, die als
cenig juiste bron beschouwd mogen wor
den tot het verstrekken van juiste berich
ten. Het zal mij zeer licht vallen, u dat
ook tc bewijzen, indiv- i u de moeite neemt
de tallooze berichten, die in de Neder-
iandsclie pers verschijnen, nauw keurig met
elkander te vergelijken, waarbij onmiddel
lijk opvalt, dat groote verschillen in be
richtgeving te c.ons late eren is.
Ook uw correspondent heeft het niet
zoover kunnen brengen. Doch laat ik hier
tevens aan toevoegen, dat ik ongeloof
lijk vee! pech heb gehad, waardoor ik
pr.ictisdi niet ia slant was iets te bren
gen van het oorlogsfront, ja zelfs niet in
staal was ook maar iets te schrijven, om
de eenvoudige reden, dat het mij door de
Hahaansche autoriteiten verboden werd1.
Het zal u duidelijk zijn, dat, indien men
iets dergelijks ex-biedt, men daar ook een
goeden grond voor moet hebben.
Welnu, die grond is inderdaad aanwezig.
Het verblijven onder verschillende froe-
penafdeelingeu, zoowel van Abcssifnen
als Italianen, vervolgens mrjn verblijf in
diverse Italïaansche gevangenissen en ini„n
gedwongen reizen in Italië in gereischap
van de Publico Securezza (geheime po
litie), hebben mij zeer veel geleerd, n.l.
de wetenschap, dat niet alles bolerlje tot
den boom is in het land van Mussolini.
Laat ik u aan de ontzaglijke vele in
drukken, die ik opdeed en op moest doen,
mee „genieten" (het was voor mij met
bepaald een gonot). dan zult u,na lezing
inzien, dat men oorlogscorrespondent kan
zijn, zonder een oorlog gezien te hebban.
In Italië.
Toor ettelijke weken bevond ik mij in
Italië. Ik deed de gebruikelijke stappen,
die mi. tn staat moesten stellen mijn werk
zaamh-: len uit te voeren op de wijze, die
ik mij .iad voorgesteld, ik stolde rne aller
eerst 11 verbinding met het Ministerio di
Stampa et Propaganda, alwaar ik ontvan
gen werd door „11 Commandante," die mij
zeer hoffelijk, doch daarbij tevens zeer
ernstig, waarschuwde iets te ondernemen
wat het belang van Italië zon kunnen,
schaden. Ik vertelde hem, dat ik niets
anders had te doen dan objectief te be
richten wat ik zou zien en beleven, het
geen door hem aanvaard werd1. Meer nog,
ik werd aitgenoodigd' de Italiaanscho troe
pentransporten in oogenschouw te nemen
in Napels, waarbij ik de vrijheid' bad over
al te komen waatr ik dacht iets te kun
nen vinden, d'at voor onze lezers interes
sant zou kmm-en zijn.
Tot zoover ging alles van een leien
dakje. Op een goeden dag scheepte ik me
in op een der groote stoomers der IJoyd
Triestïno, met bestemming Massua. Nim
mer heb ik geweten, dat die dag tevens
het begin was van een lijdensgeschiedenis,
die me veel d'eed' ervaren van de fas-
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. RlEWERl).
13)
„Ik weet niet, waar u over spreekt,"
zei Tessa. „Rent u een vriend van mr.
Turner?"
„Ik sta niet op zijn bozoekerslijst," zei
de man met een grijns. „Maar ik ken hem
van aanzien. Hij zit nu beneden i.i de
rookkamer met een half dozi|n vroolijke
jongelui. Het ziet er naar uit, of ze cr
nog wel een uurtje zullen blijven, maar
we hoeven geen onnooteg risico te loo-
pen. In ons vak is vlugheid nummer één."
„Als u mij zegt, wat n bedoelt, zou ik
u misschien beginnen to begrijpen," zei
Tessa.
„Hou non op met dat onnoozele gedoe,
meisje. Dat heeft bij mij geen succes.
Laten we tot de zaken overgaan Heb
jij dat valies onderzocht, of zal ik het
doen 1"
Pas op dit oogenblik, toen de man op
zijn knieën ging liggen en vrijmoedig Jim
my Turn ere valies opende en do foto van
het mooie meisje door de kamer slin
gerde, begreep Tessa alles.
Deze man was een dief. Een typische
hotelrat, die, vermomd in de voorgeschre
ven avondkleedïng, een slaapkamer bin
nen sluipt, die hij toevallig ongesloten
vindt, of waarop een looper past. Hij was
gekomen om Jimmy Tamer te bestelen
en hij dacht, dat zij hier voor hetzelfde
doel was.
Tessa sprong vail het t>»d en vloog
naar de bel. Maar hoj vim zij ook was,
.Ie man was vlug;'*» M mi uitroep van
cistisclie autoriteiten, ervaringen, die veer
mij diep grievend en voor hen munter
vleiend waren.
Op de mailboot.
Ik wil trachten u van hier at aan een
regelmatig verslag le geven mijner beleve
nissen. U do wederwaardigheden to schil
deren aan boon! v;ui een mailboot is voor
mij ondoenlijk. Ik zou daarbij de houding
aan moeten nemen van den journalist,
zooals die in Pickwick Papers beschreven
wordt, met een nionstorachtigeii duim in
den mond en aangezien do vertolijklxeïd
hier te scherp is om de fantasie te ver
zachten, bepaal ik mij tot het eerste. U
te schetsen hoe mooi do zee is, de klare
Zuidelijke nachten en hoe men aan boord
met spel, zang en dans den tijd doodslaat
dat kan ik thans hensch niet. Zonder
droefgeestig te willen zijn of con treurige
zie! te bezitten, die zwijmelt in een me
lancholieke bui, er gebemt op ons uard-
sche tranendal zooveel ongerechtigs, dat
het me welhaast onmogelijk lijkt iets op
wekkends in dezen trant te schrijven,
„Ships that pass in {lie night"
Statig glijden ze door da golven, den boeg
naar het nabije Oosten gewend, voort-
stoomende met volle kracht naar het
„Zwarte Luid" Afrika. In de veite klinkt
het gezang van vele jonge mannen over
de wateren; het zijn de soldaten van hot
koloniale leger, die in grooton spoed naar
het donkere werelddeel gevoerd worden
om de vennenncte rechten van hun rter-
land te gaan verdedigen en, indien noodig,
daarvoor blijmoedig te sterven In hot
vaderland bleven de veiwanten achter,
levend op do herinneung aan een blijmoe
dig vaarwel en tot wederzions, wetende
dat de zonen uitgetrokken zijn tot het
volvoeten van een taak, die da beschaving
bun heeft opgelegd. Het vaderland werd
immers te klem en had expansie noodig
om tot de zoo nocdige welvaart to komen!
Ik zat veeal aan dek, veidiept in eon
collectie Nederiandsche lectuur, kranten en
tijdschriften, waarbij ik steeds weer getrof
fen werd door tallooze berichten, die op
zijn zachtst uifgediukt fantastisch of over
dreven v, ren. Ze gaven in ieder geval
niet een juisten kijk op den toestand
Hoe dc toestand is.
Hoe is de werkelijke toestand dan? IIe>Ht
Italië dio expansie werkelijk zoo hard
noodig. of is dit slechts een dekmantel
voor den veroveringsoorlog, oen ooi log
zooals wij dien in do koloniale wereld
geschiedenis vele weten aan -te wijzen?
Zijn b v. de arbeidsverhoudingen in Ita
lië van dien aard, da' men eon overcom
pleet van vakarbeidei» bezit, die in het
land geen emplooi kunnen vindon? Zijn
de economische toestanden verder gezond
genoeg om een dergelijke riskante onder
neming, als thans gebeurt ie rechtvaardi
gen?
Laten wij eerstens vaststellen, dat Ita
lië, evenals andere groote Enropcesclie mo
gendheden, het recht heeft zich te laten
gelden op internationaal gebied' en niet
nog langer alleen wenscht to worden be
schouwd als het museum van Europa, waar
toen heengaat om oude cultuur te bewon
deren. Geven wij daarbij direct toe, dat
deze cultuur de moeite van het aanzien
zeer zekor waard is en nog steeds ©en
sterke opvoedende kracht bezit. Ik stel
daar tegenover, dat de huidige cultuur van
Italië daarbij in het niet verzinkt en diep
overschaduwd' wordt door de oude, wer-
schrik greep hrj haar bij den enkel, toen
zij hem voorbij liep, zoodat zij met een
hevigen smak op den grond terecht kwam.
In een seconde lag hij bij haar neerge
knield. Tessa begon te schreeuwen, maar
hij smoorde haar kreten, door eon hand
op haar mond' te drukken. Zij worstelde,
maar zijn fa-acht werkte verlammend'. Zij
was als een vogeltje in zijn greep. Met
zijn vrije hand' woelde hij in liet open
valies op den grond en vond een lange
zijden halsdoek.
Voordat Tessa zich goed en wel reken
schap kon geven van wat er gebeurde, was
die doek eenigo koeren om haar gezicht
gewonden en stijf dicht geknoopt. Haar
was krachtdadig het zwijgen opgelegd, al
leen haar oogen waren onbedekt.
Toen rolde hij haar om op haar ge
zicht en bond haar handen met oen van
Jimmy's dassen op haar rug vast. Met
een andere das hond hij haar enkels. Toen
hij haar op d'ie manier volslagen hulpeloos
en zwijgend' had gemaakt, stona'hij, zwaar
ademend, op.
„Dat zal je wei vasthouden, denk ik,"
bromde hij. ,,Je bent slim, meisje. Zoo
slim als een vos. Je had' me bijna te
pakken gekregen, maar bijna is nog niet
half. Ik vergiste me in je. Fon vriendin
netje van mr. Turner, hè? Ileci goed', hij
zal je vinden wachten als hij bovon komt.
Zeg hem, d'at ik niet kon helpen, dat ik
wat met je moes! sollen, maar je ziet er
zoo ook nog niet zoo kwaad uit."
Tessa keek hem woedend aan, en hij
lachje haar uit.
Hij trok de dekens naar beneden, pakte
haar als een baby op en wierp haar op
liet bed. Toen trok hij do dekens over
haar heen.
Tessa draaide net zoo lang, tot haar
hol ijk Romeinsdip cultuur; hetgeen ik u
nader hoop lo bewijzen. -
Een volk kan niet levon op eou liislo
risch verleden alleen. Het mag voor 11
Ihn o een dankbaar object zijn om er in
heftige speeches zijn soldalen nvxte nan
te moedigen en te overtuigen van het
heilig en goed recht van Italië zicli te
doen gelden ate euliuun-laal, de overige
wereld heeft waarschijnlijk oen gioolei
onderscheidingsvermogen d.m deze oon-
vouchgo lamijongens, die tol oen dolzin
nig enthousiasme opgevoerd worden.
Wal deed hel fascisme?
De vraag: Wat heeft het fascisme tot
lieden gedaan voor het volk? dient wel
allereerst beantwoord te worden. Zander
ons daarbij a! te zeer te verdiepen in do
quintessence dezer beweging, waai toe het
hier niet dc lijd en plaats is, zij het mij
veiooiloofd u hel antwoord to geven het
geen Musmlim zelf lot m het oneindigo
beweert, n I.„Wij gaven het volk een
nieuwe ziel!" Zonder voor mijzelf de pre-
tenlio tc willen hebben een expert te zijn
op zielkundig gebied, ,.ou ik willen vingen
of zooiels af te meten is in practischo le
vens voorwaarden Zonder icte af te wil
len doep aan de rnoreele waarde daarvan,
een volk levende in diepen nood, heeft
mi. toch bitter weinig aan die ziel, in
dien deze zich met te leven weel aan do
werkelijke bronnen des levens
Of er dan werkelijk nood heersehl in
1U1 ie'-1 Hierop kom ik nader terug, wijl ik
g dwongen was in Italië in kringen te
verkeeren, die geacht mogen worden do
graadmeter te zijn vooi mijn bewering.
Doch do tourist, die door dit werkelijk
mooie land reist, sterk aangemoedigd dooi
de tallooze gratificaties, hem door de tou
risteneentiale verter At, zal hiervan weinig
bemerken en ei zich tevens niet in ver
diepen Waai om ook?
Dei waarheid getrouw moetik veikiaren,
dat er wel iets gebeurd is, dat van in
vloed was op den welstand van zekere
doelen der bevolking. Er zrjn verschillende
auto-stmda's aangelegd, die echter ook al
weer meerendceis door ito toeristen ge
bruikt worden en voor de arbeidende be
volking zelve slechts relatief zin bobben.
De industrie werd meer effectief gemaakt,
althans men heeft dit getracht. Doch do
resultaten van dit alias zijn zeer bedroe
vend Iedereen en alles, de regeering iu-
clui- werk' me' rear groote Is'orlea en
of die tekorten voldoende en c*fe-' sor-
teeren gedekt kunnen worden met wis
sels op do toekomst, is oen andere vraag.
Dit laatste is in Italië namelijk schernng
en inslag Men bouwt op de toekomst,
hetgeen op zich zelf genomen een goed
ding is, doch slechts dan. indien deze toe
komst niet zoo wankel is als thans. Een
toekomst, afhangende van de scherpte der
bajonetten is m i niet al te stevig ge
fundeerd.
Het is vanzelfsprekend, dat niet één
Italiaan het in zfjn hoofd zal haten hier
van in het openbaar ook man," iets te zeg
gen. Iedereen saai, hier rond met „Was
ser im Mun.de". Gritiek op de iandsregee-
Ting staat gelijk met deportatie of gevan
genisstraf. Ook dat zal ifc u bewijzen.
En terwijl in Europa, ondauks de crisis,
de levensstandaard zich iets heeft verbe
terd in Italië verslecht die nog steeds en
hoe het worden zal na een strijd van maan
den tegen de sancties, is voor mij een
open vraag De prijsniveaus in Italië lig
gen nog steeds driemaal hoog er dan vóór
1914 en het levensonderhoud is 4 maal
zoo duur. Stellen wij daartegenoverover
dat een arbeider eert loon verdient van
gemiddeld 5 Lires (I) per dag, dan kunt
u zich denken dat de nood in vele dis
tricten we! zeer hoog gestegen is.
Drukkende lasten.
Men gaat gebukt onder zeer hoo&o be
lastingen. Vooral de bevolking in de sle-
hoofd' er onder uit was. De man lag op
zijn knieën aan liet voeteneind' van het
bed op den grond. Zij kon niet zien, waf
hij uitvoerde, maar raadde, dat hij Jimmy's
valies doorzocht.
Zij worstelde tevergeefs om haar mond
vnj te krijgen, om weer te kunnen schreeu
wen, maar het hielp niets. De man was
blijkbaar een baas in dio dingen en had
haar stevig vastgebonden.
Hij was niet langer daa drie of vier
minuten met het valies b rig. Toen zag
zij hem naar de toilettafel -aan. Hij' trok
de laden een voor een open en rommelde
er in. Hij stond met zijn rug naar haar
toe en zij kon niot zien of hij iots weg
nam of niet. Daarna ging hij naaT de kleer
kast. Ook nn kon zij nte' zien, wat hij daar
deed.
In het geheel was Vj niet langer dan
vijf minuten bezig. To -1 lien hij naar liet
bed en keek grijnzend op haar neer.
„Goeden nacht, scha'je," zei hij. ,,lk
hoop, dat hij niet lang .neer zal weg blij
ven."
Zij hoorde de klik van het clectriseh
knopje. De kamer was in donker gehuld.
De deur werd heel zacht gesloten.
Weer stilte. Do vreeselijksto stilte, die de
arme Tessa ooit in haar leven had mee
gemaakt.
Het was niet veel meer dan eon half
uur geleden, dat zij in deze ongelukkige
kamer was gekomen. Minder dan een uur
geledten. had zij nog met den good gedres
seerd-en Vliegenden Troep de tunerzaal in
en nit geloopen en Jimmy Tomer "nedisnd.
Toen had! het haar toegeschenen, of liet
leven een nieuwe bladzijde voor haar had
opgeslagen en of de toekomst, schitterend en.
vol licht en kiemen beloofde te worden.
En nu dit.
don heeft zeer voel op to brengen. Het is
piactiM'h onmogelijk hier zich op ecniger-
Ifi ivij/e aan fc> anltiehken; men kont
elkander precies en vreest elkander; ook
zijn beste vrienden. l>o talloozo commis
sies vin do vete fascistische instanLic-s,
zongen er nauwlettend voor, dat niemand
cmlghpl uit de mazen van dit net. Er
wendt vtel geprotesteerd, voel zelfs, maar
al ie- anoniem. D.l laatste, is, dat con gou
verneur van Lambardij<\ con iudustrie-
stieek in liet Noorden, h v-rkiaard,
dal twee derden van zijn po.t l> »nd uit
be/.waai schuiten en klachten tegen podes-
ta's (burgemeesters), zotoals hij" zult ver
klaarde, helaas anoniem. O kunt hel op
vallen z&o u wilt.
Del mag dan ook ate vaslslaand aange
nomen worden, dat do linancieelo toe
stand van dit land verre van rooskleu
rig is en zeer zeker niet gezand is to
noemen. Volgons Mussolini gezond genoog
echter om een speculatie te wagen in
den zin van het Abessijnsche conflict, ©cm
pcculahe eeluer, die, zooals allo kolo
niale geschiedenissen, uitwijzen, eerst veel
Liei voouleclen Op'levcieu vcor den spe
culant, aangenomen dat do speculatie luk
ken zal, hclgeen voorshands voor den
nauwkeuriger! toeschouwer nog lang niet
zeker is. De lot heden behaalde successen
bcieekenden nog zoo weinig; meer; zij
ktoten alle handen vol geld en or staal
nog niets tegenover.
De meenmgen van liet expansie-recht van
Italië moge verdeeld zijn. één ding is ze-
kei, in liet land zalf heeft men nog meer
dan genoeg ie doen om meo te kunnen
gam tellen in de rij van staten, dio een
be igrijke plaats innemen op de wercld-
nnrst. En zoo lang de boeren in grooten
gel. e hun landerijen onbebouwd laten,
om it de stedelijke bevolking wel too
pen wil, doch niet kaft uit financieels over
wegingen, z.GoJat de boer geen vruchten
kan plokken van zijn arbeid, mogen wij
snel recht zeggen, dat er ie's in lia'ië nog
niet dringt.
liegen zeev voorzichtig uitgedrukt is.
Treinen vol soldaten,
top slechts é<m gebied is hoog-conjunc-
tuur De treinen uit La Provencia rollen
nog steeds, beiaden met materiaal en sol
daten de stat'Ois van Genua cn Napels
binnen. Men zwaaiI overal als do', met
de tricolore en drapeert ze over de sehou-
deis en helmen der soldaten. Gebruinde
koppen onder tropenhelmen, gebukt -onder
een zware uitrusting, staat nog steeds in
rij en gelid klaar am mg-esoheepf te wor
den op de 'booten, die liggen lo wachten
op de kotsibare vrachten. Een beeld, dat
voordat het conflict in oorlog ontbrandde,
negen Jarige maanden hel stadsbeeld in Na
pels en Genua hehcrorschl heeft cn thans
nor immer voortduurt
Negen lange maanden reeds zendt Italië
zijn jonge zonen naar het Rarbaxcnland,
hetwelk men Abessmie noemt, om be
schaving tc biengen en nieuwe cultuur,
de culiuur natuurlijk die het Romeinsche
land de zijne noemt. Men vaart uil over
de Middelianbsche Zee, blikt met minai ti
ling naar de talrijke Engolsdie kruisers (be
halve de bevelvoerders dan) en zingt on
derwijl liederen als van den baard van
den negus, dien men af zal snijden oni
er een schocnsclmier van te maken om
Mussolini's schoenen te poetsen, Oorlogs-
maraal. Eenige honderdduizenden hebben
gewacht onder do tropenzon, gereed om
los lo stormen op de negers, die primi
tieven, die van beschaving geenerici malie
hebben en nog steeds in slaven handelen.
AI zijn Tiet dan geen hTanhe Slaven.
dezen weg zijn teinnon gekomen on ook-
ueer zijn rei tl wenen.
In totaal wonlt eon bedrag vermist van
1100 gulden, bestaande uit bankbiljetten
van 10 gulden, een aantal goudentien
tjes, een gouden vijfje en wat klem suite
Dit alles werd gehaald uit wm lederen
damcslaschje, dat ook bleek lo zijn mee
genomen, uit een geldkistje, uit eeii spaai-
kokertjo en uit een doosje in do kouken.
Do tnniechaussec van de brigade Hengelo
heelt hot onderzoek in deze /.aak in han
den genomen.
Dit kost een motorrijder
liet leve».
Op do Goorsche 'stiaal, onder de ge
meente Delden, is gisteravond omstreeks
kwatt over zes een motorrijder, dc lieer
Nijkamp, uit Lochcm, dio in de richting
Deiden reed, op een span paarden, tut
naar Delden werd gevoerd, ingereden Hij
weid van zijn motor geslingerd en bleef
1 windeloos liggen. Een ij'mgs ontboden
geneesheer, dr. Bloemen, uil rite den, Aon
slechts den dood constitueren.
Het lijk is naar het 11 K /uAenhufa tc
Dolden overgebracht. Da paatilen bleven
vrijwel ongedeerd
E«n bedrag van f1100 ver
dwenen.
In den nacht van Dinsdag op Woens
dag is een inbraak gepleegd in de villa
van de familie S. aan den straatweg naar
Enschede. De bewoners hebben van het
ongewenschte bezoek niet eerder iels be
merkt dan bij het ontwaken.
Een keukenraam- bleek open te staan.
Aangenomen wordt, dat de inbrekers langs
Zij bevond' zich in de slaapkamer van
een man. Niet alleen in zijn slaapkamer,
maar zelfs in zijn bed', aan handen en
voeten gebonden en gekneveld. En de ka
mer was door een dief geplunderd'. Fn
dadelijk zou Jimmy naar bed gaan en
haar vinden. Misschien zouden een paar
van zijn vrienden met hem meekomen. Dat
het toppunt zijn.
„Wat zeg je hier wel van?" vroeg zij
zich wanhopig af. „Is me dat een dag ge
weest? Komt niet dies opeens? Dat komt
er nu van, omdat je bleef, orn het portret
van d'at meisje bekijken, lieve kind. Als
je toen naar beneden was gegaan, inplaats
van je neus in andermans zaken te ste
ken, zon je dit misgeloop en zijn. Wel,
ik ben benieuwd1, boe dit zal eindigen.
Als iemand die das niot gauw van mij
afneemt, stik ik uog. Ik kan bijna geen
adem halen. Ik wed, dat ik dood ben, als
hij komt."
Het scheen haar toe, of zij er al uren
lag. Telkens weer hoorde zij menschop
over d'e gang loopon. Zij hoorde iemand in
de kamer naast haar naar bed gaan. Hoorde
hem zijn deur weer openen "en zijn laar
zen buiten zetten en dan het gekraak van
de springmatras.
Eindelijk bleef iemand bij haar deur
staan. Het was Jimmy. Ilij neuriede vroo-
lijk, terwijl hij de kamer rondkeek. Tessa
probeerde eenig geluid te maken, maar
kon het niet. liet eenige, wat zij kon,
was, adem halen en zij was er van over
tuigd, ook dit niet veel langer te kunnen
doen.
Jimmy opende do deur van de badkamer
en verdween er in.
„Lieve help," d.eht Tessa. „Ik hoop,
dat hij geen. bad -gaat nemen."
Maar klaarblijkelijk was hij er alleen
VRIJDAG, 6 DECEMBER 11KÏ5.
Hilversum I, 1875 M,
Algemeen Progiainu a, ver/Orad cl oor
dc N, C« R. V.
0 Schriftlezing 8 15 —9.30 Gramofoon.
10.30 .Morgendienst 11 Gramofoon. 11.15
12 Piano recital. 12.15 Grairuofoion 1.30
Orgel. 2.30 Ghr. Lectuur. 3.15 Sopraan
en piano l Gramofoton. 5 Ensemble
Van der Horst. 6 30 Causerie. 7 Berich
ten. 7,15 Reportage. 7.30 Literaire cau
serie. i8 Berichten. 8 05 Militair concert.
9 Causerie. 9.30 concert (Om- 10 Berich
ten). 10 3011.30 Gramotootn.
Hilversum IJ, 301 M.
8 VARA, 12 AVRO, 4 VARA, 8 VP
RO 11—12 VARA
3 Gramoloian. 10 Morgenwijding. 10.15
Declamatie. ,10 35 Do Zonnekloppers. 11
Declamatie. 1120 Concert. 11.45 en 12
GraniiCioan. ,1230 Kovacs Lajos en gra-
ïnofoam 210 Pianorecital. 2 30 Dan
sen e 3 Gram afman. 310 AvroDecihels.
1 Gramoéoodi. 5 Kinderuur. 5.30 Gra-
iniotoon, 5.45 Zang. Orvitrojpia. 7 Ge-
var. progr 7.50 Berichten. 8 Causorie.
S05 Religicuz.e causerie. SS 30 Zang en
piano 9 Rel. causerie. 9.30 Zang en
piano. 10 Interview- 10.45 Berichten.
11 Voordracht. 11.12 Jazzmuziek (gra-
raofoon) 1140—12 Gramrfoom.
Droïtwicli, 1500 M.
11.20—11.50 ,0rgel. 12.10 Orkest
1250 Dansmuziek. 1.35—2.20 Concert
4.20 .Oikesl. 5.35 Dansmuziek. 6.50 don
eert. 3.20 Orkest. 10.40 Cabaret. 11.10
Dwintet 11 35—12 20 Dansmuziek',
Radio Paris, 1648 M.
7.20 en 3.20 Gramofoon. 12.35 doneert
4.20 en 5.50 dilo. 905 Operette. 11,05
12 35 G ram oio an
Keulen, 456 M.
5.50 Concert 11.20 Orkest. 3.30 Concert.
4.20 S-ymp'ii.onie-orkest. 6.20 Maim-enkao.'
7.35 Schumann-concert. 3.05 doneer!.
10.201120 Populaire muziek.
Brussel, 322 en 484 M.
322 ,M. (Vlaamsch)12.20 Gramofooo.
12.50 Orkc I. 1.50—2.20 on 5.20 Gra
mofoon. 5 50 St Nioolaas programma.
3 20 Oile-l 10.30—11.20 "St. Nictolaas
programma.
484 ,M. (Fransch): 12.20 Gramiofaan.
12.50 .Orkest. 1.40 Zang.'1.50—2.20 Gra-
■niiOfoton. 5 20 Symphonic «oncert 6.20
en 7.10 Gramofoon. 7.35 Zang. 8.20 Sym
phonic concert. 10.3011.20 Gram'oPoon,
Deutschlandsemler, 1571 M.
7.35 Zie Keulen. 8.05 Vocaal' concert.
9.50 doneert 10 2011.20 DanSimizfek.
maar heen gegaan om er zich van te
over'u m, d'at zij er niet meer was. Met
een verg noegd' gezicht kwam- hij er weer
uit. Hij had! iets in de hand. Tessa, 'die
hem nog net zien kon, herkende liet als)
haar zakdoek, een armzalig klein ding, nat
van haax tranen.
Jimmy stond er in het midden van do
kamer, naar te kijken.
„Arm klein d'ing," hoorde zij hem zor
gen, terwijl hij het zakdoekje in zrjn ate
slak.
Toen girg hij zitten en trok zijn schoe
nen uit.
„Genade," dacht Tessa wanhopig, „gaaf
hij zich uitkleed'on
Blijkbaar was dat Jimmy's eenigo ge*
dachte. Hij trok zijn jas uit, daarna zijn
vest. Intusschon neuriede hij' vroolijk ©n!
het scheen, of hrj overal heen keek, behalve
naar het bed.
Terwijl hij met zijn boordknoopje wor
stelde, slaagde Tessa er in een schuddende
beweging te maken, die de voeren deeds
piepen als een verloren iiel.
Met zijn boord' balf af draaide Jimmy,
zich om en zag haar.
Hij bleef naar haar staren. Zijn. oogen
schenen al grooter en grootor te worden.
Zijn handen lieten zenuwachtig het boordje)
los. Tessa's oogen waren juist zichtbaar
hoven don rand van d&n doek, on zjj ke
ken* heel droevig. Zij wist zeker, da' haar
gezicht blauw was. Zij kon zelfs n t hui
len. Zij moest al haaf aandacht ".vijl aan.
do poging voldoende lucht te krijg i. om
in het leven te blijven.
„Drommels," hijgde Jimmy Turner Wat
duivel, doe jij hier?"
Waarop Tessa natuurlijk in het geheel
geen antwoord' gaf.
(Wordt vermin!
