BRIEVEN UIT BERLIJN.
OVERSTE SAXON.
De juristen-week te Leipzig. Revolutionaire
denkbeelden der juridische hervormers. „Das
gesunde Volksempfinden".
JDe maatstaf hetN.S.D.A.B.
program.
IX» belangstelling voor internationale con
gressen in Duitschland neemt weer toe.
We zien die belangstelling In deze da
gen aan het sterke vreemde bezoek, waar
in zich de juristen week in Leipzig verheu
gen mag. Wij willen hier op dit in hoofd
zaak technisch-juristisch congres, waarbij
ook Nederland vertegenwoordigd is, niet
verder ingaan. Voor de mannen van het
vak zal het zeker in hooge mate belang
wekkend zijn, weer eens van nabij kennis
te nemen van de waarlijk revolutionaire
denkbeelden der juridische reformisten van
de Hitter-beweging. Wij buitenlandsche
journalisten in Berlijn hadden eenïge da-
,tron geleden een vriendschappelijke bijeen
komst met den leider der Duilsche juris
ten, den rijksminister Frank, die ons in
kleinen kring bij een gemoedelijk biertje
hij was gast van onze Vereentging der
Buitenlandsche Pers het een en ander
over nieuwe Duitsehe rechtsopvattingen
verteld heeft. Veel van wat wij bij die ge
legenheid hoorden, vinden we, uitvoeriger
natuurlijk, terug in de verslagen over de
zittingen in Leipzig. Maar heel erg duide
lijk is ons een en ander stellig nog met
geworden. Wij weten intusschen, dat het
„Duitsehe Hecht" hier te lande in de
plaats gekomen is van het internationaal
geldige „Romeinsche Recht", en dat een
der merkwaardigste gevolgen daan aa is,
dat de Duitsehe rechter steeds meer zal
hebben rekening te houden met een recht
spraak, die „wortelt in liet gezonde oor
deel des volks", wat men populair het
beste omschrijft door te conslaleeren„een
vonnis is juist als de man-op straat zegt
die heeft lekker zijn verdiende loon!"
Dat is, wat men hier tegenwoordig ia
de rechtspraak „das gesunde Volksempfin
den" noemt. En het is van overgroot© be
teekenis, omdat een omvangrijk deel van
de niemve Duilsche rechtspraak om dit
„Volksempfinden" draait Het is dan ook
geen wonder, dat op dezen bieravond met
minister Frank, waarbij gelegenheid gego
ven werd vragen te stellen, een der aan
wezige journalisten hierover wat mees-
wilde weten. En ofschoon deze avonden
in intiemen kring met het karakter van
zoogenaamde interviews mogen dragen en
vooral niet in de bedoeling ligt, bij zulke
gelegenheden gedane uitingen aanwezigen
ministers in den mond' te leggen, gelooven
we toch geen inbreuk op deze goede ge
woonte te maken als we even iets ver
tellen van de officieel© Duitsehe opvatting
van het begrip „Gesundes Volksempfin
den" in de nieuwe Duitsehe rechtspraak.
Het is ons namelijk in (ie prachjk
tijdens het, bijwonen van eenige rechts
zittingen in Berlijn reeds gebleken, dat
de r echters, de ambtenaren van het 0. M.
en de verdedigers zelf niet goed welen,
wat dit nieuwe begrip nu eigenlijk is en boe
2e het moeten toepassen. Om u het geval
nog wat duidelijker te maken, wil ik trach
ten den meest populairen vorm to vinden
Nemen we aan, dat eon man zijn vrouw
en zijn kinderen vermoord heeft, in koelen
bloede en met voorbedachten rade, met
het doel, daaruit winst te behalen of bijv.
een „nieuw leven ie beginnen". De man-
op-straal (om nog eens deze Eugelsche
karakteriseering te gebruiken) zal nu van
meening zijn, dat deze misdadiger al naar
die gebruiken van zijn land opgehangen,
onthoofd of tenminste tot levenslange tucht
huis- of gevangenisstraf veroordeeld mast
worden. De „Romeinsche" rechter of amb
tenaar 0. M. zal dat in zijn hart ook we)
wenschen. Maar het geldende recht dwingt
hem tot onderzoek, en do verdediger zet
hem alle artikeltjes voor, die ten gunste
van don moordenaar zouden kunnen gel
den. liet geval is denkbaar, dat do man om
een of andere anduidoüjkheid, wegens „ge
brek aan bewijs", door oen handig bereikt
alibi enzvrijgesproken wordt, of
schoon allo instanties van zijn volledige
schuld overtuigd waren. In zulk een geval
nu wil de nieuwe Duitsehe wetgeving den
rechter de bevoegdheid geven to vonnissen
„in overeenstemming mot het gevonde ooi-
deel des volks". In dit en in lal van andere
gevallen, wel te verslaan. Met anderewoor
den: de geest van do wet is van meer
belang clan de letter.
Nu kan men in het hierboven geteckondo
geval er in overgroote meerderheid over
eens zijn, dat het rechtsgevoel van een
volk beleedigd wordt door een vrijspraak,
die zienderoogen een gemeenen misdadi
per laat loopen op grond van juridische
pietluttigheden. Maar men kan zich oot
naar verkiezing talloozo andere gevallen
denken. Ik wil er hier een uit do praclijk
noemen.
Het ging om het al of niet veroardeelen
van een handelaar in antieke schilderijen
(hij werd overigens vrijgesproken), die ge
tracht had een schilderstuk van waarde,
dat hij voor een nieuw ontdekten Rera-
brant hield voor een bedrag te verkappen,
dat het tien- en meervoudige zou zijn ge
weest, van dat, hetwelk hij zelf er voor
belaald had. We willen hier niet nader
op bedragen ingaan. Belangrijk was slechts
dat hier al dadelijk het gevaarlijke element
van het „Volksempfinden" m het debat
hvam Want de aanklager ging van het
standpunt uil, dat hij een zware gevange
nisstraf moet eischon, omdat het „gezon
de oordeel des volks" het verkappen van
een voorwerp, dat bijv. vaar duizend mark
gekocht was, voor vijftig of honderdduizend
markals bedrog en oplichting, als
woeker en do hemel weet wat nog meer
moet kenschetsen. Do verdediger daarente
gen was van meening, dat men zich in elk
bi?omler geval moet afvragen, welke usan
ce's in het geval tn kwestie heersobea En
het is nu eenmaal in den kunsthandel al
gemeen gebruikelijk zulke enorme verschil
len tusschen geooilcafd le beschouwen oa
omdat het risico van den handelaar vaak
bizonder groot is en dus ook zijn verliezen
alle normale grenzen overschrijden kunnen.
Ten overvloede kwam het historische feit
ter tafel, dat niemand minder dan Geheim-
rat Bode, wijlen de geniale kenner van
oudo schilderijen,* voor een der onder zijn
beheer slaande Beriijnsche musea een schil
derij van zeer hooge waarde voor een appel
en een ei gekocht had, terwijl hij wist,
dat het honderdduizenden waard was En
dat hij voor dezen aankoop nog een bizon-
dero hulde van zijn rogeoring in ontvangst
had moeten nomen.
Dit geval kwam op den bieravond ter
sprake, althans er -verd op gezinspeeld.
En het was een sprekend voorbeeld. Want
duidelijk bleek hieruit, hoe gevaarlijk de
nieuwe Duitsehe rechtsopvatting is, die
er toe voert, dat elke rechter of ambtenaar
0. M. of verdediger, of beklaagdez'ijn
eigen opvatting van „Volksempfinden"
heeft, zoodra zulk een volksaardoe] niet
meer voor do hand ligt.
Het ligt voor de hand, dat den minister
uit het midden dor buitenlandsche journa
listen de vraag voorgelegd werd: „Is
dit nieuwe Duitsehe Recht in zulke ge
vallen niet nog gevaarlijker dan een vroe
ger recht, dat weliswaar vrijsprak ook te
gen het „Volksempfinden" in, maar dan
temnrinst'e consequent en op grond van
geschreven recht, terwijl het Buitsöho
Historische Avonturenroman,
door G. P. BAKKER.
14)
„Mag ik u oen glas Schiedammer aan
bieden, luitenant?" vroeg de schipper. Hij
schonk twee glazen vol. Ze sloegen ze
achterover.
„Op één been kan je niet loopen,"
meende de schipper, schonk weer de gla
zen vol.
„Dat smaakr," oordeelde de luitenant.
„Ik heb order alle schepen te onderzoe
ken. Het wemelt van spionnen."
„Niets gevonden. Alles m orde;" rap
porteerde een der musketiers.
De schipper schonk nog een glas in.
„AUe goede dingen bestaan uil drieën,"
zei hij. De luitenant wischle zijn snor
af. Je kon zten, dat het zijn rooden neus
goed deed.
„Schrijf even uw adres op. Ik zal een
paar kruiken bezorgen," ?ei kapitein De
Vries en schonk weer in. „Ecu goed paard
heeft vier poolen."
),Het zal mij aangonaiun zijn," sprak
de. ander, schreef zijn adres op, gaf den
schipper vriendschappelijk de hand1 en zei
„Kapitein, als ik je van dienst kan zijn,
kun je op mij rekenen." Do-formaliteiten
waren vervuld.
Daarna begonnen ze te lossen. De schip-
Reclit vaak za' gebaseerd zijn op wat niet
geschreven, maar docxr den rechter als in
overeenstemming met het „valksctowleo!"
gevoeld wordt? En waar aal in govallen
van twijfel de rechter het gezonde valks
oordeel vandaan moeten halen?"
Even interessant als de vraag was hot
antwoord: „Uit het programma van de
Nationaal Socialistische Duitsehe Arbeiders-
partij".
ROLAND.
Gemengd Nieuws
Geweldige brand te Groningen.
Bekend calé-rcsiaurant uitge
brand.
Een diwdc, een gewonde.
Een geweldige brand zooals in geen
jaren in Groningen heeft gewoed, heeft
in den nacht van Woensdag op Donder
dag het bekende café restaurant Suisse
in de Heerestraat verwoest, waarbij een
doode en eon gewonde te betreuren zijn.
Om half drie ontdekte een surveillee»
rende agent van politie, Hoek, een rook
zuil aan de bovenzijde van het café Suisse.
Hij alarmeerde do brandweer en maakte
nog verder alarm.
Twaalf bewoners door revolver
schoten gewekt.
Men begon met do inwoners, die hun
slaapplaats allen boven in hot uit drie
verdiepingen bestaande gebouw hadden te
wekken en wel door het intrappen van
deuren en hot afschieten van revolvers
Hierdoor werden de inwoners in tolaa! 12
personen, gewaarschuwd. Dit was ook hoog
nood-ig. Want binnen een minimum van
tijd sloegen de vlammen fel uit. Van do
inwoners wisten vijf dienstmeisjes en twee
koks zich aan de achterzijde langs de
brandladder te reddon.
Met een vangzeil gered.
De eigenaar van Suisse, de 45 jarige
heer B. Homan, die met vrouw en kind'
een slaapkamer op de tweede étage aan
do voorzijde had, konden niet meer langs
de brandladder naar beneden.
Mevrouw Iloman sprong van uil de twee
de verdieping in het inmiddels door "de
brandweer, politie en publiek uitgespreide
vangzeil. Zij kwam behouden op den
grond. Vervolgens liet do heer Homan
zijn 13 jarig zoontje langs een touw naar
beneden zakken, waardoor de jongen even
eens behouden kon worden opgevangen.
Toen gebeurde het vresselijko:
De heer Homan, die vermoedelijk nog
teruggeggaan is om een geldkistje te ha
len, verscheen even later voor liet raam,
sprong naar beneden, doch kwam met zijn
hoofd terecht tegen een vooruitstekend
balkon op de eerste étage. Hij werd hier
door zwaar gewond' en toen men hem uit
het vangzeil haalde, bteek hij reeds te zijn
overleden.
Twee huisknechts hebben zich langs een
anderen trap kunnen redden, doch oen van
hen, do bejaarde heer Bulstra, werd hier
bij gewond. Hij is naar het academisch
ziekenhuis overgebracht. De andere huis
knecht kwam er goed af. Inmiddels had
de brandweer, die met groot materiial
was uitgerukt, het gebouw, dat als een
fakkel brandde, aan dé voorzijde, dus in
de Heerestraat aangetast met vijf stralen
op de waterleiding, terwijl het vuur aan
de achterzijde, de Gelkingestraat, werd be
streden met vier stralen op de stoom
spuit, welke water verkreeg uit het reser
voir dat zich bevindt op do Groote Markt
onder den grond'. Door deze negen stralen
werd een enorme hoeveelheid' water ge
durende anderhalf uur in het perceel ge
spoten.
De bewoners van de aangrenzendehuiz:n
hadden intusschen hun woningen moeten
verlaten.
Na ongeveer vijf kwartier hard werken
van de brandweer, die door de politie
uitstekend werd terzijde geslaan, kon men
aannemen, dat het gevaar voor uitbrei
ding geweken was.
perszoon en de knecht droegen de zakken
op hun schouder over de plank naar den
wagen op de kade. Beurt om beurt sloe
gen ze den zak op.
Musketiers en lansknechten, soldeniers
van allerlei wapens stonden landerig toe
te kijken op de kade. liet werk valt
me mee, dacht Saxon. Gelukkig, dat
ik een sterke kerel ben. Maar het was
alsof de zakken steeds zwaarder werden,
zijn handen begonnen te branden en te
baisten. Hot zweet gutste hem langs het
gelaat.
Enzke hield den moed er in. „Langzaam
aan," zei iirj, „een schippersknecht lieeft
nooit haast aan wal."
Een groote musketier vroeg: „Is zoo'n
zak zwaar? Wat zat er in?"
„Wmteigerst, weegt honderd dertig
pond," antwoordde Edzke.
De man nam den zak op en tilde hem
in <le hoogte met gestrekte armen.
..Dat is geen kunst," zei de schippers
zoon. „Maar ik wed om een kruik bier, dat
je allee i geen dertig zakken uit het schip
op den wagen krijgt."
„Ik neem do weddenschap aan."
„Iloe heet je?" vroeg de solripper.
„Wees maar niet bang. Ik zal rriet uit
knijpen, kwajongen. „Mijn naam is Jens.'
„Ga je gang," zei Edzke, knipoogde
tersluiks tegen Saxon.
Jens begon vol moed. Hij had moeite den
zak op de'; rchouder te krijgen, maar het
gelukte en hij bracht hem veilig op den
wagon.
„Een goed begin," vuurde Edzke hem
aan. „Maar ik geloof toch niet, dat je
Het gerucht, dat zich nog twoO( dienst
meisjes in liet brandondo perceel zouden
bevinden, bleek gelukkig niet waar to zijn.
Al het personeel werd onder gebracht
in hof hotel Elzenga.
De brand gcbluschl.
Om half vijf kon de stoomspuit inruk
ken en werd in do lloorestraat het na-
blusschingswerk voortgezet. Het eafó is
van Linnen geheel uitgebrand en verwoest.
De beide aangrenzende pereeolen kre
gen groote waterschado.
Omtrent de oorzaak van den brand valt
niels te zoggen. Het café is om oen uur
gesloten; om twee uur waron allen in
diepen rust. I
Tast staat, dat het vuur moet zijn ont
staan in de keuken, welke zich op de
tweede élage bevindt. Eenige dagen ge
leden had de brandweer ook al assistentie
verleend hij een begin van brand in de
keuken van dit restaurant.
De schade wordt door verzekering ge
dekt. i
Door het afschieten van de revolvers
door acht agenten en een inspecteur, wer
den allo bewoners van de lloorestraat en
omgeving uit hun bed gebaald; zoodat
er ondanks het late uur veel publiek op
de been was.
Nadere bizonderhetlen.
Aangaande den brand, vernemen wij vnn
de zijde der recherche, dat de oorzaak
moet worden gezocht in het achteloos
wegwerpen van een sigaret op de eerste
étage en nog wel op een plek, waar zeer
veel passage is, zoodat het niet goed'
te begrijpen is, dat de brand niet eerder
is ontdekt.
Nader is gebleken, dat zich bij het uit
breken van den brand niet twaalf maar
vijftien personen zich op de bovenste
élage bevonden, die allen, gedeeltelijk in
nachtgewaad, zijn gevlucht.
De druk op de waterleiding, welke naar
men weet, de laatste weken moeilijkheden
opleverde, liet gelukkig tijdens het blus-
sclringswerk niets te wenschen over.
Do toestand van den 21-jarigen huis
knecht, G. Bulslra, die eveneens in liet
vangzeil was gesprongen en daarbij een
beschadiging opliep aan een wervel, was
gisteravond niet ongunstig De heer Ho
man was een, vooral in kringen van de
paardensport, zeer bekende persoonlijk
heid.
Den gehcelen dag verdrongen zich drom
men belangstellenden voor het uitgebrande
perceel. I
Groote brarfd te Eindhoven.
R. K. Vereen igingsgebouw af
gebrand. Honderdduizend gul
den schade.
In den afgeloopen nacht te omstreeks
twaalf uur brak to Eindhoven een felle
brand uit in het gebouw van de R. K.
Weikliedcn Vereemgmg, dat aan de voor
zijde aan de Wal en aan de achterzijde
aan de Paradijslaan gelegen is.
Dit groote complex van gebouwen is
grootendeels in vlammen opgegaan
Omwonenden hadden het vuur ontdekt en
waarschuwden de brandweer, wier gebouw
vlak bij het brandende gebouw gelegen is.
Do brandweer rukte direct met ai het
beschikbaie materiaal uit en tastte het
\uur aan twee zijden tegelijk met vele
stralen aan. De spuitgasten klommen op
de aangrenzende gehouwen, om de ge
weldige vuurzee te bedwingen. Langzaam
wonnen zij terrein en omstreeks kwart
over twee kon, hoewel het vuur nog hevig
woedde, aangenomen worden, dat d:e brand
geen grootcr omvang moer aan kon nemen.
De groote zaal en het tooneel waren
toen echter reeds totaal uitgebrand. Ook
het café, dat aan den ingang is gelegen
en de daarboven gelegen vergaderzalen,
alsmede de bureaux van den secretaris,
l waren grootendeels door het vuur ver
nield.
De schade is nog niet vast te stellen,
doch bedraagt thans reed's meer d'an hon
derdduizend gulden,naar men ons mede
deelde.
Het gebouw, dat vrij groot is en aan de
het klaar speelt," en met een ernstig ge
zicht stond hij met zijn maat de handen in
de zakken toe te krjken.
Meer dan een half uur zwoegde d'e man.
Eindelijk had hij den dertigsten zak op
den wagen.
„Wel bedankt, Jens," zei de jongen en
gaf den soldaat de hand1. „Je hebt je kruik
bier eerlijk verdiend."
„Vzei de krijgsman, wischte zich
het zweet van 't gezicht.
„Nog meer liefhebbers?" vroeg Edzke,
maar niemand bood zich aan.
„Nu weer wat anders," lachte de
breede schippersjongen. „Wedden om een
glas bier, dat geen van jelui mij dit na
doet."
Hij zette eeu zak op den grond, koek
den strop na, of die stevig zat, pakte
den top van den zak met zijn tanden
beet en wierp hem over zijn hoofd op
den wagen.
„Dat doe ik ook," zei een zware dra
gonder. Hij zette zijn tanden in den top,
hief den zak op.
„Brr," rilde do oude veteraan. „Alleen
van het kijken krijg je kiespijn."
'De dragonder trachtte zijn iast naar bo
ven to werken. Eensklaps liet hij hem
los. „Ik trok ma zelf do kiezen uit den
mond. Ik vertik het."
„Nu jij, Willem. Laat lien zien wat wij
schippers kannen."
„Top," zei hij. Wat een ander kan,
kan ik ook. dacht hij. Hij had goed
toegekeken,steunde met zijn handen- op
zijn knieën, boog door, beet toe en stin-
gcide met een forsche beweging den zak
11.K. Werkliedenvoioeniging behoort/Ais
verzekerd; -
In het gebouw was gisteravond niet
vergaderd, terwijl omstreeks elf uu'r do
laatste bezoekers het café hadden ven-
laten.
Omstreeks twaalf uur, toen de brand
reeds door omstanders was ontdekt, be
merkte de bewoner van het café look ia
de zaal, terwijl bleek, dal ook het too
neel m d-o groote zaal reeds vlam had'
gevat. Het vuur vond daar gretig voedL
sel in opgeslagen tooneehnateriaal, terwijl
ook het vele houtwerk in do zaal een
gemakkelijke prooi voor de vlammen was,
Goed half drie hedennacht, was men
het vuur volkomen meester. Toen bleek,
dat het café en do daarboven gelegen
lo ilitoilen wel waterschade hadden ge
bogen, doch geen brandschade baddert
opgcloopen.
De totale schade wordt op f75 000 ge
schat. Wat do oorzaak betreft, daaromtrent
staat nog niets vast.
ZATERDAG, 23 Mei 193(5.
Hilversum I, 1875 M.
KRO-uitzending.
8.009.15 en 10,00 Gramofoon. 11.30—
12.00 Godsd. halfuur. 1215 Gramofoon).
en orkest. 2.00 Voor do jeugd. 2.30!
Gramofoon. 3.00 Kindcruur. 4 00 Gramo
foon. 5.00 Melodisten en gramofoon. 6.20,
Jouru. weekoverzicht. 6 45 Gramofoon,
7.00 Berichten, 7.15 Causerie „Kinder
rechten". 7.35 Voordracht on gramo
foon. 8.00 Berichten. 810 Reportage.
8.25 Gramofoon, 8.30 Orkest. 9.00 Hoor
spel. 9.30 Orkest. 9 45 Filmpraatje. 10.00
KRO-Boys. 10.30 Berichten. 10 35 Gra
mofoon. 1045 KRO-Boys 11.15—12 00
Gramofoon.
Hilversum II, 301 M.
VARA-uitzending.
8.00 Gramofoon. 10 03 Morgenwijding.
10.15 Voordracht, radio-tooncel en toe
spraak. 12.031.45 Gramofoon. 2 00 Le
zing over do menschemvordiiigstlieorie,
2.20 Variatieconcert. 2.50 Sehaakpraalje.
3.10 Variatieconcort, 3.40 Gramofoon.
4.00 The Lucky Stars. 4.50 Esperanto,
5.10 De Wielewaal. 5.40 Literaire cau
serie. 6.00 'Orgel. 6,30 Lezing over de
•reisbolasling. 6 50 Gramofoon. 7.58 Be
richten. 8.05 VARA-orkest, De Stem des
Volks en solist. 915 Gramofoon. 9.35
The Blue Rhythm Singers. 10 00 Be
richten. 10.05 VARA-orkest. 11.00 Gra
mofoon 11.20 Zang, accordeon en piano.
11.4012 00 Gramofoon
Droitwich, 1500 M.
11.20 Oikest en soliste. 12 35 Gramo
foon. 1,20 Orkest 2.20 Orkest en soliste.
3.20 Orgel. 3.50 Zigeunerorkest en so
liste. 4 35 Sextet. 5 35 Dansmuziek. 8 05'
Orkest. 8.0 Variêlé-piogramma 10.40 Or
kest 120012 20 Dansmuziek.
Racli» Paris, 1048 M.
7.20 en 8.20 Gramofoon. 1120 Oikest,
2.50 Gramofoon. 4.20 Orkest. 5 50 Gra
mofoon, 8.20 Zang en cembalo. 9.05
Operette. 110512.35 Dansmuziek
Keulen,. 45G M,
G 50 Orkest. 12 20 Populair concert.
2 33 Gramofoon, 4.20 Vroo'ijk program
ma. 6.20 Concert. 8 30 Dansmuziek.
10.5012 20 Populair concert.
Brussel, 322 en 484 M.
322 M.: 12.20 Gramofoon. 130 Orkest.
2.20 Gramofoon. 3.20 Salonorkest. 4.05
Gramofoon. G20 Kamermuziek. 7.05
Gramofoon. 8 20 Symphonieconcert,
10 30 Gramofoon 1120—12.20 Dansmu
ziek.
484 M.12,20 Orkest. 1.30 Gramofoon).
2.20 Salon-orkest. 2.50 Symphoniecon
cert. 4 35 Dansmuziek. 5 35 Orkest. 6.35
Gramofoon. 7.05 Salon-orkest. 8.20 Gra
mofoon. 9.20 Operette. 11.20—12.20
Gramofoon.
Dealschlawlsemler, 1571 M.
8.30 Gevarieerd programma. 10.50 Vio
la d' amore en luit. 11.20 Dansmuziek,
12 20—12.50 Gramofoon.
over den wagen. De zak barstte, oen ge
deelte van den inhoud' vloog over de
straat.
„Bravo," zeide de Groninger. „Jij hebt
je bier verdiend, makker. -Pluk oven oen
bos gras, ik zal hem even naaien, dan
binden we het gras er aan, dan weten ze
dat hij geen vol gewicht heeft, anders
gaat het geld kosten."
Een der omstandeers greep een handvol
gerst.
„Puike, Groninger wintergerst," legde
Edzke uit. „Dat brengen we* overal heen
waar hongersnood of gebrek is. Als je
het pelt, krijg je debeste gort van de
wereld."
De ander begon de dop er a£ te halen.
„Je kunt het ook met de vingers doen,
maar dat duurt wat lang," zei de Gronin
ger goedig.
De man stak do korrel in den mond'.
„Juist," knikte de jongen. „Zoo vreten
de varkens het."
„Maar nu jij," zei de ander. „Om een
kruik bier, dat je dit niet Icunl." Hij greep
een musket en strekte het bij de punt
van de tromp recht vooruit.
Edzke nam het geweer over, trachtte
de toer na te doen, maar liet musket
zakte.
„Geef mij er eens twee," zei Saxon.
Ilij pakte in elke hand een en strekLe
de armen zijdelings uit, bleef zoo staan.
„Jij bent een kerel," zei de soldaat,
betastte den gespierdenarm. „Je moest
bij ons komen, dan ben je gauw korpo
raal."
„Dank je,"antwoordde Willem. „Mis
schien als ir bij ons in Holland oorlog
komt, maar jullie moet zelf jc_ ruzietje
maar uitvechten," lachte hij. „Bij ons in
Holland is het beter."
„Maar de meisjes zijn hier vroolijker.
Dat zal je ondervinden, kameraad. Ga
maar mee." En gezamenlijk trokken ze
naar de havenkroeg, waar de wedden
schappen weiden opgenomen.
Do beide blondo dochters v&n. den I)<xq-£3
trachtten weldra onder vroolijken kout en
niet altijd even kuische grapjes de altijd!
droge kelen met bier te lesschen.
Hoofdstuk X
Reeds eenige dagen was Saxon als schip
persknecht in het verwoeste Maagdenburg,
waar het nog steeds rook naar bloed en
roet. -
De straten waren gedeeltelijk opge
ruimd, maar van de gebouwen stond wei
nig meer dan brokstukken zwartgebrande
steen. Ilier en daar had men met plan
ken getracht ldeino huucn ivoor bewoon
baar Ie maken, of op de fundamenten
van een verdwenen Iiuis een barak of
loods te bouwen. Slechts op de nieuwe
Markt slond nog do Domkerk en het Onze
Lieve Vrouwen-klooster.
Langs de ruines was hij naar het huis
mei den toren geloopcn. De toren was
verdwenen, het puin grootendeels verwij
derd. De eerste kelder lag open.
Hellebaardiers bewaakten den bouwval.
De.eens zoo mooi bloeiende tuin lag daar
als een troosteloos afgebrand beeld van
smart en wanhoop. Ook Irior stonden
schildwachten.' (WorJt varmlqil).
i I i?W
