BRIEVEN UIT BERLIJN.
OVERSTE SAXON
Radiöprogramma's
Het verkeerslawaai. „In Berlijn wordt voorzichtig
gereden en niet getoeterd". Weldadige rust.
Geen maximum snelheid vastgelegd.
Onveranlwoordelijke jonge
(uit om ob Ui sten
Gemengd Nieuws
Treinstoring.
(Van onzen correspondent).
Berlijn, Jani.
Een indruk uit hot lieve vaderland, waar
ik voel te weinig kom, is me zoor sterk
bijgebleven, omdat daarmede siapoioox©
nachten, halve zenuwtoevallen en aanval
len van nauwelijks bedwongen woede er-
bonden waren. Die indruk was: het ver
keer op Nederlands stralen in .ederiands
steden.
Ik heb verleden jaar on vorige jaren in
verschillende groote Amstenlamseho ha,ols
gelegeerd. Namen wil ik niet noemen. Zo
lagen en liggen op. d'rukko punton. Gelijk
vrijwel al onze groote hotels. Amsterdam
mers kunnen iner niet moopralon. In de
eerste plaats wonen ze veelal ia buitenwij
ken, maar bovendien, en dat is de hoofd
zaak, zijn ze door do wol geverfd. Wat
ze doormaken, merken zo pas jaren later.
En dan is het wellicht te laat Maar men-
schen als schrijver dezes, die uit buiton-
1 andsdie wereldsteden komen, dio vijf- tot
achtmaal zooveel inwoners hebben als Am
sterdam en waar de autonummers de drie
tot vierhonderdduizend bereikt hebben
om van voarstadlreinen. omnibussen, oa-
clergToiidscho sporen, viaducten, akelig
veel luchtverkeer en alles wat daar vertier
als eenige honderden tramlijnen, zoo bij
hoort, maar niet eens in bizanderheden te
treden wij arme wereldstodelingen zijn
niet afgestompt of wel we hebben wel
licht niet zoo ijzersterke zenuwen als
ecljte Amsterdammers. Wij komen in de
bote® aan, trachten nachtrust te vinden,
pogoh een rustige wandeling door do city-
wijken te maken. En komen tot de ont
dekking, dat do gTooto steden in Neder
land' een ware plaag zijn door hot ziekelijk
vermaak, dat men er daar in schijnt te
vinden, zijn medemenschen het leven door
oorveretoovand en nimmer eindigend 1?
waai tot een hel te maken.
De plaag is in torn ai ion aal. Vergis ik
mij niet, dan is het de stad Rome ge
weest, die eenige jaren geloden begon te
bemerken, dat haar bewoners en bezoekers
liet maximum van brullende luidruchtig
heid zoo ongeveer bereikt hadden. Er volg
de tenminste een radicale maatregel Rome
verbood! eenvoudig alle signalen op den
openbaren weg.
En het succes was verrassend!
In Duitschland las men daarover in de
bladen. En aangezien ook hier de vor-
keershcl reeds losgebroken was, waagde
men een poging tot navolging. Herinner
ik het me wel, dan was het niet Berlijn,
maar Stuttgart, dat als eerste Duitscho
stad alle signalen behalve natuurlijk
in geval van werkelijken nood! ging
verbieden. De groote Duitscho bladen zon
den hun speciale berichtgevers, do stads-
besturen hun verkeerspecialiston naar
Stultgait. Het was een kleine sensatie.
Maar men kon niet anders üam vol bewon
dering tcrugkeeren. Nu sinds ongeveer een
jaar is ook Berlijn een veel stillere stad
geworden. De nieuwe, jeugdige president
van politie, graaf Helldorff, dezelfde, die
ook het gele kruis op d'e voorruit dier
auto's ingevoerd heeft voor verstokte .zon
dlaren, die er maar op los reden (pacda-
gogisch zéér juist gezien, en met hot go-
volg, dat het slechts in zeer enkele ge
vallen behoefde te worden aangebracht),
keerde zich tegen het onzinnig geloei, ge
blèr en gejank der claxon's, verbood het
wel niet categorisch, maar decreteerde:
„In Berlijn wordt voorzichtig gereden en
niet gc-toeterdi." Dat liet hij ook op bracdie
linten drukken, die hij op alle groote tco-
Historische Avonturenroman,
door G. P. BAKKER.
46)
Maar juist op dat oogenblik werd zijn
hoop den bodem ingeslagen. Hij hoorde
de hoeven van een groot aantal paarden.
„Madre Bios," klonk oen stem met een
onmiskenbaar Spaanschen klank. „Ook een
grap om een brandend kamp binnen fc
rijden. Wie is hier commandant van de
wacht? Kom te voorschijn."
De wachtmeester trad naar voren. De
officier steeg van zijn paarJ. Twee Waal-
sclie ruiters volgden, hem.
„llier is een bewijs van veldmaarschalk
Von Pappenlieim om een gevangene uit
le leveren. Ik moet hom naar Hallo escor
teeren."
„U komt als uit den hemel gevallen,
luitenant," zei de wachtmeester, bekeek
nauwkeurig bij het kaarslicht liet bevel.
„In orde. Daar is hij."
„Bindt hem." beval de luitenant. Be
beide Walen bonden Saxon de handen,
Ilrj protesteerde.
„"Moet gebeuren; de strengste orders man
netje. -- Als ik je liet ontsnappen, zou
ik morgen aan den dwarsbalk hangen. De
veldmaarschalk heeft speciaal mij er mee
belast. Hij kent mij."
Een twintgtal- geharnasle. Waalsche rui
ters stond te wachten. Het slaal flikkerde
gangswegen naar de rijkshoofdstad ower do
geheele breedte der straat liet aanbrengen.
Eu nu is uit de ho! een luiivo hemel ge
worden.
Natuurlijk is Berlijn v at zijn verkeer be
treft, niet goruischloos. Maar het is dra
gelijk geworden, ook zelfs voor mensdien
met zwakko remnven. Al te luid; zijn nog
de verouderde types dor mol or fietsen, de
tractors met aanhangwagens, de school
kinderen en de trams in onvoldoend ge
smeerde railshochten. Een plaag vooral
blijven de ialloozo vliegtuigen, die geen
enkele wijk van Berlijn roet rust laton en
zoo dicht over de huizenblokken brom
men. dat men met open venster goon con
versatie voeren, zijn telefoongesprek on
derbreken moet. De uitvinder van geruisch-
loozo motoren zou recht hebben op een
Nobelprijs.
Intusschen: ik v „Je in hoofdzaak ver
tellen van onze ervaringen in Duilschiaaid'
met afschaffen van de aiito-geluidsignalen.
Ik weel, dat men in Nederland dit vraag
stuk hij de verkeerspolitie reeds lang be
studeerd heeft. Zelf heb ik er een cor
respondentie reet de Amsterdamscho po
litie over gevoerd', die mij niet lang ge
leden verzekerde, dat men het voornemen
had', do signalen voorloopig gedurende
zekere nachtelijke uren to gaan verbieden.
Het is vermoedelijk intnsschen al wel
doorgevoerd. Maar aan hot nut van een
totaal verbod' wilde de Amsterdamscho po
litie niet pelooven. En (hit is doodjammer,
en eigenlijk volkomen onbegrijpelijk.
Ik rijd nu al rijf jaren en langer dage
lijks in allo richtingen door Berlijn en
beeld mij in, dal ik over een zekere erva
ring ga beschikken. Ik heb deze enorme
stad meegemaakt in de periode van ver
keerslawaai zonder weerga, en nu ook
onder de nieuw© voorschriften. Ook vroe
ger had ik de gewoonte, zelden of ncolt
signalen le geven. Gelijk vele anderen aan
het stuur. Men begon te merken, dut het
algemeen conceit niet hot minste nut had.
Men wist toch niet meer, welk getoeter
voor zichzelf bedoeld was. uit welke rich-
ling het kwam en wat er mee gemeend was
Ja erger, men begon er zenuwachtig en
onzeker van te worden. Zoowel ah bestuur
der als in de kwal.leit vim oc-tgiuiger.
Voorat jonge menschen achter het s uur na
men de gewoonte aan, zich 1 ,j iet snel rij
den door gOïveklig claxan-imsoaar, vrije
baan te verschaffen". Had op drukke pun
ten een aulo toevallig geen mogelijkheid
voorwaarts te komen (wat die, die achter
hem kwamen, natuurlijk niet beoordeelon
konden), dan begon een eenvoudig be
lachelijk getoeter en gekwaak, waarmee
de wachiendo file blijkbaar zeggen wilde:
„Rijd toch verder, idioot. Merk je niet, dat
we haast hebben?"
Men had ook dc slechte gewoonte, fami
lie en vrienden van de straait uit met cin-
deioo/.e signalen mede te dealen, dat men
beneden aangekomen was en verzocht, do
deur open te maken (in Berlijnsche woon
huizen moet dc portier om negen uur de
hoofddeur afsluiten en het Irappenlieht
uitdraaien). Kortom, do ellende was ten
slotte nauwelijks grooter denkbaar.
Dat alles is nu voorbij.
In Berlijn worden geen signalen meer
gegeven Is het eens heel erg noodig, dan
schrikt de heele omgeving even op, de on
voorzichtige voetganger in de eerste plaats.
De brandweer en de politie zijn innig ge
lukkig. Men hoort ze nu en maakt tijdig
plaats. Do menschen in do huizen zijn
niet minder gelukkig, want zelfs de city
is nu weer bewoonbaar geworden. En
wat van even groot belang is: het aan
tal ongevallen is eerder kleiner dan groo
ter geworden. liet is altijd nog zéér, zeer
hoog helaas. Efn doode per dag in Berlijn
alleen, honderdtien tot hondortwmlig per...
week in geheel Duitschland. Maar daaraan
zijn in hoofd/aak al te jonge menschen
aan het stuur schuld. Jonge rnenschon met
nog onontwikkeld verantwoordelijkheidsge
voel, die „sporlief" willen zijn en hun
omgeving imponceren willen. Dat wordt
hun gemakkelijk gemaakt doordat D.iitscb
land geen voorschriften voor maximale
snelheden meer bezit. Men mag hier zoo
snel rijden als men wil, maar wordt be
straft, als de snelheid te hoog is in ver
hand met de situatie. Do wetgever neemt
aan, dat do van zijn grooto veranlwoor
delijkheid zich bewuste man of vrouw
aan het stuur zal kunnen Leoorueelon,
wanneer en waar hoogo snelheden geoor
loofd zijn.
Ilelaas blijkt dagehjks, dat men zich
vooral bij de jeugd herhaaldelijk in dit
gevoel voor verantwoordelijkheid pleegt to
vergissen. Hier kunnen natuurlijk alleen
zware straffen en onophoude'ijkc propa
ganda in dag- en vakb'aden, scholen en
vereenigingeu hulp brengen.
Zonder het signalcnverbod intusschen
zou de toestand in Duitschland dank
zij het enorm toegenomen vorkoor in do
laalsle drie jaren nog heel voel ongun-
gunsliger zijn. En juist daarom zou ik, u t
een 'and, dat in vele stcdon geen claxon-
lawaai meer kent,'onze verkeersau tori tei
len in Nederland toch nog eens nadpnk-
kehjk willen wijzen op de noodzakelijkheid,
althans proeven to nomen: mot één wek
signaalverbod, of desnoods een maand.
Ik wed er een lief ding om, dat men het
dan niet meer missen will ROLAND.
ia het licht der vlammen. Aan beide zij
den knetterde het vutir.
„Hier is je ontvangstbewijs." De wacht
meester beschouwde hot stuk met groote
zorgvuldigheid.
„In orde, luitenant Seapiros", zei hij
met eerbied en angst in do stem.
Seapiros een mooie engel om uit den
hemel te vallen. Seapiros, de rechterhand
van den provoost-geweldige van den vo'd-
maar=ehalk. Elke soldenier huiverde hij het
hooren van dien naam.
Saxon werd naar buiten geleid. Hij zag
nu, dat een gedeelte <ier tenten reed's in
de aseh lag.
„Het gehccle kamp gaat er aaa. Nog
een half uur en we zouden door rook en
vlammen moeten rijden," klonk do zware
stem van Seapiros.
Er was een algemeen© verwarring ont
slaan. .Soldaten vluchtten met have en
goed; vrouwen gilden, kinderen schreeuw
den. 1
„De hoofdweg is, Code zij dank, nog
viij. Loopt beter af dan ik dacht. Ten
minste voor ons. Juist op liet nipporlje,"
riep Scap ros. „Bindt den overste op dat
paard, bindt hem goed." Hij keek de knoo-
pen na. „Zoo is het in orde. Jullie vieren
neemt hem tusschen je in. Bij do eerste
poging tot ontvluchting schieten, maar niet
doodclijk. tn de boenen. Begrepen? Als
hij ontvlucht, wordt je geradbraakt."
De hellebaardiers luisterdea naar de ruwe
bevelen, stonden in de houd ng.
Seapiros salueerde. s
„Voorwaarts," klonk- het stroeve com-
Tusschen Den Haag en Rijswijk.
Bliksem sloeg in ilo bovenleiding.
Gistermiddag om lien minuten over vijf
is dc bliksem geslagen in de stroomlci-
d'ing van den electrisclien trein tusschen
Den Haag en Rijswijk.
Dit lia/l tengevolge, dat do stroomvoor-
zeining op het spoor in cta richting Rot
terdam werd gestoord' en het verkeer tus
schen het viaduct bij de VailLmtlaan te
Den Haag en de oliefabriek te Delft over
enkel spoor meest wopbii geleid.
Op dit spilsuur leverde dit, gezien den
k\v;u licnlienst, die dan op dit traject wordt
gereden, vrij aanzienlijke vertraging op.
Met twintig lot dertig mmuten vertraging
kwamen do treinen te Amsterdam aai.
Doordat men hier beschikte over oen
resei vestel, kwam er bij het vertrek der
treinen geen vertraging voor.
Eerst te kwart over acht belioonlc de
vertraging tot het verleden.
Dc blikseminslag to Abcoude.
Omtient liet noodlottig ongeval tijdens
hel hevige omveer dat gisteren hoven Ab
coude voedde, waarbij vier leden van het
gezin Van der Broek beu asteloos geraak
ten, vernamen wij nog dat een en ander
zj.iH als volgt liecft afgespeeld.
TchmjI de vader bezig was met liet
hooien, zag bij op de plek waar zijn drie
zoons aan het weik waren, plotseling vlam
men uit den hooiberg oplaaien. Ily snelde
te hulp en wist do drie jonge mannen, die
anders zeker aden m do vlammen zouden
zijn omgekomen, buiten gevaar te brengen
De oudste zoon Henk was echter zoo
danig door don bliksem getroffen, dat hulp
hier niet meer kon baten. De 26-jarige
Gijs heelt ernstige brandwonden opgeloo-
pen, de jongste zoon was evenals zijn
vader, die na zijn kordaat optreden even
het bewustzijn verloor, weer spoedig tot
bewustzijn gekomen.
Drie diKxien bij bliksemslag.
Tijdens eon hevig onweer is do bliksem
ingeslagen in oen schuur van een in d'on
omtrek van Evreu gelegen boerderij. Drie
personen zijn otn het leven gekomen. Het
gebouw werd' geheel door den brand ver
nield, waarbij de lijken verkoolden.
mando. „Galop."
Do cavalade vloog het kamp uit.
Hoofdstuk XXIX.
Terwijl Saxon gebonden op zijn paard
insschen zijn viei bewakers den galop moest
volgen en een aantal mannen voor en
achter hem reden, voelde hij de banden,
die om zijn voeten gesnoerd waren, losser
worden, 'Ook scheen het hem, dat de koor
den om zijn handen iets meegaven. Lang
zamerhand bemerkte hij, dat hij voeten
en handen zelfs iets kon bewegen. Toen
waren zijn voeten vrij' in de stijgbeugels en
ook zijn handen hadden hun geboete be
wegingsvrijheid' herkregen.
Hoe kwam dal? Misschien waren de
touwen niet stevig genoeg gebonden of te
slap. Maar Saxon dacht hierover niet ver
der na en toen een eind buiten het kamp
Seapiros, die een eind voor den troep
uitiecd, „stap", commandeerde, begon de
overste er over te denken of hij een
poging tot ontvluchting zou kunnen wagen.
Ilij zat op een goed paard. Dat was dui
delijk, li ij keek eens naar de vier mannen,
dio hem bewaakten, maar hungezichten
kon hij onder den morion in het zwakkke
maanlicht met voldoende onderscheiden.
Wel zag hij de zwaie koppels pistolen in
de holsters aan den hals van de paarden.
Een pistool grijpen bij een onverwachte
beweging, uit het gelid springen en in de
velden verdwijnen: Zou het mogelijk zijn?
De -kans was zeker niét groot. Ze reden
nu op den weg maar Halle. Nog een -paar
uren rijden Tnissch.en, De eerste goede kans
De brand in de kerk le Sir ijp.
Do St, Tnulekeik to Eindhoven, die gis
termorgen door een feilen brand groioton-
deels is verwoest," dateorde uit liet jaar
18b 7 eai kon 1100 li 1500 menschen he
vatton. In liet toronlje, dat tijdens den
brand omlaag stortte, liing een uit 1132
dateerondo Angelus klok, welko Ihmns ver
loren is gegaan.
Hot historische luid-hu sje kon nog wor-
don gerei, evenals klokken dalcorendo uit
1436 en 1462, die in den tuin van do
pastorie hingen.
Do keik onderging in 1931 en 1932 een
grooto verbouwing. Om half een was de
brandweer hot vuur meester, on werd mot
do mablussching begonnen. Ilot slcenen ge
welf is op verscheidene plaatsen oa. waai
hot torentje viel, ingestort. Thans onder
zoekt men do mogelijkheid om het gebouw
te restaureeren.
De schade is bij benadering nog niet te
schatten, doch beloopt zeker f 50.000 a
f60.000.
Twee psychopaten gevlucht.
Gistermiddag liebbon tij»lens een hevig
omveer twee psychopaten, verpleegden van
van het rijkspsychopaton asyl „Veldzicht"
te A vetoes!, die op het land werkzaam
waren, de gelegenheid te baat genomen
er van door te gaan. Hel is niet bekend',
welke richting het tweetal hooft gekozen,
aangezien bet hoogo karen een prachtige
dekking bood.
De rijksveldwacht heeft onmiddellijk
maatregelen genomen om do vluchtelingen
te achterhalen.
Noodlottig ongeval.
In het blimlen-insliluut (e Bussum Lep
een blinde in oen der gangen tegen een
trapjo op, waarop een dienstbode werk
zaamheden verrichtte. Het meisje verloor
het evenwicht en kwam met haar achter
hoofd zoo ongelukkig terecht op den stee-
nen vloer, dat zij na enkele uren overleed.
Do dienstbode, de 38 jarige Mdie hier
inwonend was, had zich niet gehouden
aan do bepaling, waarbij het verboden is
om voorwerpen op de gang to laton staan.
Noodlottige grap.
ZoiKÏagin.di'ng waren eenige opgeschoten
jongens aan liet stoeien voor het huis
van den koopman M. in de Hoofdstraat to
Iloogeveon Zij wierpen iets in de brieven
bus. Een bunner, een ontslagen bediende
van M. ging liet terughalen. M., die reeds
eenigen lijd door de jongens schijnt to
worden lastig gevallen, wond zich gister
middag hevig op en stak in zijn woede
met zijn zakmes naar den jongen, die in
den mg werd getrotfen en na door dr.
Duyn-.ier van Twist verbonden te zijn,
naar liet I i ei lies da - z i eken h uis werd over
gebracht. De burgemeester heeft-persoon
lijk de leiding van het onderzoek.
Do'idcüjk ongeval.
Gistelmoigcn heelt in do Rijnhaven te
Rotterdam, nabij liet hotel van de Holland-
Amenka Lijn een ongeval plaats gehad,
dat een 12-jaiigen lot mu toe onbekend
gebleven jongen het leven liecft gekost.
Twee jongens van 10 en 12 jaar waren
daar lor plaalse aan het spelen en liepen
tusschen de rangoerende treinen door
Juist toen een uer jongens zich tusschen
twee wagons bevond, zette de looo'mioitief
zich in beweging. De jongen raakte tus
schen de buffers bekneld en werd zoo
ernstig gewond, dat de dood onmiddellijk
intrad.
Stoomschip op de rotsen geloopcn.
Het Britsche stoomschip Mona Isle 3,
dat den dienst onderhoudt tusschen Ierland
en het eiland Man, is hij DeahowUi tenge
volge van den mist op de rotsen geloopen.
Het schip was op weg naar Dublin.
Oude granaat kost vijf menschen het leven.
Te Montevecchio (Italië) is een granaat
uit deu wereldoorlog, die door een aantal
jongelui was opgegraven, tot ontploffing
gekomen. Vijf jongelui werden gedood. Ilun
lijken waren zoo deerlijk 'verminkt, dat
identificatie niet mogelijk was.
In vlaag van verstandsverbijstering uit
oen raam gesprongen,
r De 3?-jarigo mejuffrouw M. T. sprong
Zondag in een vlaag van verstandsverbijs
tering uit liet raatn van de derde verdie
ping van haar woning aan do Molenaar-
slr.uit to 's-Gravenhage. Zij werd' in
stigen toestand' por auto van d'en genees
kundigen dienst naar het ziekenhuis aan
den Znidwal vervoord, waar z'ii gisteroch
tend aan de gevolgen is overigen
zou hij benutten. In een uur kon er lied
wat .gebeuren en in hot ergste geval zou
bij er niet veel slechter aan toe zijn dan
thans.
Ze reden nu weer liet woud binnen. Bij
een kromming van deu weg hield Seapi
ros, die een vadem of tien voor zijn troep
uitreed, zijn paard in, stak de hand op.
De troep stond.
En nu gebeurde het vreemdste dal Saxon
ooit had beleefd.
Uit den zijweg kwamen van beide zij
den groote troepen ruiters bedaard aan
stappen. Voor Seapiros' mannen verschenen
eveneens eenige escadroos, de hem tege
moet reden en toen Saxon omkeek, zag
hij uit de bosschen aan weerszijden even
eens paardevolk. Ruiters, overal ruiters,
waar hij zijn blik heenwierp. In het maan
licht zag hij, dat ze allen zwaar gehar
nast waren, in volle wapenrust'ng, gereed'
voor den strijd. Hij keek scherp toe en,
neen, er was geen twijfel mogelijk, het
waren zijn eigen mannon. Saxon's ruiters.
Verrast zei hij tegen zijn bewakers: „Ik
geloof, dat tegenstand nutteloos is, con
peleton tegen twee regimenten."
„Er wordt niet gevochten," klonk de
zware stem van Seapiros, met het Spaan-
sche accent. En toen: „Hoera, jongens,
schitterend gelukt."
„Melchior. Man. Waarom heb j'e dat met
eerder gezegd?"
„Overste, het was een gevaarlijke rol en
we moesten haar goed-speten tot we onze
troepen-zagen. We wilden n"ets-wagen.-We
■moesten- slagen. We moesten a onderden
Bandieten overvallen trein.
Een van Cliarbin komond'o mtonnatio-
nalo trein is in hot station Thisikar dbar
bandieten aangevallen.
Er ontstond! een schietpartij, die een
kwartier duurde en tengevolge waarvan
een Mandsjoo gewond' werd'.
Scheepsbotsing in de Oostzee.
Tijdens oen dikken mist is een Estlandlsch
motorzeilschip op de Oostzee met eon on-
bekend' vaartuig iu botsing gekomen, ten
gevolge waarvan de voorstoven werd' in-
gedeukt. Ifel zeilschip dreigdiö te zinken,
doch ondanks hot geroep om hulp van do
bemanning is het andere schip doorge
varen. Uit lallinn zijn rcddingsbootiein ver
trokken.
WOENSDAG, 1 Juli 1936.
Hilversum I, 1875 M.
VA11A-Ü itzend ing.
8 Gramofoon, 9.30 Keukonpraaljo. 10
Morgenwijding. 10.15 „Orvitropia'j voor
dracht, causerie on gramofoon. 12—1.45
De Flierefluiters en gramofoon. 2 Gramo
foon. 2.30 Voor de vrouw. 3 Voor do
kinderen. 5.30 „De Notenkrakers". 6
Dansmuziek. 6.30 „Dj Notenkrakers". 7
Sporluitzend'ing. 7.15 „Do Krekeltjes".
7,40 Het brandgevaar in bosch en hei.
.803 II-or iSOS-Ber. 8.05 Niouvvsber.
ANP en Vara-Varia. Gramofoon. 8.15
Vara-orkest en zang. 9 Gramofoon. 9.30
Concert. 10 Nieuwsber. ANP. 1005 Cym-
baal on piano. 10.15 Concert. 1112
Gramofoon.
Hilversum II, 301 M.
N CRV-U itzending.
8 Schriftlezing. 8.159.30 Gramofoon.
10.30 Morgendienst. 1112 Orgel 12.15
Gramofoon. 12.30 Vocaal-instrumonlaal
concert. 2 Gramofoon. 2 30 Postzegel-
praatje. 3—3.45 Piano. 4 Viool en zang.
5 Kinderuur. 66.30 Boekbespreking.
8.15 Bidstond voor do Vrije Universiteit.
9.15 Zangconconrs. 10.45 Berichten
ANP. 10.50—11 30 Gramofoon.
Droilvich, 1500 M.
11.20 Giamofoom. 12 50 Orgel. 1.20 Or
kest en soliste. 2 20 Orkest. 305 Piano.
3.35 Orkest. 4 20 Orkest. 5.05 Kwintet.
5.35 Dansmuziek. 6 50 Orkest. 7.35
Dansmuziek. 8 20 Koor en orgel. 9 25
Piano. 10.20 Kwintet en zang. 11.05
Trio. 11.3512 20 Dansmuziek.
Radio-Paris. 1648 M.
7.20 en 8.20 Gramofoon. 11.20 Orkest,
2 50 Concert. 4 20 Gramofoon. 5.50 'Con
cert. 8.20 Piano. 11.05105 Dansmu
ziek.
Keulen, 456 M.
6.50 en 12.20 Orkest. 1.35 Sy mpb on to
ean oert. 2.35 G ramofoon. 4 50 Orkest,
6.20 Oikest. 9.05 Orkest en solisten.
10.5012.20 Klein-orkest.
Brussel, 322 cn 484 M.
322 M.: 12.20 Orkest. 1.30—2.20 Dans
muziek. 5.20 Gramofoon. 6.20 Kamer
muziek. 7.20 Gramofoon. 8 20 Operette.
Iin de pauze en van 10.3011.20 Gramo
foon.
484 M.: 12.20 Gramofoon. 1.302.20
Orkest. 5.25 Dito. 6 35 Gramofoon 8 20
Koor. 9.35 Symphomieconcert. 1030
11.20 Dansmuziek
Deutsclslandscnder, 1571 M.
8.30 Grainofoan. 9.35 Concert. 10.50
Hobo -en piano. 11.2012 20 Dansorkest.
neus van Von Pappenlieim, weghalen. Geen
kleinnighcidje, overste. Zoolang we> op vij
andelijk ten nin .waren op den weg naar
Hallo, waar elk oogenblik vijandelijke troe
pen ons zoulen kunnen ontmoeten, moes
ten wo onz-■ rol streng doorvoeren. Thans
zijn we veilig... Nu even afstijgen, over
ste. U heelt zeker reeds gezien, 'lat we met,
beide regimenten hier zijn. U moei nu!
het bevel we~r overnemen. Ila, daar komt
majoor Von lloltn reeds aangereden aan
het hoofd van zijn Zweden."
Von Helm, reed op Saxon toe. „Welkam,
overste. Blij u veilig weer te zien. 1' igen-
lijk moest ik mijn bevelhebber een ge
ducht standje geven, is dat werk v-oor
iemand van uw rang, den spion te spe
len? (Jw leven is te veel waard om het
zoo in do waagschaal te stellen."
„liet leven van een soldaat hangt altijd'
aan een draad."
„Toegestemd, doch niet aan het koord
van den beul. Maar mooi werk heeft u ge
leverd .De koning trektreeds op Werbea
aE. Ilij volgt volkomen uw aanwijzingen.
Juist zijn, taktiek. Den loop der groote
rivieren volgen. Wij, Zweden, zijn trolsch
op 11."
„Defileeren voor den overste, klonk zijn
luid bevel. rT
Saxon stond' met jaar »on Holm en
Scaporis op het mos-ter zijde van.den
grooten weg Plotseling sprong een groote
zwarte hond' tegen hom aan, trachtte zijn
gezicht te lekken; „Wolf, Wolf dan toch,"-
'kalmeerde de overste.
(Wordt verrnlqtl).
