AUGUST
dedomme
m
f
\-(
M
DË VOORSTELLINGEN VAN KAREETJÈ
Voor de
eis i es
ri.ridoor
VIOLETTE CARR.
Vanuit de dichtstbij
zijnde stad kwam het
-• gerucht en een paar
dagen later dook er in
het dorp een man op,
die op alle hoeken van
'de.straten bonte 'aan
plakbiljetten plakte,
•waaróp stond, dat het
circus naar ons dorp zou komen. De jeugd
verheugde zich al bij voorbaat in het feest,
.want zo dikwijls komt er geen circus in
ons dorp.
Dagenlang hadden wij het er over en
als wij vrij van school waren werd er na
tuurlijk circus'gespeeld. En zo brak dan
eindelijk de dag aan, dat er op de speelwei
de een lange stoet van wagèns aan kwam
rijden, waar even later reeds het timmeren
begon. Er werd een grote tent opgetrokken
en nu was er voor de jeugd geen houden
meer aan.
Ik geloof, dat alle jongens op de speel
weide bij elkaar waren, en iedereen hielp,
waar het maar mogelijk was! Waarschijn
lijk liepen wij meer in de weg, dan dat wij
werkelijk hielpen, maar de mannen van
het circus wa.cu schijnbaar aan een der
gelijke belangstelling gewend en gingen
rustig hun gang.
Als beloning mochten wij, toen de gro
te tent stond, allemaal komen kijken, naar
het voederen der wilde dieren.
Er waren leeuwen, tijgers en zelfs twee
ijsberen' te zien.
Eeri olifant sleepte alle mogelijke zware
vrachten en was zo verstandig als een
mens. Wat een kleurig, vrolijk beeld!
het, onderspit zou delven, want de circus
man scheen spieren ais stalen kabels te
hebben. Waarom zich dus in gevaar te be
geven? Neen, er waren heus wel andere
mogelijkheden. Men kon met stenen-wer
pen, -en, natuurlijk op veilige afstand,
schelden. Botman besloot', tot dit laatste,
maar hij begon pas, toen hij een flink eind
weg was.
Botman had verwacht, dat de man zijn
werk in de steek zou laten en woedend
naar hem toe zou vliegen, doch er gebeur
de niets van dit alles, de man keelt niet
eens op. Botman probeerde het nu met
een reeks andere scheldwoorden, maar de
man scheen doof te zijn en ging kalm .zijn
gang. i.ó
Botman wendde zich af en liep nu naar
de kooien der wilde dieren, die hij met
een lange stok probeerde te slaan en te
verschrikken. Het gevolg was natuurlijk,
dat hij hier ook al spoedig weggejaagd
werd. Iemand misschien was het den
directeur zelf wel dreigde zelfs, het op
school aan het hoofd te zulien melden.
Botman lachte hem brutaal in zijn gezicht
uit, doch vond het veiliger, maar te ver
dwijnen.
De volgende middag vond de eerste voor
stelling plaats. Botman zat natuurlijk tl -
sen de jongens van zijn school en door al
hetgeen hij zag vergat hij werkelijk met
T -- ''v -'vv' 5
welke boze bedoelingen hy hie^heénïgeKo-
men was. Toen echter
optrad en zijp gra^pem'maakte, bédaclit" liyj
wat 'hjj j allegiaM';..jij''zij n zakken had'.;g&Vo-'
^n;'èniywi^sA;4^:.aer'jpnéëns"ifi§fV:h'?jn
kón verhinderen,,bombardeerde hij den
clown met gieren.' Nu hadden deze" eieren
eohter een bijzondére inhoud. Botman héd
ze namelijk leeggedronken en de schaal
met zand gevuld, waarna hij de opening
weer had gesloten. Deze zandeieren waren
dus tamelijk zwaar en het gevolg was dan
ook, dat een van de eieren den clown zo
ongelukkig raakte, dat er een straal bloed
over zijn gezicht liep.
Dat was natuurlijk te erg en voordat
Botman kans had gezien zich uit de voeten
te maken, werd hij bij zijn kraag gepakt en
uit de bank tussen zijn plotseling zeer stil
geworden vrienden 'getrokken. Schoppen
en stompen1 bewezen hem; dat'men hem
eindelijk op heterdaad betrapt had, en hoe
wel hij zich vreselijk weerde, hielp het
niets, de man die hem vasthield was veel
en veel sterker.
Zo stond hij een ogenblik later voor een
man met een kwaad gezicht, in het. rode
uniform van stalmeester. Het was dezelfde
man, die hem gisteren by de wilde dieren
weggejaagd had en deze herkende hem
dan ook 'onmiddellijk.
„Jij was het dus!" klonk liet onheilspel
lend.
HOE MAKEN WIJ ALLERLEI NADEN
EN ZOOMPJES?
De meeste meisjes zullen wel eens pro
beren om zelf een poppen jurkje'te maken,
maar de-moeilijkheid., is daarbij dikwijls,
dat zy niet precies weten hoe de verschil
lende naden gemaakt moeten worden.
Daarom geven wij deze keer eens een
plaatje met verschillende voorbeelden, die
zo duidelijk getekend zijn, dat je het bijna
zonder uitlegging wel begrijpen zult.
Bij het knippen van alle mogelijke kle
dingstukken moet je vooral met overleg te
werk gaan en niet zonder meer de schaar
in het goed zetten. Eerst maak je van een
poppenjurk een papieren patroontje, an
ders wil moeder dat wel voor je doen en
dat patroon wordt eerst op de stof gespeld.
Bij het uitknippen •van het patroon moet je
er. om denken dat je naden aan'het pa
troon knipt, anders is het jurkje te nauwj
Het eenvoudigste is het,'als je eerst alle
stukken aan elkaar rijgt en het de pop
daarna eerst past. Is er dan-iets niét goed,
dan is het nog gemakkelijk te veranderen,
heb je de naden eenmaal netjes omge
zoomd, dan is het veel meer werk om deze
weer los te halen. j
Zo, ik hoop, dat jullie het plaatje zult
bewaren en er nu en dan nog eens naar
zult kijken en maar veel oefenen met de
verschillende naden, want al doende leert
men. i
Wouter Botman, beroemd en berucht
'door zijn sterke vuisten nog beroemder en
beruchter door zijn grove manier van alles
maar te durven zeggen, vergat gedurende
kór'te'tijd, dat Hij naar de speelweide geko-
men "was;om de imensen daar te' ergeren.
.Wie Botman kent, weet dat hij nietsan-,
ders"aan' zijn hoofd heeft.'Hij vergat dus
werkelijk zijn oorspronkelijk plan en hielp
ijverig mee aan het opbouwen van de tent,
"doch opeens had hij er genoeg van. Dat
kwam, omdat hij aan een spijker een win
kelhaak in .zijn broek haalde en ten twe-
de 'zei eeri van de werkmensen," dat hij
hier niet rond moest kruipen, maar zorgen,
'dat hij weg kwam, dat hij liever thuis
zijn schoolwerk moest gaan maken.
Botman wierp den man een boze blik
(oe- het. liefstwas hij hem met gebalde
vuisten te lijf gegaan, maar hij vermande
zich, omdat hij begreep, dat hij hier zeker
EEN
S CHADU WPRENT JE.
Deze keer geven wij
nog 'n schaduwprentje
om er een schilderijtje
voor je-kamer van te
maken en wel: Klein
duimpje met de zeven
mijlslaarzen."
Denk er bij het uitknippen om, dat de
mooiheid van het plaatjè juist ligt in de
fijne lijntjes, zodat je vooral je best moet
doenYdé- zwarte lijntjes, zo fijn mogelijk
uit te'-knippen. V;
WIE KAN GOED TEKENEN?
m
2S-V-
Hier zijn allerlei dieren getekend/ waar
van het eigenaardige is, dat zy alleen maar
uit cijfers bestaan. Kijk maar góed, dan zul.
je het zién.
De bedoeling is, dat jullie eerst deze die
ren natekenen en dan zelf proberen ande
re dieren; ook alleen met cijfers weer te
geven. \'ri!
Botman trachtte een trots gezicht te zet
ten, hoewel het hem bang te moede was.
Men sleepte hem naar een van de wa
gens, duwde hem daar binnen en even la
ter kwam „August de Domme" ook daar
heen. Om de wond te kunnen verbinden
moest hij eerst al het schmink van-zijn ge
zicht halen en daar zag Wouter Botman,
dat de clown dezelfde man was, die hij de
vorige dag op een afstand had staan uit
schelden. Natuurlijk herkende de man den
jongen ook dadelijk. Hij vroeg, hem, waar
om hij dit gedaan had en wees op de wond.
Botman wist het niet. ,;Zo maar, voor de
grap!" stotterde hij.
„Zo, zo, voor de grap!" August de Dom
me, die er zonder schmink op zijn gezicht
helemaal niet dom uitzag, wierp Wouter
een eigenaardige blik toe..Daarna fluister
de hij met den stalmeester, die even later
verdween en na vijf minuten weer terug
kwam.;
„Voor de grap zullen wij je nu in de
leeuwenkooi sluiten", zei deze. „Dat heb ik
met den directeur afgesproken. Vooruit!"
Botman werd krijtbleek. „Waarin -
waarin?" - N ri:- riri.
„Bij onze leeuwen!"
„Dat mag U niet", brulde Botman, wild
van angst. „Ik zal om hulp roepen..
ik „."V V,
- Maar.hij werd weerbij'zijn kraag ge
pakt, zijn gegil verflauwde onder 't lopen,
want. de man had zijn. hand op de. mond
van den-jongen '.!egd. Toen. gebeurde het
vreselijke." Bo";„n stond plotseling mid
den in de in?' - e en de stalmeester, die
hém nog steei"'-asthield, wendde zich tot
het van plezierroepende 'publiek: „Hier,
mijne dames en lieren, ziet U den boos
doener in levende lijve. Zoals de ciirecteür
L) reeds heeft medegedeeld, zullen wy
thans een voorbeeld stéllen.; Deze onop
gevoede jongenjheeft niet alleen ëen van'
onze beste mensen uitgescholden en de
weerloze dieren in hun kooi met een, stok
proberen kwaad te doen, hy heeft ook Au
gust de Dommékwaad gedaan. Daarom'zal
hij voor straf een bezoek bij de leeuwen
brengen. Wij allen zijn er' van overtuigd,
dat hij ook nu precies even brutaal te werk
I
Kareltje denkt, .dat iemand,^ dje;„pennelik-
ter",genoemd wórdt,'óok- in'"de'-inkt .möet
'.zitten- - -
.hoe -iemander uit ziet,' 'die'-uit- dê
wolken, valt.
!t,'rdie;uit;des;;..'vy.'.hoeHet' is,-;als! de; regen mét kannen yAv -jjoeihetUs, als.iemand.alé 'eëhS
'i 'van dé hemel gegoten -wordt. steeri'i rookte :v 'V
"schoor-"
35:;
t
zal gaan als tot nu toe vooruit dus!"
Het gegil van Botman klonk door de cir
custent. Het publiek lachte zich tranen. De
stalmeester trok Botman, die zich op de
grond had gegooid, en zich liet slepen, naar
de kooi-, die in het midden van de manege
stond. Hier hield hij pas stil en zette den
jongen weer op zijn benen. j
„U ziet," wendde de' stalmeester zich
weer tot'het stil geworden publiek, „dót
wij ons allemaal vergist hebben.Dezé
jongen is alleen maar brutaal,'als hij zelf
Buiten gevaar is. In waarheid blijkt hij een
lafaard van het ergstesoort te zijn. Met
zo iemand weet zelfs de leeuw niets aan
te vangen, zodat wij de straf niet zulK v
toepassen. Ik verzoek U echter, dames en
lieren, dezen bengel zijn verdiende loon te
geve.'i!"
Nauwelijks had de man uitgesproken of
van alle kanten werd Wouter Botman uit
gefloten. Bri ck en bevend liep hij door de
manege. Hij was rood van schaamte en
hij verwenste zichzelf, dat hij zich met
deze circusmensen had ingelaten!
En zijn schoolkameraden zouden hém
nu in het vervolg natuurlijk altijd een laf
aard noemen en met richt! O, dat was
duizendmaal erger dan een pak slaag!
Botman vloog de tent uit, liep het bos
in en huilde. Jawel, Botman, die zich zo
opzy n .vuisten .had laten voorstaan; - huilde
om medelijden-meè te krijgen, en toen hij
tenslotte begreep, dat de circusmensen eeri
grap mei hem hadden uitgehaald, wist hij
toch, dat. hij in de klas tijden lang met de
.leeuwenkooi geplaagd zou'worden.
Ja, zo is het nu eenmaal in' de wereld.
Alios wreekt zich. Daarom, doet ieder kind
goed, zich'steeds zo te gedragen tegenover
ieder^ ander, als hij zelf graag behandeld
wil worden, dan geeft hij óok geen reden
om uitgefloten -té worden. Want niets ir-
io erg in de wereld dan de naam te héb
ben een lafaard, te zijn, of om belachelijk
te worden gemaakt; -
HOEVEEL VOETEN WAREN ER
IN DE MOLEN? v;; -
Toén de rriolenaar zijnjnolen binnentrad,
zag hy, dat een van zyn knechts in .iedere!
hoek van de maalruimte, die .vierkant was,
een volle zak met graan had gelegd. Bo
ven op iedere zak lag een ppes met.vier
jongen. Reken eens uit, hoevéél voetën zicüi'
bij 'eikaar in de niolen. bëvonderi;.V'.VH-
•-..•! '!j' - J-'v m
- 'uaiod acBux.uajooAtuaal,
uaqqaiiubsóod- 'ap 'IjosAtx'; :guissoid6
1 DE APPEL.
De appel behoort evenals de pruim en de
kers tot de rozenfamilieen -geen énkele
andere fruitsoort kan over zoveel graden
wórden gekweekt. Waarschijnlyk hebben
de - Romeinen de nppéiyoVérgebraclit' naar
Engeland eri in 1629 'wéfd'ïié "éérste appel-
bóommaar Amerikaovergebracht. De jaar-
lykse appelproductie alléén VanAmerika
bedraagt op het ogenblik'200.000.000 H.L.
