ors t
Cobra
Ervaringen van een politieman
■Èm
Een brandkast geplunderd. Een verdachte die
„schuldbewust" deed. Hij was wezen visschen
De ware inbreker gepakt.
Duitsch goudgeld wisselen.
i.
liet eersto politie onderzoek waaraan ik
deelnam, maakte een sterken indruk op
me
liet betrof een diefstal van geld uit een
brandkast, welke stond' in het kantoor van
een fabriek. Mijn onmiddellijke chef nam
var. den directeur do aangifte op en stel
de een onderzoek in, waarbij ik behulp
zaam mocht zijn.
De brandkast was niet opengebroken,
doch was geopend mot den sleutel er van,
welke steeds went opgeborgen in een les
senaar op het kantoor. Deze lessenaar was
met een beitel open gemankt. Om den
sleutel in het sleutelgat van de brandkast
te kunnen brengen moest in den bovenrand
van de deur een veer warden weggedrukt.
Daardoor viel een ijzeren roset, oogen-
selnjnlijk als ornament op het midden van
de brandkas tdettr aangebracht, weg ca
daardoor'kwam bet sleutelgat vrij. Om dl©
veer weg te drukken werd steeds een pas
ser gebruikt, wélke bij den sleutel in de
lade van den lessenaar was opgeborgen.
Blijkbaar was ook deze passer door den
dief benut om de veer weg i© drukken.
Behalve een bedrag -aan Nederlandseh
geld waren uit de brandkast ontvreemd tien
gouden Duitsche Iwintigmarkstukken.
„Dat moet een bekende gedaan heb
ben", was de meening van den direc
teur, want .hoe zal een vreemde we
ten waarmee en op welke wijze de
brandkast moet worden geopend"!
Die meening „dat moet een bekende ge
daan hebben", beb it in den loop der
jaren nog heel dikwijls hooren verkondigen
en vooral in krantenberichten zien ver-
meld. Bijna steeds wordt die meening geuit
als voorwerpen zijn ontvreemd, welke niet
voor de hand lagen. In zeer vele gevallen
is die meenjng verkeerd. Zooals zal blij
ken was ze ook bier niet juist.
De directeur liet al spoedig doorscheme
ren, dat hij een van Zijn arbeiders verdacht
In den regel werd aan de arbeiders het loon
uitbetaald op het kantoor. Hrj nam aan,
dat bij zoo'n gelegenheid de brandkast in
hun tegenwoordigheid wel zou open ge
maakt zijn.
De verdenking was gevallen op een ze
keren H. Deze H. was eenïge dagen te
voren wegens te laat komen en wegens lui
heid ontslagen en het was opgevallen, dat
hrj daar zoo onverschillig onder was ge
bleven. Reeds eerder was hem ontslag aan
gezegd en toen had bij, onder beloften van
beterschap, gesmeekt om te mogen blijven.
Zijn medearbeiders hadden aan den direc-
leur verteld1, dat H. *s morgens erg zenuw
achtig was geweest, toen over den diefstal
werd' gesproten. Mijn chef was echter van
meening dat H. alleen op die gronden niet
mocht worden verdacht.
Intusschen werd besloten om alle Arbei
ders to hooren en niet te doen blijken,
dat er verdenking tegen H. bestond.
Alle arbeiders gaven vrij en ongedwon
gen antwoord op de aan hen gestélde
vragen. Enkel eft konden het niet laten,
blijk te geven, dat zij II. verdachten. Feiten
voor die verdenking konden echter niet
worden aangevoerd.
Eindelijk was de beurt om te worden
verhoord aan H. Het was een klein man
netje met een ziek uiterlijk. Hij was erg
nerveus en angstig en stond1 te beven nog
voor hem een vraag was gesteld. Naar uit
zijn antwoorden bleek was bij er van op
de hoogte, dat er verdenking tegen hem be-
door MARK CHAMING
57)
Gewaarschuwd doer vriendschap, e ij» ge
schreeuw van do wacht buiten, verzamel
den de schildwachten op de cour hun ge
weren, trokken de slecht passende jas en
recht, ander de aanmaningen van 'hun
commandant, die druk in de weer was
de waterpijp, welke hij rookte, achter
een deur te verbergen. Eindelijk schaar
den ze zich zoo goed en zoo kwaad
in twee rijen en presenteerden de gene
ren, in de schuinte.
„De Mir SahLb vernacht Uw Edele,"
kondigde de waardige \izii, die Moham
med ontvangen had, aan.
Do souverein van Yanistan, een bejaard
man met een scherp sperwer profiel, zat
on een rood pludhen zetel aan het einde
van een lang, somber vertrek, waarvan de
donker blauwe wanden versierd waren met
wapens en Ooslersche schilden in vrij ver
vallen staat. Een andere fauteuil naast
bem en kleiner, bestemd voor den troon
opvolger, was onbezet. De vorst droog een
soepel, beige gewaad, zijn baard vari pa
triarch verborg de ster van een 'Britsche
dedoratie, die schitterde op zijn borst; bij
stond. Zijn mede-arbeiders hadden er al
op gezinspeeld, dat hij wel meer van don
diefstal zou weten.
Een houding als van II. lieb ik later
wel hooren aanduiden als schuldbewust".
Dank zij echter liet bier omsalvreven ge
val heb ik er mij in het vervolg steeds
voor gewacht om een dergelijke houding
als een bewijs van schuld aan to nerrx e.
H. beweerde den gebeden, nacht thuis
te zijn geweest. Evenals dat bij anderen
was gedaan, werd onderzocht of hij iets
bij zich had, dat als aanwijzing kon dienen
Om een vakterm te bezigen; or werd'
niets verdachts op hem bevonden
Aariloidmg om II. als verdachte le be
handelen was er ulzoo niet, toch werd be
sloten om te onderzoeken of zijn verklaring
juist was. Tot zijn ongeluk bleek, dat hij
had gelogen. Zijn vrouw verklaarde, dat hij
van negen uur 's avonds tot één uur
s nachts was wezen hengelen. Gok buren
hadden hem 's avonds met zijn viscfatuig
zien weggaan doch hem niet zien thuis
komen. Zijn hengel vonden we in een
schuurtje. Enkele doelen van waterplanten,
welke we aan het vischtuig aanboifen,
toonden aan, dat het nog kort van t-e voren
was gebezigd om te visschen.
Het scheen meer voor te komen, dat II.
een deel van den' nacht aan hengelsport
besteedde. Volgens zijn vrouw was bij dan
overdag slaperig en Juut bij het daaraan
te wijten, dat helm cenige koeren op do
fabriek ontslag was aangezegd'.
Bij het verhoor van de vrouw verklaarde
deze, dat geen Duitsch goudgeld in huis
was en slechts een klein bedrag aan Ne-
derlandsch geld.
Nauwkeurig werd de woning doorzocht,
doch we vonden niets.
Gp het fabriekskantoor weird 1L ander
maal gehoord Hij gaf nu toe tot één uur
's nachts van hnis geweest te zijn om te
visschen. Een drietal plaatsen gaf Hij op
waar hij had gevischt Gevangen had hij
niets. Omdat hij had gemerkt, dat men
hem verdacht, had hij bij zijl eerste ver
hoor niet durven zeggen, dat hij er 's nachts
uit was geweest. II. werd na echter als
verdachte behandeld en besloten werd h«m
mede te nemen naar het bureau.
Opvallend' was, dat de directeur" van de
fabriek en de arbeiders, tóen zij van bet
visschen boorden, er geheel vail evertuigd
waren, dat H. den diefstal had gepleegd
Bij ons stond Jat nog niet lieelemaal vast
Gedurende mijn verderen diensttijd heb
ik meermalen waargenomen, dat bet pu
bliek soms met zekerheid verklaart, dat
iemand schuldig is als de politie met bet
onderzoek belast, daarvan nog lang met
overtuigd is. Toch maakt datzelfde publiek
er de politie een verwijt van als zij legen
een ver dacht© is opgetreden, die later on
schuldig bleek te zijn.
Do rest van den dag werd besteed om
de plaatsente onderzoeken waar H. zou
hebben gevischt. Inderdaad werden sporen
van vissehers aan den walkant gevonden.
In het water bevonden zich dezelfde soor
ten van waterplanten als waarvan resten
aan het vischtuig van H. waren aange
troffen. Met een en ander was do ge-
bede dag gemoeid. Bijna veertig jatfen ge
leden was het gebruik ran rijwielen ien
auto's bij de politie onbekend en derge
lijke onderzoeken moesten geheel te voet
worden gedaan.
Reeds was besloten om H. gedurende den
nacht in te sluiten, toen van den commis
saris van politie uit een naburig stadje
het bericht binnenkwam, dat aldaar een
persoon was aangehouden, die bij eetn
bank Puitscli goudgeld ter inwisseling had Haarlemmers op een kleine overwinning
aangeboden. Eén bedrag ongeveer gelijk rekenen. Feijenoord verkeert In tlezolMe
aan het bij ons ontvreemde, had hij bij
zich. Deze persoon werd den volgenden
dag overgebracht. Bij zijn verhoor beken
de hij den diefstal to hebben geploegd. Dc
dader was oen wildvreemde man, die op
goed geluk op het kantoor had ingebro
ken en er van te voren nooit was ge
weest.
Later kwam uit, dat onze vriend op het
gobied van ïnUefcen mm of meer vakman
was. Al verschillende malen was hij we
gens diefstal verooi deeld Met de construc
tie van do brandkast was lnj bekend en
toen hij in den lessenaar den sleutel en
den passer vond was het een kleinigheid
voer hem de trast open te maken.
Dank zij de moderne opsporings
middelen zal het heden minder dik
wijls voorkomen, dat legen onschul
dige verdachten wordt opgetreden.
Zouden wij veertig jaar geleden het
nemen van vingerafdrukken lreblmn
gekend, dan zou allicht zijn vastge
steld, dat II. de brandkast niet had
aangeraakt.
(Wordt vervolgd).
Sport
Voetbal
De wedstrijden van morgen
Moeilijke wedstrijden voor de
leiders. ÏIcnnes-DVS' groote
kans, SW tegen Unitas,
\Toor de laatste maal komen de voet
ballers deze maand tegenover elkaar to
slaan, aangezien den laalsten Zondag van
October Nederland tegen Frankrijk speelt.
Vete clubs zullen dan reeds een derde ge
deelte \an het programma afgewerkt heb
ben.
omstandigheden, aangezien zij Stormvogels
op bezoek krijgt. BHC kan op eigen ter
rein Blauw Wit de haas blijven, terwijl
Xerxes het te stollen kan krijgen met 't
Gooi. Of zouden de Rotterdammers hun
ccrslo overwinning kunnen behaten?
SVV heeft vorige week. weer oon neder
laag te jncassceren gehad. Men heeft nu
den rechtervleugel omgezet voor den wed
strijd tegen Unitas, zoodat J. J, v. Dig-
gelen thans ïcditsbuLteri staat en ziju broer
rechtsbinnen. Wij meen en te mogen be
twijfelen, c-f deze wijziging hot noodige
succes zal brengen. Waarsohrjnbjk zullen
de broers, als zij in het veld staan, wel
weer spoedig de opdracht krijgen hun oude
plaateen in te nemen.
Kansloos trekken do Schiedammers ze
ker niet naar Gormchem, maar gezien
het wisselvallige spel der rood groenen,
wagen wij ons liever niet aan een voor
spelling.
Dammen
„Schiedam",
Donderdag speelde in liet Volkskoffie
huis de Damclub „Schied ui" do volgen
de wedstrijden:
Ilerkamp lsto tegen 2de dental.
II. den Routing 1—1 N. N.
J Slecuwen-
hoek 1—1 Th.Wober
M. Kerkhoven 1—1 Th. v. Dirikoren
Groepswedstrijden
D. Zonneveld 20 G. B. Hersbach
M. Rïssema 2—0 D. Buitendijk
A, v. Krieken 20 L Schuitman
Rechtszaken
Het Blauwe Zand incident
De strafzaak tegen ir. A. A.
Mussert door het Amsterdam-
sehe hol naar de openbare zit
ting verwezen.
Naar wij vernemen heeft de raadkamer
scheen to tenger en te eerwaardig om de
energieke souverein te zijn die hij was.
Mohammed Shah boog diep en na alle
titels en waardigheden van den bezoeker
met vleiende overvloed te hebben opge
somd, plaatste de vizir zich achter zijn
koninklijken meester, de aimen gekramd
over de borst.
„Vrede over u, Sirdax Mohammed Shah,"
zei de grijsaard. „Het verheugd ons den
afgezant van de Britsche residentie te
on Hangen."
In korte woorden deed Mohammed Shah
rerslag van zijn zending
„Zooals gewoonlijk, zulten wij ons voegen
naar de wensohen van den Sirkar," zei de
Mir plechtig.
De afgezant wiex-p oen blik op den kring
van hovelingen.
..Zou Uw Hoogheid de groote goedheid
witten hebben, mij een particuliere
audiëntie te crle enen?vroeg hij onder
danig.
De Mir hief een gerimpelde hand op en
o-nder geritsel van gewaden en geklapper
van sandalen trokken de aanwezige te'eur-
gestelde ambtenaren zich langzaam terug,
tot buiten het gehoor der stemmen. Alleen
de vizir bleef volgens het protocol.
„Uw Edele gelieve plaats te nemen,"-
zei de Mir hoffelijk en wees naar eenige op
elkaar gestapelde kussens, opeen Per
zisch tapijt op ongeveer vijf passen van
hem af.
,;0nzo waarde vriend, de vice-koning,
verzoekt telegrafisch om vijfhonderd man
versterking voor den kolonet-sahib, en wij
hebben daarvoor de noodige bevelen ge
geven."
In Afdeeling I is het verschil m pun
tental tusschen leader en hekkesluiter 4,'
zegge vier. Dat iederen voébaldag dus [van het Amslerdamsche gerechtshof een be
groot© wijziging-en in de rang-cluck ng kun- schikking gegeven op het bezwaarschrift
nen komen, valt te begrijpen. door ir. A. A. Mussert, leider van de naüo.
Do leider m deze afdoe mg, Apx, mag
morgen tegen Excelsior te Ro.terdani sp* naal socialistische beweging, ingesteld' te
len. Erg verheugd zullen de Amsterdam-!pn hem «"gebrachte dagvaarding en dit
nr.ers hier wel niet over zijn, want Ex-j bezwaarschrift ongegrond verklaard,
celsior is een wisselvallige ploeg, de liet De rechtbank bad het bezwaarschrift ge-
meerdere malen presteerde sterke clubs j grond verklaard en aangenomen, dat ir.
te doen struikelen. Met een gelrjk spel j A. A. Mussert bij bet bekende incident op
zulten de bezoekers af bizonder tevreden bet -Blauwe Zand uit zelfverdediging had
I gehandeld, zoodat zij ir. Mussert buiten
RFC en KFG. komen tegen elkaar. Ook vervolging stelde
hier zal de uitslag niet ver van .een ver-j Yan dcze ^sdliiAirig kwam do offfaer
X. caplain, «J™
terug en daarmee is zij den weg noaxr^ae appèl bij^het gerechtshof,
verbetering opgegaan. De uitwedstrijd tegen' «adat deze do zaak rn raadkamer had
i)\YS zal haar echter niet meevallen, af behandeld, vernietigde het hof do besdhik-
kan zij, gezien het spel in de laatste j king van de rechtbank, verwierp het bei-
wedstrijden der Amsterdammer-, zeker een roep op raadkamer en verwees de staf-
overwinning bevechten. i zaak naar de openbare zitting der r-echt-
DFC krijgt VTJC op bezoek. De Ito rel te bank.
naren hebben zoo verdienstelijk BWS ge
klopt, dat zij in staat geacht mogen wor
den het ook niet VUG wel klaar te kun-
ncn spelen.
Bij den wedstrijd VSVADO lijkt ons
gelijk spel als rèsultaat hot meest waar
schijnlijk.
In Afdeeling II komt Hermes-DVS ©enigs
zins gehavend in den strijd. Adr. v. d.
Tuyn staat in doel, terwijl A. en Is. v.
d, Tuyn van plaats geruild hebben. Overi
gens is de opstelling als togen Feijen
oord. Vorige week schreven wij, dat GW
mol een terrier vergeleken kan worden,
die een bouvier bij den kraag durft grip
Beleediging
„Bata" contra „De Schoen"»
Gisteren werd voor den president van
de Rotterdamsche rechtbank, mr. II. B.
W. Thomas, in kort geding behandeld een
door de Bata-schoonf abri eken aanhangig
gemaakte zaak tegen de redactie van het
tijdschrift „De Schoen". In. dit tijdschrift
was oon serie beloedigendo artikel i over
de „Bata" geschreven. Voor „De Schoen"
pleitte mr. W. Nathans uit Den Haag, die
o.m. zei de, dat het van „Do Schoon" do
pen. Maar wat gebeurt er nu, als er twee. bedoeling was geweest de doodelijke con-
terriers tegenover elkaar komen te staan currentie, die de „Bata" voert onder de
Een van beiden moet winnen, of beiden aandacht van de regeering te brengen,
sneuvelen op het veld van eer. Hermes-j Het was geenszins de bedoeling geweest
DVS lijkt ons door de wisseling van de de „Bata" te beleedigen.
gebr. v. d. Tuyn iets sterker dan tegen
Feijenoord en de kans is "groot, dat de
blauw-witten hun eerste overwinning van
dit seizoen boeken, al is oppassen van
het'begin tot het einde de boodschap.
Haarlem krijgt het niet gemakkelijk in
den wedstrijd tegen HBS, dat goed van
zich af weet te bijten. Toch kunnen de
„Wie zon het bevel voeren over die vijf
honderd, die wij wilden zenden vroeg de
Mir aan zijn raadsman.
„Het hoofd Youssof Khan," koninklijke
gebieder."
De Mir knikte goedkeurend.
„In hem stellen we vertrouwen," zei hij
alleen.
„Ik heb veigunning gevraagd om deze
expeditie te mogen meemaken, Hoogheid,"
zei bedaard Mohammed Shah. „Ik ver
trouw, dat aan mijn verzoek zal worden
voldaan. Indien de prins, uw zoon, lust
had ook te gaan..."
I>e oude Mir zuchtte.
„Onze zoon is geen krijgsman, zooals
wij dit waren," zei hij spijtig. Het is onze
wen scli, dat hij ons opvolgt, nog tijdens
ons leven, opdat wij zijn «onervaren hand
zulten kunnen leiden. Indien het niet was
dat deze Alam Khan ontkomen was aan
den dood, dien wij hem toegedacht had
den, dan zouden wij nu in de oase van
den vrede op den drempel van dén ouder
dom zijn gezeten."
De oogen vair Mohammed Shah schitter
den. Met moeite 'bedwong hij een uit
barsting van den haat/ die bij het hoo
ren van den naam van den Cobra ia zijn
binnenste ziedde.
„Duo handlanger van den duivel, die
geesel, is verantwoordelijk voor de ontvoe
ring van miss Lindsay, en ook voor het
verdwijnen, van majoor Gray-sahib; en el
lendeling, die ik ben, het zijn mijn woor
den geweest, gesproken tegen majoor
Gray, die hem er toe brachten den dwerg
mee te nemen, die een verrader bleek te
zijn."
Mr. W, J. van Dijl uit Eindhoven, die
de „Bata" vertegenwoordigde wilde dit
laatste wel aannemen, maar vond het toch
een zeer onrechtmatige actie.
Hij verzocht den president dan ook om
de redactie van „De Schoen" te verplich
ten haar artikelen niet meer zoo scherp
ONZE TUIN.
Doorblocieudc rozen.
Het lijkt «enigszins eigenaardig om hot
in 't najuir, als wo nog slechts spofnaj-
Jisch hier en daar oen enkele roos aan
treffen, te hebben over clooti'bloetendo ro
zen. Maar aangezien wo in do'maand No
vember kruinen aanvangen mot hot plan
ten van rozen, leek ons het onderworp
thans wel actueel.
Wij denken bij do-orbloeiendo rozen spo-
ciaal aan da Folyantba's, waarvan do
enkele en lialfdubbelo bloemen bijzonder
goed Houdbaar zijn, terwijl zii zich bij
uitstek leencn voor perkbeplanting. -
Het was reeds in 1S73, «lat de Polyan-
tha's of Babyroven aan de markt werden
gebracht, destijds als in groote trossen
bloeiende dwergroosjes, ontstaan door
kruisingen van klimrozen mot Indische
rozen.
Sindsdien hebben zij enorme verbeterin
gen onder-gaan, en nu zijn hot speciaal
de grootbloemige variëteiten, die in het
middelpunt van de belangstelling staan.
Het zijn ideale zomorbloeiers, want, als
wo maar voortdurend do uitgebloeide
bloemtrossen wegnemen, kunnen zij on
afgebroken maanden achtereen door-
bloeien, terwijl zij met haar opvallende
kleuren en ruilden bloei oen overweldigend
effect maken. - j
Van do roode Polyantha's noemen wij
de gloeiend karmijnkleurige „Mevrouw
Slraaten. van Nes" mot groote halfgovul-
do bloemen, en de karmijnpurporem „Cine
raria" mot wit hart, daarnaast nog „Miss
Edith Cavel" donkerrood, „Kirsten Poul-
sen" helderrood', en „D, T. Raul sen" bloed
rood.
Van do, overige variëteiten noemen wet
nog „Orange Perfection" zalm oranje,
„Paul Crampcl" oranjerood, „Gloria Mun-
di" zalmkleurig. „Mevr. Nathalie Njpels"
hortensïaroso, „Else Poulsen" zuiver rose,
en „Salmon Spray" zalmrode, en tenslotte
nog een zuiver witte Polyautha, namelijk
Eva Tesschertdorff".
Het is werkelijk de moeite waard hef
dit najaar eens met do Polyantha's te pro-
boeren, hel is een proef waaïvan wo zeker
nooit spijt zullen hebben.
A. C. MULLERIDZERDA'.
Dk> Mir wierp een vragende blik ap zijn
vizir. Hg begreep hot niet goed.
„Ito sirdar, Mohammed Shah, oh be
schermer, heeft hot over een zekeren
Khoon, een Mongoolschen dwerg, dten de
verdwenen sahib als gids had meegeno
men."
„Is onze waaide vriend sir John Lind
say ook niet Soar hom vergiftig? Wat
denkt u er van?" vorschte de Mir onge
rust na.
„De misdaad zou door één van de be
dienden zijn begaan? Zijn ze allen op de
pijnbank gelegd, sirclar-sahib
Meer dan eens had de Mir zich bunnen
overtuigen, dat folteren de sleutel is, die
de deur van dé waarheid' ontsluit.
Allen hebben een verhoor ondergaan,
vorst der vorsten. Do oude knecht van den
resident, die hem do koffie bracht, was
al twintig jaar bij hem in dienst..."
„Misdadigers moot men ver zoeken,"
zuchtte de Mir.
„Uw wijsheid, majesteit, is overweldi
gend. Wij verdachten een bordenwasscher
in de keuken; maar den dag na den
moord op den resident sahib heeft hij
plotseling koorts gekregen en kon hij niet
verhoord worden."
„Hij Al wel weer beter worden. En dan
zijn er wel middelen om een weerspannige
long los te krijgen."
De vleugels van den fijnen arendsneus
verwijdden zich oen weinig.
.„Hij is dezen morgen gestorven, Hoog
heid, en de sleutel van het duister getal
is stellig door Mongoolsche handen ge-
smeed. Alen beweert, dat die dwerg oen
slechte reputatie heeft."
te stellen en wanneer zij zich niet aart
deze verplichting hield, een dwangsom
van f1000 op te leggen.
Uitspraak 2 November as.
Dood door schuld.
De ambtenaar van het 0. M. bij dé reélit-
hanlk te Middelburg eiséhto gisteren negen
maanden gevangenisstraf tegen den 34-jairi-
gen winkelier K. M.J aldaar, - wegens dood!
door sdhuld.
Op 2 Augustusreed de verdachte met
groote vaart over den weg tusschen Middéb-
Imrg en Veem Hij reed' tegen een boom.
Zijn passagier, de 34-jarige H. 0. W., werd
zoo ernstig gewond', dat hij spoedig daar
op overleed'. De officier vorderde boven
dien eern jaar intrekking van het rijbe
wijs.
De verdediger, mr. P. C. Adriaanse, be
pleitte vrijspraak, subsidiair clementie.
Gp 5 November zal uitspraak worden
gedaan.
Zwaar lichamelijk letsel door schuld.
Eto Rotterdamsche rechtbank deted gis
teren uitspraak in de zaak tegen, H. J. V.
v. V., directeur der N.Y. Autogiro Import
Maatschappij, u ononde te Hillegersberg, die
op 12 September van dit jaar te Rilié-
gersberg een. main had aangereden, ten
gevolge waarvan laatstgenoemde beide
beenen brak.
Die rechtbank achtte de grove on voor-,
zich -head van verdachte bewezen én ver
oordeelde hem tot twice maanden hechte
nis en ontzegging van de bevoegdheid
een motorrijtuig te besturen voor don tijd
van een jaar.
Hel gezicht van Mohammed Shah betrok
steeds meer.
„Uw vizir verzwaart nog mijn last, dfe
toch bijna zooveel weegt als de zonden
dor wereld. En hij heeft gelijk. Het is inder
daad zoo."
Een plotselinge vlaag van woede, die de
meest beproefde krijgers angst aanjoeg,
wanneer ze oror ben los kwam, schokte
do tengere gestalte op den rood pluchen
zetel.
„Al zou het ons al de jonge heden van
ons rijk kosten, Lindsay miss-sahib zullen
wij terugvinden."
Hij zweeg en met ©en rimpel 1 gen, bevote
den vmger wocs lnj ^a-cir ösii groot olieverf
schilderij, den koning en koningin van,
Engeland voorstellend, die naast den bal
dakijn van zijn troon hing tegenover een
foto met opdracht van den vies-koning in
zware vergulde lijst-
De gratie en waardigheid van Lindsay
miss-sahib deden ons altijd denken aan
deze doorluchtige vrouwe, wier ho.iii klijke
gemaal lange jaren geleden !e Agra het
gevest van onzen degen heeft aangeraakt.
Het gesprek werd afgebroken door dé
komst wan een langen jongeman, gekleed
in een wijd gewaad' van groen fluweel met
goud geborduurd', om zijn slank middel
saamgehouden door een zilveren gord'él
met turkooizen en kornalijn bezet.
De Mir wierp een liefdevol!©!! brik op den
jongen man, die voor hem boog, tciwijj
diens bijna viouwelijke hand' een sandaal
van den vader beroerde.
Wordt vervdhth.
Nederlandsche bewerking door
MAItEB DE BELMONTE
'I 'W'.r- -, W Vr-,
v r
