h
JÏ
ja
rf
I
Verslag van den Gemeenteraad
1 "I
a Sine
.ester's
Roman
M
r
n
f'i
M
4^
Vergadering vaa Dinsdag, '29 Nov. 103?
'a avonds 8 uur.
Voorzitter: de burgemeester, mr. dr.
F. L. J. van Haaren.
VI.
Gemeentebegroting 1938.
Aitjemeene beschouwingei
Vroegere' begrooihugen.
De lieer Slavenburg (c.b.) vervolgt:
De begroetingen 1933 en 1936 /ijn nog
steeds niet goedgekeurd, omdat nog <^nigc
kwesties van principieelen aard mot do
ïegeering hangende zijn en naar aanlei
ding daarvan heeft'de heer Hoogendam
gevraagd, of de uiteindelijke beslissing
over deze aangelegenheid geen invloed zal
hebben op de begrooting. Binnen enkele
dagen zal den raad over deze zaak een
brief bereiken.
B. en W. hebben zich noode bij de
beslissing van de regeering neergelegd, de
partijen zijn het niet eens geworden, maar
we kunnen nu de rekening afsluiten en de
verlangde maatregelen zullen geen o! nau
welijks invloed' uitoefenen op de gemeente-
financiën.
Financieren van groote werken.
Ook over het financieren van werken
door het Werkfonds is hier gesproken.
Spr. is niet enthousiast over het aangaan
van leeningen bij hel Werkfonds. Wij zou
den thans voor werken buiten hel Werk
fonds om kunnen 1 een-en voor 3Vi pCt. en
we weten niet hoé men in d'e toekomst
zal handelen met de aan ons verleende
voorschotten wat rente en aflossing be
treft. Dat houdt verband met de positie
van onze begrooling. Het Werkfonds kan,
als de begrooling daartoe aanleiding geeft
rente en aflossing vorderen en dan kan
het rentetype wel eens een heel andér
zijn, dan het thans gekiende Er moeten
dus voordeelen voor ons aan verbonden
zijn, als we vérder gaan leenen bij het
Werkfonds.
liet Sporttoiidsenliad.
De heer De Bruin heeft gevraagd, welk
standpunt B. en W. innemen ten aanzien
van het Sportfondsenhad, dat aan de ge-
meende heeft gevraagd garant te blijven
voor een hypothecaire leening van
f 180 000.
is de vraag van den heer De Bruin niet
wat voorbatig? Deze zaak is immers om ad'-
vies verwezen naar B. en W. De Financieel©
Commissie heeft de aanvrage.van het Sport-
fondsenbad reeds in een vergadering be
sproken en heeft gezegd: Wij erkennen het
nul voor onze gemeente-van een overdekte
had- en zweminrichting, maar de gemeen
te kan niet ingaan op het verzoek van
hulpverleen ing op de wijze, als deze is ge
vraagd. Het bestuur van het Sportfondsen-
had heeft, zoo men weet, zich daarna op
nieuw tot den raad gewenden nu zal deFi-
nancieele Commissie de zaak nog eens
bekijken. Onder deze omstandigheden zou
het hoogst verkeerd zijn, als B. en W.
zich uitspraken, terwij! het geachte col-
Bego, dat de Finanoieele Commissie vormt,
'zich nog moet beraden over een moge
lijke oplossing. Daarom raadt spr. den heer
De Bruin zijn ongeduld nog wat te bedwin
gen. In een van de eerstvolgende^vergade
ringen van den raad komt deze aange-
llegonheid aan de orde en dan zal spr. er
mot belangstelling van kennis nemen, hoe
de heer De Bruin over de zaak denkt.
Toezicht en bezniuiging.
De heer Ked.deheeft meegedeeld het
niet eens te zijn met het slot van het adres
van B. en W. aan den minister van bin-
Henlandsdhe zaken, waarin sprak" is van
het toezicht der regeering op de gemeenten.
De heer Van Lith heeft den heer Redde
reeds beantwoord.
Men moet uit die passage niet lezen,
dat B. on W, vragen om toezicht teneinde
meer te bezuinigen, maar het college heeft
de regeering tegemoet willen, (reden en
heeft gezegd; Als gij wilt bezuinigen, zijn
er nog wel andere mclhodcn om dat doel
te bereiken.
Een nieuwe gemeenschap.
Pe leden \an don raad hebben hel spi.
hij deze begroot in g makkelijk gemaakt. Ei
zijn aan spr. niet veel vragen gesteld. De
heer Van Lith en de zijnen hebben hun
steun toegezegd', waarvoor spr. erkentelijk
is. Maar zij zullen spr. niet aan hun zijde
vinden, als zij willen aansturen op een
socialistische gemeenschap. Spr, zou zich
verheugen, als de soc«..dem. zich aan zijn
zijde wilde scharen bij hot streven naar
een meer Cluistebjke gemeenschap.
Moeilijke vraagstukken.
De hoer ir. Houtman (libsluit zich
aan bij de woorden van dank die geuit zijn
voor de waardeering betuigd aan het adres
van B. en W.
Spr. zal de gestelde vragen beantwoor
den namens B, en W. De groote vraagstuk
ken behandelt niet speciaal één wethou
der; zij zijn meestal zoo moeilijk, dat het
gebeele college daaraan te pas karnt.
Spr. heeft het gevoel, dat voor het uit
blijven van een oplossing inzake de spoor,
wegaansluiting en Nieuwland gezocht wordt
naar een schuldige, die dan gevonden zou
moeien worden hij B. en W-, hij de gemeen
te-ambtenaren, rijksambtenaren of bij de
Provinciale griffie. Hetzelfde geldt voor het
werk aan de Oranjcbrug en de brug over
de Westerhaven,
De schuld vau de vertra
gingen.
B en W. doen echter alles wat moge
lijk is om tot een oplossing te komen en
het ügt niet op spr.'s weg een ander aan
te wijzen als de schuldige van de vertra
ging.
Als men de schuld bij het rijk zou wit
lem gaan zoeken, moet men in aanmerking
nemen de groote verandering, die tot stand
gekomen is bij 't overbrengen van 't Werk
fonds van het departement van sociale
zaken naar dal van waterstaat. Bovendien
zijn het vorig jaar alle aangelegenheden, die
helrekking hebben op bruggenbouw onder
gebracht bij liet rijks brug gen bon whuiea u
Spooru cgaansluiting.
Met de spoorwegaansluiting zijn B. en
W. al vele jaren bezig, maar dat blijft een
moeilijk vraagstuk. In do AI. v. A. heeft
een hoopvol geluid geklonken, maar bij
zfjn. laatste bezoek aan den Provincialen
Waterstaat is spr. gebleken, dat cr groote
moeilijkheden zijn gerezen me.' een van
de partijen, bij deze zaak betroAJcan.
Nu kan men wel een vuist widen ma
ken, maar dat kan de raad makkelijker
doen, dan dat B. en W. dat kunnen. Men
kan hopen, dat" de opmerkingen in den
raad van invloed zullen zijn bij het spoedig
bereiken van een oplossing, maar B. en
W., die "de autoriteiten nog voor andere
dingen noodig hebben, moeten inet groote
voorzichtigheid te werk gaan, alvorens hun
emslig beklag te d'oen.
•Over een rendabele exploitatie van
Nieuwland' en de Wilhelminahaven heeft
spr. oen optimistisch geluid gehoord bij
de hceren Scheurkogel en Hoogendam.
Do,r den raad zijn inlichtingen gevraagd;
B. en W. hebben naar hun overtuiging het
noodigo gedaan. omj,deze vraagstukken tot
een oplossing to brengen. Men hreft be
toogd, dat als die werken worde i aange
pakt er meer werk zal komen en irdustrieèn
zidh hier zullen vestigen.
Eenige zekerheid noodig.
Kort geleden heeft spr. nog met het
Rotterdamsche gemeentebestuur gesproken
over de bestemming van het terrem tus-
scthen Groenedijk en Gustowcg.
llit het Engelsoh dcor W. A. C.
,,Een er van is mijn kluis, waar ik ga
bidden,' zei hg' -inet bevende Mem. De
overigen waren in slechten toestand en hij
hul onlangs van iemand, die hier voorbij
kwam, gehoord, dat ze weidia zouden
■worden dich'geworpen.
Zij bemerkten, dat de arme, oude man
m- lende was. Zijn vermagerde lichaam,
geluld in de versleten soutane, was uiterst
zwak, maar hij zag er zindelijk uit en
was geschoren.
Laline's weeke hart was diep ontroerd
Zou ze misschien iets kunnen doen om
hem te helpen
„Ik heb geen - kudde meer. Ze is ver
spreid en Gtticourt was zoo klein, dat
men er wel het laatst "aan zal denken,'
zei hij berustend.
Kon hij hen soms naar dc bomvrije on
derkomens brengen? vroeg David beleetd,
Het zou zoo vriendelijk van hem zijn,'
want anders moesten ze, als ze eenmaal
de auto hadden verlaten, doelloos loopen
dwalen.
De betrokken wethouder, dat, zoo men
weel een wijs man is, zeide -. „Als zich eerst
maar industnëele ondernemingen melden".
Maar die industrieën zijn ook naar spr.'s
meening nog niet in aantocht. Men kan
wel millioenen uitgeven voor verbetering
ran do Wilhelminahaven, maar dan moet
men toch ook eenige zckeilmid hebben,
dat die nuttig besteed zijn. U?t den ïaad
zal misschien de opmerking komen: Eerat
moet het werk klaar zijn en dan molden
zicli do ondernemingen wel. Maar als dat
niet het geval is, dan krijgen B. en W.
daarover het noodigo te hooren. Wie kent
mot het beruchte haventje van Houtman"
in. hot Steriebosch? Laten we ons spie
gelen aan een groote gemeento hier dichtbij
cn groote voorzichtigheid belrarihten.
Kleine viHabouw een harte—
Spr. is het niet eens met do heeren Hoo
gendam en Scheurkogel, die liet voorstel
len, alsof het beleggend kapitaal smeekt
om in Nieuwland te kunnen gaan bou
wen. De laatste 5 jaren heeft spr. weinig
gemerkt van veel vraag naar bouw rijpen
grond Gelukkig is nog één bouwer ons
trouw gebleven, die zich speciaal toe
legt op kleine villabouw, zoo men weet
een soort bouw, dto spr.'s liefde troeft.
Men kan wel groote blokken arbeiders
woningen doen verrijzen, maar die trek
ken ook arbeiders van buiten aan.
Een snelle uitbreiding van de stad ziét
spr dan ook niet in de naaste toekomst.
Spr voelt meer voor het zoeken naar
bcslaansbronnen, gezien ook Je groote
werkloosheid in onze gemeente B. en \V.
zijn op dat punt actief en zullen geen ge
legenheid laten voorbijgaan om oen on
derneming, die ecu bron van bestaan zou
kunnen opleveren, to animeeren bier te
vestigen. Dat is voor onze gemeente he
ter dan door het bouwen van veel ar
beiderswoningen het leger der weikloo-
zen uit te breiden.
Nieuwland,
Ook al zouden do pogingen om het uit
breidingsplan Nieuwland goedgekeurd to
krijgen, slagen, dan zal la toch in J©
eerste plaats kleine villabouw toegepast
kunnen worden. Gezien den grondprijs die
m Nieuwland meer dan flo por M'2 zal
moeten bedragen, is het do vraag, of do
belangstelling voor bouwgrond wel zoo
groot zal zijn. Misschien zal er een irok
ontstaan uit de stad nar de kleine vrije
huisjes in Nieuwland, maar men moet
niet denken, dat hetj maar esi kwestie is
van het beschikbaar stellen door de over
heid van millioenen voor het bouwrijp
maken van Nieuwland cn Jat dm da rest
van zelf komt
Vb a rdlngcr-Ambacht geca
vergelijkingsobject. -
Men heeft in dit verhand verwezen naar
Vlaardinger-Ambacbt, rna-ir men moet ilaax
lij bedenken, dat daar de bouwgrond 1/3
kost van wat hier gevraagd /al moeten
worden; dat daar do belasting haag is en
dat de bewoners van VJaardinger-Am-
bachl niet de zelfde behoeften hebben
als do menschen bier! liet dorp Flanr-
dingeT-Ambacht kan men niet vergelijken
met Schiedam, dat vlak bij Rotterdam
ligt!
De hoer Scheurkogel heeft trezegd: Als
in Nieuwland gebouwd kan worden, komt
er weer groot werk voor Gemeentewer
ken en kan deze diénst de kleinere werk
jes overlaten aan particulieren. Niets
zou spT. liever zijn. Maar nu moet Ge
meentewerken nog belast worden met dat
werk, om de bedrijfskosten to 'drukken.
Gcd. Staten spreken een
woordje mee.
De heer Scheurkogel wil in Nieuwland'
alvast een gemaal gaan aanbouwen van
Va rnillioou, het terrein gaan verkavelen,
en wegen aanleggen. Maar-als de gemeente
niet de diepte van het bouwp1 an kan am ge
ven zullen Gedep.( Staten geen credieten
voor die werken toestaan. Als spr. aan den
wethouder van financiën zou vragen: \Vilt
De oude priester wees naar het Noor
dei), over een betrekkelijk effen stuk
grond. 3
.jL zoudt daarover wel kunnen 1 rijden,
mijnheer en verder moeten we loopen. Ik
zal het u wijzen,",
Zij bedankten hem hartelijk, maar als
hel ver weg was, mochten zij hemdan
al die moeite wel veroorzaken
„Ik zal deze dame lot die iijn van
boomstronken rijden en dan terug ko
men om u te halen, eerwaarde vader,"
zei David.
De oude priester boog beleefd en zij
(hagen voider.
Toen Laline gedurende den tijd', dat de
beide mannen over het effen stuk grond
weien, adleen nvas gelaten, keek ize,om
zich heen. Wat een vreeset ij ke plek zoo
verlaten en afgelegen. Mén kon zich niets
meiancholiekors denken.- ze'fs ondanks den
schitterenden zonneschijn. Overal rondom
haar waren diepe granaattrechters en
een kleine honderd meter verder op kon
ze het begin van da loopgraaf zien, tegen
over de stronken die eens een boseh wa
ren geweest.
Da heeilgke Meï-zod scherm te spotten
met de wreede souvenirs een munitie-
voorwagen lag nog op zrjn kant en wat
was dat voor eeu monster, Jat er zoo
vieeselijk uitzag? O, eon tank; zoo'n
tank, waarover zo had gelezen. Daar moes
ten ze vlak bij gaan om te zien. Toen
Kwam David mei den priester.
„Ja hier is het," riep hij verrukt.
„Wal een wonderlijk go!uk, ojra liet na
al dien tijd terug te vinden."
Hij reed de aulo terug naar een punt,
gij helpen om alvast een gemaal te stich
ten en wegen aan te leggen, zou de heer
Slavenburg onmiddellijk zeggen: Gedep.
F fa ten zullen niet toestaan daar nu reeds
geld voor uit te geven.
Zit do fout dan bij Ged. Staten?
De afwikkeling van deze zaak iiad wel
sneller kunnen loopen, als Rotterdam niet
liad getornd aan het oorsprorrkhjk vast
gesteld wegcnplan Rotterdam-—Hoek van
Holland, dat men meer Zuidelijk wil ver
leggen. Gedep. Staten zijn weer in onder
handeling getreden en stellen zich
op het standpunt: Onder deze omstan
digheden kunnen we het Schiedamscho
plan Inzake Nieuwland nu nog niot goed
keuren.
Gedep Staten hebben het gewijzigd jlan
voor den rijksweg goedgekeurd cn wie
dacht, dat nu wel spoedig de goedkeuring
van het plan Nieuwland zou volgen heeft
zich vergist, want Gedep. Staten kobben
rich vastgeknoopt aan den weg Rotter
dam—Hoek van Holland.
Spr heeft een onderhoud gehad met
den hoofdingenieur van den Provincialen
Waterstaat over deze aangelegenheid. De
voorzitter van de z.g. Commissie van
Eoeijen had een afgebakende meening over
hel aanhangige plan, maar nadat de heer
Fan Boegen minister is geworden, moest
een nieuwe voorzitter van deze commis
sie worden aangewezen en die heeft üjd
noodig om zich over de zaak een mee-
ning to vormen. Spr. heeft dien nieuwen
voorzitter verzocht met de grootst moge
lijke snelheid een oplossing te bevorde
ren en deze hoeft toegezegd de zaak te
„bezien" met de grootst mogelijke snel
heid! v
Langzaam draaiende molens!
Het gaat hiermee als net het Werk
fonds Men ldaagt, dat alles zoo lang
duurt en daar is spr. hel mee eens Het
blijkt nu, -dat toen do gemeento voeger
zeil deze «moto werken uitvoerde, de
gemeentelijk molen nog heel wat stiel!er
draaide dan Uans de molens bij het rijk
en de «provincie.
Voor men echter een verwijt tot deze
mstantie's richt, bedenke men, dat de
werkkring van hen, die beslissingen moe
ten nemen, veel uitgebreider is dan van
hen die bij de gemeente heslisten. list
Werkfonds houwt niet alleen een brug
te Schiedam, maar honderden bruggen in
den lande. liet is oen forat geweest, dat
liet Rijksbiuggeubouwbureau het heele
werk tot zich getrokken heeft; laardoor
moest vertraging ontstaan.
Een oplossing inzake Nieuw
land.
B. en W. hebben zich afgevraagd hoe
ander de gegeven omstandigheden toch
de goedkeuring van het plan-Nieuw'and
verkregen zou kunnen worden en hebben
ten einde raad ld dagen geleden Don Haag
geadviseerdMaak deze zaak los van den
rijksweg en geef toestemming om in
Nieuwland te beginnen, volgens het plan
dat in tweede instantie is ingediend* en
hef zal met kleine wijzigingen wel rao
ge-lijk zijn tot oen goeie oplossing te ko
men, In Den Haag is men nu reeds 1-1
dagen aan het overwegen, of dat moge
lijk is. Als dat noodig mocht blijken, zal
spr. een bezoek brengen aan het Kd vin
Gedep. Staten, wien deze zaak in de
eerste plaats aangaat; eventueel zal sor
zich tot de griffie wenden en misschien
zullen B en W. hun standpunt nog ha-
dei schriftelijk toelichten.
Er is geen kwestie van, dat de oor/aak
van de vertraging gezocht zou moeten
worden bij B. en \V.; zij kunnen echter
niet over je moeilijkheden heen kopten en
die zijn ook niet maar zoo op zij te zetten.
Wie wel eens met departementen iets te
maken heeft, weet, dat onderhandelingen
met groote omzichtigheid en veel geduld
gevoerd moeten worden.
Spr. hoopt, dat liet geluid van den raad
zoover zal dragen, dat nu spoedig eenïg
resultaat wordt bereikt!
ONZE TUIN
f De Kerstroos.
V aim oer de natuur in diepe rust is ver
zoeken, -ontwikkelt juist de Kerstroos of
Ilelleborus Niger een bizondeie gioei'Kraoht,
om in hel hartje van den winter haar toe
ren hloeniensebat ten toon te spreiden.
He' wonderlijke van deze toch reeds
zoo merkwaardige plant is, dat zij zóó uit
den wintersohen tuin gehaald kan worden,
orr. in liuis haar bloemen te ontplooien,
zonder dat hel haar eenige sdiade doet.
Warm eer we een Kerstroos in dan tuin
hebben, dan moeten we wel eenige wéken,
var. te voion beslissen wat we met de
pin-, willen doen Willen we er onzen
doodsdien tuin mee opfleuren, dan laten
ve haai rustig staan, zij zal dun in Januari
haai bloemenweelde ten toon spreiden.
Is hel echter de bedoeling om haai tijdens
de Kerstdagen bloeiend in huis te hebben,
dan moet de bloei eemgszins geforceerd
worden. Door een bodemloos kistje, bedekt
met een glazen plaat over de plant te zet
ten, zullen wo het gewenschlo resultaat
bereiken, vlak vooi den bloei potten we
ha.-r dan op en brengen de plant binnen.
Als we eenmaal een bloeiende plant in
huis hebben, hetzij uit den tuin, hetzij van
den bloemist, dan trachten we natuurlijk'
den bloei zoo lang mogelijk te rekken,
waartoe we de plant een plaatsje in bet
volle licht geven, terwijl wo rijkelijk gie
ten Wanneer we na eenigan tijd bemerken
dal de bloei vermindert, geven we ook
minder water, tot tenslotte allo bladeren
afvallen, hetgeen absoluut niet verontrus
tend is, ais wo de plant dan maar venier
in een koele kamer brengen, zij heeft dan
toch als sierplant afgedaan, en wanneer
zqj in dal koele vertrek een plaatsje voor
een venster krijgt, liefst op het Zuiden,
kaï zij daar rustig tot Maart of April
blijven staan, waarna we do plant verder
in dea tuin zetten. Zelfs in het kleinste
ongunstig gelegen stadstuintje 2al zij kun
nen tieren, mits zij maar een vochtig hu-
musrijl plekje krijgt.
Nu mogen we van oen gefo-rooerd cxem.
plaar dat we door den bloemist in ons be
zit kregen, 'teerste jaar geen rijken bloei
verwachten, doch als onze Kerstroos het
naar haar zin heeft, zal zij zeker hel jaar
daarop in allen luister pronken.
waar de bodem steviger was, bij een heu
veltje en liet haar daar staan. Toen liepen
ze door.
Be oude priester scheen hen te hebben
vergeten; hij praatte in .zich zelf in het
Latijn; misschien sprak hij een gebed mt
maar hij liep als iemand, die den weg
kent en niet twijfelt.
Zij volgden hem eerbiedig, terwijl hij
den weg wees naar de loopgraaf.
„Wij namen haar in een handgemeen,
üwars door het bo-sch," vertelde David aan
La! me. „en dien avond hadden we een
iormcelen picnic in hun bomvrije onder
komens en den vo'gondea ochtend een
helsch gevecht bij den tegenaanval. Toen
kreeg mijn chef mij in de> galen en ik
wem teruggehaald naar mijn werk hij bot
hoofdkwaruer. juist toen we zo weder ge
nomen hadden. Een prachtig avontuur."
H „Men dacht dus niet, dat je> vocht. Wat-
was dan je taak?"
Wel, ik had tamelijk gewichtig werk,
maar juist toen had ik mets te doen."
Inmiddels hadden zij den tank De-reikt.
Lahne was vol belangstelling.
„Aiogen we hier even 'stilhouden, eer
waarde vader?" vroeg David. „Juffrouw
Lester wcnscht kennis te maken met dit
voorhistorische monster," zei bij glim
lachend.
De priester scheen liet nauwelijks te
begrijpen. Vaag keek hij over hun hoof
den heen.
„Bij dien steen is een bron," zei hij,
„voor het geval u water wilt'hebben. Ik
haal liet daar ook."
Laline was vei rukt over den tank. Ze
wilde er op- klimmen en cr ingaan, zei
Dc brug «ver «Ie Wester
haven. t
In \cihand met den houw van de brug
over de Westerhaven zal spr. nog menige
mededeelingen daan.
Het bestek voor den bovenbouw der
brug was bij Gemeentewerken in Novem
ber 1935 gereed. In December 1935 werd!
daarover overleg gepleegd.cn het Rijks-
bruggenbomvbureau verzand aanvingen aan
velschillende fabrikanten.
in April 1936 kon tot aanbesteding van
den bovenbouw w orden overgegaan, mar
de nieuwe werkwijze bij het Rijksbruggen-
bouwbureau bracht vertraging en de toe
stand verergerde nog door do devaluatie
en de prijsstijging der materialen.
In Februari 1937 werd het contract voor
de levering vair don bovenbouw afgeslo
ten, In het oo-rspmonkolijk bestek van Ge
meentewerken was toen geen wijziging
van betcekenis aangebracht.
De aannoemsom voor den onderbouw,
was f39.000; voor den bovenbouw f 35 800
waarbij t enkele stel-posten voor het ma!-
teriaal.
De prijzen worden f4000 hoog er dan.'
gedacht was en. Gemeentewerken had1
f8200 meer kosten, zoodat de brug ovetf
de Westerhaven tenslotte 187.000 hoeft
gekost. Het Werkfonds had destijds volar
den bauw f89.000 toegestaan.
Of de gemeente dergelijke werken in del
toekomst zelf moet financieren, daarover
wil spr. morgen nog iets zoggen. t
De voorzitter schorst tb vergadering
tot Dinsdagmiddag 30 November.
ze maar David stond het niet toe
«Het ding is vuil en een en al roest
Je zou je beeldige kteoren bederven.
Bovendien kijkt onze vriendelijke geleider
alsof hij wil, dat we doorloop-en."
Een beetje onwillig liep ze verder.
„Ik houd van zijn lieve, oude gezicht,"
lachte zo. „Het doet me een beelje don
ken aan mijn poes Mumps, als hij slaperig
is en zijn kop neerlegt. 0, je moet toch
eens aau Alumps worden voorgesteld.
Van dat dier houd ik het meest Ier we
reld."
„Ik zal er trotsch op zijn met hom
te mogen wedijveren. Zie zoo, We zijn
er."
Dc priester liep nu vooraan en het was
verbazend te zien, hoe goed zijn zwakke
hoenon hem droegen. Zonder dat hot hem
oog-enschijnlijk moeite kistte, daalde hij
m de loopgraaf af.
Hij woonde nu tijdelijk iu het dorp
Oieul ongeveer twee kilometer Oostelijk,
vertelde hij htm, maar dikwijls" kwam hij
voor een dag en een nacht in dit born-
vi ge onderkomen, omdat er het een en
ander van zijn kerk in stond: het kleine
zijaltaar en ook oen van do zevonarmige
kandelaars, waardoor liet voor hem tot
iets heiligs werd gemaakt. De mannen van
do opruimingscammks'o, die hier in 1919
waren geweest, waren zeer welwillend on
hadden hem zoowel hier als in het onder
komen er naast ongemoeid gelaten. Beide
waren nog in goeden toestand.
Inline trilde. "Eindelijk zou zo oen bom
vrij onderkomen zien. Ze had er zooveel
over gelezen.
Zij liepen door de loopgraaf, waarvan
do taluds met gras en lentebloemen wa
ren begroeid Later zou hot hier rood
zien vau papavers.
En toen zij bij do hooger opge/ette
taluds kwamen, zagen zij ei openingen
in, met hooi steile trappen, die naar het
binnenste der aarde schenon to voeren;
een of twee waren half versperd door mod
der en de overige zagen er volkomen
vervallen uit Einde'ijk kwam or een, die
intact was cn David blocf staan
„Ik geloof werkelijk, dat dit het gal is,
waarin Jack en ik terecht kwamen," riep
hg enthousiast maar de priester liep
door Deze opening leidde naar een onder
komen, waarvan hij niet geheel zeker was
hij was er in den laatston lijd niet
in geweest, maar voo- d voiliglie'd vau
zijn eigen heilige plu t 1 e er vlak naast
was, kon hij instaan
„Eigenlijk gelooi ik ml, moesje, dat
ik je zal toeslaan er in af la daten," zei
hij. „Ik zal er" zelf in gian en dan zeg
gen hoe het is. Het zal er ontzettend don-
kor zijn en nu wo allen don ooi log en:
wat daaraan atmox is, vergeten hebban,
lijkt hot dwaas "om onder don in on t' te
kruipen."
„Als je bang bout, dan ga ik er alleen
met den eerwaarden vader in," en vlug
liep Laline vooruit, om den pr.ester to
volgen. „Het is altijd een wensch van mij
geweest om een bomvrij onderkomen té
zien en in het bizonder nu ik weot, dat
er bijna geen zijn overgebtoren,"
„Welnu, laat ik er dan eerst in gaan
om te zien, of hot w-cl geschikt votvc
je is.'
(1 I'm tU i e 'v Ijii i
if-d
ij'f
<kI
i'- "t
«<11
dl
3«
I 1
I
u f4
'3
jg
Kl
4
ra
Ito
fo!
«snij
L
- t it-t - j
WCBSCh.
ti 1'
ïJ {Z
Vt
J Str
t 'ft
ll él
rf?
J? -JfTA
ft s
te
ff;
