Een nacht op een torpedoboot
TWEEDE BLAD
SCHIEDAMSCHE COURANT
Met de Z 5 voor de kust van Ameland. Het
verschil tusschen zee- en landrotten.
Een nacht om nooit te
verf/ eten
Sport
H.L.O.
Schaatsenrijden
Wedstrijden te Rotterdam
Billarten
fay... '«..r?.ft^g*»aaaw»Hi
">-^==5S^v-5?3Ea
I'«jSfcss^;.l3afe:
De zee voor Ameland doet denben aan de Poolzee.
Een speciale verslaggever heeft den tocht
an de lorpecioboot 5 van Den Ilel-
-<!er naar Ameland meegemaakt. Zooals men
«eet. was aan boord van.de Z 3 een
veertigtal passagiers, die op deze wijze
in Ameland hoopten te komen. Onder deze
veci lig bevond zich een tweelal bruidspa
ren reeds diep m de bruidsdagen
dat reeds lang in Ameland getrouwd lud
moeten zijn.
Vrijdagmiddag werd een vergeefse!)© po
ging gewaagd o*n dwars door het zware
drijtijs het edano te bereiken. Toen geen
verbinding met den wal mogelijk bleek,
trok de toipedoboot zich uit het ijs terug
om den nacht in open water door !e bren
gen. Zaterdagmorgen zou dan een tweede
poging gewaagd worden,
Ilier volaen de indrukken van onzen
specialen verslaggever, gedurende dezen
naclit opgedaan...
Toebereidselen voor den nacht. Dat
heeft nogal wat \oeten in dc aarde.
Een torpedoboot is nu eenmaal geen
passagiersschip, en dies valt het niet
mee om veertig man extra, builen de
bemanning, van eveneens ongeveer
veertig man, onderdak te brengen. In
dc eerste plaats moet er voor de da
mes gezorgd worden, van wie hel
grootste deel alweer ziek is, wijl de
boot geweldig ligt te schommelen.
Goedhartig als onze onvolprezen ma
trozen zijn, hebben zij in no time de
moeilijkheid opgelost, en is er voor
ieder van de dames een bed beschik
baar. waarop zij de vermoeide en zieke
lichamen kunnen uitstrekken.
„Meisjes hebben we zoo weinig aan
boord, die gaan naluurlijk voor", ginne
gapt de hofmeester.
„Maar jullie dan?" wagen we te
vragen.
„O, op den vloer of zoo. Dia ar praten
we niol over Laten zij maar eens lekker
slapen".
- Lekker slapen. Jawel. Als ik in den don
keren avond me nog even aan dek waag,
zie ik niets dan de vuurtorenlichten m
den omtrek, en hooge golven, waarop onze
boot ligt te dansen en te rijden als een
spcelseh veulen. Een ijzingwekkend koude
wind waait uil liet Noord-Oosten. Af en
toe spoelt er een zeetje over het dek, en
binnen korten lijd is de boot oveidekt met
een ijslaag, die het levensgevaarlijk maakt
om je aan dek te wagen. De matrozen, die
wacht hebben, glijden meer dan ze 1 no
pen, en grijpen zich aan allo mogelijke
dingen vast. Brr, wat ben ik begonnen.
Als deze Z 5 niet was uitgevaren, zat ik
nu lekker warm bij mijn kachel.
Ik duik weer gauw naar beneden, naar
de longroom, net als er weer een fikscli
zeetje over de railing komt gespoeld: ik
kan nog precies het voege lijf bergen, en
ga nog even met mijn kousevoeten op
den kachel zitten, ondanks do waarschu
wing van den zorgzamen holmeester, dat
je daar wintervoeten van krijgt.
„Kaartje leggen?" oppert de boots
man, die ook even is komen kijken, maar
op hetzelfde moment met kracht tegen
de provisiekast wordt opgesmakt. Hij krijgt
er ondanks alles met zichzelf vier
bij elkaar voor een robbertje, onder wie
de twee bruidegoms. De rest probeert
maar te gaan slapen, wanl de magen be
ginnen toch weer op onrustbarende wijze
te prolesteeren legen de grillige bewegin
gen van de Z 5. De hofmeester is eens
„voor" gaan kijken, bij de „landverhuizers'
Het spoor, dat de Z 5 trok door de velden drijfijs rondom Amelaud.
en rappoi teert, dat het daar één groot hos
pitaal is. liet is niet wel mogelijk te her
halen in deze kolommen het kruh'ge en
sappige verhaal, dat hij in zijn onge-
kuiscble zeemanstaal len Leste geeft. Wij
probe eren het nog tot een lach te bren
gen, doch produceereu niet meer dan een
wiange glimlach.
„Nou, veel. iemand nog een goeie mop?'
informeelt hij. blijkbaai om den moed
er in te houden. Doch wij hebben veel
te \od moeite, om de soep en de dop-
eiv. Les cun te houden, en blijven vol
harden in onze lethargische houding. De
commandant etl de eerde officier komen
ons nog even in de longroom gezelschap
houden, doch hoezeer wij ook sympathie
voor de/e kranige z-reiui hebben, ik mag
gerust zeggen, dat hun gezelschap ons
op het oogenbiik alles behalve vve'kom
is. Dat meelijdend-sareartische lachje ook
van al die marmemenschcn voor die dood
zieke Luidiottenl Zf moesten zelf maar
eens voeden
Weinig konden we to-n vermoeden, dat
die hartewenscli van ons allen nog dien
zelfden nacht in vervu'hng zou gaan!
Den nacht in.
Ziezoo We rollen ons in jassen en
te#en, te akelig om nog één woord te
zeggen, en prokeeren Morpheus te ver
murwen. Een paar man, onder wie de hof
meester, maar zoo op den vloer, een
paar anderen halverwege op een paar stoe-
een heele bank tot mijn beschikking,
len, een op de tafel, ea ik, rijkaard, heb
Builen is dc wind aangegroeid tot
storm. Huilend blaast hij rondom de
Z 5, beukt legen Je wanden, giert
door het want. De boot gaat als een
groole luchlschomme. heen en weer,
en overal is gehuil en gekerm van
doodzieke menschep.
Waarachtig, xk slaap een tijdje. Zeker
een paar uur, tot een oorverdoovend ge
raas en gerinkel me onbarmhartig in de
werkelijkheid t< rug slaat. Wat gebeurt er
in 's hemelsnaam Zijn we bezig te ver
gaan, met man en muis? Ik vlieg overeind,
U nee, 't is alleen maar de keukeninvon
tdiis, vlak naast oiu, die bij een lucht
sprong van de Z 5 bud ie met mudje tegen
den vloei is gekwakt. Ik constateer in liet
voorbij gaan, dat het aantal haast leven-
looze lichamen op den vloer met één is
vermeeidord; wie het i«. kan ik niet zien,
vermits dit lichaam z>ch geheel en al in
het tafelkleed heeft gerold.
We leven dus nog. Buiten loeit de
storm, nog feller dan eerst. Beestenweer.
Met hevig geraas valt in bet oudei-
officicrsverblijf naast ons, waar een paar
dames slapen, de petroleumkachel om. Ge
lukkig was het ding iut, anders hadden
we nog brand 'gthad óók.
Weer slaap tik een poosje. Met een
schreeuw vv out ik wakker, want er is
iets met volle kracht boven op me ge
vallen.
De zoldering ingestort? Neen, een van
de siapeis-op stoelen is met stoel en al
door een hooge zee boven op mij neer-
gesmakt, en we hebben werkelijk een
paar minuten noodig om elkaar uit de
war te halen, want het schijnt de hard
nekkige bedoeling van de Zó te zijn, dat
we zoo op elkaar blijven liggen.
Drie uur in den nacht. Eu wat een
nacht. Niets kan me meer schelen. Ik zie
mijn fototoestel in den cencm hoek van
de longroom liggen, en mijn doosje siga
retten plus een handschoen in den {an
deren; het interesseert me niemendal.
Of het nooit dag wordt!
Waar zijn m'n schoenen? Ik weet het
niet. Zal ik wel zien, als het weer dag
woidt. Ja, als...
Plotseling begint de boot te trillen, de
machines weiken weer, we gaan blijkbaar
weer varen.
Ja, vaien, doezelen, slapen, slaaaaaa-
pen...
Den anderen morgen.
„Hé, komen jullie opus voor den draad,
slaapkoppen".
„Hè, wat is er, wat gebeurt er, waar
voor, wat...?
„Móge heeren, lekker geslapen?"
Acht uur slaat de klok, het daglicht
schijnt door de patrijspoorten, en de
onverbeleilijke hofmeester slaat voor
ons, leveille blazende, met een lief
lijk kopje thee, en een ontbijt, dat er
verduiveld appetijtelijk uitziet, met
jam en rookvlee.seh en hoofdkaas. En
hoe zaclitkens glijdt ons boot je'
Bleekjes en ongelooflijk stijf wrijven
we den slaap uit onze oogen, maar
we zijn opgeknapt, lekker, kiplekker.
En dan kiijgen we bij stukjes het heele
verbaal over het verdere vei loop van dezen
vreeselijken nacht. De commandant en de
eerste officier, die niet van de brug wa
ren geweken, hadden bet toch te gevaarlijk
gevonden, om nog langer voor anker te
blijven, liggen in dezen storm, te meer,
daar blijkbaar het anker ook begon te
krabben, wat beleekenf, dat het niet meer
hield. Daarom was bevel gegeven het an
ker te hijsclien, waarmee de bootsman en
een paar matrozen niet minder dan vijf
kwartier bezig waren geweest in die ont
zettend© kou.
Toen waren we maar weer op slap ge
gaan met de Z5, liuistoe. Want het kwam
den commendant toch voor, dat we ook
dezen ochtend absoluut geen kans zouden
maken om Ameland te bereiken. Dus had
hij de thuisreis maar aanvaard, overwegen-
Op de Kraliiigsche IJsclub te Botterdam zijn gisteren de wedstrijden om liet kam
pioenschap van Zuid-Holland verreden. Tijdens den strijd tusschen v. d. Scheer (rechts)
en De Itidder,
«ut** 14 'w%:
8».
f s{?#*V
Die zich aan geen sneeuw of ijs storen. Tc Nicuwersluis heeft een schaap drie lamme
ren ter wereld gebracht, die hun eerste levensdagen in een besneeuwde weide door-
brachien.
de tevens, dat zijn voorraad levensmidde
len waarschijnlijk niet meer toereikend zou
zijn om eventueel nog een middagmaal
voor tachtig man Idaar te maken.
En zoo kon het gebeuren, dat wij wak
ker werden, toen Terschelling alweer langs
zij lag, en de Z 5 vóór den wind ©u het
zeetje weer op weg was naar Nieuwc-
diep.
Zoo kon het ook gebeuren, dat wij nu
op onze beuit oen paar sarcastische glim
lachjes werpen naar den eersten officier,
wijl hij, in dien nacht op de brug, toch
óók geen weerstand had kunnen bieden aan
zekere tegeimatuuiirjke bewegingen in zijn
slokdarm. We voelden ons zoo'n heel klein
beetje gewio-ken, op dit kostelijke oogen-
bhk, nu we weer alle piaals hadden, nu
het nog wel geen Meeresstille, maar toch
wel gluckliihe Fahrt was. Even een fris-
sehen neus halen aan dek, hè, fijn. Je
oelt je wrer een lieel ander menscli.
En zoo langzaam aan zie je ieder
een weer te voorschijn komen, uit
do meest onwaarschijnlijke schuilplaat
sen, maar allen even verheugd, dat
doze ersclnikkelijke nacht voorbij is,
allen vol bewondering en groote waar-
deeiing voor commandant de Visser,
die dezen ganschen nacht niet van de
brug is geweken, kou en zee heeft
geUolseeiil om ons allen veer veilig
in Nieuw cd iep te brengen.
En als een van ons hem dat een-s
gaal vertellen, zegt hij eenvoudig:
„Jammer, dat we met in Amelaud
hebben kunnen komen".
Het einde.
Nieuw ediep komt in zicht Dj stemming
woidt hoe Jungei hoe roöskleiuigei. Ei
wo)clen zelfs plannen buaamd om bruid
en biuidegom nu maar in do longroom
te tiouwen, en den eenzamen bruidegom
met een van de groote wollen maltozeii-
wanlen, bij wijze van handschoen, we
voelen ons als tevreden hommels, m het
voouutzieht \an een wannen maaltijd en
een -exiia ooilam als wo eenmaal aan don
wal zullen zijn Even wordi dit vooruit-
zicli no-g \eiduiïdetd door het feil, dat
de ha\ en vol ijs ligt, en w ij dus mis-chien
door zullen moeten naar IJmuidon, maar
een flinke sleepboot, die ons vooiaf gaat.
brengt, fungeerende als ijsbreker, uitkomst.
Precies twaalf uur staan de landverhui
zers weer aan den wal.
Precies even ver als ze Vrijdagochtend
om zeven uur waren.
Het ijs was sterteer gebleken dan de
Z 5!
Vier nieuwe comité's.
De laatste weken zijn vier nieuwe
comité's van de Nationale Veieeniging tot
bevordering van harmonische lichaamsont
wikkeling gevormd, n.l. te Breda, Maas
tricht, Venlo en Heerlen. In 1938 werden
zestien nieuwe comité's in ons land1 ge
ïnstalleerd, terwijl er in totaal thans veer
tig comité's voor de H.L.O. werkzaam zijn.
Kampioenschappen van Zuid-
Holland van den K.N.S.Ii.
Op de ijsclub „Kralingen',' te Rotterdam,
werden gisteren de kampioenschappen van
Zuid-Holland van den K.N S.B verreden.
De vijf-en twintig deelncmeis moesten af
standen van 500, 1500 en 5000 meier rij
den, om in het bezit van den begeerden,
titel te komen. De kampioen van Neder
land, Dolf van der Scheer, heeft den strijd
gewonnen met een geringen puntenvoor-
sjirong op den Rotterdammer Zwanenburg.
De uitslagen zijn:
500 nieter: 1. ir. van der Scheer, 50,8
sec.; 2. Ekelschol, 51,8 sec.; 3 Uyterliude,
52,4 sec.; 4. Zwanenburg, 51,6 sec.; 5.
J. C. Heiden, 54,4 sec.
1500 metei1. Zwanenburg, 2 min.
45.4 sec.; 2. ir. van der Scheer, 2 min.
47,8 sec.; 3. J. G. de Jager, 2 min, 49,8
sec.; 4 J. C Heiden, 2 min. 53,6 sec.;
5. J. Uyterlinde, 2 min. 53,8 sec 6.
Ekelschot, 2 min. 54,2 sec.
5000 nieter: 1. J. G. de Jager, 10 min.
47,2 ree 2. Ekelschol, 10 min. 49,8 sec.;
3. Den Outer, 11 min 1,8 sec 4 Zwanen-
huig, 11 min. 2,6 sec5. ir van der
Scheer, 11 min. 8,8 sec.; 6. G. de Jager,
11 min. 10,2 sec.
Einduitslag kampioen van Zuid-IIolland
ir. A. F van der Scheer, 173 58 punten; 2,
Zwanenburg, 173.9(1 punten; 3 Ekelschot,
174.84 punlen; 4. J. G de Jager, 181.92
punten
Dc Ncderlandschc kampioenschappen 43/2.
Voor de nationale kampioenschappen
eerste klasse gioot biljart anker kader
45/2, welke wcdstnjden op 19, 20, 21 en
22 Januau a.s. door dc 13.V. „Insulinde"
in café „Dubois" te Amsleidam worden
geoiganisecid, hebben ingeschreven de
kampioen tan Nedeiland. J. II. Sweering
(Amstenlam), P. de Leeuw (Amsterdam),
A. Goderei (Belgen op Zoom), A. Jacobs
Jacobs (Belgen op Zoom) en A. A. J. van
Loon (Belgen op Zoom).
Dummeiing heeft niet ingeschreven in
veiband met bet feit, dat hij geen tijd hoeft
gehad om te trainen. Wiemers wilde niet
uitkomen, omdat hij dacht, dat er toch
meer dan acht deelnemers zouden zijn.,
Van van Vliet weid niets vernomen, ter
wijl Bos van wien men verwachtte, dat
hij in veiband met liet verbreken der spoit-
betrekkingon tusschen Duitschland en Ne-
deiland alsnog zou inschrijven, niets van
zich heeft laten hooren.
Tenslotte liecft ook de eerste klasser
D II. van Eymeren (de Maasstad, Rotter
dam) niet ingeschreven, hetgeen temeer
verwondering mag wekken, aangezien de
Rotterdammer onlangs naar de eerste klas
se is gepromoveerd. De termijn van in
schrijving is officieel gesloten.
DER
Woensdag 28 December 1938. No. 22035,
