Een leeuwtje te leen^ JAN ONDEUGD /en, zeit met nem spelen en hem „opvoe den", en vooral, je moet veel met hem .spreken.". Want zoals het ook bij een poes gaat, herkent een leeuw zijn baas' aan da stem. Meestal vinden de mensen het heel ver velend om afscheid van hun vriend te moe ten nemen en hem weer naar de dierentuin terug te brengen, maar dat wordt toch al gauw vergoed door het feit, dat ze weer met een ander leeuwtje naar huis kunnen gaan. Natuurlijk worden niet alle jonge leeu wen uitgeleend. Vorig jaar werden er 70 geboren in de dierentuin in Leipzig en de meeste van hen werden afgericht en naar andere dierentuinen of naar een circus ge stuurd, De eerste olifant, die jaren geleden in Leipzig kwam, werd'.;,;.' met leeuwen betaald! De leeuw is dus' werkelijk een „veel gevraagd artikel!" VOOR ONZE KNUTSELAARS. Je ziet hoeveel verschillende vormen ja aan de standaard kunt geven en je kunt er zelf nog veel by bedenken. Als alles klaar is, kan je de standaard verven in de kleur, die je het mooiste vindt en daarna doe je het beste om ze met lak te bestrij ken. Dan is het niet zo erg, als er water opvalt, wat toch heus wel eens zal gebeu ren met het begieten van de cactussen! Vader en moeder waren niet thuis, Daar wilde Jan van profiteren. Hij haalde flessen en een bai Om daarmee kegelen te leren. De flessen zette hij op 'n rij En gooide daar toen naar. Maar bij de twede gooi, o wee! Sprong alles uit elkaar. De grond droop al van olie en wijn En juist toén ging de bel. Vader en Moeder kwamen thuis, En de rest.,., die snap je wel! DE NAMAAK-LORD. Men vertelt, dat de bekende Engelse ko miek Joe Coyne, die in het schitterend» Carlton-hotel in Londen logeerde, één gro te zwakheid had en dat was, dat hij zich door den liftjongen altijd met „Lord" liet aanspreken, als er gelijk met hem Ameri kanen in de lift stonden. Op een morgen had hij een lange wan deling gemaakt en kwam in het hotel te rug. Hij droeg een korte broek en had een pet op. Toen hij zag, dat er een Amriksan met zijn vrouw in de lift stond, vroeg hij onverschillig aan den liftjongen: „Is er nog iets voor mij gekomen, Charles?" Daarop antwoordde de jongen, die op een fooitje rekende: „Jawel, Mylord, Zijne Koninklij ke Hoogheid nodigde u uit vanavond bij hem të willen kómen." „Ik heb geen tijd", bromde Coyne toen; terwijl hij uit stapte. Juist hoorde hij nog den Amerikaan zeggen: „Als dié vent een Lord is, geloof je dan niet, dat ik ook nog wel een kansje heb, Mary?". Het gebied, waar onderzoekers in de ge- schuwer en trekken zich meer en meer te-.hen. Ook zijn er nog enkele plaatsen, waar Witte Nijl, zoals het gebied van de Nijl be legenheid gesteld worden om dieren in hun rug. Maar daardoor is men op het idee ge- de dieren werkelijk rustig in het wild kun- neden Spbat wordt genoemd. Op deze leg- eigen vrije om'geving gade te slaan, wordt komen om gebieden af te bakenen, waarin nen leven en zich geen zorgen om de men- kaart zie je, hoe rustig en tevreden de die- steeds kleiner. Overal wordt jacht gemaakt de dieren beschermd worden en waarbin- sen hoeven te maken. ren daar in en om het water leven. op de dieren en daardoor worden ze steeds nen geen jacht gemaakt mag worden op Eén van die gebieden is het land van de In een ziekenhuis in Parijs werd een tijdje geleden een vrouw binnengebracht, die slapend in de treiii werd gevonden. Ze slaapt nu al tien dagen lang. Ze droeg geen brief bij zich, waaraan men'kon zien, wie ze was en waar ze vandaan kwam en on danks alle moeite is nog niet bekend, wie deze slapenc' dame is.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1939 | | pagina 8