Een leeuwtje te leen^
JAN ONDEUGD
/en, zeit met nem spelen en hem „opvoe
den", en vooral, je moet veel met hem
.spreken.". Want zoals het ook bij een poes
gaat, herkent een leeuw zijn baas' aan da
stem.
Meestal vinden de mensen het heel ver
velend om afscheid van hun vriend te moe
ten nemen en hem weer naar de dierentuin
terug te brengen, maar dat wordt toch al
gauw vergoed door het feit, dat ze weer
met een ander leeuwtje naar huis kunnen
gaan.
Natuurlijk worden niet alle jonge leeu
wen uitgeleend. Vorig jaar werden er 70
geboren in de dierentuin in Leipzig en de
meeste van hen werden afgericht en naar
andere dierentuinen of naar een circus ge
stuurd, De eerste olifant, die jaren geleden
in Leipzig kwam, werd'.;,;.' met leeuwen
betaald! De leeuw is dus' werkelijk een
„veel gevraagd artikel!"
VOOR ONZE KNUTSELAARS.
Je ziet hoeveel verschillende vormen ja
aan de standaard kunt geven en je kunt
er zelf nog veel by bedenken. Als alles
klaar is, kan je de standaard verven in de
kleur, die je het mooiste vindt en daarna
doe je het beste om ze met lak te bestrij
ken. Dan is het niet zo erg, als er water
opvalt, wat toch heus wel eens zal gebeu
ren met het begieten van de cactussen!
Vader en moeder waren niet thuis,
Daar wilde Jan van profiteren.
Hij haalde flessen en een bai
Om daarmee kegelen te leren.
De flessen zette hij op 'n rij
En gooide daar toen naar.
Maar bij de twede gooi, o wee!
Sprong alles uit elkaar.
De grond droop al van olie en wijn
En juist toén ging de bel.
Vader en Moeder kwamen thuis,
En de rest.,., die snap je wel!
DE NAMAAK-LORD.
Men vertelt, dat de bekende Engelse ko
miek Joe Coyne, die in het schitterend»
Carlton-hotel in Londen logeerde, één gro
te zwakheid had en dat was, dat hij zich
door den liftjongen altijd met „Lord" liet
aanspreken, als er gelijk met hem Ameri
kanen in de lift stonden.
Op een morgen had hij een lange wan
deling gemaakt en kwam in het hotel te
rug. Hij droeg een korte broek en had een
pet op. Toen hij zag, dat er een Amriksan
met zijn vrouw in de lift stond, vroeg hij
onverschillig aan den liftjongen: „Is er nog
iets voor mij gekomen, Charles?" Daarop
antwoordde de jongen, die op een fooitje
rekende: „Jawel, Mylord, Zijne Koninklij
ke Hoogheid nodigde u uit vanavond bij
hem të willen kómen." „Ik heb geen
tijd", bromde Coyne toen; terwijl hij uit
stapte. Juist hoorde hij nog den Amerikaan
zeggen: „Als dié vent een Lord is, geloof
je dan niet, dat ik ook nog wel een kansje
heb, Mary?".
Het gebied, waar onderzoekers in de ge- schuwer en trekken zich meer en meer te-.hen. Ook zijn er nog enkele plaatsen, waar Witte Nijl, zoals het gebied van de Nijl be
legenheid gesteld worden om dieren in hun rug. Maar daardoor is men op het idee ge- de dieren werkelijk rustig in het wild kun- neden Spbat wordt genoemd. Op deze leg-
eigen vrije om'geving gade te slaan, wordt komen om gebieden af te bakenen, waarin nen leven en zich geen zorgen om de men- kaart zie je, hoe rustig en tevreden de die-
steeds kleiner. Overal wordt jacht gemaakt de dieren beschermd worden en waarbin- sen hoeven te maken. ren daar in en om het water leven.
op de dieren en daardoor worden ze steeds nen geen jacht gemaakt mag worden op Eén van die gebieden is het land van de
In een ziekenhuis in Parijs werd een
tijdje geleden een vrouw binnengebracht,
die slapend in de treiii werd gevonden. Ze
slaapt nu al tien dagen lang. Ze droeg geen
brief bij zich, waaraan men'kon zien, wie
ze was en waar ze vandaan kwam en on
danks alle moeite is nog niet bekend, wie
deze slapenc' dame is.