EZ
EEN FLINKE LES
Baden en zwemmen - niets nieuws
LEGPUZZLE - IN HET PARK
Een gemakkelijke overwinning
De naald in de hooiberg
Een hoofdkussen van goud
ZOEKPRENTJE
rwee millioen
ver-schillende planten
door Jan van Leeuwen.
„Ben je daar nu al weer? Ik heb je toch
duidelijk genoeg gezegd, dat ik je niet in
de werkplaats wil zien! "zei vader boos,
toen hü zyn elfjarige zoon Tom m de gro
te werkplaats zag rondlopen. „Je hebt hier
niets'te maken. Vooruit, ga weg!" Tom
keek zijn vader een beetje onzeker aan,
maar toen deze nog eens nep: „Maak dat je
wegkomt!" zag hij, dat het ernst was en
teen ging hij maar weer naar buiten. Toen
hu alweer buiten stond, hooide hij Jaap,
de eerste knecht, lachen. Tom kreeg een
kleur van woede. Ze moesten hem nog
maar uitlachen ook! Wat dachten ze wel,
zo'n kleine jongen was hij toch niet meer!
Hij zou heus nergens tegenaan loDen, en
nijdig schopte hy tegen een steentje.
Intussen zei Jaap binnen tegen zyn baas
den wagenmaker: „Gelyk hebt u. baas! De
jongen heeft hier niets te zoeken en er ko
irien maar ongelukken van, als zo'n jong
Juer tussen de zagen en al het andere in
loopt!"
Als Tom dat had gehoord, zou hy hele-
n aal woedend geworden zyn. Jaap moest
zich niet verbeelden, dat hy zoveel verstan
diger was dan Tom. Stel je voor! Alsof hy
nog niet met zo'n zaag zou kunnen om
gaan. Zo moeilijk kon dat toch met zyn, hy
had het vader al een paar keer zien doen.
Maar desnoods zou hy ver van de zagen
afblijven en alleen tussen de wagons en
de meubels doorlopen, die m de werkplaats
stonden om gemaakt te worden. Het was
alleen al prettig om m die werkplaats te
zijn, waar de zagen hun hoog snerpend hea
zongen en de eleetrische motor bromde!
En dan was het altijd een leuk werkje om
ioutblokjes te verzamelen. Er lagen er zo
veel op de grond, die toch met meer ge
bruikt werden. Waarom zou hy die met
Mee mogen nemen! Hij zou er heus geen
kwaad mee doen en hy kon er allemaal
leuke dingen van maken.
Tom was wel een beetje onder de indruk
van alles wat vader hem daar vertelde en
hy besloot om niet meer in de werkplaats
te komen.
Maar de volgende dag was hij dat voor
nemen alweer vergeten. Toen vader en
Jaap even weg waren om maten te nemen,
sloop Tom vlug de werkplaats buinen. Op
klaarlichte dag zag alles er veel mulder ge-
aarlijk uit dan 's avonds. Daar stond de
cirkelzaag! Zou dat ding nu heus zo ge
vaarlijk zyn. De zaag draaide nog steeds
Die avond nam vader zyn zoon nog eens
goed onder handen. „Ik zeg het je nooit
meer, jongen", zei mj, „je mag met in de
werkplaats komen. Dat is je voor eens en
voorgoed verboden. Later, als je groot ge
noeg bent om als knecht bij me te komen,
is het wat anders. Ik vind het wel prettig,
dat je je voor de zaak interesseert, want ik
hoop, dat jij mijn mooie vak zult overne
men, als ik te oud ben om te werken. Maar
nu moet je-er nog uitblijven. Je bent nog
maar een kleine jongen en vader weet boe-
veel gevaren er in de -werkplaats zijn. Als
je hand onder de cirkelzaag of onder een
andere zaag komt, is het te laat voor be
rouw. Dan is je hand er al helemaal af en
misschien je hele arm erbijDan helpt
het je niet meer of je al spijt hebt!"
neel snel m het rond. Vader had hem zeker
-vergeten af te zetten of hij kwam zo vlug
terug, dat het niet de moeite waard was om
hem af te zetten. Hij was alleen even ach
ter op het erf bezig. Ky'k, daar lag een
flink blokje hout. Daar moest hy het eens
even mee proberen. Maar dan heel voor
zichtig zyn.
Vader had juist zyn dikke potlood uit
zyn zak genomen om iets af te tekenen,
toen hij de zaag hoorde zingen. „Is Frans
(dat was de tweede knecht) kinnen met
iets bezig?" vroeg hy aan Jaap. Deze schud
de zyn hoofd. „Nee, Frans is even naar
Verburg om die spaken te halen."
„Maar danvader keek zyn knecht
engerust aan. Ze dachten allebei aan het
zelfde. Meteen sprong vader op en liep
naar de werkplaats. Hij was nog niet by
de deur, toen hy een snerpende kreet hoor
de. In een paar passen was hy binnen.
Tom stond by de cirkelzaag. Hy was
doodsbleek en huilde, terwijl hy met zijn
ene hand stijf zyn andere hand vasthield.
Direct zag vader wat er gebeurd was. Ge
lukkig viel het nogal mee. Het had veel
erger kunnen zyn. Tom had met de cirkel
zaag het topje van zyn duim afgezaagd. Al
leen nog maar het vel al was het al een
lelijke wond. Het been was nog met ge
raakt
Vader nam hem meteen mee naar huis
en verbond hem daar zorgvuldig. „Zo, en
nu gaan we even naar den dokter, die zal
er wel het goede middel op doen", zei va
der, terwijl Tom nog steeds een beetje na
snikte. „Zie je nu, dat het gevaarlijk is voor
kleine jongens, zoals jy, die nog met eens
willen luisteren! Het loopt nog vrij goed af,
je hele vmger had eraf kunnen zyn.' Dit
bovenste stukje zal wel weer in orde ko
men. Ik hoop, dat dit een lesje voor je ge
weest is!"
Nu, dat was het zeker. Tor i dacht er niet
meer over om m de werkplaats te gaan.
Een enkele keer, als hij vader iets moest
brengen, liep hij in een grote boog om alle
zagen en motoren heen, zodat vader eens
lachend zei: „Ik zal later nog moeite krij
gen, om je by" een machine te krijgen."
Maar niet alleen de soldaten waren goe
de zwemmers, m de middeleeuwen waren
het vooral ook de vorsten en ridders, die
zwemwedstrijden hielden en het heel ver
in deze sport brachten.
Karei de Grote was de beste zwemmer
uit zyn iyd en hij deed alles om deze mooie
sport verder onder zyn onderdanen te ver
breiden.
Ook in .deze streken was het baden in
warm water algemeen. Laarvoor werd wa
ter, dat eerst verhit was, in de badkuip ge
goten, maar ook werden dikwijls gloeiende
stenen in een kuip met water gegooid.
Over het algemeen was dit geen erg goed
middel, omdat het water er niet warm ge
noeg mee te krygen was.
Hoe meer de Germanen met de Romei
nen in aanraking kwamen, hoe meer ze
ook tot de grote luxe van de Romeinse ba
den overgingen. Dit begon op de plaatsen,
waar de Germaanse en Romeinse soldaten
elkaar ontmoetten. Al gauw ontdekten de
Romeinse soldaten, dat er m het land van
de Germanen, wat nu dus Duitsland is,
geneeskrachtige bronnen waren. Ze waren
hier beter in thuis dan de Germanen zelf
en zo kwam het, dat op de plaatsen, waar
eerst alleen maar een Romeins legerkamp
was geveest, langzamerhand een badplaats
ontstond. Die baden maakten voor de offi
cieren en soldaten weer een beetje goed,
vat het gure klimaat, waar ze met hun
Zuidelyk bloed niet aan gewend waren
had bedorven.
Zo zyn de steden Aken, Wiesbaden en
nog veel andere badplaatsen ontstaan, en
vanaf die tijd, dat de Romeinen leerden
hoe badinrichtingen gemaakt werden
maakte men deze inrichtingen steeds
mooier en beter tot in de tegenwoordige
tyd toe, waarin bijna elk stadje een eigen
zwembad of badinrichting heeft.
De zomer is de tijd, waarin we het meest
in het water spartelen. Zodra het mooi
weer is en de zon schijnt, stromen de men
sen naar de zwembaden en naar zee. Aan
het strand is het dan soms overvol. In de
grote badplaatsen liggen de mensen alle
maal lui op het strand en de kinderen spe
len in en by het water. Wat is er ook pret
tiger, dan met* erg warm weer in je badpak
rond te lopen en als het je té warm wordt,
in het koele water te springen. Tegenwoor
dig leren de meeste kinderen al heel jong
zwemmen. Het is ook heel goed, want je
weet nooit, hoe je het nog eens kunt ge
bruiken. Stel je voor, dat je in het water
valt en je kan helemaal niet zwemmen! Na
tuurlijk heb je dan nog wel kans, dat je
eruit kunt krabbelen of dat je door voor
bijgangers eruit wordt gehaald, maar het
is toch veel zekerder als je kunt zwemmen.
Veel mensen denken, dat het eigenlijk
pas in de laatste tientallen jaren in de
„mode" is gekomen om te baden en te
zwemmen, maar dat is toch werkelijk niet
;,waar. Het werd al heel veel vroeger ge-
'idaan, maar toen kwamen de mensen er niet
'zo gemakkelijk toe om naar de badplaat
sen te reizen, omdat reizen toen heel moei
lijk was en je erg lang over een betrekke
lijk korte afstand deed. Tegenwoordig
gaat dat allemaal veel gemakkelijker en
sneller.
De oude Romeinen hadden prachtig in
gerichte badinrichtingen, waar je warme
en koude baden kon nemen. Er was zelfs
stromend water in die inrichtingen. Door
een stel buizen werd het water naar de
hoogste verdiepingen gevoerd. Ook de ge
neeskrachtige bronnen kwamen toen al
meer en meer in trek. Men ontdekte dat,
wanneer men een bad nam in een bepaal
de bron, sommige kwalen en pijnen veel
minder erg werden.
Van de Romeinen kwam het zwemmen
en baden ook meer naar midden- en west-
Europa. We weten uit oude geschriften, dat
de Germaanse soldaten de hele winter door
in de rivieren bleven zwemmen om zich
te trainen. Hierdoor werden ze natuurlijk
uitstekende zwemmers en het kwam hun
zo ten goede, dat men sommige overwin
ningen aan het uithoudingsvermogen en de
taaiheid toeschreef, die de soldaten door
het geregelde zwemmen hadden gekregen,
NU STAAT DE WERELD OF ZIJN KOP.
In Assens in Denemarken werd een voet
balwedstrijd tussen de elftallen van Assens
en Udbyhöj wel cp heel vreemde wijze, be
slist. Er werd door den scheidsrechter vast
gesteld, dat het elftal van Assens had ver
loren, maar dit kwam niet uit, omdat ze
minder doelpunten gemaakt hadden, het
had een heel andere reden, die tot nu toe
nog wal nooit beslist zal hebben over de
nederlaag of overwinning van een voetbal-
elftaL
De jongens waren buiten op een veld
aan het spelen en juist in het heetst van
de strijd, trapte een van de spelers van het
Assens elftal de bal met kracht over het
hele veld heen, zodat hij in de tuin van
een huis, dat aan het sportveld grensde, te
recht kwam. Het ongeluk wilde nu, dat
in dat huis de leraar (van de jongens woon-
de, meneer Nielsen.Deze had al dikwijls
geklaagd over het voetballen, omdat de
jongens daarbij zoveel lawaai maakten, dat
hij er niet van kon werken. Daar kwam
nu nog bij, dat de bal op een tuintafel te
rechtkwam en daarbij een theepot om
gooide. Meneer Nielse" was daarover zo
boos, dat hij de bal niet terug wilde geven.
Hij zou het geval by de politie aangeven
en de bal als bewijsstuk afgeven.
Hierover waren beide elftallen heel ver
ontwaardigd. Dat de politie zich ermee zou
gaan bemoeien, vonden ze nog niet eens zo
erg als het feit, dat ze hun mooie bal kwijt
waren, vooral toen bleek, dat ze geen an-
dere bal bij zich hadden, en de wedstrijd
die juist zo spannend was, niet doorge
speeld kon worden. Toch bleef het spel
met onbeslist, want de scheidsrechter zei,
dat het elftal van Assens verloren had,
omdat ze door eigen schuld niet verder
konden spelen. Dit was wel een gemakke
lijke overwinning voor het andere elftal!
DIE ARME DUIVEN.
Het wrak van de „Paris", die enige tijd
geleden bij Le Havre gezonken os, heeft
al aan veel duiven de dood gekost. De vo
gels houden de olie en benzine, die uit de
grote tanken in het water is gevloeid voor
land en strijken er op neer. Daardoor wor
den hun vleugels vet en dan kunnen de
dieren niet meer vliegen. Een paar dagen
geleden werd nog een'Hollandse postduif
uit het water gehaald. Het dier was geluk
kig nog niet dood. Door een bepaald reini
gingsmiddel kunnen de veren weer. schoon
gemaakt worden, zodat.de dieren verder
kunnen vliegen. De havenpolitie- moet nu
steeds op die plaats uitkijken naar duiven
oma de dieren dan te kuirnen xedderiSV
Knip de s'uVco maar eens uit en pro
beer ze dan aan elkaar te leggen. Je zult
eens zien, wat een aardig, zomers plaatje
je dan krijgt. Het is ook heel geschikt om
te kleuren. Als je de iegK.iart helemaal in
1 elkaar hebt gelegd, kun je haar op papier
of op dun karton plakken en het daarna
kleuren.
Amerika is het land van de onbegrensde
mogelijkheden. Telkens verschijnt daar
weer iemand, die zoiets vreemds doet, dat
de hele wereld over hem spreekt. Het ide
aal van veel Amerikanen schijnt te zijn om
naam te maken. Meestal zit er echter wel
iets meer achter alle wonderlijke dingen,
die de naammakers uithalen.
Korte tijd geleden had een zékere Mister
Morgan weer iets nieuws bedacht. Hij had
zich het vorige jaar al beroemd gemaakt,
doordat hij het plan opvatte om met koel
kasten naar de Eskimo's te reizen en te
trachten hun een koelkast te verkopen.
Stel je voor, dat je in de Noordpool met
een koelkast komt aanzetten!
In ieder geval vond mister Morgan dit
alweer te lang geleden en nu besloot hij
om eens na te gaan, hoe lang het duurde
en of het mogelijk was om de beroemde
naald in de niet minder beroemde hooi
berg te vinden. Hij liet daarvoor een ge
weldige hoeveelheid hooi komen, tezamen
met een gewicht van 2 ton, en liet die in
zijn tuin neerleggen. Daarna vroeg hij aan
een vriend of h.j een naald in deze hooi
berg wilde verstoppen. Hij zou zelf zolang
weggaan, zodat hij helemaal niet wist,
waar het ding verborgen lag.
De vriend deed wat hem gevraagd werd
en daarna begon mister Morgan te zoeken.
Hy begon vol goede moed'en zocht strootje
na strootje af. Dat het een ongelooflijk
moeilijk werk was, hoeven we niet te zeg
gen. Maar hij had al direct succes, want
het was gauw uitgelekt en de mensen kwa
men in dichte drommen kijken naar den
man, die een naald in een hooiberg zocht!
Na 82 uur en 35 minuten-vond mister
Morgan werkelijk de naald, die zyn vriend
verstopt had! Hij was zo trots, dat hy de
naald naar een museum in New York stuur,
de als bijzonderheid. Of het museum de
naald in een kastje heeft gezet of dat hij
op het speldekussen van een ijverige huis
vrouw werd gestoken is niet bekend. Maar
wel weten we, dat mister Morgan een han
dige zet had gedaan met dit alles, want er
kwamen weldra een paar heel ryke men
sen, dieeen hoeveelheid van het hooi
opkochten om het te bewaren!
Een politieagent, die de ronde deed door
het bekende Grant-park in Chicago vond
daar een hele familie, die in het gras lag
te slapen. Het waren een vader, een moe
der en een paar kinderen. Hij merkte, dat
de vader een zak onder zijn hoofd had ge
legd, waar stenen in zaten. Bij nader onder
zoek bleken die stenen brokkjn gouderts
te zyn. Deze brokken alleen hadden al een
waarde van 1000 dollar. Door een toeval
had het echtpaar, Mac Dertmor genaamd,
in de bergen een goudmijn ontdekt. Ze
hadden er meteen, zoals dat bij goudzoe
kers de gewoonte is, paaltjes omheen ge
zet en het op die manier tot hun eigen, ge
bied gemaakt, maar de vader des huizes
had niet genoeg geld zo voor de hand om
de mijn meteen te ontginnen. Sinds de
agent en de andere mensen dat wisten, wa
ren ze allemaal even vriendelijk voor het
echtpaar en niemand zou hen nu meer uit
het park durven jagen!
WAAR IS HUN BROER?
ZOMERLANDSC01
'i.
Van 6 tot 8 Juli werd in Wenen een con
gres gehouden van de Bond van Natuur
kundige Musea Jn Duitsland en daarover
werden ons .verschillende interessante by-
zonderhedemgemeld. Een groep "natuurkun
digen werd door het Botanisch museum m
Berlijn geleid, dat als een van de belang
rijkste musea op dit gebied békend staat.
C :r vier verdiepingen verdeeld zijn hier
nie minder dan twee millioen verschillen
de lantensoorten. Achter glazen deuren
ligt .n daar de planten en bloemen, die
eens in de Alpen, tussen steile rotsen of
in de wildernis van Afrika en Azië groei
den en bloeiden. Op alle mogelijke manie
ren zijn er veiligheidsmaatregelen tegen
brand getroffen, want het spreekt vanzelf,
dat een brand in deze zalen 'ontzaglijk veel
schade zou aanrichten. Zelfs is er nergens
eleetrische verlichting in de zalen. Natuur
lijk mag er niet gerookt worden. Verder
valt direct de wonderlijke apotheeklucht
op. Waar je maar loopt, als je je ogen
dicht deed, zou je je kunnen verbeelden in
een apotheek te zyn. Dat Jcomt omdat de
planten met een bepaalde aetheroplossing
besproeid zijn, zodat ze niet van ongedier
te te lijden kunnen krygen. Dag en nacht
wordt hier gewerkt om al deze wonderlijke
fijne voortbrengselen van de natuur te be
waren jen het resultaat is dan óok buiten
gewoon.
