Een veelbewogen
GEM KIIICOlflfiSraKKET
v a cant ie
tzngetand zoekt concreet ideaal
Radioprogramma's
Oude leuzen omtrent de oorlogsdoeleinden
bieden het Engelsche volk niet voldoende
inspiratie. Debat over een „nieuwe orde"
in Europa
(Van onzen correspondent)
L-onJeu 9 November
Een van de merkwaardigste dingen van
dezen merkwaardiger oorlog is, dat bij,
althans «at Engeland betreft, begonnen
is met een levendige discussie over den
vrede, die er moet volgen. In 1914 was
dat heel anders. Het Engelsche volk had
toen geen tijd en geenerlei wensch zich
bezig te bonden met de problemen van
de toekomst Het was van het begin af
aan meegesleept in de maalstroom van
een oorlogskoorts, die geen plaats over
liet voor objectieve discussie van de pro
blemen die men na den oorlog zou heb
ben op te lossen. De overwinning was
toen het eenige wat den Engelschman
interesseerde, en alles wat deze over
winning m den weg stond, werd in de
opgezweepte stemming van <Ke dagen mee-
doogenloos weggevaagd. Er was haat tegen
den vijand, echte oorlogshaat, die tot tal
van betreurenswaardige excessen aanlei
ding gaf, en er waren voortdurend: de
monstraties van intense vaderlandslievend
heid. „Voor volk en vaderland1", dat was
het motto, dat toentertijd heel Engeland's
gedachteleven beheerschte.
In scherp contrast daarmee staat de
stemming van Engeland in de eerste maan
den van den tweeden (Pcmischen) oorlog
tegen Duitseblaaè", zooals hg genoemd
is geworden. Van oorlogskoorts is geen
sprake. Er is haat, noch opwinding, noch
jingoïsme. Engeland verkeert in een koele,
zakelijke, bijna verveelde stemming, en bet
is juist omdat het zijn hoofd koel heeft
weten te honden, dat de objectieve geest
zich nog kan laten gelden en zich bezig
katt houden met een constructieve discus
sie van de vraagstukken, die Engeland na
den oorlog op te lossen zal hebben.
Dat dit vraagstuk zoozeer in het mid-
delpont van de belangstelling staat,
heeft echter ook nog een andere ver
klaring. Men praat over het nieuwe
Europa, dat uit den oorlog te voor
schijn zal moeten komen, om een ant
woord te vinden op de vraag, die zich
natuurlijkerwijs in den geest van een
democratisch volk moet opdringen, de
vraag: „Waarvoor vechten wij?"
Waarvsor werdt gevochtfin.
Wil Engeland met inzet van ai zjju mo-
reele kracht en het is immers een ge
meenplaats, dat die van. groot belang is
voor het militaire uithoudingsvermogen van
een oorlogvoerend land strijden, dan
moet het een klaar idee hebben waarvoor
het strijdt. Dat heeft men hier van het
begin af aan sterk gevoeld, evenals men
en dit is een verheugend feit van
het begin af aan getoond heeft te gevoe
len, dat de oude en afgesleten motiveerin
gen niet voldoende waren.
De beroepen, die er door de pers en
vaak ook door leden van de Engelsche
regeering op het Engelsche volk zijn ge
daan om ten strijde te trekken voor recht,
vrijheid, democratie en nog een beele reeks
andere schoooe idealen van dezen aard,,
hebben weinig weerklank gevonden. Het
Engelsche volk herinnert zich nog maar
al te goed hoe weinig resultaat de strijd
voor deze begrippen 25 jaar geleden heeft
opgeleverd', en kan zich dan ook door al
deze leuzen niet meer voldoende laten
inspireeren. Het is er van overtuigd, dat
het in zijn strijd tegen het Nazi-dom inder
daad, zij het dan ook incidenteel, voor
vrijheid, recht en democratie strijdt, maar
het is er tevens van overtuigd1, dat er
iets méér noodig is daa een vage geest
drift voor al die mooie woorden om do
principes, die zg symboliseeren ook in de
werkelijkheid duurzaam te doen zege
vieren. Het zoekt naar een concreet ideaal
om voor te vechten, een ideaal dat prac-
tisch verwezenlijkbaar is en de hoop biedt,
dat Engeland over 25 jaar niet weer ge
dwongen wordt te vechten. Het wil een
ideaal, waarin het werkelijk gelooven kan
en waarvan het een betere toekomst kan
verwachten.
Engdutd's enlsgsieefeiafcn.
Vandaar, dat men zich in Engeland nn
zoo levendig bezig houdt met de vraag,
hoe Europa na den oorlog gereconstrueerd
zal moeten worden. In groeiende» kring
wordt er op aangedrongen, dat de regee
ring hieromtrent meer moet zeggen dan
zij tot no toe heeft gedaan. Men eischt
van haar, dat zij Engeland's oorlogsdoel
einden nader formuleert, niet alleen om
het eigen volk de noodige inspiratie en
hoop te geven, maar ook om de sympa
thieën van de neutrale landen te winnen
door hen ervan te overtuigen, dat Enge
land niet alleen voor zijn zelfbehoud, maar
ook voor een be.ere toekomst voor ge
heel Europa ten strijde is getrokken.
Het is niet verwonderlijk, dat de re-
gecring tot nu toe geweigerd heeft, aan
dezen aandrang gehoor te geven. Niet
alleen kan zij geen gedetailleerde oor
logsdoeleinden opstellen zonder daarover
eerst tot overeenstemming met haar stnjd-
genooten te zijn gekomen, maar ook is het
op het huidige oogenblik om voor de hand
liggende redenen volkomen onmogelijk, ge
detailleerde politieke en territoriale vre
desvoorwaarden af te kondigen. Dat zal
uiteraard eerst mogelijk worden, wanneer
de vrede eenmaal in het zicht is, en zoo
ver is het helaas op het oogenblik nog
niet gekomen. Daarmee gaan ook diegenen,
die op nadere formuieering van Enge-
land's oorlogsdoeleinden aandringen, over
het algemeen accoord.
De nieuwe constructie van
Europa.
Wat zij echter we! mogelijk en wen-
scheljjk achten, is een nadere verklaring
van de regeering over het soort van
Europa, dat zij na den oorlog hoopt op
te bonwen, en de algemeen© principes,
die zij zich voorstelt bij deze constructie
toe te passen. De grootste officinale op
positie-partij, de arbeiderspart", heeft haar
inzicht hieromtrent reeds kenbaar gemaakt.
„Bij de reconstructie van de.i vrede", zoo
heeft haar leider op 8 November onder
meer verklaard, „moet het principe wor
den aanvaard', dat internationale anarchie
onvereenigbaax is met vrede, en dat er in
het gemeenschappelijk belang een interna
tionale autoriteit erkend moet worden, die
boven de individueelo staten staat en die
bij machte is zijn bevoegdheden over hen
zoowel in de politieke als in de econo
mische sfeer effectief te makenDe oor
log moet afgezworen worden en de heer
schappij van het recht in zijn plaats wor
den gesteld. Bij geschillen, die niet door
onderhandelingen kunnen worden opgelost,
moet het besluit van onpartijdige arbiters
worden aanvaardDe toepassing van
deze principes brengt de schepping van
een internationale machinerie met zich
mee. Er moet een macht zijn om den aan
valler te dwingen, zich in te toornen. Als
er recht zal zijn, moet er een middel zijn,
om dat recht te doen gelden, ©r moet een
internationale macht zijn van zoon over
weldigende sterkte, dat geen would-be aan
valler haar ooit zou durven uit te dagen...
verzonden aan het vels»—
pOSTADRES "SAN "EEN MILITAIR
©ENEDENUBN RAN6SAN OFFICIER,
AANGEBODEN TUSSCHEN 2.7 EN 30j
NOVEMBER, MET 2. ELKAAR SNy-
DENDE tyNEN OVER HET- ADRES,
Europa moet zich in een federatie ver
eenigen of ondergaan."
Ziedaar de denkbeelden van Engeland's
officieeïe oppositie over de grondslagen
van het uit dezen oorlog op te bouwen,
Europa. Er is niets nieuws in, maar wat
wél nieuw is, is dat deze denkbeelden over
de noodzaak van een Europeesche Unie en
de daarmee onvermijdelijk gepaard gaan
de opofferingen van nationale souveremi-
teit nu niet meer tot linksche en intellec-
tueele „droomers" zijn beperkt en door
diens politieke tegenstanders als utopiaan-
sche worden beschouwd, maar door ver
antwoordelijke vertegenwoordigers van alle
elementen in Engeland's politieke samen
leving ernstig worden bepleit.
Einde der internationale
anarchie.
Dat erkent zelfs oen zoo conservatief
blad als de'< Fitnes!" dat onlangs nog
schreef, „dat het voorstel voor een
nieuwe orde in Europa gebaseerd op
de delegatie van souvereine rechten
aan een internationale autoriteit in
breede en verantwoordelijke kringen
gesteund werd." Dat is zeker geen
overdrijving, want het idee, dat een
duurzame vrede slechts verkregen zal
kunnen worden door een eind te ma
ken aan bet systeem van internatio
nale anarchie, is hier in de laatste
maanden van de meest verschillende
kanten naar voren gebracht.
Niet alleen de linksche pers, maar ook
de conservatieve bladen hebben zich in
dezen zin uitgelaten. Het in de provincie
zoo invloedrijke conservatieve blad', de
Yorkshire Poet, heeft er zich bijv. reeds
zonder schroom toe gekeerd. Nog belang
rijker, de limes zelf, dat bolwerk van En
geland's orthodox conservatisme, wijdde
onlangs een lang artikel van een specialen
correspondent aan de mogelijkheid van
een federale solutie voor Europa's steeds
weer terugkeereade ziekte. En de bladen
zijn niet de eenige elementen in de En-
gelscbe samenleving, die zich met het
idee bezig houden. Ook in officieeïe krin
gen wordt het gepropageerd'. Zoo schroom-
441
„Er met niemand over spreken, mijn
heer?" De stem van David liet duidelijk
zijn verbazing hooren.
Hij hoorde een gedempt geluid aan het
andere einde van de lijn.
„Vertel er maar niets van aan Winn,
zei de onduidelijke stem weer. „Het is
niet officieel, begrijp je. Maar ik denk,
dat ze den man hebben en ik had graag,
dat jij hem inrekende. Ik kan toch esp
je rekenen, is het niet? Ik vraag bet je
als een persoonlijke dienst."
Hij belde af, en David hing langzaam
den boem op. Alles "dnnschte tegen het
gewone in, maar voor zoover hg kolonel
Cream kende, verbaasde het hem. niet
Politiemannen als inspecteur Wum kon-
den best on niet al te goeden voet staan
met hen directe chefs.
Hrj slenterde langzaam naar buiten. Er
n:W veel tegen te doen. Hij was
lang genoeg in dienst om te weten, dat
hij den kolonel onvoorwaardelijk had te
gehoorzamer.. Hij was geen vrij man.
Het spocr, dat hij voor een aanwijzing
van Judy's verblijfplaats hield, was nog
zeer twijielachtig. Plotseling schoot hem
een gedachte te binnen. Als de man in
Northampton inderdaad Lionel Birch, alias
Jim Wellington, was, dan zon hij, meer
dan wie oek, geneigd zijn om hem over
Marguerite Femey in te lichten.
Hij deen zgn 'jas aan en ging zijn ram
melende, maar betrouwbare auto halen.
Boven op zijn kamer zat Saxcm Marsh
en voor hem stond de kleine kantoor
bediende met de waterige oogen.
„Ja, mijnheer, Hintlesbam. mijnheer,"
zei hg. „Ie zag het met eigen oogen,
HinÜesbam in KenL"
Saxon MarsL- dacht even na Hij had
het op de ormt van zijn toog om te vra
gen, hoe de jonge inspecteur gereageerd
had op de meesterlijke imitatie van zijn
ouden kennis, kolonel Cream, maar Saxon
Marsh was boven alles voorzichtig in zgn
uitlatingen en stelde zich tevreden met
een knikje in de richting van dm be
diende en een paar woorden tot zjjn secre-
taris. wien hfj verzo<5ii zijii jas te laien
en zijn wagen voor te laten komen.
HOOFDSTUK XHL
Mfirilijfchedm vu de petitie.
Inspecteur David Biest spoedde zich uit
Wostboume weg. Zijn oude, maar be
de bijv. Uj Engelsche gezant to Washing
ton niet, onlangs in een rode als zjjn
meening uit te spreken, dat „een of andere
vorm van federatiealthans voor een
deel van Europa een noodzakelijke voor-
Ai aarde is voor elke stabiele wereldorde".
Symptomatisch voor de ernst, waarmee
dit idee wordt besproken is ten slotte,
dat zelfs iemand als Lord Halifax het in
zijn laatste rede over Engeland's oorlogs
doeleinden niet zonder meer voorbij durfde
te gaan, maar het noodig vond te erken
nen, „dat sommigen gelooven, dat een
nieuwe orde alleen kan komen, doordat de
naties tot op zekere hoogte hun souve
reine rechten opofferen om den weg tc
banen naar een meer organische unie".
1) Deze bnef, door onzen Lomdenschen
correspondent gedateerd 9 November, ont
vingen wij eerst thans, nadat hij de Brit-
sche censuur is gepasseerd ea daarbij
waarschijnlijk geruimen tijd is opgehou
den
INGEZONDEN
K.I.V.E.V.A.
Omwonenden van de k'euterschool „Ki-
veva" aan de Van Beverenstraat ondervin
den gedurende langen tijd hinder van de
jjzeren afstuiting, zoowel tijdens als na
de schooluren van genoemde school.
Mondelinge en schriftelijke klachten hij
bet schoolbestuur ingediend, hebben nog
steeds niet tot een oplossing gele'd of
beter gezegd er is nog nooit Iets voor
gedaan.
Aangezien merkbaar het onderwijzend
personeel voortbestaan van dezen hinder
aangenaam vindt, he'geen gebleken is uit
bet nog harder dichtsmijten van de ijzeren
afstuiting en het geen antwoord geven
op een gedaan verzoek, wendt ondergetee-
kende zich tot dte autorite'ten om hen te
verzoeken er bij genoemd schoolbestuur
op aan te dringen tot het treffen van doel
matige man regelen over te gaan, waardoor
overlast wordt opgeheven.
Tevens verzoekt hij het schoolbestuur
het onderwijzend personeel bij te brengen
„Hoe moeten wij ons gedragen?"
Geachte Redactie, u dankend! voor de
verleende plaatsruimte.
Hoogachtend,
T. C. RÖBBEREGT.
Onderschrift van de redactie.
Omdat dit ingezonden stok een emst'ge
beschuldiging inhoudt, zoowel ten opzichte
van het personeel als hot bestuur van «te
K.l V.Ë V.A -school hebben we, vóór deze
ld acht te plaatsen, een onderzoek inge
steld.
Het schoolbestuur ontkent niet, dat er
mogelijk hinder zal worden veroorzaakt,
maar bet zegt de maatrege'en te hebben
genomen, die mogelijk zijn. Een ijzeren hek
dat men dicht dcet, maakt uiteraard meestal
eenig lawaai. Het mooie ijzeren hek zon
men kunnen vervangen door een houten,
maar dat zal dan minder fraai zijn en bo
vendien geld kosten.
Bij een ingesteld onderzoek is voorts
gebleken, dat kinderen uit de baurt, die
niet de K.I.V.E.Y.A.-bewaarschool bezoeken,
gaarne het draaiend heb als speeltuig ge
bruiken.
Een bestuurslid deelde ons mee, dat nog
eens extra aandacht aan deze zaak zal
worden -besteed.
DONDERDAG. 23 November 1939.
Hilversum I, 1875 en 414,4 M.
8.00—9.15 KRO. 10.03 NCRV 11.00
KRO. 2.00—1200 NCRV.
8 00 A/P. 8 05—915 én 10.03 Grarno-
foon. 10.13 Morgendienst. 10 43 Gramo-
foon. 11.30 Godsd', halfuur. 12.00 Her.
12.15 Orkest (12.45—1.10 ANP en gra-
mofoon). 2.002 55 Ha dwerk.urtje. 8 .d
Piano en gramofoon. 3.45 Bijbellezing,
4 45 Gramofoon. 5 00 Handenarbeid voor
de jeugd. 5.30 Gramofoon. 6.00 Orgel.
7.00 Ber,, 7.15 Boekbesptr. 7.45 Causerie.
8.00 ANP en herhaling SOS-ber. 8.15
Sted. orkest, oratoriumvereeniging en so
listen. 9.45 Gramofoon. 10.00 ANP en
actueel halfuur. 10.30 Gramofoon. 11.50
12.00 Schriftlezing.
Hilversium II» 301,5 M.
A'" O-uitzending.
8.00 ANP en gramofoon. 10,00 Morgen
wijding. 10.15 Gewijde muziek (gramo
foon). 10.30 Voos de vrouw. 10.35 Or
kest. 11.03 Weekoverzicht. 11.15 Orkest
en solist. 12.15 Dansorkest en soliste.
12.45 ANP en gramofoon. 1.00 Piano.
I.15 Serenaders. 2.00 Voor de vrouw.
2.30 Viool met piano. 3.00 Cursus. 3.45
Gramofoon. 4.00 Voor zieken. 4.30 Gra
mofoon. 5.00 Weekkaleidoscoop, 5.80
6.27 Amusementsorkest en solist. 6.30
Sporthalfuur. 7.00 Voor de kinderen.
7.05 Voor militairen. 7 30 Engelsche les.
8.00 ANP. 8.20 Concertgebouw-orkest «en
solist (ca. 9,15 Causerie), 10.25 Gramo
foon. 11.00 ANP, hierna; Dansorkest.
II.4012.00 Gramofoon.
Engeland, 391 en 449 M.
12.20 Orkest. 1.05 Causerie 130—2.20
Orkest. 3.ff) Orkest. 3.50 Dansmuziek.
4.50 Matinée-prog.-amma. 5.50 Ensemble.
7.50 Theaterorkest. 823 Piano. 8.40 Re
vue-koor en Variété-orkest. 9.50 Orkest.
10.55 Harmonie-orkest. 1135 Dansmu-
ziek
Radio-Paris, 1648 M.
Geen opgave ontvangen.
Brussel, 322 en 484 M
322 M.: 12.20 Gramofoon. 12.50 en 1.30
Orkest 150—2.20, 5 20, 6 50 en 7.20
Gramofoon. 8.20 Voor soldaten. 8 50 en
9.20 Orkest. 1030—11.20 Gramofoon
484 M.: 12.20 Gramofoon. 12.50 en 130
Orkest. 1.50—2.20, 5.20, 6.35 en 7 35
Gramofoon. 8.50 Orkest, koor en so
listen. 10.30—1120 Gramofoon.
Sport
Voetbal
C.N.V.B.
Uitslagen.
Stormvogels 1Pro Patria 20
Zwaluwen 1W.I.A. 1 6—1
D.O.S. 1Excelsior 1 33
Programma voor a.s. Zaterdag:
W.I.A. 1—Groen Wit 1
Excelsior 1—Pro Patria 1.
Unicum 1H.B.S. 1. 1
-Vitesse 1D.O.S. 1.
trouwbare auto was op een nachtelij ken.
tocht berekenc..
Op den hoek \an de hoofdstraat, waar
de groote stadslantaams voor die van de
buitenwijk plaats maakten, passeerde hij
het hoofdbureau van politie. Even vermin
derde hij den druk op het gaspedaal en
dacht hrj er over toch te stoppen, om
inspecteur Winn even op te zoeken-
De groote vensters, zonder gordijnen
van zijn kamer op de tweede verdieping,
stonden wijd open, want de avond was
erg -warm. Alle lampen waxen, aan, maax
David veranderde van idee en schakelde
weer in
Ongelukkigerwijze dacht -hij aan den
langen tocht, dien hij nog voor den boeg
had, en aan het speciale verzoek van den
hoofdinspecteur om er niet over te spre
ken. Hij liet het hoofdkwartier achter zidh
en ging met een vaart de duisternis tege
moet, hetgeen ook de bedoeling van Saxon
Marsh was.
Oadertessehen gebeurden er in het
groote politiebureau zulke interessante dra
gen, dat het wel erg jammer was, dat hg
er niet bij tegenwoordig was.
Inspecteur Wiirn zat keurif gekleed,
scherpzinnig en onvriendelijk fagkend, ach
ter zijn groofen lessenaar, la een hoek
vm de kamer zat een jonge agent aan
een tafel te schrijven, met het hoofd over
zijn werk gebogen. Nog een andere agent
stond bij de deuropening, terwijl brigadier
M'Cabe, een groote man met zachte oogen
Kerk en School
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Elim (Dir.), J. C. van Eizin-
ga, hulppred, te Emmers-Erfscheiderveen;
te West-Terschelling, G- J- H. Gijmink,
hulppred., te Uchelen.
Beroepen te Loppersum, ds. E. J. F.
Smite, te Aduard; te Oideholtwolde, M.
W. Bartstra, cand. te Winschoten; te Lin-
schoten, ds. P. P. J. Monster te Aalburg
en Heesbeen; to Papendrecht ds. G. 0.
Roosendaal, te Randwijk.
Bedankt voor Westerhaar, ds K. Luyön-
dijk te Asch (Bet.)
Beroepen tc Herldngen, A. G. Haring,
cand. te Gïessendam; te St. Joosland,
G. J. A. Gymink, te Ugchelen.
Bedankt voor Arnhem, ds. HL N. VV.
„Smidt, te Zwolle.
Gerei» Kerken.
Beroepen te Ambt-Vollenhoven en te
Klundert, ds. J. Bas te Vleuten; ta
Drachten» ds. J. J. Oranje, te Paesens est
Moddergat
Bedankt voor Lisse, ds» J. v. d. Berg,
te Krabbendfke.
Beroepen te Middelharnis, ds. H, Vis
ser Mzn„ te Bunschoten.
Chr, GereL Kerk.
Bedankt voor Steenwijk, ds. P. H. van.
Marrum te Nieuw-Amsterdam.
Bedankt voot Maassluis ds. C. Srmts
te SJiedrecht.
en enorme handen en voeten, op bef'haard
kleedje stond.
M'Cabe was Winn's onmiddellgke onder
geschikte en, evenals zijn chef, totaal in
beslag genomen en geprikkeld door de
zaak-Deane.
Eén burger was er bg, een vreemde fi
guur tusscLen al deze politiemannen. Hg
leunde achterover in zgn stoei die in
het bureau van inspecteur Winn, voor
hem was klaargezet.
Hij wa3 niet heélemaai wat men noemt
een innemend persoon, hij was onbedui
dend, knap en niets zeggend van uiterlijk,
maar op dit moment scheen hij het met
zichzelf getroffen te hebben en er was
een trek van zelfgenoegzaamheid op zgn
hoekig gelaat, terwijl zijn ronde, donkere
oogen schitterden en als die van een
-musch alle® opnamen.
Her gebeurde niet vaak, dat Nifty Mar
tin uit vrijen wil op een politiebureau
kwam. Hij vond het een buitenkansje Htf
bad er toilet voor gemaakt en zgn hobte
flanellen pak, hoewel goedkoop en van
een beetje typiseben snit, was tenminste
nieuw en smetteloos.
Hij zat erg op zijn gemak en zijn. bruin-
met-witte schoenen, liepen nogal m t oog.
Maar het viel te betwijfelen, of al aio
kleine dingen indruk maakten op inspec
teur Winn; hij liet er althans niets ran
"TkSx* eens, Martin," zei hij. „Is het niet
bg je opgekomen, dat* wij het een «beetje
vreemd zouden vinden, dat je een vier
en twintig uur liet voorbg gaan, voordat
,e met die kostbare inlichtingen van je
aan lcwarn dragen' Waarom ben je met
direct naar ons toe gekomen?"
Nifty Martin keek verongelijkt.
Ik hel) genoeg aan mijn eigen leven»
iaSSaU-'iMfi. bj op,
met een andermanszaken „i8 jt»
En ik zou hier zeker niesten» ate*
piet zoo'u goeoe vnend -
riTS vla5 Kwbow», U»
"ta/'irdbSfkX'niet ««1 »«t-
trouwen in. „Brg •gevoelig,dat moet ik
sMcen" zet hg. Zins «etende op «n
Sde 'Engelsche werkinrichting voor mm-
dadigers, ging hij voort: „Ik veronderstel
dat fe beiden in het zelfde jaar w Bo»-
afgestudeerd bent, is het m®j?Mafr
ma ben je zoo gauw met klaar. Je zutt
hier wel zgn gekomen, m de hoop een
belooning te krijgen, en ais je ons op
het juiste spoor brengt, zal- ik je die
ook niet ontbonden. Dus, als je mts te
zeggen hebt, vooruit er dan mee, boe eer
der hoe beter."
Wordt vervolgd).
Naar het Engdschvan
Maxwell March
LI.IJ WVJUV v" w
Gercf. Gen».
Chr. GereL Kerk.
