5
\h
VOGELS IN NOVEMBER
Een veelbewogen
vacantie
I
1
ij
u
If-
1
Gemengd Nieuws
Het verdwenen
m
Doortrekkende gasten. Wat zich op en om
den toren afspeelt. De hamsteraar. Zang-
lijstere en roofvogels in het bosch
Zooals we de vorige maal reeds schreven
is het weer in de maand October voor den
vogeltrek niet bizonder gunstig geweest.
We hadden daarom verwacht, dat het
gros der trekkers wel in deze maand te
zien zou zijn.
Het is echter heel anders uitgepakt; van
het massale, zooals we dat van andere
jaren kennen, was maar heel weinig te be
merken. Do vogels zijtn als het ware stil
letjes en vrijwel ongemerkt door gekomen
op een wijze, zooals in jaren niet gebeurd is
En toch zijn er tal van vogels in het
bosch gearriveerd, die er alle jaren om
trent dezen tijd zijn en hun aantal is ze
ker niet minder dan anders.
Roodborstjes en koperwieken.
Daar zijn allereerst de tallooze roodborst
jes. Er gaat geen oogeablik voorbij of men
hoort er enkele hun schel „snikkerikik"
roepen. Letterlijk overal zijn ze to vinden.
Voornamelijk natuurlijk in het bosch, doch
evenzeer in tuinen, op akkers, by boerde
rijen enz.
Dan de koperwieken. Ook deze kunnen
He in het bosch weer ontmoeten en zooals
gebruikelijk den eersten tijd zijn ze erg
schuw. Bij het geringste, dat op gevaar lijkt,
gaan ze op de wieken.
i Lijsters en keepen.
Er ging ook deze maand geen avond
voorbij of we hoorden hen met andere
lijstersoorten door de duisternis trekken;
van zien natuurlijk geen sprake. Onophou
delijk klonk het zachte fluitende „siep-siep"
geluid en stellig heeft menigeen dat wel
gehoord. Dat waren dan de treklijsters,
zooals ze in één woord worden aangeduid.
Begin dezer maand hebben we de eerste
keepen gezien in het bosch. Prachtvogels,
die in vorm en levenswijze veel op vinken
lijken. Het eigenlijke onderscheid is, dat
wat bij de vinken rood, bij de keepen
meer bruinachtig is. Ze worden ook wel
o ran je vink genoemd, een naam, die me heel
goed gekozen lijkt.
De Vlaamsche gaaien hebben
gebrek aan eikels.
Omstreeks dienzelfden tijd waren ook
de Vlaamsche gaaien of meerkollen weer
aanwezig. Zeldzaam fraai gekleurd© vogels
van de familie der kraaien, d e een aan
hun. kleur onevenredig geluid prodnceerem.
Inmiddels zijn ze weer verder getrokken,
wat hoogstwaarschijnlijk wel te wijten zal
zijn aan gebrek aan hun hoofdvoedsel,
eikels.
Het zijn over het algemeen kwade rak
kers, die in den broedhjd leelijk huis bun
nen. houden onder het vogelbroed. In dezen
tijd zijn ze echter tamelijk onschuldig en
het is daarom jammer, dat er hier niet
wat meer eiken zijn. De gaaien hebben de
eigenaardige gewoonte van hamsteren, een
bedrijf dat zij wel en wij niet mogen uit
oefenen.
In het najaar verzamelen zij n.l. een
enorm aantal eikels. Zij nemen er zoo veel
in den krep als maar mogelijk is en als
ze een geschikte plek hebben gevonden,
begraven ze de eikels. Nu schijnt hun her
inneringsvermogen niet erg ontwikkeld, te
zijn, zoodat in de meeste gevallen d© eikels
blijven waar ze zijn. En als de muizen ze
niet voor goeden prijs verklaren, kunnen we
in bet voorjaar overal jonge eikjes t© voor
schijn zien komen; het werk der Vlaam
sche gaaien.
Nog zwaluwen.
Op een keer, ook in deze maand, kwam
©en vriend mij vertellen, dat er nog enkele
zwaluwen om den toren op de Nieuwe
Haven vlogen.
Nu zijn waarnemingen van Zwaluwen in
November altijd heel zeldzaam en vanzelf
sprekend wou ik dat ook wel eens zien.
Nadat we een poosje naar den toren had
den staan tuiea kwamen de zwaluwen in
derdaad te voorschijn. Precies zooals in
den zomer snelden zij in allerlei bochten
door de lucht. Blijkbaar was er om den
toren nog wel wat van hun gading. Het wa
ren twee jonge boerenzwaluwen. Onophou
delijk vlogen zij heen en weer en dat het
hen aan niets scheen te ontbreken bleek
wel uit het feit, dat ik ze vter dagen later
wederom bij den toren heb gezien. Dat was
echter de laatste keer. Ze zullen dus ten
slotte hebben ingezien, dat het toch maar
beter was om zuidelijker te trekken.
Ecu „n aim raadspellet jc".
Onder die bedrijven door zagen we op
een richel van den toren een slechtvalk
zitten. Hij was bezig met zich wat op te
poetsen en door den kijker konden we heel
goed zien, dat het geen hrj maar een
zij was.
Zooals bij aiie roofvogels is het wijfje
grooter dan het mannetje Duidelijk konden
we ook de gele klauwen zien.
Zoo hadden we een kleine tien minuten
naar den toren staan kijken met zijn be
zienswaardigheden aan vogels, midden op
den verkèerscirkel, toen mijn vriend mij
zeide, dat ik mij eens moest omdraaien.
Eu daar zag ik een complete volksoploop.
Aan weerszijden van den rijweg stonden
tientallen mensthen eveneens naar den to
ren te turen er te wijzen. Verschillende ar
men wezen in de richting van de slecht
valk, maar de zw aluwen, waar het bij ons
om ging, werden niet eens opgemerkt.
Voor de aardigheid gingen we tusschen
een troepje menschen staan en daar hoor
den we allerlei benamingen aan den vogel
geven, alleen de heuschelijke naam bleef
achterwege.
Een meneer vertelde aan zijn kinderen,
dat het een sperwer was, een ander noem
de het een torenvalk en dat was eigenlijk
nog niet zoo gek, want een valk was het in
ieder geval en op een toren zat hij ook.
De barden onder de vogels.
Tengevolge van het vrij zachte weer m
deze maand zijn een stuk of wat zanglijs
ters weer aan het zingen geslagen, alsof
het volop voorjaar was.
Zoowel in het bosch, in de Plantage als
in de omgeving van de gemeente kweekenj,
konden we vele morgens het heerlijke lied
dezer prachtige zangers hooren. Als het
weer zich goed houdt kunnen we hen zelfs
in December nog wel hooren. V an dit tijd
stip af tot half Januari wanneer de zang
lijsters weer hun voorjaarslied laten klin
ken, is maar ©en kort rukje. Hij begint
dan als het ware het voorjaar reeds in te
luiden. Als we bet goed bekijken duurt een
winter eigenlijk maar erg kort. Nu is hij nog
niet eens begonnen en over goed ander
halve maan, verkondigen de zanglijsters, dat
hij weer spoedig verdwijnen gaat.
'tls opmerkelijk zooveel vogels er op
het oogenblik in het bosch te zien en te
hooren zijn.
De „ingezetenen".
Zooals we al zeiden, koperwieken bij
tientallen, keepen, staaxtmeezen, zwarte
meezen, roodborstjes en sijsjes. En dat
zijn nu nog maar de vogels, die tijdelijk
te onzent verblijven. De vaste bewoners
kennen we zoo langzamerhand allee, bpech
ten, pimpelmeezen, koolmeezen, winterko
ninkjes, vinken, merels, zanglijsters, spieeu
wen, musscben, boomkruipertjes en niet te
vergeten de verschalende soorten kraaien
Ik noem er zoo maar een aantal voor het
vuistje weg en ben er zeker van, dat er
nog meerdere soorten zijn.
Bij elkaar brengen ze heel wat leven in
de brouwerij en daarom behoeven we het
bosch heelemaal niet te mijden. Sommige
menschen denken b.v. als eenmaal het
mooie weer voorbij is, dat er dan heelemaal
in het bosch niets meer te beleven valt.
Dat is totaal onjuist; er is zelfs aan vogels
veel meer te zien, dan in Augustus. Boven
dien kunneu we als we geluk hebben wel
eens vogels aantreffen, die we niet eiken
dag te zien krijgen.
s Interessante i ogcls.
Ik heb hier het oog op de roofvogels,
zooals de ransuil, een jaarlijks terugkee-
rende gast. Sperwers zijn op het oogenblik
ook wel eens te zien, hoo vlug zo ook
zijn. En dan aan don buitenkant hebben
we kans om een slechtvalk te ontmoeten,
die op roof uit is.
En wat zijn de spreeuwen niet interes
sant in hun massale avondvluchten.
We hoeven heusch onze veldkijker niet
aan de spreekwoordelijke kapstok te han
gen, terwijl we bovendien het voordeel heb
ben, dat de bladeren het gezicht nu met
belemmeren.
DE JONG.
Kerk en School
Maxwell March
50)
Hoe lang hij daar gelegen had, wist hij
zich later nooit meer te herinneren, maar
er moesten zeker verscheidene uwm voor
bij ge gaan zijn, toot hij heel in de verte
een motorfiets hoorde aankomen. Hij ver
zamelde al zijn krachten en riep zoo
hard mogelijk.Het geluid kwam steeds
nader en plotseling hield David op met
roepen Het moest een van de motorfietsen
zijn die hem op zijn tocht hierheen had
den' begeleid, of in ieder geval ©em van
dezelfde soort
Er een rilling door hem heen. Het
was iets meer dan physiscshe angst De
gedachte, dat die eenzame rijder terug
kwam, terwijl hij in letterlijken zin aan
handen en voeten gebonden wa3 en hg
bovendien niets kon zien, was dan ook
vérre van aangenaam.
Een nieuwe Bijbelvertaling
Voer hef NeJertaadseh Bijbel
genootschap.
Na de z.g. Slatenvertaling van den Bij
bel zijn vooral de latere jaren ver
scheidene nieuwe vertalingen van den Bij
bel gevolgd. Deze hadden echter het be
zwaar dat zij, omdat meestal iemand van
een bepaalde richting voor de vertaling
zore had gedragen, zij voor anderen min
of meer onaanvaardbaar waren.
In 1926 nam het Nederlandsch Bijbel
genootschap het initiatief om voor een
nieuwe Bijbelvertaling te zorgen. In de
vertalingseommissie namen zitting: prof.
dr. W J. Aalders te Groningen; dr. J.
A. Beyerman te Amsterdam-; prof. dr, F.
W. Grosheide te Amsterdam; ds. A. Klin
kenberg J.Azn. te Amsterdam (secretaris);
prof. dr. J. A. G. van Leeuweu te Utrecht;
port dr. Dt Plooy te Utrecht; prof. dr.
G. Sevens ter te Leidon; prol dr. J. Th.
Uhbmk te Groningen; prof. dr. A. van
Veldhuizen te Groningen; prof. dr. 1L
W'tndisch te Leiden en prof. dr. J. de
Zwaan te Leiden.
Op 21 Juni van dit jaar kon de voor
zitter, prof. dr. F. W. Grosheide, in een
vergadering van het Nederlandsch Bijbel
genootschap, het Nieuwe Testament in zijn
nieuwe vertaling aanbieden.
De eerste oplaag van de groot© uitgaaf
was den dag na het verschijnen reeds uit
verkocht. Een tweede oplaag zal vermoe
delijk in Februari a.s. kunnen verschijnen.
Omstreeks het midden der volgende maand
ziet een kleine uitgaaf van de nieuwe ver
taling het licht.
Hier volgen enkele teksten uit de Staten
vertaling en de overeenkomstige van de
nieuwe vertaling.
1 Gor. 1 26 Statenvertaling-
Want gij ziet Uwe roeping, broeders,
dat gij niét vele wijzen zrjt naar het
vleesch, niet vele machtigen, niet vele
edelen
Idem nieuwe vertaling:
Ziet slechts broeders, wat gij waart toen
gij geroepen, werdt: niet vele wijzen naar
het vleescli, niet vele invloedrijken, niet
vele aanzienlijken.
1 Gor. 2.6—7 Statenvertaling:
En wjj spreken wijsheid onder de vol
maakten, doch eene wijsheid met van deze
wereld, noch der oversten dezer wereld,
die te niet worden; maar wij spreken wijs
heid Gods, bestaande in verborgenheid, die
bedekt was, welke God te vorm verordi
neerd heeft tot heerlijkheid van ons, ©er
de wereld was.
Idem nieuwe vertaling:
Toch spreken wij wijsheid bij hen, die
daarvoor rijp zijn, eene wijsheid echter
niet van deze eeuw, wier macht te niet
gaat, maar wat wij spreken, als een ge
heimenis, is de verborgen wijsheid Gods,
die God (reeds) van eeuwigheid voorbe
schikt heeft tot onze heerlijkheid.
Matth 5:9 Statenvertaling:
Zalig zijn de vreedzamen; want zij zullen
Gods kinderen genaamd worden.
Idem nieuwe vertaling:
Zalig zijn de vredestichters, want zij
zullen kinderen Gods genoemd worden.
Amsterdamsche meisje
Nog steeds niet terecht. Twee
jongens trachtten den vader af
te persen.
Nog steeds houden de hoofdstedelijke po
litie en recherche zicih bezig met de ver
dwijning van het 18-jarige meisjo De N g-
tere te Amsterdam. Eergisteren leek het
alsof men een lichtpunt in deze duistere
kwestie zag. Tot nog toe heeft deze nieu
we verwikkeling echter slechts geleid lot
de aanhouding van twee jongelui, -waarvan
nog geenszins vaststaat, dat zij met de ver
dvijmng iets te maken hebben.
Op een avond ontving namelijk de vader
van het verdwenen meisje. De heer De
Nigtere, een dreigbrief, waar.n hem werd
medegedeeld, dat zijn dochter zich "nog
in leven bevond, «a het goed maakte, be
houdens dat zij een arm had gebroken bij
een poging tot ontvluchting. Hij kon zijn
dochter in levende Irjve hedenavond weer
voor haar woning verwachten, indien hij
in -een bepaald dagblad van Maandagavond
een advertentie zou plaatsen onder het
motto „Artisico" en gisterochtend voor elf
uur in de kiosk op het Leïdscheplo'n een
brief zou deponeeren met een bedrag van
f1000 erin. Vanzelfsprekend bevatte de
brief, die de heer De Nigtere ontving, de
noodige dreigementen om de politie niet
m de zaak te mengen.
Begrijpelijkerwijs stelde de verontruste va
der echter terstond de politie van de ont
vangst van dezen brief in kennis en in
overleg met do politie verschoen in het
genoemde dagblad van Ma 'agavond een
advertentie „Artisico, accoord".
Gisterochtend voor elf uur deponeerde de
vader van het meisje De Nigtere bij de
kiosk Leidscheplein een brief, waarin hij
verklaarde te hopen, zoo spoedig mogelijk
zijn dochter in levenden lijve terug te
zien.
Te kwart over één gistermiddag -werd
deze brief afgehaald door een achttien-
jarigen jongeman, die terstond gear
resteerd werd.
Hij verklaarde te hebben gehandeld
in opdracht van een vriend, een 20-
jarigen winkelbediend©, de korten tijd
later eveneens gearresteerd kon worden
Na een langdurig verhoor bekende
deze laatste den brief te hebben ge
schreven. Hij verklaarde echter niets
met de ontvoering van het meisje uit
staande te hebben en er ook niets van
af te weten. De berichten over de \e--
dwijning van Johanna de Nigtere en
van de belooning, die de vader had
uitgeloofd, hadden hem op het denk
beeld gebracht, dat hij op deze wijze
duizend gulden zou kunnen verdienen.
Beide jongelui zijn ingesloten in het bu
reau Mamixstraat en hun verklaringen wor
den nader onderzocht
Het gevaar van
aangespoelde mijnen
Blijft van liet strand weg!
Nu door de aanhoudende Zuidwester-
stormen en het daarmede gepaard gaande
hooge water veel mijnen op de stranden
aanspoelen, wordt het publiek nogmaals
met kiem gewaarschuwd, tegen het ge-
aar van oeze helscbe machines. Onder
de mijnen, welke de zee op de stranden
werpt, bevinden zich de nieuwste mo
dellen, welke bij de Nederlandsche ma-
nne nog vrij onbekend zijn.
Zoolaiïf een mijn met stil ligt, levert
zij op een afstand van 1200 meter ge
vaar op. Weliswaar wordt dc omgei mg
van eea aangespoelde mijn terstond door
wachtposten en roode vlaggen afgezet en
aangeduid, doch er blijken nieuwsgierig!©
prrsonen te zijn, die langs binnenpaadjes
of dwars door de duinen toch op het
strand cn in een gevaarlijke zone komen.
Vooral de strandjutters beboeren tot dez©
lieden. Zij brengen zichzelf en vaak oolfi
anderen in gevaar. Onder geen voorw«anl©
mag men oen mijn aanraken.
Ieder, die een mijn waarneemt, melde
dit onmiddellijk bij 'den militairen com
mandant ter plaatse;
De motor stopte. David spande zijn
ooren in om voetstappon te hooren, maar
hij boorde er geen. En dan, opeens vlak
bij, bewoog er iets.
Een minder mooie uitdrukking ontsnapte
hem en hij bad alle moeite om het niet
uit le schreeuwen.
Hei volgende oogenblik werden de tou
wen, waarmede zijn been en gebonden wa
ren, doorgesneden. Daarna kwamen zijn
handen vrij. Een mes sneed den zak open
en een golf frissche iuciht drong zijn
neusgaten binnen, toen die verweaschte
lap op den grond vieJ.
„Sta op," zei een heesche stem. „Handen
boven je hoofd."
David had geen keus en moest gehoor
zamen. Hi; was veel te ellendig en te stiff
om een vechtpartij te riskeeren. Zijn pol
sen en enkels tintelden, toen het bleed
er weer instroomde, en cte man drukte
een revolver tegen zijn ribben.
Hij zag, dat hij zich in eeen srihtfur be
vond. Hét begon nog maar pas licht te
worden en in dm hoek waar hij stond
was het nog heel duister.
„Loop rechtuit, tot ik je zeg stil fce
staan," zei de stem naast hem.
David zag een magere gestalte, gekleed
in grove stof, het benedengedeelte van
het gezicht was achter een witten zak
doek verborgen en een groote pet was
diep over de oogen getrokken.
Met zijn hanaen boven zijn hoofd en
de revolver van den onbekende tegen zijn
rug, stapte David den eenzamen landweg
op. Een zware motor stond buiten het
hek. Er was geen sterveling te zien, ge®
spoor van een mensehelijke woning. De
schuur was vervallen en scheen niet meer
in gebruik te zijn.
„Ga er op zitten," commandeerde de
man. „Ik* ga mee. Als je probeert van
mij af te komen, schiet ik.'
Aan den grimmigen toon kon David
heel goed hooren, dat het ernst was.
Hij deed, wal hem gezegd werd en twee
minuten later hobbelde hij, met zijn be
lager achter op het zadel, over den stof-
figen weg.
De eerate paar mijlen, volgde "avid
stipt de ham gegeven instructies op. Hg
wist, dat zijn eenige kans was, dm man
op een gegeven moment af te leiden ©n
voor dat oogenblik moest hij al zijn krach
ten bewaren.
Het was nog erg vroeg, even na vgi
taur, dacht hij. Het land zag et met erg
aanlokReiijk uit en de weg eigenlijk met
meer dan een pad tusschen de zontmoe-
rassen aan den eenen kant eri de haast
niet bewerkte bouwlanden aan de andere
zijde.
Belgische granaat op Nederlandseh
gebied terecht gekomen.
Uit Bunde (L.) wordt gemeld:
Bij de beschieting van vreemde vlieg
tuigen door bet Belgische afweergeschut
is gistermiddag een BtJg.sche brisantgra-
naat van 7 c.M. doorsnee op Nederlandsch
gebied terecht gekomen.
Het projectiel viel op bet dak van de
woning van den heer Bibo, ©en Duitsche
ingezetene van Bunde, en sloeg door het
plafond heen. Zonder tot ontploffing te
zijn gekomen, bleef het op den vloer van
een der kamers liggen.
De militaire instanties te Beek hebben
het projectiel in beslag genomen ca in han
den gesteld van een vertegenwoordiger van
het departement van defensie. Het zal thans
in de fabrieken aan de Hembrug worden
gedemonteerd.
Zooals te begrijpen valt, had dez© gebeur
tenis ©en groote belangstelling tot gevolg,
dociï d© marechaussee hield de nieuwsgie
rigen op gepasten afstand.
Minnaar pleegde moordaanslag
Wachtte den echtgenoot in zijn
eigen hnis op!
Dc lilborgsche politie heeft klaarheid
gebracht in een moordaanslag, welke ia
den nacht van 19 op 20 November jJ,
op den biosooop-directeur, den heer Her
man van der Waarden te Tilburg is ge
pleegd1.
De heer Van der W. werd dien nacht
in zijn woning door een aanvankelijk om
bekend gebleven man opgewacht, die hem
met een zwaar stnk ijzer tegen den grond,
sloeg en zoodanig verwondde, dat de hees
Van der W. naar een ziekenhuis moest/
worden overgebracht.
De politie stelde onmiddellijk een on
derzoek in. Het spoor van den dadeE
leidde in de richting van een relatie vanl
de vrouw van het slachtoffer. Deze re
latie bleek te zijn de 26-jarig© militair©
ziekenverpleger J. K., gelegerd te Baain-
brugge. Deze werd' aan een scherp -r-
hoor onderworpen en legde tenslotte een
volledige bekentenis af. De oorzaak *,an
den overval moet in minnenijd utrden
gezocht
De ziekenverpleger was op den avond
van 19 November per motorfiets uit Baam-
brugge vertrokken. In Tilburg aangekomen^
was hij door de vrouw binnengelaten en.
toen de lieer Van der Waarden thuis
kwam, wachtte K. hem op en sloeg hem
met een ijzeren staaf tegen den grond Hij
is daarna over eea plat dak gevlucht en!
onmiddellijk met zijn motor weer naaï
Baambrugge teruggekeerd.
K. is thans gearresteerd en zal aan desa,
auditeur militair te 's-Hertogenbosch wor
den overgegeven. Ook de vrouw van hef
slachtoffer is in verzekerde bewaring ge
steld. I
Drie deaden bij auto ongeluk in België,
Op Jen. weg van BourgLeopold naai!
Tessenderlno is een auto geslipt en tegen
een boom gereden De chauffeur en twee
meisjes van vijf en drie jaar kwamen'
om Let leven De ouders van de kinderen
liepen verwondingen op en moesten in
een ziekenhuis worden opgenomen.
Ernstig* aanrijding te Utrecht.
Gisteravond omstreeks zes uur is d©
74-jartoe mej. R., wonende aan de Leid-
sche kade te Utrecht, bij het oversteken
van den Leidschen weg ter hoogte van
het wad net door een vrachtauto, geladen
met puin, gegrepen. Zij kreeg zware in
wendige kneuzingen en een herseaschod-
dbU bovendien werden haar beide voe-
ten verbrijzeld. In levensgevaarlijken tw
stand is het slacbtofler naai- het Stads-
en Academisch ziekenhuis overgebracht.
De bestuurder van de vrachtauto tracht
te no* de vrouw te ontwijken door hef
stuur om te gooien. De wagen reed dien
tengevolge door een zwaar ijveren held
en "bleef met de voorwielen boven het
water van den Leidschen Rijn hangen.
W Het gebeurde trok op dit drukke punt
groote belangstelling.
Opeens zag David zijn kans. Zg nader
den een hoog bruggetje, veel steiler dan
gewoon. Even voor ze er waren, zette hij
er een spurt in en gmg er met een
vaartje overheen,
De schok bracht hem bijna uit net
zadel en even dacht hij, dat hg zm pas-
saaier kwijt was, maar hij had buiten
de tegenwoordigheid van geest van den
man gerekend. Twee sterke armen gre
pen hem om zijn middel, de motor raak
te van don weg af, en beiden kwamen te
vallen.
„Dat komt goed mt, jonge man, zei
een stem achter hem, terwrjl hij weer
op de been krabbelde. „Het werd zoowat
tijd, dat wij eens een beetje gingen pra-
David keerae zich om, Het klare lidht
van de ochtendschemering -nel op het
gezicht van zijn metgezel. De zakdoek
was mï verdwenen.
David staarde hem aan en was te ver
baasd om een woord mt te brengen. Wie
voor hem stond misschien zat zijn
hp »r eeen beetje slordiger door den val,
maar overigens zag hij er precies zoo mt
als toen hij hem voor hef eerst ontmoette
was niemand anders dan de man, dien
hij laatst in gezelschap van ex-brigadier
Bloomer uit de kamer van Judy had zien
komen.
Een paar seconden stond David onbe
weeglijk stil, tevergeefs trachtende mt d©
op hem aanstormende gedachten wijs te
worden. Alles was even oagelootelijk, hef
had veel weg van een nachtmerrie.
Wie die typische man was; of hij hem
als vriend of als vijand moest beschouw
wen en wat hij met Bloomer te maken!
kon hebben, dat waren allemaal vragen,
die dour David's brein schoten- Maar at
heel gauw werd hij in beslag genomen
door een nieuw probleem.
De verschillende gebeurtenissen waren
blijkbaar te veel voor hem geweest Door
zijn sterken wil was hij nog net m staaf
eeweest om het motorrijwiel de baas te
blijven, maar de harde smak op en grond
had er geen goen aan gedaan en hg
ontdekte tot zijn schrik, dat aL.es om
hem heen zwart werd.
De velden en de heggen, die door de
schemering meer en meer te zien waxen
geworden, werden weer wazig, also
m razende vaart voorbijtrokken. Hij deed
al het mogelijke om zich goed 1e hod
den en vocht met alle kraoht die nog in
hem was tegen de misselijkheid en de
loomheid, die hem dreigen te overman
nen. Doch al zijn pogingen waren nutte
loos, hij zwaaide als een. dronken man,
(Wordt vervolgd).
f}
'i
ft
JE
l jb
'1 t
1**
r -
-f
Naar het Engehch van
il
t1
9C
fj
«L
li
V i fc"
W
