ns Om zelf te maken iJSHOCKEY De kurk aan de ring Een vissenparadijs Lachen is gezond '4'* -- SMHMlwySNisBi EEN ECHT NEDERLANDS WINTERPLAATJE. een paardebe-en gevonden. En ze kondon vaststellen dat dit been door de oudste be-- woners van .de mark Brandenburg als schaats gebruikt werd. Deze schaatsen maakten de oude Germanen onder-hun san dalen vast Ze zullen er wel niet erg hard mee hebben kunnen rijden. Maar hèt dorp je Stresow (daar werd het paardebeen ge vonden) kan trots. zijn:, het is de oudste wintersportplaats van de. wereld! En weet je wanneer de eerste Elfsteden tocht werd gehouden? "De eerste officiëeie tocht werd gehouden op 2 Januari 1909. Tot nu toe zijn er maar 5 tochten geweest, en wel in 1909, in 1912, in 1917, 1929, en 1933. Helaas is ook dit jaar de Elfstedentocht tot nog toe weer in duigen gévallen. De oor sprong van de tocht is zo: 5 Dec. 1390 legde Willem Muiier de tocht af in 12 uur 55 mi- EEN SPANNENDE WEDSTRIJD. IJshockey! de razend snelle sport, dis iedere seconde wisselende momenten biedt. Geen sport is waarschijnlijk sneller en spannender. Degenen onder jullie die wel eens een wedstrijd gezien hebben, weten er van mee te praten. Dé hardheid heeft je misschien wel eens.kippenvel bezorgd, .voor het lot .van den speler. En de snelheid van hét spel; eist zö'n uithoudingsvermogen, dat één voorhoede té weiniig is, vandaar dat ijshockey gespeel^ wordt met twee voor hoedes, die elkaar zó omi de drie minutën aflossen. Het is gewoon ongelooflijk zo snel als de puck van de ene stick op de andere schuift. Geen wonder dat ijshockey zoveel jeug dige bewonderaars heeft. Als je het goed •wilt leren, moet je er vroeg mee beginnen. Weet je dat de Canadese jongens al begon nen op hun zesde en zevende jaar? Zo jong is voor jullie natuurlijk niet nodig. 3 a 4 meter van de achterkant, zodat ze om de doelen heen kunnen spelen. Iedere ploeg bestaat uit 9 spelers: 1 doel- verdediger, 2 achterspelers en 2 voorhoe des, ieder van 3 spelers, die zoals ik al ge zegd heb, eikair om de drie minuten aflos- sen. Het spel wordt gespeeld in drie speeltij- den van een kwartier, met 10 minuten pau- ze.ertussen. Na elke speeltijd wisselen de spelers van doel, terwijl ze bovendien" in de derde speeltijd na 7.5 minuut van doel ver wisselen, maar dan zonder pauze. i Het veld is door lijnen verdeeld in drie zones, op de blauwe lijn wordt o.a. de schijf weer in het spel gebracht, als deze op zij of uit het veld is geweest. Voor dege nen die het gewone hockeyspel kennen, is dit alles gemakkelijker te volgen, en dia weten ook dat de schijf weer door de „bul ly" in het veld wordt gebracht. Een speler mag de schijf niet aan een speler in een andere zone toespelen, maar hii mnof o°rst de schijf in die zone bren- EEN Maar in Den Haag b.v. beginnen ze met de z.g. schooltraining, waar jongens van 10 14 jaar aan deelnemen. De hoofdzaak van die training is, de jóngens vertrouwd te maken met het rij den met een stick in de handen. Als ze daar enigszins aan gewend zijn en in 't begin valt het lang niet mee dan worden ze onderhanden genomen bij de juniores- training. Hier leren ze het eigenlijke spel, dwz. hoe ze moeten aanvallen en hoe ze aanvallen moeten afslaan, de manier om den tegenstander te misleiden door eerst het lichaam naar links te buigen en dan plotseling naar rechtsde verschillende manieren om een tegenspeler, te omspelen, of om den keper uit zijn doel te lokken, enfin alle dingen die bij ijshockey te pas komen. Het is te begrijpen dat de jongens het heerlijk vinden onderlinge wedstrijden te spelen. IJshockey is echt een sport voor den Nederlandsen jongen. Want wie van ons kan niet schaatsenrijden? Allemaal toch? En hoeveel jongens zijn er niet „dol" op voetbal? Nu dan, ijshockey is een combi natie van die twee,-van schaatsenrijden en voetbal. Hoe een ijshockeywedstrijd gespeeld wordt. IJshockey wordt gespeeld op een terrein, dat door een omheining is afgesloten. De doelen bevinden zich op het veld ongeveer KUNSTRUDEN. J)E ELEGANTE SPORT. nuten, en deze'tijd is toen algemeen als een recordtijd aangenomen. Later werd de tocht hoe'langer hoe meerpopulair, ook buiten Friesland en toen heeft men in 1909 besloten de tocht officieel uit te schrijven. Nu loopt de winter al haast weer ten einde. En aTvinden we de zomer natuurlijk allemaal even*'heerlijk, bij het zien van de- ze'plaatjes, zubje misschien toch even treu rig zéggen: „hè wat zonde! wat hebben, we een plezier gehad! En tot nu toe gingen er nog wel wat'mensen in Februari naar de wintersport in'{Zwitserland of Duitsland en haalden daar hun hart op aan de heerlijke skisport. Nu gaat dat natuurlijk niet mét de oorlog. .Toen'het gesneeuwd had, kon je zelfs een paar enthousiasten in de duinen en bossen zien, dié hun ski's hadden onder gebonden en lustig onze lage heuveltjes af gleden.' Gelijk hébben ze! "En we hopen allemaal dat" de gelukkigen onder ons, die gelegen heid hebben maar Zwitserland te gaan, weer heel gauw in1-staat zullen zijn naar de heerlijke bergen te reizen. En zij die hier blijven, moeten maar hopen dat de volgen de winter ons! weer veel van de schaats sport zal laten'genieten. OPLOSSING RAADSEL VORIGE WEEK. - -- Hier volgt de oplossing van het geval met die kiften wijn. Bij vergissing had de knècht kist no; 8069 ondersteboven- neergezet. Je vindt de kist op de bovenste rij,derde van links. De cijfers stonden op hun kop, zodat de controleur het goede nummer niet ont dekken kon. „Jongens" zei moeder.tegen Bram en Wil, „morgen is het Woensdagmiddag,' willen jullie Nico en Piet niet hier vragen? Het is aldoor zulk lelijk weer;om buiten te spelen is het niets, je kunt je nu béter bin nen vermaken." „Hè ja" zei Bram, dan zal ik meteen dat nieuwe kunstje, dat ik van oom Bob ge leerd heb, vertonen." „Wat voor kunstje?" vroeg Wil. „Kom maar mee, dan zal ik 't je laten zien." Bram ging naar de kelder, waar moeder van alles bewaarde, en haalde een stevig soort karton. Toen knipte hij een'ring van a S5ib ■toe a 15 cm. doorsnede, zoals je op het eerste plaatje ziet. Daarop nam hij twee kurken, bond ze met een touwtje aan elkaar en hing ze aan de ring. Over het touwtje schoof hij een ringetje van touw gemaaitx, „Maar", zei Bram, dat ringetje kun je ook van karton, maken". Op het eerste plaatje kun je zien, hoe de ring er nu uitzag. „Wil", zei Bram nu „zie jij kans om die twee kurken van de ring los te maken, zon der de twee ringen of het touwtje stuk te maken?" Wil dacht na. „Nee, zei hij na enige tijd, ,ik zou niet weten hoe ik dat moest doen.'" „Luister goed", zei'Bram, „dan zal ik het je uit leggen. Zie je wel dat ik de doorsnee van dat kleine ringetje, iets groter gemaakt heb, dan de breedte van de. rand, van de grote ring? Let op! Nu buig ik de ring zo om." En Bram boog de grote ring op de manier als je op het tweede plaatje ziet. Dat deden ze en de volgende dag hadden ze zö'n succes met het kunstje! Nico en Piet besloten direct ook zo'n ring te maken en. hun huisgenoten te foppen. En jullie gaan toch zeker ook aan de slag? Zoiets is een welkomen'afwisseling óp partijtjes. IJSZEILEN. gen. Als hij dat niet doet, wordt er geflo ten en dan wordt er een bully genomen op de plaats waar dé schijf geslagen werd. Bij het begin van het spel en na een doelpunt wordt de schijf in het midden van het veld gelegd. Dan gooit de scheids-1 rechter de bal óp. De spelers die de bully; nemen, mogen hun sticks niet van het ijs j brengen en de schijf pas raken als deze'op het ijs is neergekomen. Als de schijf de lijn tussen de doelpalen heeft overschreden, dan is er een doelpunt gemaakt. Óm den doelverdediger heen heb ben ze op de zg. doelzone het ijs getrav- eeerd. Dat betekent dat de spelers binnen die zone niet mógen komen. Achter elk doel staat een doelscheidsrechter. Deze moet kijken of er wel echt een doelpunt; gemaakt is. Verder wordt het spel geleid i door twee scheidsrechters, die ieder de helft van het veld voor hun rekening heb ben. j Het spel gaat zo vreselijk vlug, dat je de spelers niet zo góed kunt onderscheiden en daarom hebben ze ieder een groot nummer op hun rug. Gelukkig gebeuren er bij ijshockey niet veel ongelukken, omdat de spelers goed in gepakt zijn. Als je ze nooit echt gezien hebt, heb je ze vast wel eens op een plaat je gezien. En de scheidsrechter is ook erg streng te gen allerlei ruw spel, want op het ijs kun nen ze met hun schaatsen en hun stokken natuurlijk erg wild spelen. Als een sprier een grote overtreding be gaat, wordt hij een paar minuten van het veld gestuurd. De tijdopnemer let goed op hem en waarschuwt hem als de tijd uit is en hij weer in het veld mag. De keeper mag van alles met de schijf doen. Hij mag hem schoppen, naar achte ren gooien, hij mag de schijf zittend, knie lend of liggend tegenhouden,.maar hij mag niet bovenop de schijf gaan liggen of de schijf vasthouden. Verder wordt er heel streng op gelet dat de spelers hun stok niet boven de schouder brengen. Als ze hierdoor een andere speler j verwonden, worden ze streng gestraft. IJshockey wordt steeds meer populair. Wié weet of we na een paar jaar niet alle maal „ijshockeyers" op de ijsbanen vinden? Hoe lang bestaat het schaatsen rijden ai? jullie hebt zeker wel genoten met de ijs- periode? Heb je er wel eens over nage dacht, hoe lang schaatsenrijden eigenlijk al bestaat? Vast niet! Nu de oude Germanen reden al schaats. De schaats is minstens 3000 jaar oud. Er zijn namelijk een heele hoop prae-historische onderzoekingen ge daan. Eri éeri van die onderzoekers heeft in d« buurt van Spaadau (dat ligt in Pruisen), DE VERKOCHTE WIND. i 'h Er was eens éen graaf in Friesland, dien een zekere koopman f 8000 beloofde als hij hem de winds-wilde verkopen, die altijd over Friesland woei. De graaf ham het aanbod lachend aan, 'en gaf den koopman permissie een procla matie uit te vaardigen, dat hij de wind van heel Friesland jgekoetit'had en iedereen zou straffen, die _iich .er zonder zijn toestem ming van zóu bedienen. Natuurlijk lachte' ze .in heel' Friesland óm die bekehdidakirig. Maar toen ze merkten dat het den koper ernst was, en hij ver scheidene ménsen straffen'liet omdat ze hèt graan gedorst hadden of duiven hadden op gelaten zonder, van hem eèri vrijbriéfje ge vraagd- te hebben, begrepen ze pas wat een narigheid er böVen hun hoofd hing. Het land bracht toen een grote som grids bij een en kocht daarop de .wind-weer var. den koopman-terug. Toen kon hij het kleine ringetje heel ge makkelijk over de breedte van de grote ring heenschuiven, en dus had hij het kleine ringetje, zonder het stuk te maken, van de grote ring, losgekregen. Daarna boog hij de grote ring weer open en ziet, daar hingen de kurken los over de ring, die hij er dus zonder enige moeite af kou halen. In de omgekeerde volgorde kreeg hy de ring weer over het touwtje. Wil vond het kunstje enig! „Het is eigen lijk doodgemakkelijk", riep hij uit, „maar wie komt nu. op het idee om die ring zo om te buigen! Ik weet nog wat. Laten we de ring met allerlei figuurtjes versieren en dan verven. Dan valt de vouw niet zo op. En inplaats van die kurken hangen we er twee rode houten bolletjes aan, dan lijkt het riet, of we het zo in de winkel gekocht hebben!" In een stad in-Noord-Amerika zijn een paar grote visvijvers en omdat.het stadsbe stuur veel van vissen houdt, wil' het alles doen, wat .het maar kan om de vissen, het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Er wordt voor gezorgd, dat de dieren al tijd voldoende insecten te eten krijgen. Daarvoor is een heel bijzonder systeem uit gedacht, dat van gróót nut is en bovendien een buitengewóón mooi gezicht. Verschil lende waterleidingen zijn in de vijvers aan gelegd, waardoor; kleine waterstralen' met duizende- fijne-druppeltjes -hoven" het'wa teroppervlak "uitspringent; Avonds wor den die stralen verlicht en daardoor'lijkt het alsof er een lichtende sluier over de vijver hangt. Op dit licht komen nu de in secten af. Maar de waterstraaltjes vallen weerallemaal in de vijver terug en daar door in de war geraakt, vliegen de dieren te dicht boven de ppervlakte'en verdwij nen in de bekken van de vissen, die op hun prooi wachten. Op die manier kan zelfs het menu van de vissen nog eens ver anderd worden door de stralèn met ver schillende kleuren te belichten. Het is im mers bekend, dat verschillende insecten door bepaalde kleuren in het bijzonder wor den gelokt. Moeder kwam langs een groepje school jongens. Juist hoorde ze dat Kees, haar zoontje tegen zijn vriendjes zei: „Ja, trouwen kun je alleen onder fami lie." „Waarom?" vroeg Pim. „Nu, mijn moeder is met mijn vader ge trouwd, mijn grootmoeder met mijn groot vader en mijn tante met mijn oom." „Nu", zei de juffrouw tegen Hedi, „schrijf eens tien woorden met een ei op." Evèn later leverde Hedi haar papier in en de juffrouw la3: Een ei, twee eieren, drie eieren, vier eieren, vijf 'eieren, zes eieren, zeven eieren, acht eieren, negen eieren, tien eieren. Miesje: „Juffrouw, mijn zusje kan van daag niet op school komen, ze'is ziek." Juffrouw: „Hebben jullie den dokter ge haald?" Miesje: „Nee juffrouw, ze ia helemaal vanzelf ziek geworden.". Vreemdeling by den. kapper: „Au, daar snijd je me weer! Als je niet beter scheren kunt, zul je je klanten wel gauw verlie zen!" Leerling: „O, nee. De klanten mag Ik nog niet. eens scheren, ik scheer alleen nog maar de vreemdelingen. Grootmoeder: „Jantje,, zeg "je nog altijd een gebedje voor mij op?" Jantje: „Ja, maar tot nu toe heeft het nog niets geholpen." x Grootmoeder: „Waarom niet?" Jantje: „Nu vandaag heeft U al weer niet# voor me mee gebracht."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1940 | | pagina 8