^Sfl
de spin
Panjzenaars, exodus van miilioenen
H.V. MEELFABRIEK L T1EMSH
Hoe zal het Fransche volk reageeren op de onvoorziene
catastrofe? Ontzaglijke menigte voor de stations.
In Frankrijk, Juni IfJiO
door
«7ofonston Mc. Cfülley
BINNENLAND
Duitsche handelskamer voor
v Nederland''
De opbouwdïenst
^1P
Naaml. Venn. „KLUITKALK"
HOOFDSTRAAT 28 Telet 69570 69590
MACHINEFABRIEK A. FÖNTUNE
Enquete naar „verborgen
werkloosheid"
if.
PARIJSCIiE exodus.
Parijs in Juni...... Het is 10 Juni 1940. De exodus is in vallen omvang bc-
oormen-'tk «roote uittocht, die onkole dagen geleden inzette, heeft Üians bui
ten twijfel een hoogtepunt bereikt. In lange, «ndelooze karavanen trekken
aile mogelijke soorten vervoermiddelen de poorten der stad uit, het Zuiden
eri het avontuur tegemoet. Waren het tot voor kort nog voornamelijk Belgen
en Franschen uit het Noorden, die de meerderheid vormden van deze opge-
jaagde legioenen, nu zijn het in hoofdzaak Parijzenaars, die met diverse vo-
bikeicn, in steed's grooter getale het veege lijf trachten te redden. Ik zie
auto's tol op het dak hoog opgeladen met wapperende dekzeilen, als snelle
schuwe gevaarten langs den weg scheren, doch dan voegen ze zich in rijen,
en glijden lijdzaam achter elkander aan, bij honderden, bij duizenden. Er:
er tusscben door mengen zich vrachtwagens, tot de nok volgeladen met
matrassen en menschenJifven, legers van fietsen, benevens d'e laatste taxi's.
Van dit' tijdstip al, tien uur in den och
tend' van 10 Juni is in Parijs geen taxi
meer te vinden; de bussen zijn sinds lang
aan het front, en slechtsde metro func-
lionneert nog,' doch de toegangen worden
verstopt door de dichte drommen die zich
spoeden naar de stations, naar het Gare
iicwitpamasse, hel Gare d'Orleans of het
Gare d'Auslerltz. En inmiddels wordt dei
atmosfeer in de stad vrijwel ongenietbaar;
er drukt een onzegbare benauwdheid, eu er
hangt iets van biltere verlatenheid'; In»
oneindig hopeloos triest is de wereld, het
schijnt wei of haar: einde nadert. Nimmer
zal ik dezen tienden .'"•ai'vergeten, waar
op, het is, of Parijs zi a voor het laaiste
gericht bevindt; alles vérioren, de din
gen slaan ten doode opgeschreven
Alles verloren.
Zoo schrijd ik door de beklemming van
een stervende stad, en richt mijn schre
den naar de laatste Fransche vrienden die
Parijs nog niet verlieten. Ook zij staan op
het punt af te reizen, en noemen het on
verantwoordelijk,- dat ik nog wemsch te
blijven. Vruchteloos voer ik aan, dat de
giroote moeilijkheden niet in de eerste
plaats voor de Parijzenaars zullen komen,
doch voor dat vluchtende millioenenleger,
en ik betoog voorts dat ik de Duitsche
orde en discipline fél goed ken, om
.me bezorgd te maken over dat wat komen
gaat, doch, gelijk gezegd, mijn woorden
vinden geen. weerklank,
Zoo nemen we danafscheid, en blijf
ik achtea in eeb stad, waaruit het leven
in/. steeds,....snellert tempo,. ..wegvloeit*.Hoe)
veel menscben. aullen, erblijven, en zich
niet laten nemen door de massa-psychose?
Zullen er nog blijven? Wat gaat er wor
den van die ontzaglijke menigte die Zuid-
Fmnkrijk overstroomt? Wat gaat er om in
Val- diegcmcöderen? En vooral: hoe zal
het Fransche volk reageeren op d'e cata
strophe die komen gaat; en die het in meer
derheid nog geenszins voorzie!?
Het zijn allemaal vragen dieomhoog
wellen,, en mij steeds minder met rust
laten, en dan ontwaakt de journalist, en
rijst een. hevig verlangen in me om mee
to beleven, dat belangrijke en chaotische
gebeuren, -dat voor de deur staat. Mijn
besluit is snel genomen: ik wil Parijs uit;
doch dan dient zich meteen het groohe
probleem aan: hóe kom ik Parijs nog uit?
Geen vervoermiddel is meer ter" beschik
king, de treinen zijn scbaarsch, en de
stations worden belegerd, sinds' dag en
nacht nu, door een fantastische menigte
van oudere mannen, vrouwen en kinderen.
Wat te doen?
\i i Pogingen om Parijs uit tc
komen.
Laat in den namiddag, terwijl een kille
nevel zich meester maakt van straten en
boulevards, beraadslaag ik met enkelo
Hollandscho vrienden; we spreken af te-
28)
Hij behoefde niet lang te wachten. Zijn
tegenstanders lieten geen tijd verloren
gaan. Er werd een heftige aanval op de
gangdeur gedaan en hij hoorde vloeken
en razen, toen ze ontdekten, dat de deur
gesloten en gegrendeld was. Daarna
richtte zich de aanval op de ramen dér
serre. Warwik trok zijn pistool en schoot
tweemaal door het venster, dat het dicht
ste bij hem was. Hij schoot hoog, om nie
mand te treffen, doch Slechts den indruk
to wekken, dat hij ernstig weerstand zon
bieden. Er werd niet teruggeschoten, maar
een der ramen van de serre werd ingesla
gen. Warwik vuurde nogmaals en zag, hoe
donkere schaduwen zich van dat raam
terug (rokken In de andere -vertrekken
klonk gegil en hij hoordeBerklan zich
smeekend' tot de indringers riekten, om
j hen te bewegen heente gaan. en zijn gas-
;ten niet langer te verontrusten. Hij bood
hun aan, alles te geven, wat ze vcrlang-
den.
„Wilt u ons geven, wat we verlangen?"
hoorde hij Brown vragen. „Wilt u ons die
gele enveloppe overhandigen?"
I„Zoo, moeten jullie die hebben? Nee,
die geef ik niet af."
gen den avond een poging te zullen on
dernemen alsnog weg te komen, met een
trein van hel Gare d'Austerlitz. Het zou
een poging blijven
Wanneer we, anderhalf nur voor het
tijdstip van vertrek, na veel moeite aan
het station belanden, aanschouw ik iets
dat al mijn verwachtingen nog verre over
treft; een ontzaglijke menigte, van tiendui
zenden, zoo niet honderdduizenden, men-
schelijke wezens, omstuwt tot ver in den
omtrek het Gare d'Austerlitz.
De toegang is compleet versperd, het
is hopeloos, en er is geen doorkomen
aan; maar bovenal is dit schouwspel
vreemdsoortig en machtig interessant
Het is meer dlan dit: het is wonderlijk.
Dit heele rampzalige leger van toch
beklagenswaardige schepselen, bivak
keert rustig op de keiharde straatsfee-
men alsof het zich waant in de kalmte
van een huiskamer, eet, dringt, gek
scheert, speelt kaart, en blijft in alles
zichzelf. Geen schijn van gedrang, geen
spoor van onrust, geen symptoom van
angst voor de bombardementen 'die toch
in de lucht zitten.
De wellevendheid wordt nog volledig
in acht-genomen; vrouwen en kinderen
krijgen, als zitplaats, zooveel moge'ijk
koffers toegewezen, en een enkeling, die
deze correctheid- misplaatst vindt, krijgt
het zwaar .te verantwoorden. Inlichtin
gen worden ons gemoedelijk verstrekt,
en we vernemen aldus/ dat de meerder
heid hier reeds vanaf gistermorgen "ver
toeft, en nu hebben zij een tweeden nacht
voor, dten boeg, want heden maken- zij
geen kans meer, enmorgenochtend.' vroeg
vertrekt de laatste trein.de laatste
trein uit* 'een millioenenstad'.u'
'En aldus, onderwijl bommenwerpers
rondzwerven en zoeklichten do duisternis'
doorzeven, blijven wij nog geruimea. tijd
keuvelen, daar in het schemerdonker van
den Paiijschcn oorlogsnacht
De laatste trein.
Elf Juni ben ik in den ochtend om
vier uur opgestaan, 'teneinde een laatste
poging te ondernemen Parijs nog uit te
komen. Het wordt een dag om; nooit te
vergeten; een dikk», vreemde, grauwgrijvze
damp hangt boven de stad en hult alles
in een onheilspellend halfduister; geen
zonnestraal dringt door, geen brokje he
melblauw valt te zien, en een donzige,
fijne roetregen daalt neer op een me
nigte grommende mensch en kinderen:. Wat
is er aan de. hand? We trachtenj niet óns
Ie verdiepen in* gissingen, doch acccptearen
het feit/en spoeden ons in gezwind tem
po naar het Garé d'Orleans; want oen
mijner metgezellen heeft een zeer helder
oogénblik, en konht met een lumineus denk
beeld voor dendag.' -
We Loepen 'oen metro-kaartje van liet
Gare d'Orleans naar het .Gare d'Auster
litz, en belanden vervolgens, geheel vol
gens die berekening,, op hot perron „van
laatstgenoemd station, precies tegenover
den trein die klaar slaat en ons weg
moet voerenen dit, terwijl hel ge
roezemoes aanzwelt van de tienduizenden
en tienduizenden daar vóór het station...
Onze handelwijze is volkomen regeimaiig;
niettemin voelen we ons niet zeer be
haaglijk en een onzer slikt iets weg en
zegt stuurscb, dat er toch feitelijk maar
weinig menschen denkenO arme
drommels van bet bivakleger!
Voor het eerst vernemen we nu van
alle kanten, dat de dichte walm boven
Parijs door de Franschen moet zijn ver
oorzaakt en dat de bedoeling hiermede
zou voorzitten Parijs, zoowel als de vluch-
lelingentreinen te beschermen tegen bom
aanvallen. Maar een matroos, die van Duin
kerken en Engeland terugkeert/zegt open
hartig, .dal een dergelijke opzet té wel
overwogen 'zóu zijn om Franscli te kannen
zijn, en hijspreekt met stelligheid de
meening uit, dat de Duitschers dezen
vreemdsoorligon damp moeten hebben ver
wekt, teneinde hun legers te dekken bij
hun opmarsch naar Parijs.
Hoe het ook zij, drie kwartier later
vertrekken we, en 'dank zij liet zware
roetgordijn boven onze hoo'.lon, d'at, zich
nog mijlen ver buiten de voorsteden uit
strekt, genieten we het voorrecht onge
stoord! de stad uit te komen.
Zoo verlaten we met een der laatste
treinen de Fransche hoofdstad, onder-
wijf honderdduizenden hun bivak op
breken, en zich gereedmaken om bij
gaosche drommen te voet zich op weg
te begeven......
Veel later lees ik in de Fransche
pers, dat drie en een half tot vier
miUióen Parijzenaars' tijdens die span
nende dagen hun stad) zijn ontvlucht;
nóg zit een groot gedeelte ver het
Zuiden in, in de overlievolkle steden
van. het onbezette gebied.
„We weten, dat u die aan Warwik over
handigt! hebt en we weten ook, dat hij
die nog in zijnbezit heeft. We zuilen.dat
ding wel krijgen.) En als'u, of iémand, der
anderen ons .in den weg loopt, krijgen ze
hun portie ook."
Op dat oogénblik was Warwik genood
zaakt nog twee. schoten.'door dé ramen te
lossen,om de indringers' op een afsland
te houden. Hij moest 'echter zuinig met
zijn pafronenï zijn, als hij den strijd wilde
rekken. Hij wilde het gevecht zoo eaht
mogelijk maken. V
De aanval-;op de deur werd hervat Het
was een lawaai, alsof-. Brown met zijn
mannen het huis, aan het afbreken waren.
Warwik herinnerde zich den' brief, welken
hij dien middag van de Spin had ontvan
gen,; waarin'deze hem hulp beloofde.
Waar 'blècf die' hulp? In dien brief cstcrad
dat hij op het teeken van de Spin moest
letten. Hij had opgelet, maar tot nóg toe
alleen Togo -hem dat teeken zien geven.
Wat was er met Togo gebeurd, dat Brown
had kunnen ontsnappen? r/r.:
Plotseling deden de mannén in de serre
weer een aanval," twee andere ramen vlo
gen in splinters ,en vier mannen drongen
tegelijk de bibliotheek binnen.
Warwik vuurdesnel .driemaal, achter
een. Daarna trók hij zich vlug irTeéri hoek
terug. Hij deets zijn jas uit, vouwde die
zorgvuldig op en legde haar dicht bij zich
op den vloer. En daarna wachtte hij slil
en onverstoord op de volgende beweging
zijner vijanden;. Het was stikdonker in de
bibliotheek,;: want het "licht in de serre I
Filiaal Ld Den Haag voor
opdrachten juin overheidsin
stanties.
Het door de nieuwe Duitsch-Nederlandt
sclie handelsbetrekkingen grooter geworden
arbeidsgebied "van de Dintsche handelska
mer voor Nederland, gevestigd te Amster
dam, heeft het wenschelijc gemaald, een
bijkantoor van die kamej; in Den Haag
te-vestigen, Carol vanjkylaudttaan IG. Hierr
3oor risttiwens'-kvoldiuui •j4ai«d|e Vws^asqh;
on midd el Hjk- cóntactdokilnnco hebben met
den' diétót 'van dtó.i^scpmnjissaris en de
NedèHiindscEo'''aüfórit^te:h?'rBij dit bijkan
toor wórdt-op- order van: Óen, rij!kscomnris:
saris voor -hei; bezette - Nederlandsclie ge
bied een centrale ingeschakeld- voor op
drachten van' overheidsinstanties. Doel en
opdracht van deze centrale zal zijn, in toe-
nemende mate opdrachten vanoverheids
instanties in Duitscliland in Nederlandte
plaatsen en hier óver aé in aanmerking
komende industrieën té verdoelen.
in verband daarmee zal de centrale lei
ding moeten geven bij het verzamelen en
onderbrengen van opdrachten.
"Verordening betreffende dé iu-
richting en samenstelling.
De Staatscourant vanf gisteravond - be
vatte een verordening van'* don wnd. secre-
taris-generaa van het departement van a'.-
gemeenc zaken,betreffende de inrichting
en samenstelling van den Nederlandschen
Opbouwdïenst.
Blijkens deze verorden'ng maken van
den Opbovwdienst deel - uit-
1. Het geheele reserve- en dienstplich
tig personeel van de voormalige Neder-
lanitsche land- en zeemacht, dat 'zich 'op
den 14con Juli 1940 in werkeJijken dienst
was ook uitgegaan. Warwik kon zijn te
genstanders evenmin zienj als zij hem. In
donker wachtten ze aden op eenig ge
luid, dat hun de positie'hunner tegen
standers kon verraden. Toen kraakte de
deur en were met geweld ingeslagen en
nog meer nïannen drongen hét vertrek in.
„Hebben jullie hem?" hoorde hij Brown
vragen.
„Hij is hier ergens," antwoordde een der
mannen. j'
„Let dan goed op."
Het licht 'van - een zaklantaarn flitste
door het vertrek. Een oogénblik gleed het
over Waxwik's gelaaten 'hij hoordé '"zijn
vijanden grommen,toen ze hem herken
den! Ze vlogen op hem aan. Met een en
kele beweging naa .Warwik --zich in den
hoek verschanst. Ditmaal kwam, het er
niet op aan, zijn'"gelaat bi ponder tc be
schermen. Hier was gelegenheid; om te
vechten' en hij had er plezier in. Het was
lang geleden, dat hij eens flink' gevochten
had.; -
Met een gebrul als) één woedende stier
sloeg hij erop los.)Midden-in het-vertrek
stond een man. met een ;zaklan"(aarn, die
de vechtenden brjlichtt«. 'v/
Zijn aanvallers moesten oppassen/ hun
eigen, mensdicn niet te-raken, .maar War
wik gnuifde bij de gedachte, dat iedere
slag van hem op een tegenstander neer
kwam, al sloeg hij inhet wilde weg. Hij
beukte ei óp los met gebogen hoofd; maar
opgehévoe-cogent; Nu en dan schóót hij
voorruit en dreef zijn aanvallers terug,
maar h ij .nas al tijd)weer in zijn hoekje
,VEGlSOL" GLASZIJDE
Isolatie sc halen
VEREEN GLASFABRIEKEN
SCHIEDAM
Fabriek van KURKEN - KURKEN30NDELS
VISSCHERIJKURKE N
Fa. WED. A. VOCEIEZAMG
Korte Achterweg 13-15 - Tel. 68872
Oir.'A Lauwaars
ALLE BOUWMATERIALEN
Modern ingericht reparatiebedrijf
Baterstraat 28-32. Schiedam. Tel. G9400 (2 lijnen)
VACANT
HOOFDSTRAAT 39 Tel. 6848d-682S1
TARWEBLOEM
TARWEMEEL
TARWEAFVALLEN
bevónd, met uitzondering van de reserve-
officieren.
2. De werkiooze reserve- en dienstplich
tige onder-olfxcieren, korporaals en man
schappen van de reserve van de Neder-
landsche Land- en zeemacht, die sinds 15
Mei '1940 met groot verlof zijn gegaan,
indien zij een verzoek indienen om in den
Ophouwdienst opgenomen te worden en
op het oogénblik, dat het verzoek wordt
ingediend, nog zonder werk zijn.
Ook particulieren kunnen zich
aanmelden.
Bij wijze- van proef kunnen beroeps
officieren, alsmede reserve-officieren van
de land- en zeemacht, beroeps-korporaals
en -manschappen, voor zoover zij den leef
tijd van 35 jaar nog niet overschreden
hebben, alsmede-iédere andere mannelijke
Nederlandsche onaerdann van onhe.proken
gedrag/die het 19de levensjaar heeft vol
bracht en to; lichamelijken arbeid in staat
is, op hun verzoek in den Ophouwdienst
worden opgenomen.
Zij kunnen drie maanden na hun op
name in den Opbouwdïenst daarm blij-
-v-end worden opgenomen.
Ontslag wordt verleend aan leden van
den Opbouwdïenst:
1. Indien zij voor den dienst niet meer
nraikbaax zijn.. -
'2. .Op eigen verzoek, indien zij daarbij
bewijs kunnen-overléggen, dat zij-in het
bezetteNederlandsche gebied, ot in het
Duitsche rijk wérk.,hebben gevonden.
3. Op .voorstelvan de Arbeidsbeurs,
i; Voorts regell de verordening de rechtsi
positie van de leden en de bevoegdheden
van de leiding.
Ingesteld door 'het nationaal
comité van ccoiiomlsehc samen
werking.
Begin. Juli is pnder loid'ng van dr. F. H.
Fentener van Vlissingen een nationaal co
mité van economische samenwerking in
het leven geroepen, hetwelk zich tot doel
heeft gesteld: ten eerste'een doellreffendé
coördinatie tusschon alle bedrijf slakken en
geledingen van ons bedrijfsleven (zooals
handel, nijverheid, scheepvaart, landbouw,
ènz.) tot stand te brengen; ten tweede heL
contact met de autori eilen ,le bevorderen
en te vergemakkelijken; ton derde aan dé
aanpassing, die op economisch .gebied thans
noodig is gebleken, leiding te geven.
In verband hiermede was een der eerste
opgaven, welke het comité zidh gesteld
hoeft, zich zoo snel mogelijk een duidelijk
beeld van de bestaande werkloosheid te
vormen, met name ten -aanzien van de
z.g. verborgen werkloosheid, een nieuw
begrip, onder hetwelk valt het gebrek aan
werkgelegenheid (voornamelijk doordat niet
terug, voordal ze zich lusschen hem en
den muur konden indringen, om hem in
den rug aan te vallen.
„Vooruit dan toch," schreeuwde Brown
„Kunnen jullie met z'n allen dien éénen
kerel nie> eens aan?"
„Kom op jongens," schreeuwde War
wik. „Jullie hadden wel eerst boksen mo
gen Jecren. Is die raak? Mooi zoo.
Jullie hcbi er ook geen slag van
Daar... Dio zit ook."
Hij wis', echter, dat het niet lang kon
duren, of zo kregen hem ér onder. Maar
hij had flink gevochten en Berklan zou
van meenïng zijn, dat hij alles had ge
daan, wal hem mogelijk was, om de enve
loppe te reddon. Als Brown en zijn man
nen nu maa- met die namaak-enveloppe
weg gingtn. De Spin hield zich anders
niet bizender goed aan zijn- belofte. War
wik had heclemaal geen hulp ondervon
den. llrj had bet teeken van de Spin
niet gezien.
Nogmaals deed hij oen uitval' en kon
tot zijn blijdschap Brown zelf een flinkon
opstopper tegen zijn' gezichl geven. Dit
maal echter trok..hij .zioh niet snel,genoeg
in zijn hoek terug. Twee mannen van
Brown waren hem voor. Die konden hem
nu in den rug aangrijpen; Hij hield zich
slechts met-veel moeite op de'been. Maar
hij bleef doorvechten. Zijn armen voelden
als lood aan. Zijn hoofd duizelde. Hij
voelde, dat hei bijna gedaan was. En toen
kreeg hij 'den genadeslag. Hij zakte tegen
den grond, onder het gewicht van een
half dozijn vijanden.
over de noodige greodstoffen wordt be
schikt) voor, die arbeiders, die de bedrijven
ingevolge het verbod tot ontslag Ln dienst
moeten houden. Hoe groot het aantal der
genen is, dat onder deae categorie valt,
is niet vast te stellen uit de cijfers xn de
arbeidsbeurzen. De oenige mogelijkheid om
gegevens omtrent den omvang van deze ver
borgen werkloosheid te verkrijgen is het
instellen van een enquête onder bet be
drijfsleven.
Vowrloojïg onderzeek ia
UtreeliL
Naar wij van den secretaris van de Kanxv
van Koophandel en Fabrieken voor het gt-
bied Utrecht vernemen, heeft de Kamei
•eenigen tijd geleden reeds een voorloo-
pdge enquête onder de voornaamste tin
nen haar ressort gevestigde bedrijven ge
houden, teneinde zich -omtrent deze ma
terie eéniger mate te oriSnteeron ei aldus
de aandacht van de autoriteiten op het
cute karakter van dit vraagstuk Ie vestigen.
Het is echter duidelijk, dat het voor het
verkrijgen van een volledig en duidelijk
overzicht noodzakelijk is, dat een dergelijk
onderzoek niet slechts regionaal, doch in
de eerste plaats landelijk geschiedt.
Medewerking vaa het Centraal
Bureau voor de Statistiek.
Zeer verheugend, is het daarom, dat het
nationale comité ér in is "mogen slagen
om het voor de behandeling van deze
aangelegenheid i zoo bij uitstek .deskundige
Centraal Bureau voor de Statistiek bereid
te vinden, hiertoe haar medewerking te
verleenen.
Naar wij i thans vernemen zal bovenge
noemd bureau aan het einde van deze
week met de* enquête naar de verborgen
werkloosheid een aanvang maken. Het ligt
in de bedoeling, dit onderzoek, hetwelk
zich zal uitstrekken over 1200 industrieele
bedrijven en 800 bedrijven van de groep
handel en verkeer, maandelijks te herhalen
Het eerste onderzoek zal eveneens dui
zend kleinere bedrijven uit laatstgenoemde
groep-omvatten. Het is hierbij )-van belang,
dat het Centraal -Bureau voor de Sta isliek
zich, er van den aanvang af op zal instel
len, diegegevens ook regionaal zal or
denen. ).-.
„Zoek gauv, zijn zakken door," hoorde
liij Brown als heel uit de verte zeggen.
„Hier is zijn jas," riep een ander.
Toen werd het duister om John Warwik
heen.
HOOFDSTUK XX.
Togo speelt voor bulldog.
Driemaal nog trachtte Togo het huis
van Berklan op te bellen, nadat de butler
hem vertéld, had, dat Warwik in zijn auto
uitgegaan was. Togo was daar niet te
vreden mee,,én 'toen hij";eindelijk van hel
telefoonkantoor de boodschap ..kreeg, dat
de lijn vermoedelijk gestoord was, von'
hij/ dat de zaak er verdacht voor stono.
Hg liep nog een half uur .op en neer
door de kamers en kwam eindelijk tot
éen besluit Hg trok haastig jas en schoe
nen aan, sloot dé kamers achter zich en
spoedae zich met de lift omlaag. Tien mi
nuten later zat Togo in een .taxi en be
loofde den chauffeur een groolé fooit, als
hij zoo Bard mogelijk naar zijn bestem
ming - reed. Op een halve; mijl af stands
van het-huis van' Berklan liet hij den
chauffeur bedaarder rijden. Hij gelastte
hém, do inrijpoort voorbjj 'té rijden en
liet hem honderd meter verder "'langs den
trottoirband stoppen. Het was Togo opge
vallen, dat er geen licht brandde in de
groote womiig van Berklan.
„Hier is je, geld. Draai je licht uit en
blijf op me wachten," beval Togo.
(Wordt vervolgd).
