II
I-
de spoorweg1
I*
fe
w
it
ft"
p
mtmen!
I
■w
V
P
lis
r
te
k
I
K'
67777
69109
69551
68109 Groenelaan
68811
68886
69440
j. Iiecluloli
67901
67525
68735
69899
68295
69773 Dirk van Wassenaarstraat 35,
Showroom Rembrandtiaan 7.
69400 Boterstraat 2832.
67664 v'd'Wa»'
68142
mm®
p*
lïc
lf&*
If},
lit
I»,
if?4
I®-
\A(
|i%
ASF
tó
IMf
If
IP
1$ x
ten,
fe-
if.
i m
IV
gP
BINNENLAND
Herdenking Groningen 900 jaar
stad
De scheepvaart op Scandinavië
Rechtszaken
Kolenvervoer op Zondag
Hazardspel
Gemengd Nieuws
Om een mülioenen-erfenis
Algemeen Installatieburcau
Bankiers
Bakkerij
Bedrijfskleeding
Levensmiddelen
68110 Singel f BIJLOO'S
681 11 Kreupelstraat l WINKELS
69744 St. Liduinastraat]
LEBERWAREN
Meelfabrieken
Meubiieering
(Complete)
Boodschappen dienst
Dauiestasscheu
Kerk en School
Kunst en Wetenschap
door
De dominee van drie-en-twintig
Drukwerk
(Ras
Goud- en Zilverwerken
Hoeden, Petten (ook in laken)
Huis- en Decoratie-Schilder
G. VAN MEURS,
LANGE HAVEN 5.
Machinefabriek
Papiervernietiging
Pompen
Rtrnd- Kaifs- en Varkensslagerij
Schoorsteenvegen
Stempels - naamplaten
Stoffen-Manufacturen
Woningbureau
Zalen te huur
tNGEZOMDEN
Sïf
i
*1-
-«5- r* ,Hj>
^8S*K
-r-
I •&.-.
I*v
k
r/jt,
Iwy
IjSS
I «tit
liSr-
JSr
Ixfli-
j?A
I wC*
J V*
1
15-
lv>.
I If
•O.
#v
HW
Hfn
14 1
V^cv, .y
ta
„-n.
gV^ Ai?
Drie geschenken van de burgerij.
Op plechtige wijze heeft gistermiddag
ten stadhuize te Groningen de herdenking
plaats gehad' van het 900-jarig bestaan
der stad Groningen. Al moge de herdenking
öan gespeend zijn geweest van uiterlijk
feestbetoon, in wezen was zij belangrijk.
De aanbieding van drie geschenken was
een daad, welke van goeden burgerzin ge
tuigde.
Ka mens de burgerij heeft een comité,
bestaande uit de heeren A. Brugmans,
voorzitter, J. Leeninga, secretaris en H.
A. Keverhng Buisman, penningmeester, de
stad Groningen de restauratie van de groo-
te zaal van het Prinsenhof, de zaai van
de broeders des Gemeenen levens, aaage
boden, welke zaal ais receptie- en burger
zaal za! worden gebruikt. In samenwerking
met het Ik-stuur der vereeniging het Prm
senhof is de restauratie van het poortje
van het Prinsenhof aangeboden en als
derde geschenk zijn, in samenwerking met
het ülartiniiorenfonds, drie beelden, voor
stellende de H. Martiaus, beschermheilige
der Martinikerk; Bernief, een der wegbe
reiders \an het Christendom in het Noor
den en Agncola, die een groot aandeel
heeft gehad in de totstandkoming van het
orgel m de kerk; deze beelden zullen aan
den hoofdingang van den Martinitoren ge
plaatst worden en zijn gebeeldhouwd door
den beeldhouwer Valk.
De burgemeester, mr. P. W. J. H. Cort
van der Linden heeft deze geschenken na
mens het gemeentebestuur aan r aardt.
Dc Dampfschiffahrisgcscll-
schait.
Dt> DampfsehtffahrtsgeseHschaft „Xep-
tun" te Bremen, is van plan uitbreiding
te geven aan haar reeds bes'aande Rijn Zee
lijnen en wel zoodanig, dat Rotterdam.
Amsterdam en Antwerpen door haar sche
pen voor het vervoer naar Zweden en
Noorwegen ook direct bediend zullen wor
den.
Voor particulieren toegestaan.
Blijkens het Algemeen Politieblad heeft
de secretaris generaal van het departement
van justitie een schrijven gericht tot de
procureurs-generaal, waarin hg' erop wijst,
mede namens zrjn ambtgenoot van water
staat, dat onder de bes'aande omstandig
heden ook op Zondag kolen bannen wor
den vervoerd en gewasschen.
Vanwege de directie van de Neierland-
sche Spoowergen was medegedeeld, dat
van de zijde van sommige polilieautoritei
ten was te kennen gegeven, dat zij het ver
voeren op die dagen door particulieren zou
den beletten en proces verbaal zouden op
maken.
Voornoemde secretarisgeneraal acht het
echter onder de tegenwoordige bizoadere
omstand-gheden verkieslijk, dat zu k op re
den wordl nagelalen, terwijl de eventueel
na 12 October ter zake opgemaakte pro
cessen verhaal ongedaan waren te maken.
Het steungeld verdobbeld.
Voor de Amstentamsckc rechtbank heb
ben twee mannen terecht gestaan omdat
zij gelegenheid hadden gegeven tot hazard
spel. Reeds eerder waren zij voor derge
lijke delicten met den strafrechter in aan
raking geweest, maar ditmaal was de offi
cier van justitie, mr. B. Kist, fel veront
waardigd en hij sprak van een ernstig maat
schappelijk euvel, waaraan een einde dient
te komen.
Er was een legio aantal klachten binnen
gekomen van de zijde van huisvrouwen,
wier mannen hun steun in plaats van thuis
te brongen, verdobbelden. "Zij kwamen bij
elkaar m een opkamertje van een café
m de Commelinstraat, waar zij tegen den
zin van den waard een soort speelbank
hadden geopend. De jongste, een 49 jarige
man, was meestal bankhouder en er werd
den geheelen middag door lustig gegokt,
waarbij soms niet onbelangrijke bedragen
over de tafel gingen. De tweede verdachte,
een 62 jarige man, was opgetreden als hel
per. Het tweetal was verhaliseerd op» 30
Augustus, toen de politie een inval deed
en het gezelschap op heeterdaad betrapte.
De officier herinnerde er aan, dat vele
vrouwen haar huishoudgeld op deze schan
delijke wijze hadden zien verdwijnen. Deze
klandestiene speel gelegenheden he ben den
invloed van opium. Hij', die er aan ver
slaafd is, Lan helaas dikwijls met meer
terug en veel menschen zijn door lieden
als verdachten ongelukkig gemaakt. Spr.
requireerde tegen dei jongst&n verdachte,
den bankhouder, zes maarden gevangenis
straf en tegen zrjn helper drie maanden,
De rechtbank ral over veertien dagen von
nis wijzen.
met de wetenden" had gehoorzaamd!. Maar
als ik ooit gevoeld heb, dat drie en twintig
jaar toch wel heel jong is om pastoraal
werk te doen, dan is het toen geweest.
Meent na vooral niet, dat ik reglements
wijziging ga voorsteilen. Ik ben op een
leeftijd gekomen, waarin ik liefst de din
gen bij het oude wil houden. Maai- als
er studenten zijn, die wat ouder zijn
en misschien met spijt denken, dat ze
wat achteraan komen, laat mijn erva
ring hen dan troosten. En laat jonge men
schen, die vlug stndeeren, gymnasium en
academie doorvliegen dit woord gezegd
zijn: Jezus trad voor het eerst op omtrent
dertig jaren oud zijnde. Gij rnoogt volgens
de reglementen zooveel eerder het profe
tisch ambt bedienen en den herdersstaf
zwaaien. Maar denkt u in een stil oogen-
biik eens in, dat om waarlijk dominee te
zijn, meer noodig is dan kennis van tekst-
uitlegging en kennis van Hebreeuwsch".
(3 LIJNEN)
Fa. Wed. M. van Meurs, Broers-
yeld 53. Erkend gasfitter. Erkend
installateur. Uw adres bij ver
huizingen. Né 6 uur teL 67879.
Amsterdamsche Bank N.V.
Bijkantoor Westvest36
Alle Bankzaken Assuranties
Krommenhoek, Singel 101.
Uw bakker.
Maltha's Lederhandel,
Broersveld 145 - 152
Leder-fourmturen, Koffers,
Actetasschen, Reparation
(JO/I QA N.V. A. Tieman,
O ufO T Hoofdstraat 39,
C OO K1 Tarwebloem Tarwemeel
OoZül Tarweafvalien,
F. Röttgering, Hoogstraat 17.
Grootst Speciaalhuis.
MEIJER S Zakemeleioon
Vlotte verzending
Alle boodschappen
Experts in teleiooareclame
HOOtKADE 2
Het proccs-Orlay.
Het gerecht te Gent hoeft thans uitspraak
gedaan m het erfenisproces-Orlay. Vijfdui
zend „verwanten* maakten aanspraak op
het verrnojet van de in 4925 gestorven Bouwkundige
mej Orlav, dat vier miUioen frank be -
droeg. In het testament was haar neef, CO j ïtd. Beeedigd Taxateur van Onroe-
Ednaro Orlav, tot oom gen erfgenaam be- OU I «J*T rende Goederen, Bokhorst,
Lange Nieuwstraat 145.
noemd, en na diens dood zouden alle
verwanten tol ra den I2den graad doe
len. De rechtbank heeft thans beslist, dat
niet al deze verwanten voor de erfenis
in aanmenune komen, doch slechts de
rechtstreeksche nagelaten betrekkingen van
den neef.
6
Schilderij van Pijke Koeh
Museum Boymans.
Kaar wij vernemen krijgt het museum
Boymans te Rotterdam van een oud-stad
genoot in bruikleen een nieuw werk van
Pijke Koch, de echtgenoote van den kunste
naar voorstellend.
Deze Ievensgroole beeltenis, waaraan de
schilder een jaar gewerkt heeft, is thans
tentoongesteld' in het genootschap Kunst
liefde te Utrecht Na aflo-n van deze ex
positie in begin November, zal het schil
derij op een nader aan te kondigen datum
in het museum Boymans te zien zijn.
„Je hebt vandaag bepaald een pretti-
gen dag, lieve," zei Ada vriendelijk. „Je
voelt je zeker heel gelukkig."
dat wel," zei Mary blozend. „Ik
voel me gelukkiger, dan u beseffen kunt,
mevrouw Moseby."
Haar woorden gaven Ada een steek,
maar ze hield zich goed.
„Dat heeft Ben vermoedelijk op zijn go
weten," zei ze lachend. „Blijkbaar kunnen
juilie best met elkaar opschieten." Maar
omdat ze het geluk van het meisje met
goed verdragen kon, trok ze plotseling
een ernstig gezicht en zei: „Je moogl an
ders wei voorzichtig zijn, Mary. Ben ver
keert in grooter gevaar, dan jij vermoedt.
Ik kan er wel niet over praten, maar ik
weet het heel zeker. Wij beiden, die zoo
op Ben gesteld zijn, mogen niet dulden
dat hij zijn leven in de waagschaal steit,
wel?"
Mary voelde zich even j'aloersch, toen
ze Ada zoo hoorde praten, maar daar
was ze meteen overheen, want ze kon nu
haar goede nieuws vertellen. „Och, dat
is al in orde," antwoordde ze lachend.
„Hebt u het nog niet gehoord?"
„Hoe in orde? vroeg Ada verbaasd.
„Wel, Ben krijgt promotie. Een veel be
ter baantje. Het is nog wel niet publiek,
maar me dunkt, zijn vrienden mogen het
wel welen."
Het miH'i.ijke pa Moraal werk.
Or. M M don Hertog, Nederl. Herv.
predikant te 's Gravenhage, vertel! in „Het
Doetmehemr-che werk" 't volgende:
„Ik kwam op mijn drie en twintigste
jaar in mijn eerste gemeen re. In de week,
die aan de bewsltgmg voorafging, had
den we de pastorie ai betrokken. Officieel
dominee was ik dus nog niet, want eerst
de bevestiging leidt in tot het ambt. Zater-
laiismorgens zal ik op mijn studeerkamer
te zwoegen aan ingn preek. Tusschr-n elf
en twaali uur, begon de klok te lui
den. plechtig en sonoor. Ik begreep, dat
er een doode begraven werd, en infor
meerde in mijn hois of lemanl wist wie
het waa 's Middags kwam een van mijn
toekomstige ouderlingen bij mij en z"i mg-
De dommee hoe gek klinkt dal m
het eurst zal vanmorgen wel gnhoo~d
hebben dal er een begraven werd. We
hebben u maar mei gevraagd, den du n-t
in hum te leiden, omdat n eigenlijk pas
morgen onze dommee bent.
De consulent heeft het gedaan Maar
het zon nie' kwaad zijn, als u vanmid
dag eens nnar hef sterfhuis gingHij
wees oj> een klein huisje sehu n te* nover
de pastori* en vertelde me, dat ouders
Iran eerng kind, een me'sj-» van derlien
jaar hadden moe ter missen. Dit maakte
op mij zekei een geweldigen indruk,
want nog weef ik den naam van de men
schen. Mijn brave ouderling meende, dat
ik oaai wei een woord van troost kon
gaan brengen.
Maar ho? hulpeloos voelde ik mij, toen
hij vertrokken was. Daar stond ik nu met
mijn kennis van het Nieirw-Tesfamenlisch
Grieksch, mijn kerkgeschiedenis en miin
dogmatiek. Hoe moes! ik mij van die taak
kwijten? Maar ik ben gegaan. Van wat ik
heb gezegd, weet ik niet veel meer. Toen
ik die verslagen menschen zag heb ik
meer zitten huilen dan zitten praten. Later
hoorde ik nog, dat de moeder „er wat
aan gehad had". Zeker omdat ik noodge
dwongen het apostolische woord: weent
Ada sloeg de oogen neer, om niet te
verraden, hoeveel pijn dit bericht haar
veroorzaakte. Ging Ben weg? Naar een ver
verwijderde stad? Zouden ze dus elkaar
nooit meer ontmoeten? Misschien, als ze
slim te werk ging, kon ze het nog wel
voorkomen. Mary babbelde opgetogen
verder.
„En nu is het heelemaat voor elkaar.
U bent wel meer in groote steden geweest,
niet waar? Ik heb gehoord, dat "je daar
zulke aardige huisjes kunt krijgen. Ais
we gaandan zullen we.,., wel gauw
trouwen ook."
Als een striemende zweepslag kwamen
haar woorden op Ada neer En plotseling
viel deze haar m de rede met een zacht
medelijdend lachje. Ze vatte Mary hij de
hand en zei op teederen toon: „Och, lieve
kind, wat ben ik hang, dat jij -je bitter
teleurgesteld zult voelen!"
„Wat bedoelt u daar in vredesnaam
mee?" vroeg Mary verbluft.
„Je verbeeldt je toch zeker geen seconde
dat Ben zoo'n aanbod zal aannemen?"
Mary hijgde naar adem en wist geen
antwoord. Ada scheen zoo zeker van haar
zaak. Ze hield zich wel, als wilde ze Mary's
gevoelens sparen, maar ze sprak met zoo
veel zekerheid.
„Arme, onnoozele Mary! Ben zal zijn
baantje er heusch niet aan geven. Als je
dat denkt, dan kun je Ben niet door en
door kennen. Je houdt van hem, dat weet
ik, maar je zult hem nooit leeren be
grijpen."
„Wilt u beweren, dat Ben die promotie
niet aanvaarden zal? Meent u dat?"
Met een sympathiek lachje antwoordde
Ada: „Ben gaat niet weg. Neen, lieve kind,
Door een grijper getroffen.
Te Groningen is gisteren eon 48 jarige
arbeider uit Tolbert (gem. Leek), die tijde
lijk werkte in de FrieschGroningsche
suikerfabriek, door een grijper getroffen.
De mari werd zoo ernstig gewond, dat hij
enkele oogenblikken daarna stierf.
Tuswhen een lier bekneld geraxkt.
De 69 jarige W. Vermeulen uit Slie-
dxecht is in het Diaconessenhuis te Mep-
pe! overleden, aan de gevolgen van ©en
ongeval, dat hern op de Zuiger „Verhit
land" van de Zuiderzeewerken overkwam.
V. geraakte tijdens zijn werkzaamheden in
een lier bekneld en werd dientengevolge
zwaar inwendig gekneusd Ln zorgvvekken-
den toestanwerd hij te Blokzijl aan land
gezet en vervolgens naar Meppel vervoerd.
De hulp hem hier verleend, heeft echter
niet meer mogen baten
Postzegeldiefstal.
Voor den officier; van justitie te Utrecht
is voorgesteld de Si-jarige W, M. uit Am.
sterdam, die door cfe hoofdstedelijke politie
is gearresteerd, verdacht van diefstal van
postzegels tot een bedrag van vijl a zes
honderd gulden ie Amersfoort. Deze dief
stal is geruimen tijd geleden gap'ecgd hij
een AmersfoortscLcn verzamelaar Deze ont
ving vaak bezoek van den thans in arrest
gestelden man, die zelf verzamelaar
zijnde zijn handen niet heeft kunnen
thuishouden.
F RE1SS. öROERSVESl 21
Speciaalmak inDamestasschen,
kotters, en alle soorten lederwaren
^eoaratie-mrichting.
Drukkerij Wijchers,
Walvischstraat 3,
Handels- en Vereenigingsdruk-
werk.
N.V. Van Katwijk's Glashandel,
Lange Kerkstraat 38.
Alles op dit gebied.
£J7KQO H. Th. v. d. Vierk,
O uuu Rouerdamschedijk 268,
Gediol. Uurwerkmaker.
Piet Heniger, Passage 1.
Heerenmode-artikeien.
Vraagt tel. zichtzending.
Aardschok aan de Italïaausehe IntsL
In het bergland van Pescara en aan de
liaiiaansche kust is gisterochtend een
aardschok gevoeid, die eenigo seconden
aanhield en een golvend karakter droeg.
Er is geen schade aangericht. Eenige
uren vroeger was ook reeds een aardschok
waargenomen.
Orkaan op de Zwarte Zee.
Tijdens een orkaan op de Zwarte Zee
is aan den ingang van de -Bosporus een
visschersboot vergaan. Van de uit elf kop
pen bestaande bemanning zijn er vijl ver-
rdoinken. Dt» overigen wisten zwemmende
de kust te bereiken.
G. J. de Jager.
)trk
(s lijnen} Modem ingericht reparatiebedrijf
fi7CCe Jac. V. d. Waal, Westoiolen-
U I JvfO straat 25-27. Inkoop alle soorten
oud papier en metalen.
RQ7QR Verkoop, Verhuur en Reparatie
UUI i/U Willem Fontijne's Pompen-en
Motorenhandei, Noordvest 85.
Benzine- en Electromotoreti.
Verbetering van Schoorsteentrelt.
DOH^ I Fa. V. L. Bortani.
Alléén Lange Achterweg 33.
ifl/t Heyermans èc. van Outverkerk
OOÖU t Passage 8 Chablonen voor vaten
en kisten nummeroteurs, datum-
itempels. Alle graveerwerken.
tfKofa"-Bertels, Dam 9-25.
CQ7KO Woningbureau„Schiedam-West"
DO OZ Nieuwe Haven 83.
Adm. van Onroerende goederen
nn< ir voor uitvoeringen, feesten, ver-
ÖOl'rD gaderingea enz. Gebouw
Musis Sacrum, L. Haven 115.
Tegen onverlichte aato gereden.
Gisteravond omstreeks half negen is een
40 jarige moterrijder, afkomstig uit Am
sterdam, op den Amstelveenscheweg met
groote snelheid ingereden op ecu personen
auto, welke waarschijnlijk onverlicht aan
den kant van den weg geparkeerd stond.
De motorrijder werd met groote kracht
van zijn motor geslingerd. Hij is in erasti-
gen toestand met een schedelbasisfractuur
m het Wilheiminagasthuis te Amsterdam
opgenomen.
hij neemt dat aanbod niet aan. Ik sta er
verbluft van, dat je het zelf niet beseft.
Je kunt niet zooveel van hem houdenals
ik doe, wanneer je dat niet begrijpt 1"
„Niet van hem houden? Ik houd wel
van hem. U hebt nu al twee keer gezegd,
dat u van hem hieldt. Misschien bedoelen
we niet hetzelfde. Bedoelt u werkelijk dat
u verliefd op Ben bent?"
Mary was echt verontwaardigd. Bitter
en uitdagend keken ze elkaar aan. Toen
verloor Ada haar zelfbeheerschmg.
„Ja, zeker, ik houd van hem," riep ze
met overslaande stem. Ik heb hem lief! Ik
heb Ben lief en begrijp hem beter, dan
jij ooit doen zult, al wordt 30 honderd
jaar!"
„En dat zegt u tegen mij? Hoe durft u
zooiets te zeggen!"
„Dat durf ik te zeggen, omdat ik meer
van hem houd, dan jij. Ik kan hem meer
geven, dan jij. Hij heeft me noodig. Ik
zal hem wel ieeren, van me te houden.
En hij zal hier niet vandaan trekken!
Nooit' Nooit!"
Opeens besefte ze haar roekelooze on
voorzichtigheid en zweeg. Ze wendde
schielijk haar paard en het dier rende
met haar weg. Mary staarde haar bevend
en in tranen na. Was die vrouw gek ge
worden? Hoe kon zij weten, dat Ben Set
aanbod van dat baantje niet zou aan
nemen? Hoe was ze daar zoo zeker van?
En hoe ze de zaak verder ook Beredeneer
de, haar gelukkige stemming van dien
morgen was verdwenen en wude niet te-
rugkeeren. De dag scheen haar eindeloos
toe. Mc.Lean was naar het kamp gegaan
en ze moest dus op zijn terugkomst wach
ten, wilde ze iets nieuws vernemen. Ze
De kwestie der oud-gepensionneerde
militairen.
De smds jaren veel besproken kwestie
der oud gepensionneerde militairen van
Land en Zeemacht en hun weduwen, mo
gen door de gebeurtenissen van den laat-
slen tijd op den achtergrond zijn getreden,
zij is er echter niet minder urgent om,
in verband met de steeds moeilijker levens
omstandigheden, waarin deze, nu ai jaren
gedupeerde oud gedienden komen te ver
ken ren.
iNïmmer werd er recht gedaan door hen
tuurde onophoudelijk den weg af. Einde
lijk kwam hij eraan, Ben reed naast hem.
Mary snelde hem tegemoet. _Ze begroette
hen met een stralenden glimlach, maar
die stierf weg, zoodra ze het stroeve, be
trokken gezicht van Ben zag.
„Mary, ik heb een besluit gen om en om
trent het voorste] van McLean," zei hij
zuchtend. „Ik denk, dat hij me voor gek
aanziet. Ik hoop, dat jij het niet ook zult
doen. Want ik kan op het oogenblik nog
feen verklaring van mijn gedrag geven. Ik
an er niet op ingaan. Ik kan je alleen
vragen, van mij te blijven houden.... en
me" te vrtrouwen. Ik heb dat baantje
moeten weigeren."
Bij die woorden meende Mary de echo
te höoren van Ada's woeste kreet:
„Hij gaat hier niet vandaan! Nooit!
Nooit I"
Hoe kon ze dat geweten hebben? Hoe
was ze daar zoo zeker van geweest?
Op het gelaat van Ben las ze slechts
een droeve vastbeslotenheid.
HOOFDSTUK XVII.
Valsche kaarten.
Afgetrokken en zwijgend bleven ze met
hun drieën voor de "gastvrije deur van
Etta Hanley staan. Alary keek naar Ben
met het afschuwelijke gevoel, dat hij on
mogelijk de man kon zijn, aan wien ze
haar liefde geschonken had. McLean zag
haar voor zich als een beeld van de uiter
ste menschelijke droefheid. Hij had zoo
graag dat arme, verdrietige kind in zijn
armen genomen en getroost. Maar opeens
geseffende, dat hij hier eigenlijk een soort
op te nemen in de nieuwe Pensioenwetten!
van 1922, zoodat zij steeds verre beneden
het ncrmale inkomen bleven, met als lapp
middel een onvoldoende en onbevredigen
de „steunregeling".
Zoo bleven die oude getrouwen van Land
en Zeemacht en hun weduwen dte gedu
peerden, trots hun trouw, ijver en toe
wijding in het leger en op de vloot, ge
durende lange, lange jaren en in vaak
moeilijke tijden (o.m, 19141918), velen
hunner zoowel dienend' hier te lande als
in Indiê.
Het behoeft wel geen betoog, dat hun
achterstand! steeds grooter is gewonden en
dat zij) met angst en vreeze den komenden
winter tegemoet gaan.
Als één dier misdeelden en reeds op
hoogen ieeftij! zijnde, zie ik dan ook met
groot verlangen uit, naar Oen rechtvaar
diger regeling ten behoeve der oud-gepen-
sionneerden van Land- en Zeemacht en
hun weduwen, opdat althans wat meer
zon en licht zal schijnen in ons nog res toe
ren de levensdagen.
Mot beleefden dank voor de opname.
OUDGEDIENDE.
indringer was, wendde hij zijn paard met
een ruk en reed naar de omheinde weide.
„Ik zou dien kerei zijn nek wel kunnen
omdraaien I" bromde hij. Ben, alleen met
Mary achtergebleven, hield den blik strak
naar den grond gericht.
„Ik veronderstel, dat je het afschuwelijk
van me vindt, zei hij eindelijk. „Je denkt,
dat ik heelemaal vergeet, wat er van jou
moet worden, niet? Dat ik van geen toe
geven wil weten en dat ons huwelijk en
een eigen huis me geen steek kunnen
schelen. Waarom zeg je dat dan niet?"
Hij pijnigde zichzelf door die woorden,
meer dan haar. Zijn eigen verhes verbit
terde hem nog meer dan haar gebrek aan
begrip. Maar toen ze eindelijk sprak, was
haar vraag zoo heel anders, dan hij zich
had voorgesteld, dat hij haar verbluft aan
staarde.
„Ik wil de waarheid over Ada Moseby
weten 1" riep ze uit, "„de voile waarheidl
Hoe sta jij tegênover haar?"
Hij kon nauwelijks gelooven, dat hij haar
goed verstaan had en keek haar met open
mond aan. En ze riep nogmaals: „Hoe
sta jij tegenover Ada?
Mary zag heel goed, dat hij die vraag
niet verwacht had. Ze zag hem een kleur
krijgen, aarzelen en voelde, dat hij oen
ontwijkend antwoord zou geven. Dat
maakte haar door het woedende hoen.
„Ada Moseby is voor mij niet anders
dan een goede kennis. Misschien een
vriendin. Hoe kom je in vredesnaam.
Maar Mary viel hem met verstikte stem
in de rede: „Vertel de waarheid!"
CW.ordl vovuljd).
vAÓèat, v
^0.1.L/ M '-A?
