Front en. vaderland gehoorzamen
aan één gedachte! het lehaleh'-
- fier overwinning n.'
Maandag 27 Apri^1942
De ongehoorde inspanningen
tijdens den winter aan het
Oostelijk front
De rede van rijksmaarschalk
Göring
BUREAU LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN) TEL. 69300 (3 (LIJNEN)
95&te laargang
POSTREKENING 5311
No. 23071
Het Engeische egoïsme
onveranderd
De kentering begon in 1914
motie' 'van Göring
Rassenvraagstuk sleutel der,
N historie
Een wereidstrijd beslist
Arbeiders en kantoor-
bedienden, schenkt
hier aandacht aan
Churchills bemoedigingen"
De oneindige moeilijkheden
van den winter
Deze courant vcnu-io dt ütt^oltjks, met aitxonderia»
van Zon- en Fceatdf^en
Prij» per kwartaal 1*2.10; franco jKjr ooet 2,60.
Pzij» per weeks 16 ctt. Afzonderlijke aura mere
g ctg. Aboimeme \ten worden dagclijk» aangenomen
Advertentiëu vooi het eeratvolgcntl nummer moeten
v64r elf uur aan hel. Bureau bezorgd *ijnr 'flZnter-
jaga vóör 9 uur. Een be^imlac plaat» van
ndvertentiïn wordt vlet gewaarborgd.
TIJD OM TE VE&DUSSTEREN
Vandaag 20.57 u. - Morgen 20.59 u.
Zonsupgano morgen 6 17 u
,Mgan op 17 52 uur Onder"5.55 uur
EERSTE BLAD
DIRECTIE: Mr. H. A. M. R0ELANT8, HOOFDREDACTEUR: M. STAVEMfiA
Prij« der AdrerteutiCn s van ,115 mm i 2,25; iedere
mm racer fO.14; Jn bet Zaterdagnummer 115 mm 4
f2.55, ledero mm meer f0.16. Reclames f0,35
per mm. Incassokosten 5 eta; poftkwt tan ties 15 ets.
Tarieven ran ^ad verten tién bij abonnement zijn aan
liet Bureau verkrijgbaar. Dagelijks worden tegen
vooruitbetaling Kleine Advcrtentièn opgenomen a
f0.62 t/ju 15 woorden, i 0.92 t/m 25 woorden. Elk
woord meer 6 cent tot eon maximum van 30 woorden,
Voor brieven onder letter of adres te bcvrugen Bu
reau blad, wordt 10 cent extra in rekening gebjracht.
*s Woensdag»: Kleine Advertenti8n tot 15 woorden
f0.31, mits lóór Dinsdagavond 6 uur aan het Bureau
bezorgd. -I» '«Zaterdags: Klcino Ad verten tiën f 1.2%
Indien nïet tóór Vrijdagavomi 6 aar bezorgd.
den
Führei nieuwereebteei
I
Zondagmiddag om dtw uur is de Duitsche Rijksdag ia de Kroll-opera te Berlijn bij.
eengekomtn, om ttn varklaring van de Rijksrcgeering aan te hooren. In zijn groote
rede gaf de Führer een overzicht van de oorlogvoering in de wintermaanden, waar.
in hij de schier bovenmeoschelijke verrichtingen van de weermacht prees, en inzonder
heid de prestaties der infanterie roemde. 1
Op verlangen van den Führer heeft de Rijksdag een door Rijksmaarschalk Göring
opgestelde motie aangenomen, waarin de Rijksdag aan Adolf Hitler het recht toe
kent alles te doen, wat bijdraagt tot het behalen van de overwinning.
In zijn Zondag gehouden Rijksdagrede begon
de Führer met er aan te herinneren, dat k!j in
de laatste zitting van den Rijksdag van 11
December j.L rekenschap had afgelegd over het
verloop der gebeurtenissen van bet afgeloopen
jaar.
Deze zijn, zoo verklaarde hij o.a., :n haar
historische grootheid en duurzame politieke be-
teekenis van een formaat, dat wellicht eerst
eeuwen later in geheel zijn omvang zal worden
overzien.
Na de verplettering van den opstand te Bel
grado, door Engeland en Moskou gemeenschap
pelijk aangesticht, begon Europa /eeds enkele
Nvekcn later, wellicht" voor - het. eerst.- sindf
ecuwen, de gemeenschappelijke bedreiging uit
liet Oosteii te beseffen. Van de succesvolle af
wending daarvan heeft bestaan of ondergaan
van ons continent reeds zoo dikwijls afgehangen.
Voor vele menschen traden nu de oorzaken
van den bloedigen oorlog, die ons in Septem
ber 1939 opgedrongen was, duidelijker aan den
dag. Want deze oorlog droeg niet meer de ken-
tcekenen van de van oudsher bekende interne
Europeesche conflicten. In toenemende mate
won de indruk veld, dat deze historische wor
steling een der elementaire conflicten is, die
veelal de wereld in duizenden jaren eenmaal aan
het wankelen brengen en daardoor een nieuwe
duizendjarige periode inleiden.
Vele der daarbij optredende historische ver
schijnselen zijn zich de diepste opdracht en zin
van hun handelen even weinig bewust, als het
aan gewoon soldaatje wel gaat bij een groote
militaire operatie.
Toen 3 September 1939 na cindelooze Duit-
sche vredespogingen aan het nieuwe Rijk de
oorlogsverklaringen van Engeland en Frankrijk
waren overhandigd, nadat deze staten door de
verstrekking van een blanco volmacht om te
beginnen Polen als actieve kracht ten tooneele
hdddeii gebracht, moest men wel wanhopen aan
het verstand van een wereld, die schijnbaar zon
der eenige reden de catastrophe letterlijk naar
zich toe haalde, in plaats* van het ongeluk van
een dargelijken waanzinnigen oorlog te mijden.
Nu weten., wij allen, dat Engeland zich sedert
de innerlijke staatkundige desorganisatie van
het vasteland van Europa had - vastgeklampt
aan een politieke leerstelling, die meende in de
vei splintering van het vasteland de eerste voor
waarde te moeten zien voor de welvaart en de
uitbreiding van het Britsche wereldrijk.
Ongetwijfeld had deze gedachte, die de Brit
sche politiek bcheeischtej veel overtuigends. Ter
wijl Europa in tallooze interne oorlogen dood
bloedde, zag Gioot-Bntanië kans met een mi
nimale opoffering aan menschenlcvens een we
reldomvattend gebouw op te richten. Hieraan
werd de titel „imperium" verleend, maar de
aard van dit Imperium viel met het imperiale
Rome even weinig te vergelijken als een inter
nationaal handelsconcern met een wereldonder-
neming, die goederen produceert.
Daaibij zou men de Britsche staatsmanskunst
zoowel als het. simpele politieke en militaire ver
mogen der Engelschcn overschatten, als men
aannam, dat hun optreden de oorzaak zou zijn
van het destructieve verval van Europa. Dat
zou beteekenen, dat men het ontstaan van een
toestand verwisselde met het profiteeren er van.
Zoo is de ineenstorting van het oude Duitsche
rijk en daaimec van het middelpunt van een in
terne Europeesche organisatie, die in dezen tijd
bestond, even weinig veroorzaakt door de En-
gelschen als destijds de ineenstorting van Rome
door de Germanen. Zoo heeft* Engeland zelf
ook niet primair het continent kunnen versplin
teren, maar wel is'liet er in geslaagd in zoo
verre profijt te trekken tut de ontstane versplin
tering van Eyropa, dat het dank zij zijn in
sulaire positie nog-slechts eerd minimum aan
kiacht, zij liet dan ook gecombineerd met een
maximum aan sluwheid,riftpdig had om de
Europeesche onmacht in stand te houden en
niet de resteerende eigen kracht een andere we
reld te vefoveien, die ten dele nog nict-door-
vorsebt of althans cultureel en militair infe-
ïietir was, gedeeltelijk zichzelf in eeuwigen in-
nerlijkcn strijd uitputte.
Slechts een dwaas kan daarbij over het hoofd
zien of bestrijden, dat ook* dit evennis elk an
der politiek ordeningsproces nut heeft gehad
voor, de menscbheid. Maar^ even dwaas zou
het zijn aan te nemen, dat het Britsche impe
rium dit z.g. evenwicht der krachten in Euro
pa eeuwig zou kunnen handhaven.
Op het moment, dat de Russische kolos zich
al strijdende oen weg tot in Oost-Asdë baande,
de Amerikaansche Unie een van Engeland even
onafhankelijk als volkomen 'voor aanvallen ge
vrijwaard lichaam werd en vooral toon het
Japansche keizerrijk evenals Italië enDuitscli-
land \uit zijn slaap ontwaakte on do opper
heerschappij in Oost-Azië verwierf, wavors de
voorwaarden voor bet voortbestaan van hot
Britsche wereldrijk principieel gewijzigd.
Niet legen Europa kon dit lichaam op den
duur in stand gehouden worden, maar hoogstens
met Europa.
Toen Engeland derhalve in 1914, ondanks
langdurige Duitsehe vredespogingen, wederom
in den geest van zijn oude leerstelling het toen
malige rijk met een sterkere coalitie van mo
gendheden don oorlog verklaarde,- had het
Duitschland zelf wei üjdoüjk. in Europa ver
zwakt en uil de rest van do wereld" verdreven,
maar twee feiten moestieder, die niet volko
men verblind was, aan het slot van dozo tot
dusver bloedigste worsteling in de wereldge
schiedenis inzien en erkennen;
1. Bat het slechts eon kwestie van tijd was,
alvorens Duitschland zich van zijn banden zou
ontdoen
2. De door Engeland in den loop 'van dezen
oorlog zelf aangezochte helpers "waren or nu
eenmaal, d.w.z. het beroep, dat do Engeische
r'egocring* in uitereten nood had gedaan op
Amerika, hoeft dit continent gebracht tot oen
economische en politieke beleekenis, die En
geland zelf nooit meer zal vermogen ongedaun
ïo maken. Toen Engeland ging deelnemen aan
den wereldoorlog, streed het 'veto- *zijn twee*
mogendhedenstundaard ter zee eu "was ihet niet
bereid het Duitsdie rijk een sterkte van vijf,
laat staan zes legen tien toe te staan. Toon
Engeland don oorlog, naar hot meende, zege
vierend had beëindigd, was Japan in de plaats
van Duilschland gekomen- en Amerika in do
plaats van Engeland zelf. v
llet Brilsche wereldrijk nu, begon dooi dezen
slrijd in zijn voegen te kraken ëiïvals men in
dien tijd van de zwaarste" militaire crisis hulp
vroeg met beloften,,die men ,Vp.a'meet'af pret
voornemens (vhs naderhand lu,* te josson, dan
was hel duidelijk, dat da'iirdoor wissels waren
gohokken, die vroeg of lüat zouden moeten
woidon voldaan.
Na ds rede van den Fuhrer hield de voor
zitter van den Rijksdag, Hermann Gojcjng, een
toespraak tot de 'mannen van den Duitschen
Rijksdag, waarin hij o.m. zeide:
„Onze Rijksdagbljeenkorasten zijn mijlpalen
In de geschiedenis van ons volk. Telkens bij
het einde van een periode en bij het begin van
nieuwe gebeurtenissen heeft de Führer tegen
over het Duitsche jtrolk rekening en verantwoor
ding afgelegd op een wijze, die niet geweldi
ger kon zijn. De zitting van thans en het ver
slag van den Führer aan het einde van dezen
winter, zijn echter wel de geweldigste van al
les. Deze winter was een groot gevaar. Het
Duitsche volk voelde en besefte dit gevaar.
Maar grooter dan dat gevaar was het vertrou
wen van het volk, dat de Führer ook het lot
zal beheersdhen. De houding van ons volk in
het binnenland evcnaardde die van onze strij
ders aan het front. Nu de Führer zijn troepen
zijn dank en erkentelijkheid heeft betuigd, weet
het volk aan wien het in de eerste plaats het
overwinnen van dit gevaar heeft te danken.
Nooit is de dank van het gehecle Duitsche dolk
jegens den Führer grooter geweest, dan thans.
Want hoewel niet iedereen heeft kunnen zien,
hoe de Führer het moeilijke" lot meester werd,
wij, zijn medewerkers, hebben het wel mogen
zien. Én wij kunnen thans zeggen: als thans
het front in het Oosten intact is en wederom
tot een krachtigen aanval kan worden overge
gaan, is dat naast de dapperheid-der troepen
uitsluitend de verdienste van onzen Führer
geweest. (Groote bijval).
Nu het gevaar overwonnen is, mag ik wel
zeggen, welk een geesteskracht er voor noodig
was om de dagelijks binnenkomende grimmige
berichten te verwerken, om steeds weer nieuwe
uitwegen te vinden, om steeds weer te helpen.
Wanneer de transporten naar het front dage
lijks toenamen, was dat de* verdienste van den
Führer. Wanneer ,de troepen gebracht werden
nopt' de plaats, waar doorbraken geschiedden
en de linies gesloten moesten "worden, was het
zijn'verdienste. Hij heeft het voorzien. Hem was
de kracht gegeven, ook daar den geest te her
stellen. Het vertrouwen van weermacht en volk,
dat de Führer altijd al gehad heeft, is in dezen
winter nog grooter geworden. En het volk en
vooral de weermacht" weten, dat wij alles moe
ten doen om den Führer zijn taait, tehelpen
volbrengen,' dat wij hem alles moeten geven wat
hij noodig heeft. En het volk weet vooral van
de wijsheid, de rechtvaardigheid, de goedheid
en grootheid en in het bizonder van het génie
van zijn leiding. En omdat het hiervan over
tuigd,is, voelt het den plicht alles te doen om
den Führer te helpen,
U, mannen-van den Duitschen Rijksdag,
noodig ik thans, als 'de' afgevaardigden van dit
volk, uit* het volgende te bevestigen:
„Het kan aan geen twijfel onderhevig zijn,
dat de Fultrer in dezen oorlogstijd, waarin
het Duitsche volk gewikkeld is in een
strijd van te zijn of niet te zijn, Jhct recht
moet hebben om-alles te doen, wat dient
of bijdraagt tot het behalen van de over
winning. De Führer moet derhalve, zonder
aan bestaande rechtsvoorschriften gebonden
te aljn, in zijn hoedanigheid van Führer der
natie, opperste bevelhebber der weermacht,
chef der regeering, hoogste bekleeder van
het uitvoerend gezag, hoogste gerechtelijke
instantie en leider der partij, steeds in
staat zijn zoo noodig eiken Duitscher, zij
het een eenvoudig soldaat of een officier?
een laag- of hooggeplaatst ambtenaar of
rechter, een leidende of een dienende func
tionaris der partij, een* arbeider of een em
ployé, met alle .middelen, die hem gepast
voorkomen, te brengen* tot vervulling zijner
plichten en bij de verwaarloozing daarvan,
jia een consciëntieus onderzoek en onge
acht de zoogenaamde verkregen rechten,
een gepaste straf op te leggen, of hem in
een bizondcre procedure zonder instructie
te verwijderen uit zijn ambt, zijn rang of
zijn betrekldng."
Dat dit alzoo is, verzoek" ik u, afgevaardig
den van het Duitsche volk als den. geroepen
vertegenwoordigers van dp Duitsche natie,
jegens den Fuhrer uitdrukkelijk te bevesigen,
door van uw zetels op te staan. (De afgevaar
digden hebben zich van hun zetels verheven).
Ik constateer hiermede, dat de Rijksdag de
door den Fuhrer verlangde rechten eenstem
mig heeft bevestigd en volgens mijn voorstel
heeft besloten.
Führer, zooals gij in den hardsten aller win
ters het lot hebt beheerscht, zoo staan thans
hechter dan ooit, het Duitsche volk en zijn
weermacht voor u gereed, om onder uw lei
ding verder te vechten en alles op zich te
nemen. De weermacht is klaar om uw verdere
bevelen in ontvangst te nemen. De strijders
aan het front hunkeren er naar, bevrijd van de
hindernissen der elementen, den vijand thans
eindelijk te lijf te gaan en de superioriteit van
onze wapens, onze soldatcnen onze leiding te
bewijzen. Krachtiger en harder dan ooit te
voren zullen leger, vloot en luchtmacht de ge
niale en heldhaftige leiding van hun oppersten
bevelhebber volgen, er heilig van overtuigd, dat
deze aanval de grootste overwinning zal wor
den, een ovei winning, welke Duitschland de
grootheid zal verzekeren, die het gegeven is door
de weergalooze persoonlijkheid van onzen
Führer.
Noch do Voor-Indische noch do Arabische
wdreid zal de toezeggingen vergdtcn, waardoor
raon baar eens tot offervaardigheid voor de
instandhouding van het Brilsche wereldrijk heeft
verleid.
Dat Engeland .daarbij zei! economisch ten
zeerste geschokt,financieel belast en wat rijn
volkskracht belrefi, uitgeput uit den oorlog
te voorschijn kwam, lean ais nieuw bewijs
dienen, dat reeds de eerste wereldoorlog een
Pyrrhus-overwinning was, een "succes dus, dal
slechts de vader van latere nederlagen kon
zijn. Nog een dergelijke oorlog tot handhaving
van het Europeesche evenwicht en Engeland
moest onontkoombaar binnen het wereldrijk zijn
noodzakelijko eigengewicht verliezen met an
dere woorden, de kracht, verspild aan de verde
diging van een onraogeljjko Europeesche orde,
gaat verloren voor do pogingen het eigen im
perium bijeen te, houden en te verdedigen.
Derhalve kan en zal d<? nieuwe oorlog slechts
eindigen met een ramp voor hol Britsche we
reldrijk. Met wien Engeland zich ook ver
bindt, aan het eind van dezen oorlog zal het
zijn bondgenoolen sterker zien dan het zelf
is en kan zijn.
De Britsche Jood Disraeli heeft eens gezegd,
dat het rassenvraagstuk de sleutel tot de we
reldgeschiedenis ts. Wij, nalionaal-sociaüslen zijn
door dit inzicht groot geworden. De verborgen
krachten, die Engeland reeds in 1914 in den
eersten wereldoorlog hebben gedreven, zijn Jo
den geweest.
De kracht, die ons zelf destijds verlamde
en fori slotte onder Ihet motto, dat Duitschland
zijn vaandels niet meer zegevierend naar Imis
mocht brengen, lot de overgave dwong, was
joodsch. De Joden nu kokben sedect 1939 ook
liet Brilsche wereldrijk naar zijn gevaarlijkste
crisis geloodst.
Joden waren de dragers van de bolsjewisti
sche infectie, die eenmaal Europa dreigde te
vernietigen. Zij waren ecliler ook tegelijkertijd
do oorlogsophitsers in de gelederen der plulo
cratiefcn
.Door den invloed van de Joden werden de
Verocnigde SUgjon weer; evenals in 1917, vooljc
voor voelj'e door den joodsch-besmetton presi
dent en zijn volkomen joodsche omgeving "zander
eonigc .'reden en zonder eenigen zin, in een
ooilog gedreven, tegen volken, die Amerika
nimmer iets hadden misdaan, legen naties, waar
van Amerika nooit jets te (vinnen heeft.
Het werkelijk ojnceden van deze joodsch-
internationale ooriogsophilsing hebben de Duit
sche or, verhonden soldaten liet boste loeren
kennen in het, huid waar het Jodendom uitshii
tend zijn dictatuur oefent en als het staatkun
digè wevektidcol van een komende mcnschhcid
laat prediken.
Op dit oogenbilk heil dit schijnbaar verouder
de Europa weer, als sloeds in de geschiedenis,
de fakkel van. zijn inzicht omhoog ea zijn man
nen (rekken op, th.uis als de vertegenwoordigers
van een nieuwe, betere orde, als de ware
jeugd der sociale en nationale vrijheid van de*
wereld.
Als ik vandaag namens deze ware jeugd
van Europa en daarmee van een jongere we
reld, lot u spreek, dan doe ik dat met het ge
voel van een man, die don zwaars ten strijd
van zijn leven voor een heilige zaak achter
zich heeft. Voorls spreek ik tol u als de aan
voerde! van legers, die eon lot hebben over
meesterd, dat als zwaarste beproeving der
Voorzienigheid slechts kan worden opgelegd
aan degenen, die tot hel hoogste zijn geroepen.
in dezen winter is een wereidstrijd beslist,
die in zijn probleemstelling ver uitsteekt bo-
\en wat in normale oorlogen moet en kan
worden opgelost. Wij kennen het theoretische
beginsel en de giuwelijke werkelijkheid der oog
mei ken van de Joodsch-bolsjeui-tisehe were'd
peis. Heerschappij van liei pioletariaat heet
het on diclaluiu van het Jodendom is hei.
Uitroeiing van de nationale leiding en iiitel-
ligeiilsia dei vo'ken on behoersciiing van het
pioletariaat, dat dan zonder leiding en daardoor
tevens door eigen schuld, weerloos is gewor
den, uitsluitend door de Jooilscii-iiiiernalionale
misdadigers.
Hot jonge, ontwakende Euiopa heeft nu den
ooilog verklaard aan dit proces, dat volgens
Mommsen bestaal in ontleding; van volken en
staten door do Joden i\Ie! dit Europa heb
ben zich trolsche volken met oerbesef ook in
andere werelddeoien verbonden en bij hen zul
len zich nog honderden millioonen menschen
voegen, onderdrukten, die hoe hun Iei-
dcis van het oogenblik het ook moge bezien
Ais je in Duitschland werkt, help je dan
den" „vijand"? Neen, dat zou ook iedere
arbeid in Nederland den zoogenaamden
vijand helpen. Laat je niet door valsche
propoganda afschrikken, maar neem werk
daar aan, waar liet is. Datis in Duitsch
land het geval. Lapt je door het Ar
beidsbureau in je woonplaats inlichten.
op zekeren dag hun ketenen zullen ver-
brijzelen.
Het einde der leugenaars zal komen, die
voorgeven, de wereld te beschermen tegen
vreemde overheerschiug, die haar zoogenaamd
bedreigt, maar in waarheid slechts probeeren,
huneigen wereldheerschappij te redden.
!n deze geweldige, waarlijk historische be
weging der volken, bevinden wij ons nu allen,
ten deele als leidende handelende of uitvoe
rende menschen. Aan den eenen kanl slaan
de mannen der democratie, dat wil zeggen
van het Joodsche kapitalisme en aan hun zijde
de bolsjewistische staat, d.w.z. de massa van
een yfcrdieriijkte menschheid, waarover de Jood,
als m Sovjet-Rusiand, zijn Moedigen geesel
zwaait. Aan don anderen kant staan de volken
die vechten voor hun vihijeid en onafhankelijk
heid on die vooral strijden oin hel Rnge-
sche brood'van hun menschen te waarborgen.
Sedert het begin, toen bel nationaal-sociaiis-'
me aan de macld kwam, is er geen stadium,
waaraan de heer Chuichill niet het karakter
van een „bemoediging" heeft toegekend en
waarschijnlijk ook wel lot de laatste minuut
zal toekennen. Dat Engelamkons eens don oor
log heeft verklaard, was voor hem een be- 1
inaedigend toeken. Dal ci anderen zijn ver
schenen om zich voor het Britsche egoïsme naar
do slachtbank te Uiten brengen, was niet min
der bemoedigend. De besprekingen tusschen
twee of meer geallieerde generaals zijn even
bemoedigend als een praatje bij den haard van
den zieken man in het SVitte Huis,
Toen de heer Cripps voor de eersle maal
naar Moskou vloog, was dat niet minder be-^
moedigend dan zijn terugkeer uit Indie. Dat
generaal Mac Arthur kans heeft gezien nog
juist op tijd van de Philijipijnen te ontkomen,
was eveneens een bemoedigende factor. Evenals
het bemoedigend is, als 20 Engelschcn er in.
slagen, met zwaitgemaakte gezichten en gummi
zolen met een Britscb vlot hier ot daar aan
de door ons bezelto kust aan land te gaan,
om bij. de verschijning van een Duitsche pa-
trouble weet uit te knijpen. Als een emigran-
ten-iegeerïng, eon verzaine'ing van nullen dus,
een verklaring legen Duiischiand aflegt, werkt
dit bemoedigend, evenals wanneer de heer
Churchill de vernietiging van de Duitsche duik-
booton verkondigt of spreekt van oen nieuwe
uitvinding, een nieuw offensief, een twoede
front enz.
Daaraan valt niets te dóen. Ieder volk heeft
zijn eigen soort bemoediging.
Het bemoedigondste is, dat ik voor Duitsch
land en zijn bondgenoolen zie, is evenwel,
dat inr. Churchill en Roosevelt to Londen en
te Washington optreden en niet te Berlijn of
Rome.
Toen ik voor de laatste maal lot U sprak,
daaldo over het Oosten een winter, zooals in
Europa en ook in deze gebieden in meer dan
140 jaar niet was beleefd Binnen enkele du
igen znkto de therm<yneter van 0 graden
en daarboven tot rain. -17 graden en daaionder.
Daardoor vonden alle veidere operaties vier
weken vroeger dan ie voorspellen viel, een
plotseling einde.
Het front, dat in i oorwaartsche bewe
ging was, mocht niet terugvloeien en even
min kon hot gelaten worden in do stellin
gen, waar hot zich op dat oogenblik be
vond. DcihalVO werd liet teruggetrokken
over een algemeene lijn, die van Taganrog
naar het Ladoga-meei loopt. Ik mag thans
uitsproken, dat deze 0|>er,itie oneindig moei
lijk uit te voeren was Er waren oogen-
blikken, dat .nenscli en machine dieigden
Ie voistijven. Wie de wijde vlakten van dit
Ooslen ziet, heeft daaibij rekening te hou
den mei de psygologmclio bciasling, die in-
1812 de b'iansche legers vernietigden.
De voornaamste last van den strijd diukio
op het legei en de daarmee vei honden vreemde
formaties, ik heb het dmhalve Ms mijn eerc-
plicht beschouwd, op dat oogenblik mijn naam
aan het lot \jn het leocr te vei hinden. Ik
voel mij als soldaat zoozeer verantwoordelijk
voor do aanvoering in dezen strijd, dat ik
hol ondragelijk zou hebben geacht op dit zwaar
ste uur mot al datgene onder *de oogen te
zien met mijn persoon, wat de Voorzienigheid
met ons scheen vooi te hebben.
(VervQlg pagina van het 2e blad).
's-
'-VN:
Aanschouwelijk onderwijs op het vliegveld. Een ingenieur van de Heinkel-fabrieken maakt de
mannen van een Rocmccnschc vliegerafdccling bekend met de gejjeimen van ejm He 111,
V.P B-Atlantic-Hcinkol, Zander.m.)
