HELDBNQEDENKDAOi
De Führer spreekt in.het Zeughaus te Berlijn
1
mïê*--
S If
'I
Herdenkingsplechtigheid op den Grebbeberg
i -
De herdenking op den Grebbeberg
MAANDAG 22 MAART 1943
95STE JAARGANG N? 23347
Redevoeringen van generaal Christiansen, den Rijkscommissaris
en Hussert
-;v
'Sri'.-- -
1
:'"k'
ei-O";
r -vV". Vrjv<
BUREAU LANGE HAVEN 14t
Tclcf. 69300 3 lijnen Póstglro 5311
Deze courant verschijnt degelijks
'met uitzondering, .van Zon- en Feestdagen
TIJD OM TE VERDUISTEREN
Deze week van 18.58 u. tot 6.36 u.
Mnan onder 7.3H "uur,op .20.47 nnr,;
Maandag V.M.
'r
V V.;C
LüvV
éévïévV'
...i.
0]» tien' llcldciigedcnkdag heeft de Ftihrèr
in. don „Elircnhof" van hel Berlijnsclio „Zeug
haus" oen redó gehouden, waarin hij o.a. zeide:
Voor do vierde .'maal vieren wij den Holden-
gedenkdag van 'ons volle in dit gebied. Be
dag dor herdenking is verlegd, omdat, ik meen
do pas .llians do plaats van mijn werk, waar
aan ik sinds maanden gebonden was, tnel riislig
geweten to kunuon verlaten. Immers, 'dank zij
do offervaardigheid en heldhaftigheid van onze
soldalon aan liet oosleüjko front is liet gelukt,-
thans definitief de crisis te hoven te komen,
waarin liet Duitsclio leger door een onver-
j- tliend lot was gestort, het front lo slabili-
sccrcn on, allo maatregelen te nomen, die .aan
do voor oiis liggende maanden wéér het succes
tot aan do dofinilicvo overwinning moeten ver
zekeren. Dat hot in dio omstandigheden verant
woord kan worden, het llians sinds velo maan
den beslaande vorlofsvcrbod met ingang van
heden op to heften, om in do komende maan
den in toencinondo mate aan onze dappere
mnijnen weer den weg naar hun dierbaren in
het vaderland lo openen, maakt het ook voor
mijn geweten gomakkelijkor vandaag liter te
zijn.
Wanneer het nog noodig geweest zou zijn,
ons volk don geiteden ernst van dit gewel
dige conflict lo land, Ier zoo en in de lucht,
dien strijd op levón on dood, to verduidolijken,
dan "heeft vooral do afgoloopen winter ook
den laatstcn twijfol daaraan weggenomen. De
steppen van liet oosten hobben nog oons haar
massa's-van milliocncn tegen JLuropa laten op
trekken, opgezweept door dezelfdemadil, die
sinds vanouds oorlogen organiseert, daaraan ver
dient .on daarmedo juist in het huidige tijdperk
kapitalistische belangen en bolsjewistische in
stincten laat dienen voor hetzelfde doel. lioo
groot het gevaar was, dat het oudste beschaafde
continent ter wcrold dezen winter goloopen
heeft om te worden overrompold, blijft over
gelaten aan' hot laloro geschiedkundig onder
zoek. Dat dit gevaar thans is gebroken en
daarmee van, Europa afgewend, is do onver-
gankolijko verdienste van de soldaten, die wij
thans herdenken.
„Doch roods een blik op do geweldige voor
bereidingen, die het bolsjewisme getroffen heeft
tor vernietiging van "onze wereld, doet mot
huivering inzien, waarin Duitschland en de
'golieelo rest van liet continent geraakt zouden
zpn, wanneer niet de nat.'-sócialistischo bewe
ging tien jaar geledon de macht in den staat
verkregen had en met de haar eigen- vastbe
radenheid na talooze mislukte pogingen tot be
perking der bewapening begonnen was aan liet
horstel van. do Duitsclio weermacht. Want het
Duitschland van Weimar, het - Duitschland van
ons vermolmd, marxistisch-democratisch partij-
gokonkel, zou door dozen storm .uit binnen
Azi(S> aijhn- weggevaagd", als kaf door een Orkaan
waarin Europa zic.h sinds; 'dén eersten, wereld-
oorlog bevindt, geleidelijk-liet karakter aanneemt
van een strijd, diéslechts '-' vergeleken kan
worden met do grootste historische gebeurtenis
sen "van hetverleden.
Een strijd zonder weerga
Een oorlog zonder medelijden en erbarmen
;werd>ons door liet eeuwige Jodondoni opgé-
v dwongen, een oorlog die, indien hij niet voor
do grenzen van Europa do'elementen der ver
woesting" ;tot -staan izöu'.welen .te brengen," dit
continent zou veranderen in één groot puin-
veld. Maar niet do verbrande, steden en niet
de verwoeste cultuurmonumenten zouden' liet
zijn, die als. ergste gevolg van dozen strijd
dan over zónden blijvon, maar de beestachtig
vórmoordo monschonmassa's, die, aan dezen
vloed uit Binnén-Azië precies zoo 'ten offer
zouden vallen als reeds iiet geval is 'geweest
in dentijd van do aanvallen der Hunnen en
Mongolen.
Wat de -Duitsclio én 'de mot hen verbonden
soldaten thans in hqt Oosten beschermen, is
niet het',sleenen gelaat óf; hot -sociale en gees
telijke kenmerk van dit confident, maai'liet-zijn
de eeuwige menschelijljo substa'ntios, vanwaar
sinds '?doi vroege tijden waarden zijn uitgegaan,
die niet alleon aan Europaen" Amerika, maar
nog. veel vérder/ aan de geheel© menschelijke
beschaving haar huidige uitdrukking geven.
Naast deze,--■ uit- het oostendreigende wereld
van de barbaar'schlieid beloven wij niet minder
de. salanischo vcrriiolingswoedo van hot mot
haar verbondon zg. westen. Do oorlogsdoolstol-
lingeil van onze vijanden zijn ons uit taliooze
publicaties, redevoeringen on openbare oischen
bekend. Het (Jeklcts over een Atlantisch .Charter
is daartegenover evenveel waard als .de voor-
maligo 14 punten van Wilson waarde hadden
tegenover do toen-gekomen reëole wording van
hot dictaat van ''Versailles..
1 Zooals- de oorlogsopliitser Churchill vin de
parlemcntniro Engelsciio democratie, toon hij'
in 103G nog geen verantwoordelijk leider van
Groot-Briltnnnie was, met zijn uitspraak, dat
Duitschland weer vernietigd moest wörden, don
weg gewezen heeft aan de komende ontwikke
ling, zoo ontwerpen in diezelfde democratieën de
elementen, dio thans ,do vredesvoorwaarden
wilton stellen, nu reeds den door hen nage
streefden toestand van Europa na den oorlog.
En hun doelstellingen ^worden volledig gedekt
met do ons niet alléén bekende; maar be
leefde demonstraties hunner bolsjewistische
bondgenooten: uitroeiing van allo continentale
'volkeren meL een nationaal bcwustzijn\ en in
do eerste plaats uitroeiing van ons eigen Duit
sclio volk, Of daarbij Engclschc of Amcri-
kaanscho bladen, parlementsleden, volksrede
naars on schrijvers do verwoesting van hot
Duitscho rijk, do ontvoering der kindereu van
ons volk, de stcrilisoering der', mannelijke jéugd
onz. als eersto, oorlogsdoel opeischen, of dat
het bolsjewisme zónder aarzetfng de afslachting
van geheele volksgemeenschappen van rnannen,
vrouiven'en kinderen in do practijk uitvoert,
komt precies op hotzoUdo neer.'; immers, do
laatste drijvende kracht 'is toch "do eeuwige
haat van,-, dat vervloekte ras, dat sinds dui
zenden jaren als een ware geesol Gods de vol
keren zoo, lang tuchtigt, lotdat deze zich, in
tijden van zelfbezinning, zich tegen hun pijni-
gers gaan keeren.
Ik zeg dit niet voor hef Duitsche volk. Het
heeft heden in zijn moreele houding geen
woorden van troost noodig. Het front be
wijst zijn stille heldendom sinds meer danv
duizend dagen en^, wordt thans terzijde ge
staan door het Duitsche vaderland, dat zelf
in groote deelcn van het rijk oorlogsgebied
is geworden. Niet .alleen, dat het door te
werken én te produceeren' aan onze solda
ten de wapens levert, neen, het is gedwón
gen zijn eigen strijd te strijden én bij het
dulden en verdragen dér vijandelijke vernie-
tigingswoede groeien vrouwen, ja kinderen
op tot een heldendom, dat zich vaak in niets
meer onderscheidt.van datgene, wat op vele
plaatsen van het' front-. gebeurt.
Wat echter de zgn. „neutrale wereld" betreft,
de voorwaarde voor de daar zoo geliefde aan
matigende, nu eens bespiegelende^ dan weer
doceerende beschouwing der gebeurtenissen, valt
toch slechts uitsluitend te zien in de offervaar
digheid van hen, die zij er voor bewaren, de
zal ontbonden worden. \3c zonde tegen
het eigen en gelijke bloed zal zich wijzigen
in een eens ten hemel schreiende ellende en
ongeluk in deze landen zelf. Vanouds heeft
alleen diegene het recht de helden te ge
denken, die zich voor hen nietbehoeft te
schamen. De winter van dit jaar heeft rch?
ter het Duitsche volk niet alleen niet tot
het defaitisme gebracht, maar tot een nog
geweldiger mobilisatie Van al zijn krachten.
Die krachten gaan thans gebruikt worden.
harde werkelijkheid aan eigen lijf zelf te le'cren productie van oorlogsmateriaal neemt
kennen en gevoelen. Want cén ding is zeker: in
zulk een tijd kunnen volkeren op den duur slechts
met een duidelijke houding bestaan. Wij mogen
derhalve den vijand slechts dankbaar zijn, dat
hij met eigen hand den geest van va'.sclie ob
jectiviteit lin het Duitsche volk uitdooft en in
plaats daarvan zetde natuurlijke; instincten:
warme liefde jegens het vaderlan den jegens ons
volk, met voorbljzieri' van alle grenzen van af
komst en geboorte, en gloeiende haat tegen el-
ken vijand. De branden in orize steden en dor
pen zullen steeds .meer. die-vastberadenheid van
ons volk stalen, een-vastberadenheid, die, niet
meer vertroebeld door gevoelens van wereld-
burgerdom, maar.; gevoéd door' het inzicht van
een doodelijk gevaar en vervuld van een grim
mig fanatisme, dit gevaar nu', eens en vooral uit
Europa en uit ons -eigen yolk wil verwijderen.
En ik herhaal mijn vroegere voorspelling, dat
aan hef einde van dezen oorlog niet Duitsch
land of de met Duitschland verbonden staten
slachtoffer van het. bolsjewisme zullen zijn ge
worden,doch wel die landen en volkeren, die,
door zich steeds meer in handen van. het Joden
dom te begeven, op zekeren dag de ineenstor
ting en daarmede hun einde zullen beleven als
gevolg van het bolsjewistische gif, waartegen" zi]
zelf. het allerminst bestand zijn," alleen reeds door
hun verouderde maatschappelijke ordening.
- Een oud wereldrijk :al
ontbonden worden
Niet van het Nationaal-Socialistische of
van het fascistische bewind zal geen draad
meer overblijven, maar een oud wereldrijk
voortdurend toe. Naar het front stroomen
aan jonge soldaten, vrijgemaakte mannen en
herstelde soldaten, milliocncn manschappen.
Oude lichtingen en knapen zullen bovendien
de afwccrwapcns van het vaderland bedie
nen, honderdduizenden en nog eens honderd
duizenden vrouwen en meisjes zullen hen
daarbij helpen,
Zoo verandert-de Duitsche weermacht steeds
meer in een strijdende natie. Het Nationaal-So-
cialisme, dat eens in een verbitterden strijd
zonder "ook maar ooit de minste gedachte aan
een compromis gekoesterd te hebben zijn
tegenstanders in het binnenland heeft overwon
nen/zal -thans en in de. toekomst als toonaan
gevende macht van het rijk ook.met zijn buiten-
landsche vijanden het weten klaar te spelen.
Het Rijk wordt daarbij, ondersteund door de
:met ons'verbonden volkeren, die van Europa,
tot Oost-Azië vastbesloten-zijn:hun substan
ties des bloeds alsook hun cutureele waar
den-te verdedigen. Het Rijk heeft mede
strijders, vooral echter onder die volkeren,
die duidelijk inzien,-dat hun-eigen toekomst
slechts mogelijk is in het kader van' een or
dening, dié tegenover het bolsjewisme als
het duivelsthe instrument der verwoesting
met succes stand houdt, fvïet hoe grooter
vastberadenheid dit conflict wordt ultge-
vochten, met des te minder compromissen
het wordt voortgezet, des te duurzamer zal
dan- de vrede zijn, die vooral ons_ continent
ter genezing van zijn wonden noodig heeft.
Over het kenmerk van dien komenden tijd
zullen echter niet die menschen beslissen, die
de waarde van den verdwenen vrede niet heb
ben ingezien en in hun moreele verblinding tot
een oorlog hebben opgehitst en daarmede hun
eigen vólkeren naar den ondergang hebben ge
leid, neen, daarover zullen alleen die staats
lieden beslissen, die reeds voor dezen oorlog
hebben begrypen, dat zij zelfs bij bescheiden
aardsche- rijkdommen desondanks voor hun vol
keren naar een hooge mate van sociale en cul
turccle prestaties moeten streven. Derhalve zal-
de toekomst der ware beschaafde volkeren noch
óodsch-bolsjewistisch,noch Joodsch-kópifalis-
tisch zijn, maar zal zij in den dienst der natio
nale belangen overal steeds ineer streven naar
de ware volksge'mecnschap als hoogste ideaal.
De Duitsche Nationaal-Socialistische staat,
die deze doelstelling van liet begin af aan
heeft bezeten, zal na dezen oorlog pas goed
onvermoeid gaan werken aan de verwezen-:
lijking van een program, dat in zijn laatste
- consequentie moet. leiden tot .de volledige
opheffing der klassentegenstellingen en tot
de totstandbrenging eener ware socialistische -
gemeenschap.
Daarmede zullen de 542.000 mannen, die
deze tweede wereldoorlog tót dusver van
ons aan dobden gcëischt heeft, niet,tever
geefs gevallen zijn, maar zullen zij als on
overgankelijke helden, en' pioniers van een
beter tijdperk in onze gelederen voor altijd
voortleven;
De Almachtige, die ons door alle beproevin'gcn
Zijn zegen niet ontzegt en die de in ons wonen
de kracht daardoor heeft versterkt, moge ons
daarom ook in de toekomst bijstaan om te ver
vullen, wat wij tegenover ons volk tot aan* de
overwinningschuldig zijn.
Daarmede buigen wij weer - eerbiedig het
hoofd voor -de döóde kameraden, voor de om
hen treurende familieleden, voor, de vermoorde
mannen, vrouwen én kinderen,in'ons vaderland
en voor al de slachtoffers van onze- bondge
nooten! -
In het hoogcrc gedeelte der Maastrichtschc
vestingwerken bevinden zich uitgestrekte
18de'ccuwsche ondcraaicdsche gangen, wel--,:
ke 10 tot -k> meter onder den grond liggen.
Verschillende gedeelten van dit gangenstcl-
I sel zijn thans ingerichtals schuilgelcgenheid
bij luchtaanvallen en bieden plaats.'aan dui-
1 zenden personen..^Een der gangen van
het vroegere fort'. „Wikke". De muren heb
ben een dikte van 2 meter.
- CNF-J. Zcijlemakcr-Pax m
De voornaamste der bijeenkomsten welke op
verschillende plaatsen in ons lónd, op dezen
eersten dag der lente, ter herdenking der ge-
sneuvelden werden gehouden, was die op
den Grebbeberg bij Rhcncn, waar dc geval
len Duitsche en Ncdexlandsche soldaten, die -
elkaar slonuen,-{cöixddtn*'ecücrtsdjtoonc
tuur een gezamenlijke laatste rustplaats heb
ben gevonden.
Do graven, wareii met dennegroén, tulpen en
narcissen gesierd. Rond liet grooto'kruis hadden
zich deel en van het Ersatzbataljon der SS-Stan-
darta Gernjania, eon afdeeling van de weer
macht on een militaire kapel der Waffen-SS
opgesteld. Voorts waren deputaties aanwezig
van: doN.S.D.A.P., do N.S.B., de Nederland»
scho politie en den- Nederlandschen Arbeids
dienst, benevens verwanten der gevallenen.
Omstreeks twee uur arriveerden de weer-
machtsbevelhebber In Nederland, generaal der.
vliegers Fr. -Christiansen, do Rijkscommissaris
Rijksminister Seyss Inquarl, de liöhere SS-und
PolizeifiihrerGmppcnfiihrer én Generalleutnant
.Rautor, die den .Roichsfiibrer-SS vertcgenivoor-
digdo en Mussert, mot gevolg het terrein.
Generaal Christiansen:
„Eén eer, één arbeid,
en één strijd"
Nadat de kapel .koraalmuziek ton gohoÓre
bad gebracht, besteeg generaal Cbristianscn liet
spreekgestoeUo' voor. hot uitspreken zijner her-,
denkingsrede.
„Nauwélijks zijn de woorden van den Fiihrer
Adolf Hitler voorbij,of wij- staan hier aange
treden op dit kerkhof, dat een symbool is
•voor/de Duitsche :en Nedérlimdsche kameraad
schap "öm ook diegenen te gedenken, dio voor
ons. streden, overwonnen en voor volk cn.
vaderland vielen,Wij Dnitschers hobben na
oen zwaren wereldoorlog jaren moe(eii>.,door
maken, waarin op don voorgrond steeds het
mcedoogcnloozo woord „strijd" gestaan heeft.
Wij geloofden in1933, toen onzo Führer. Adolf
Hitler in ons- rijk vrede on ordo had gescha
pen, "dat wij toen oen aantal vredige jaren
voor onshadden om datgene, wat wij in oen
wereldoorlog en lïi do fared daarna veroverd
hadden, te stabiliseoren en uit lo,;breiden:
Wij bobben' liet echter alleen wéér moeten
beloven, dat precies zooals generaties geleden,
dozelfdo vijanden zich weor gereed maakten
om tegen ons op te trokkon en zich weer
bewapenden on dat wij op zekeren dag ook
weer zouden moeton aantreden voor, ben heiligen
strijd voor volk en vaderland. Thans staan wij
al weer jaren aan allé froiiten, hetzij te land,
in do lucht of op dé wcroldzeeën. Doch, kame
raden, ia dezen wciéldcorlog is diet toch ge-
hoei anders! als in den vorige, toen wij de
goheolo worcld togen ons luidden. Thans staan
namelijk verbonden volken aan onzo zijde. Al
<lezo landen weten wat bolsjewisme is. En
zoo'scharen zich thans als strijders aan onzo zij do
do naties,- dip niet ons streden voor do over.
winning on" die liet holsjowismo van do harn^
wij]7,en. waiinecr van iicidcn en strijders
spreken, dan is 'dit zoor in het bizonder m
dézen oorlog gemotiveerd,want nog nooit is
•ocit oorlog zoo hard en mécdoogenloos ge
weest. Wie thans belden écren en gedenken
wil, dio moet zelf oen strijder zijn, opdat
hij zich kan scharen in hun gelederen, want
hij* woot. zelfthans nipt wanneer hij hot wal-
ho.Ha als strijder en overwinnaar zal binneiv
gaan, precies zooals diegenen, die ons zijn
voorgegaan.
Thans is er slechis één éer, één arbeid en
één strijd, n.l., dat man-en vrouw zich naast
elkaar oprichten, in giheel Europa tegen d:t
.mccdoogcnloóze Oosten. Wij weten, dat na
dezen strijd aan ons de overwinning zal
zijn, want voor ons marcheert de Führer en
voor dén Führer staat de strijd, doch ach
ter den strijd staat de overwinning.
Wij slaan thans, op dit libldcnkcvkhof, dat
bizonder geadeld is door 'onzó S3, dio thans
wocr in liet óoslcu. in'het brandpunt van den
strijd staat. Naast; de liier gesneuvelde SS-
helden liggen onze'; pi edorlandsche kameraden,
aan wio' wij precies jzoo denken. Zoo was dit
afaren geleden nog 'niet voorzien. Daarom, zei ik
aan het begin, dat dit heldenkerkhot een syrm
bool is.
3fó^^Êeie®l'v^éi^®ÉE^efr^flJf8FlÜiii5*'fefSüw
eindo liet woord -Stalingrad -stond. Wan neer
men misschien. geloofd heeft, dat dat het
begin van het einde 'zou zij», clan ivoleii zij
nu, dat- het .precies anders - uitgekomen is.Deze
helden van het oostelijke front zijn opgestaan
om het "front te dekken en daarom gedenken
wij nu.zeer in het biz'ondcr hot oostelijke front.
In onzen geestmarchecren de gevallen hel
den uit'den grooten wereldoorlog, uit" dé be
weging en uit den togeriwóordigen oorlog mede.
Do heldengedenkdag is voor óns niet zooiets
als een plicht, doch is iets vanzelfsprekends
geworden. Daarom, nemen wij'steeds van dezen
dag weer moed éu een fanatiek geloof mede.
Wij dragen dit. fanatieke geloof vooraan. Op
bevel van den Führer/dragen wij het op de
plaats waar hij ons stelt en dezo plaats zal
altijd zijn: strijd en overwinning.
Kameraden, wij hebben onze' doodo- helden
herdacht 'en wij allen nomen weer met fris-
schen moed onze dagelijkscho taak op en van
dezo heilige plaats uit geven wij den Führer
do verzekering, dat wij hem tro.uwo volgelingen
zullen zijn, zooals deze helden, deze doode
kameraden, dio voor ons gestreden en ovor-
wonnen hebben. Kameraden, wij gedenken on
zen Fiihrer met don ouden strijdkreet: „Den
Fiihrer Adolf Hitler, Siég Hcill"
Rijkscommissaris Scyssln-
quart: „Aantreden voor
de laatste beslissing"
Vervolgens richtte do Rijkscommissaris zich
als volgt tot de aanwezigen:
Kameraden! Het is eeri mooie, met ons
karakter overeenkomende gedaSShtc, om op een
bepaalden dag in liet jaar al degenen te ge
denken, dié door lmn optreden als soldaat
hun leven gegeven hebben voor hun „Hei
mat", hun vaderland, hun volle. Zoo zijn zij
allcii. thans bij. ons, die in clcn eersten wereld
oorlog on in dezen nieuwen strijd, die dc defi-
nitiovo beslissing moet brengen, den soldaten;
dood gestorven' zijn. Zij liobhon het aardsche
omhulsel afgelegd en staan aan do overzijde
van do nauwe beperktheid, waarin wij ademen
en werken. Zij gaven huil leven op een oogen-
blik, waarop hen holrhytliino der heldhaftig
heid omvangen -gehouden heeft.'
i Onzo gedachten gaan in hot bizonder uit
naar dio kamcradon, dio op doze plok gevallen
en „hier begraven;, zijn w do soldaten -van dc
weermacht, de mannen -van mijn eigen go-,
boortestrcck, do SS Standarto „Der Führer", die
hier do beslissing hebben gcjorcecrd en <lc
Nederlandscho soldalon, die bij do vervulling
van hun opdracht hier hun loven hobben go-,
laten.
Thans, ihct, het inzicht en het bewustzijn
Van dc beteekenisvan dezen de geheele we
reld omvettendenstrijd, zijn wij vervuld
van de zekerheid, dat ook deze strijd om
dezen berg een bouwsteen was in het ge
weldige werk der voorzienigheid en dat die
strijd ons thans laat aantreden voor de laat
ste beslissing, want niets wat grootsch Is
wordt ons geschonken, het moet door strijd
en daarom ook door lijden verworven
worden. V;;"''-;.';.
Het bloed van lien, die hier gesneuveld zijn,
werkt, ala con niet tot zwijgon te brengen
vermaning aan allen, dio, in de gevechten der
jMqi'dagon van 1940 nog niet'hot-opvlammen
en verbanden der laatste scheidingsinuur wil
den zien, dio onze mannon on voikeron -, nog
gescheiden wilde houden tegenover een lot, dat
gemeenschappelijk door strijd'.moot verkregen
worden en naar gomoenschappelijko welvaart
moé' IcideD,' een vermaning tlus aan allen, voor
wie dezegcsncuvoldon slechts dooloozo offers
moesten;, blijven. Maar doze vormaning hooft
niét tevorgoefsgeklonken.
Van hieruit dringt onophoudelijk bet - denk
beeld naar buiten tot de.harten der Nederlnnd-
sche mannen, die dezen oproep verstaan. Voor
elk der hier gesneuvelden zijn reeds tien. cn
meer mannen opgestaan en in het gelid van onze
strijders getreden. In alle formaties, vooral in de
Standartc Wcstland, het Vrijwilligerslegioen en
het N.S.K.K., hebben zij getuigenis afgelegd van
dc manmocdighcid van Néderlandsche mannen,
en, om slechts een voorbeeld te noemen, on
langs kon onze Führer aan een der Nederlan
ders als eersten soldaat der Gcrmaansche broe-
de ryoJkeren__hct^ ridderkruis -..ve rkf.n r.P, - <;n ...Ueb
jagers rinar aanleiding van gelijke wapenfeiten
zes ijzeren kruisen 1ste klasse cn twintig krui
sen 2de klasse ontvangen.
Zoo wordt heden in het manende appèl der
g'esneuvelden het front van het nieuwe Europa
opgebouwd voor ee'n goede cn rechtvaardige
zaak, want dit verheft' onzen strijd zoo toren
hoog boven de gejaagdheid van onze vijanden,
dat hun overwinning vernietiging en een nieu
wen oorlog zou bctcckcnen, onze overwinning
daarentegen vrede, opbouw en een levende
rechtvaardigheid zal brengen, opgebouwd op
dc volkeren van dit werelddeel als dc door God
gewilde bouwstccnen van dc menschheid.
Het leger der gesneuvelden heeft dc wapens
niet neergelegd, het marcheert in werkelijkheid
in de gelederen der,.strijdende soldaten medé.
Het staat als vermaning en nationaal geweten
voor ons allen: Front en vaderland. Zijn eeuwig
zwijgen,is de gebiedende stem, die ons allen op
roept tot de grootste medewerking. Wij iiooren
de stem, wij volgen!
Mussert: „Voor de komst
van een nieuwe lente in
het leven 'der volken"
Hierna betrad Mussert het spreekgestoelte:
Op dezen dag,-den 21sten Maart, is. officieel
de winter voorbij cn de lente is gekomen, lente
betcekènt ontwaken, jong leven/hoop, toekomst.
Het "is wel een schrille tegenstelling een nieuwe
lente en het herdenken van het einde van zoo
vele jonge levens,'tenzij deze jonge levens geof-'
ferd zijn voor dc komst van eeii nieuwe lente
in het leven der volkeren. Dit gelooven wij
muurvast, niettegenstaande de somberte der tij
den) daaruit .ontleenen wij het recht cn den
plicht om de gevallenen te herdenken in 'eerbied
cn dankbaarheid.
Wij staan hier op de Grebbeberg, op de plaats
waar Nedcrlandsche soldaten hun leven lieten
om de bezetting van hun vaderland te voorko
men cn waar Duitsche soldaten vielen voor de
bittere militaire noodzaak om de Noordzeekust
te bereiken ter afweer van de Engelschen cn de
Franschen, die aan hun vaderland den oorlog
hadden verklaard. Zij deden hun plicht cn bij de
uitoefening daarvan brachten zij het grootste of
fer: hun jong leven.
Drie jaren zijn welhaast voorbijgegaan sinds
de graven op den Grebbeberg gedolven Werden.
Drie Jaren zijn kort in het leven van ces volk,
maar hoelang zullen zij voorkomen aan de ach
tergeblevenen, de verwanten, die hun zonen, hun
broers, hun vaders of haar cditgcnootc of ver
loofden verloren voor het leven. Welk een berg
van verdriet,; van wanhoop soms, is verbonden
aan'de graven op den Grebbeberg. Hoe dikwijls
zullen in afzondering deze-vragen gesteld zijn:
Mijn God, waarvoor? was dit noodig? was dit
niet te vermijden geweest? is het offer.niet te
vergeefs geweest?'Ik wil op dezen dag en op
deze plaats niet trachten'deze vragen te beant
woorden. Een vast geloof beheersclit ons, n.l.
dat 's- werelds loop niet bestaatuit een rocks
toevallige gebeurtenissen of erger óog, vergis
singen, maar dat alles geschiedt volgens een
welgeordend plan, ook al doorgronden "wij dit
dikwijls niet. -
Dat vaste Godsvertrouwen, het geloof, dat
alles wat gebeurd is, zoo heeft'moeten zijn,
moge-een steun en een troost zijn cp den"
weg van zoovelen; dié hun dierbaarste be
trekkingen verloren en. die tóch,, hoe. ver
moeid van harte ook, doorhet leven weer
werden opgericht. Maar tevens legt het'
ons den plicht op er naar te streven, dat
in de toekomst zulk een botsing niet meer
mogelijk zal zijn,'want'wij hebben een ver
antwoordelijkheid niet alleen ten aanzien van
de levenden, maar ook ten aanzien van dc
dooden.
Niet alleen gedenken wij nu diegenen, die in
de' Meidagen van 1940 vielen, maar allen, die
in deze grootste worsteling van alle tijden tot op
dezen dag can heden hun leóen lieten.
Neerland's zonen gingen'ten onder in de Java-
zce, op de Insulinde's eilanden, op de Oceanen
en in Rusland's onmetelijke ruimten.'En nog gaat
er geen dag voorbij, zonder dat doodsberichten
binnenkomen van hén, die vrijwillig nnar het
Oostfront 'vertrokken, in de rijen der Waffen-SS,
het Legioen cn het N.S.K.K. om het gevaar van
het bolsjewisme af te wenden, om dc bolsjewis
tische, legers,
delijk voor de offers,, die het Nedcrlandsche
voilé brengt aan het Oostfront. Duizenden zijn
gegaan op mijn aansporing, omdat zij cn ik over
tuigd zijn van de noodzakelijkheid van den af-,
1 weer van het bolsjewistische gevaar voor qansch
Europa. Vele, vele honderden van hen -zijn ge
vallen. hun graven zijn nu nog onbereikbaar
voor ons, daar ginds aan de Dnjepr, aan liet II-
menmecr en op zoovele andere plaatsen. Déar-
.oiii rust op mij meer dan op iemand anders de
plicht om hen te gedenken, die in Rusland hun
jong leven liéten in trouwe plichtsbetrachting.
Uit liefde voor ons vaderland. Wij zijn nu met
onze gedachte bij hen en hun verwanten, die
zij moesten achterlaten cn danken hen voor dc
offers, die zij brachten.
Wij wenschen allen coq -
veilig Europa
Of men Nederlander is of Duitschcr, Zweed
ofSpanjaard, wij wenschen allen een Europa,
dat noch uit hét Oosten, noch uit het Zuiden,
noch uit het Westen in de toekomst meer be-
dreigd zal kunnen .worden, een veilig Europa,
dat niet te gronde kan worden gericht door
machten, vijandig aan ons werelddeel en dat de
gemeenschappelijke woonplaats zal zijn van
vrije,, fiere volkeren, die elkander waardccrcn cn
respectccren cn die In broederlijke samenwerking
een tot-nu toe ongekenden bloei zullen bereiken.
Het nieuwe Europa,'dat ons voor oogen
staat, zal geen Sicgfricdlinic kennen, noch ecti.
Marnclinie, noch een Grebbelinie, maar zal zijn
een solidair Europa. In dit nieuwe Europa zul
len de volkeren hun eigen aard en hun beste
krachten kunnen ontplooien om daardoor ieder
hun aandeel te leveren in den bloei cn voor
spoed van het groote continentale geheel, waar
in vrede cn welvaart, geluk en levensblijheid
opbloeien. Dit schijnt zoo veraf in de somberte
van deze kommervolle tijden.
Wij laten ons daardoor echter uict afdrijven
van ons geloof aan dc komst van dit nieuwe
Europa. Gij Dnitschers- wenscht uw ontzag
lijke krachtsinspanning, uw zware offers,
beloond te zjen door de overwinning, die uw
vaderland veiligheid waarborgt, u in staat
zal stellen dc geslagen wonden (c helen ca
ongestoord dc 'werken des vredes weder Ier
hand te nemen.
Wij Nederlanders zullen al onze krachten
inspannen om te komen tot een herrijzenis
van ons volk,-beter en sterker dan het ooit'
geweest is, en te samen leggen wij dc ge
lofte af er tegen te waken, dat ooit weer
Duitsche cn Ncderlandschc soldaten tegen
over elkander zullen komen te staan.
In dezen geest Jierdenkcn wij de dapperen die
vielen, wenden wij ons tot hun nagelaten be
trekkingen met onze overtuiging; dat hun'offers
cn hun leed niet, te vergeefs zijn geweest en dat
er eens zal kómen, eert lentcbegin, een 21ste
Maart, waarop voor, aller oogen duidelijk zal
zijn. dat ook een nieuwe lente is aangcbioken
In het leven van onze volkeren,- dank zij de
plichtsgetrouwheid en de vaderlandsliefde, de
lnzctbereidhcid. en de opofferingsgezindheid van
al diegenen, wier nagedachtenis wij heden .teren:
Nadat de. muziekkapel, terwijl dc vaandels;
neigden, zacht „Ik had een wapenbroeder" had
gespeeld en de Befchlshaber der Waffen-SS; met
woorden, ontleend aan den Fiihrer, de gevalle
nen had herdacht,; werden aan den voet van-het
hoofdkruls de kransen neergelegd.
Generaal Christiansen; besloot., de 'indrukwek
kende plechtigheid met ,crop te wijzen; dat deze
herdenking der gevallenen -den.'aanwezigen' nieu
we kracht zal geven voor de. vervulling hunner
dagelijkschc plichten. Van deze gewijde plaats
gaf hij den Führer..naménsjhén de verzekering,
dat zij hem in fanatiek geloof zullen volgen. Dc
door hem aangeheven strijdroep werdmei ecil
driewerf: „Sieg Heil" beantwoord, waarna dc
k«'pcl do volksliederen speelde.
v.
v
rlVi
