Maandag 8 November 1943
De rede van den Rijkscommissaris
SCHIEDAMSCHE COURANT
^ag- 2
(Vervolg van pag. 1)
Waimooi hel oin dj natste duigfin van 0011
vollegaat, moet men reeds het lichtsnooi
van het eigen handelen nit eon andere dieper-
gaande zedelijkheid verkrijgen, uit de over
tuiging dut men voor zijn volle lot het uiterste
moot opkomen, ook dan wanneer de maat
regelen, die men moei nomen, en waarvoor
men moei instaan, vervloekt hard zijn. Men
verdraag! ze omdnl men op een hoogere ver
antwoordelijkheid staat, en gesteld is voor de
grootere taak die liet lot om heeli toever
trouwd
i
Penetraties uit het Oosten
Natmnaal-soeialisten, minstens even groot
echter zijn de penetraties die het Oosten komen,
penetraties van het collectivisme in on/e
Jüuropeasohe maatschappij, ol' dat nu marxisme
oi bolsjewisme is, die zich immers alleen onder
scheiden in do methode bij het beteiken van
hun doel en niet principieel verschillen.
Aten moet ook in dit land do oogen met
sluiten. Ik herinner aan een gebeurtenis, die
ik kortgeleden meemaakte. Ik streef ernaar
zooveel mogelijk de provincies te bereizen
en daar met onze kameraden, Nederlanders en
Duitsqhers, te spreken, en ik bon dankbaar,
dat onze kameraden heel openlijk tot mij
komen en mij zeggen, wat zij gezien hebben.
Zoo bevond ik mij onlangs in Limburg, waar
ik een gesprek aanknoopte met een mijnweiket
on hem vroeg: „Nu, wat denken eigenlijk de
mijnwerkers in iiet Litnburgsohe?'' Mijn zegs
man zeide mij heel eerlijk:'„Ik wil heel open
lijk met li praten. Er bestaat een zeer groot
aantal mijnwerkers, die voor liet nationaal-
socialisme geen Begrip hebben. Zij willen niet
dat Duitschland overwint, maar zij willen ook
niet dat de Engelschen en Amerikanen over
winnen." Toen heb ik gevraagd, wie er dan
de overhand moes' krijgen. Mijn zegsman
antwoordde mij: „Ja, wanneer men met deze
menschen ter plaatse spreekt, dus daar, waar
z.ij afgesloten van de rest van de wereld niet
lichtvaardig denken krijgt men ten antwooid:
do Russen." Dat is opmerkelijk. In Limburg
heerscht onder een niet gering deel van de
mijnwerkers de meening dat de Russen
aioeten winnen.
Waarschijnlijk hebben zij daarbij o»n on
duidelijke voorstelling wat dat eigenlijk voor
een winst en een overwinning zou zijn. Maar
deze meening is er en zij is bizonder-opmer
kelijk. omdat wij toch allemaal welen, dal
in Limburg de Katholieke kerk oen ongemeen
grouten invloed op deze menschen uitoetenl,
en stellig niet in de richting die de bolsjewisten
vertegenwoordigen.
Dat bewijst echter aan den anderen kant,
dat de politieke vormingskracht van de
confessies, hoe sterk zij' ook eenmaal geweest
is, thans verloren is gegaan. Met de confessies
kan men de menschen blijkbaar niet meer
binnen een bepaalden vorm van gemeenschap
houden. Hetzelfde is aan den dag getreden
in Italië, toen Badoglio probeerde het fascisme
terzijde te dringen. Wat is er toen gekomen?
Een liberale of democratische impuls? De
jongste democraat die daar verschijnt is de
oude graaf Sforza. Ik geloot dat hij 72 jaar
is en dan is er nog een andere hij, die, naar
ik hoor 77 jaar is. Dat is wat liet liberalistische
en democratische burgerdom thans nog kan
leveren. Daarvoor is in Zuid-1 talie een katho
liek-communistische partij ontstaan. Do leidei
van do katholieke actie in Italië heelt nu na
drukkelijk verklaard, dat de katholieke actk
in het geheel niets mot deze katholiek-commu
nistische partij te maken heeft, njriar achter de
repuölikeinsch-fascistische partij staat. Die is
namelijk niet ver van schot Hij weet, wat
er uit dezen toestand kan ontslaan. Op den
Balkan is het precies zoo Daar hebber» zich
groepen van verzet gevormd, die de bosschen
zijn ingetrokken en partisanen geworden zijn
Oorspronkelijk waren het meerendeels mili
tairen, die waren nog nationalistisch. Nu is
dat ook anders geworden. Op den Balkan
heeft nu de communist Tito de leiding in
handen, dien Stalin tot bolsjewistengeneraal
benoemd heeft en Nieuw-Zeelandsclie en En-
gelsche officieren, die aan valschermen bij
Grieksche partisanengroepen werden neer
gelaten, werden juist door die partisanen dood
geschoten. Dat-zijn geen toevalligheden, dat
zijn allemaal teekenen, die erop duiden, in
welke richting de ontwikkeling kan gaan
De totale oorlog
Houdt u één ding voor oogen den totalen
oorlog en zijn uit het steeds toenemend gebrek
aan goederen voortspruitende gevolgen. Met
is thans reeds zoo, althans de tijd is niet al
te ver meer, dat degene in Duitschland, die
van vroeger, volkomen wettelijk en in orde,
nog een goedingerichle woning heeft, dit bezil
mettertijd zal aanvoelen als een druk tegen
over die volksgenooten, die inmiddels alles
verloren hebben, en dezen van hun kant
zouden denzeliden toestand aanvoelen als een
onrecht. Wanneer de slachtoffers van de bom
bardementen in Duitschland geen natiouaal-
socialisten zouden zijn, zouden de terreur-
vliegers der" Engelschen en Amerikanen in
middels het bolsjewisme in Duitschland sterk
hebaen aangekweekt. Ik heb ]uisi gesproken
met den burgemeester van Boehurn een zwaar
geteisterde stad.'Hij heeft mij bevestigd, dat
zijn lieden alles op zich nemen, maar voor alles
hun geboorteland niet wilden verlaten. Zij
komen terug bouwen zich verblijfplaatsen
In de bergen, zij leven ;n de meest primitieve*
omstandigheden.
Versader» kenn'en deze menschen met. Alleen
een vreeselijke verbittering Deze menschen
willen hun lot verdragen en wanneer men
hun zegt, dat de oorlog nog jaren kan duren,
dan antwoorden zij: „Dat geefi^ ook nieti
slechts iets willen wij vergelding en wraa..
moeten wij beleven
Vergelding tegen Engeland
en Amerika
Kameraden. De vergelding gaat echter legen
Engeland en Amerika, tegen hot Westen.
Ik wijs u op nog een kenmerk van deze geeste
lijke ontwikkeling waarvoor wij daan. Het
b >lsjewisme in het OJsten is gemeen, wreed,
maar het is een strijd legen -mannen De
Engelschen en Amerikaansche vliegers ver
moorden vrouwen en kinderen. Dat is het
•mboorte-uur van een doodelijken, niel meer
Te ov»rbr»ig'jten hnnl in hel Duitsche volk.
Ziet u, ik zou graag willen, dat men zich dat
eens voor oogen houdt in de kringen, die zoo
beelemaal zijn ingesteld op een Engelsch-Ameri-
kaansche overwinning, opdat ook zij inzien dat
volkomen objectieve omstandigheden bij ons in
Europa deze volkerenmassa's stuwen in Het col
lectivisme. Want zoo goede psychologen dien
den toch tenslotte die lieden hier te zijn, dat ook
zij weten, dat er onder het Duitsche volk en in
heel Europa en wel steeds sterker een vurig ver
langen leeft naar een socialisme. Wanneer dit
verlangen door het nationaal-socialisme als
volkscn socialisme niet vervuld wordt, doch deze
menschen teleurgesteld worden, dun breekt deze
teleurstelling als verbittering uit in het collec
tivisme"- Wanneer wij ons in Midden-Europa het
nationaai-focialisme als ordende gemeenschaps
vorm wegdenken, heeft alleen het bolsjewisme,
nooit het kapitalisme van het Westen, kans op
succes.
Zonder anker
Kameraden. Een vreeselijke storm schokt ons
thans tot in ons binnenste. Als zeelieden zult u
weten, dat een schip, dat in een zwaren stoim
van het anker wordt losgeslagen, niet* opnieuw
aan het anker kan worden vastgelegd. Dan drijft
het zonder hoop op reddmg fond waarheen de
storm het voortjaagt. Zoo is het te begrijpen,
toen de Fubrer zeide, dat geen burgerlijke staat
m Europa dezen oorlog zal overleven. Ofwel
het volksche socialisme 2al als groote taak van
onzen Fuhrer in Europa, de volkeren eens tot
een nieuwe en betere ordening brengen, ofwel
een teugelloos bolsjewisme breekt boven ons los.
Het volksche socialisme verschaft ons een re
volutionair inzicht: Volk is wat het bloed als een
hoogere door t lot bepaalde eenheid heeft gevor id
Dat wij allen tegenover dit bloed verplicht zijn
en wij allen derhalve niets zijn en ons volk alles
is, dat is de grondslag, volgens welke wij in
machtspolitiek op zicht en volgens welken wij in
socialistisch opzicht onze gemeenschap ordenen.
Ik zeg ook revolutionair. In mijn oogen is niet mj
revolutionair, die ruiten ingooit, barricades
bouwt en menschen ophangt. Revolutionair is hij,
die m zich den roep van den tijd zoo sterk voelt,
dat hij bereid is alles achter zich te laten, alles
wat hem dierbaar en aangenaam en nuttig was.
Hij laat het achter zich, waaneer hij van een
nieuwe ordening innerlijk zoo overtuigd is, dat
hij verstrekt niet anders meer kan doen, dan den
meuwén weg naar een nieuwe toekomst in te
slaan.
Voiksch socialisme
Kameraden, dit inzicht van het volksche socia
lisme is het, dat ons de maatschappelijke en eco
nomische problemen en de kwesties, die de ont
wikkeling gebracht heeft, laat overwinnen. Ia die
opvatting hebben wij den klassenstrijd overwon
nen. Want in die opvatting die ons volk als een
organische gemeenschap en eenheid voorstelt, be
staat er gêen klasse, die tegen een andere kan
optreden, die egoïstisch alles naar zich toetrekt
en de andere vernietigt.
Neen, het is ons volkomen duidelijk, dat in
onze sterk ontwikkelde beschaafde wereld
niet ieder afzonderlijk drager kan zijn van
alle functies eener volksgemeenschap. Maar
die menschen afzonderlijk zijn dragers van
heel bepaalde prcstatieinogelijkheden binnen
de volksgemeenschap, zij zijn echter geen
voorvechters en vertegenwoordigers van
zelfzuchtige, egoistische. alles vernietigen
de elementen en klassen. Wanneer dit ons
uidelijk is, vinden wij de oplossing voor me
nige vraag, waarvoor wij komen te staan.
Vooral de jongeren onder ons zullen zich de
vraag stellen of het juist is, dat er een be
zit van recht en een bezit van goederen be
staat, dat de een iets heeft en dat de ander
niets heeft. Wanneer wij ons het volksche
socialisme als den organischen gemeen
schapsvorm van het volk voor oogen stellen,
dan kunnen wij een aanspraak op een recht
bevestigen. Maar aan elk recht is ook een
plicht tegenover de algemeenheid verbonden.
Zoo verbindt zich voor ons het begrip van
het recht tevens met dat van den plicht en
WÜ onderscheiden thans een hoogcr begrip,
dat van de verantwoordelijkheid.
Kameraden. Het gebouw, dat wij voor de
volksgemeenschap willen optrekken is met ge
reed: men heeft het ons niet laten afbouwen. In
tegendeel, men heelt dezen oorlog ontketend, op
dat -dit gebouw niet gebouwd zou worden, op
dat niet dit slechte voorbeeld, of liever gezegd,
goede voorbeeld, voor de slechte zeden der an
deten gevaarlijk zal worden.
Wij zijn het er over eens, dat er bij ons nog
groote resten van kapitalistisch denken aanwe
zig zijn. En wij hebben ook groote penetraties
van collectivistische methoden. Daartoe dwingt
ons de oorlog. M-aar wij zijn hard en fanatiek
besloten bet socialisme door te zetten. Socialis
ten moeten wij zijn, kameraden. Deze geweldige
unieke inspanning in de wereldgeschiedenis
draagt de arbeider, de boer, de soldaat. En nu
zult u het begrijpen, wanneer de Fiihrer zegt: fk
zal uit dezen oorlog nog als fanatieker natio-
naal-socialist terugkeeren. Wij moeten dezen
oorlog volhouden, want wij scheppen daarmede
onze leefruimte. Wanneer ik leefruimte zeg. denkt
u dan thans niet in de eerste plaats aan econo
mische dingen. Dat is slechts de grondslag van
de leefruimte. Voor een groot economisch gebied,
dat de techniek tot stand brengt en voor- de ver
volmaking van de verkeersmiddelen vallen geen
slachtoffers. Het is iets anders. Het is de roep
van een tijd, die zoo sterk is, die zoo rijk is aan
groote leefwaarden, en die het leven zoo waard
maakt om geleefd te worden, dat menschen be
reid zijn in de eerste plaats door de sociale or
dening, doordat wij aan elk individu bewijzen,
waarom het leven voor hém waard is om te leven
en schoon is.
De Germaansehe aard
In elk Germaansch volk leeft het verlangen
naar een zoodanige ordening, waarin de Ger-
maansche mensch de leiding heeft, doordat hij
zijn scheppende krachten op het gebied van de
cultuur en van de wetenschappen uit zijn Ger-
maanschen aard tot ontplooiing brengt en die hij
met de krijgsmansdeugden uit zijn Germaansch
hart kan verdedigen. Daarom heeft ook elk Ger
maansch volk eens zijn rijk gehad. Oost-Gothen,
Vandalen, Pranken, zoo was ons eerste Duitsche
rijk. Zoo hebben er rijken bestaan van de Scnn-
dinaviérs, zoo hebben de Nederlanders hun Ne-
derlandsch rijk gebouwd. Maar de rijken zijn
voor het grootste deel verdwenen. Zij zijn ver
vallen. Zij beteekenden tegelijk ook een verspil
ling van de kracht van het ras, omdat het denk
beeld waarom het ging vervalscht werd. het
denkbeeld namelijk, dat net om niets anders gaat
dan om de Germaansehe ordening te stichten
voor Germaansehe menschen, niet echter om het
een of andere universalistische bovennatuurlijke
of het een of andere matericele, economische
denkbeeld te verwezenlijken. Van dit gezichts
punt uit verstaan wij thans de daad van Karei
den Grooten, die de Germanasche stammen in
het midden tezamen gedreven heeft in een rijk
en daarmede den grondslag gelegd heeft voor de
wording van het Duitsche volk. Deze daad is
het uitgangspunt, dat thans tot een gebalde
kracht van bijna 90 miliioen is geconcentreerd en
dat deze den geweldigen beslissenden strijd kan
voeren om de toekomstige ontwikkeling
van dit werelddeel en ten deele van de ge-
heeie wereld. Deze wording van het Duitsche
volk is ook de uitkomst voor ons allen, want wan
neer wij ons hier in het midden van Europa vijf.
zes of zeven kleine volksstaten zouden moeten
voorstellen, dan zou de ontwikkeling van het
Oosten en Westen al lang over ons zijn heer-
gejaagd. Derhalve ook de wensch van de ande
ren, Duitschland weer te verpletteren en te ver
deden.
Ons denkbeeld is revolutionair, maar het is
ook conservatief. Want alle geestelijke aanwin
sten van Europa, vooral van onze Noorcheh
gerichte volkeren, brengen wij' bijeen.
De Grieksche oudheid, do geioovige mid
deleeuwen, het levenskrachtige humanisme
—al deze groote daden vatten wij thans
tezamen in een culraineererid punt in het
optieden voor ons, Geimaanscho volken.
Volgens dezelfde beginselen moeten wij
Emopa. ordenen. Wellicht bestaat thans de
wensch hierin reeds een duidelijker in
zicht to krijgen. Maar men kan een zoo-
'danigo ordening niet aan de groene-tafel
maken- Kameraden, dio wordt gevormd
v. aar gestreden woidt en waar slacht-
offeis vallen. Wanneer uw Vrijwilligers,
kameiaden, aan het Oostelijke front strij
den en sneuvelen, dan vqjraen zij daar
Europa en onze toekomst.
Do beginselen van het
nieuv/e Europa.
Thans echter zien wij reeds duidelijk do
beinsgelen, volgens welke dit nieuwe Europa
en in dit Europa het nieuwe Germaansehe
gcmecnschapsgebied moot worden gevormd, liet
eeiste beginsel is: voer eik Europeesch volk
do vrijheid om volgens den eigen aard te kun
nen leven. En hot tweede beginsel is do ver
plichting tot het gemeenschappelijke optreden,
van alle krachten voor de verdediging van
hot gemeenschappelijke gebied, ilet eeno is
ondergeschikt aan het andere. Deze wolten
lijken wellicht eenvoudig, maar alfeen een-
veudigo wetten kunnen vorm geven- Vrijheid
om naar den eigen aard te Seven en ge
meenschappelijk optreden voor de gemeenschap
pelijke leefruimte: dat is hot parool, waar
naar het lot van Europa wordt bepaald en.
dat is het parool, waarop wij de nauwere
Germaansehe lolsgomoenbchap binnentreden. Dat
is de vrijheid om naar den eigen aard, niet
naar den wensch van elk individu te leven.
Want hot laatste zou een individualisme zjjn,
dat het volk verdeelt- Het bepalende is do
aard, do door het bloed gebonden aard. Deze
moet de vrijheid bep.jlen, waarnaar men streeft.
Ik moet u iets heel-openhartigs zeggen. Wan
neer wij, Duitsehers, in eenigeriei gebied hior,
b.v. in het Westen of in Scandinavië enz.
het gevoel zouden hebben, dat deze volkeren
daar besloten en in staat zouden zijn de vrij
heid van bun gebied te bewaren, eü te ver
hinderen, dat invasies uit het Westen succes
zouden kunnen hebben, of dat de terreur-
Dèimnenwerpers van de Engelschen en de
Amerikanen zonder krachtigen afweer over het
land vliegen, dan zouden wij gelukkig zijn,
want dan zouden wij het lot van dit gebied
rustig in bandon van die menschen geven' en
wij zouden naar het Oosten (rekken om het'
lot daar voor ons en onze toekomst in veilig
heid te brengen.
U moet voor oogon houden: wij koeste
ren ui het geheel niet den wensch om
over oen door Duitschland behecrschl
Europa te heerachen. Wij koesteren slechts
don wensch, dat er werselijk slechts een
Europeesch, een van zijn Europeesche
zending bewust Europa ontstaat en wel
doordat wij onze groote taak in het Oosten
vervullen, doordat wij dien stormloop al
tijd weer met ons zwaard en onze borst
terugdringen. Daartoe zijn wij grioapen en
hebben wij gekozen voor Europa-
Waarom kwamen de
Duitsehers hier!
Kameraden, slaat mij toe nog een heel con
crete kwestie te bespreken, die niet zoo een
voudig te bespreken is. Soms ivo alt tot ons
en soms ook tot u de vr.iag gericht: waarom
zijn do "Duitsehers lieri gekomen en hebben
/ij ons land bezet? De toestand van beden
geett u het antwoord. Stelt u zich eens den
toestand van lieden voor, het oogenbhk van
don Beslissenden strijd, waarbij de Engelschen
ca Amerikanen op een of andore wijze moeten
stonrdoopen, daar de bolsjewisten anders aan
den ouderen kant doodbloeden. Den genngsten
tegenstond en den besten weg voor hun aan
val zouden de Engelschen en Amerikanen vin-
•den over Beigiu en Nederland naar bet hart
van het Duitsche rijk.
Kameraden, gelooft u, dat eonige Duitsche
staatsman of een Duitsche generaal ook
maar eén rustig uur zou kunnen beieven,
wanneer zij m den huidigen militairen toe
stand Nederland zoo voor zich zouden zien
ak dit eruit zag in Mei 1910. Nederland
met zijn ïegeermg, die met het hart aan
den anderen kant stond. Nederland met
een leger, dat zijn taak in geen opzicht
vervuld l;peft en vervullen kon. Niet als
een teeken, dat de Nederlander geen sol
daat is, want de soldaat hooft aan den
Grebbeberg goed gestreden en de Noder-
landsche soldaat in bet Oosten vecht voor
treffelijk, maar geen Duitsche staatsmhn,
die zich bewust is van zijn verantvvoorde-
bjkheid, niet alleen jegens zijn volk maar
jegens Europa en de gohee.o wereld en
weet wat bet zeggen wil, dat Duitschland
moet blijven bestaan en sterk moet blij
ven, zou géén rustig uur kunnen hebben
wanneer dit vroegere systeem hier thans
nog heerschte.
Wellicht heelt men dat in Mei 1940 nog
niet algemeen ingezien, maar gelooft u mij,
de Führor heeft do ontwikkeling gezien, hij
heelt geweten, wat er in het Oosten opdoemde.
Hij heeft geweten, dat bet Amerikaansche con
tinent met zijn aanspraak op wereldheer
schappij zou aantreden om over ons los to
breken en om ons te verpletteren en te ver
nietigen. Op het oogenblik, waarop de Engel
schen hier vliegvelden zouden bezetten en
zouden gaan landen en tegenover een op
zichzelf onmachtige organisatie van militairen
tegenstand zouden staan, zou hoi te laat zijn.
Nooit had de Führer het voor de toekomst
kunnen verantwoorden, wanneer hij dit gevaar
over het hoofd had gezien, dat rechts! roeks
voor Duitschiand's hart was ontstaan, ecu ge
vaar, dat niet alleen door de ontoereikendheid
en "onbetrouwbaarheid van do vroegere regee
ring aanwezig was, doch ook door do brutale
vastberadenheid van de Engelschen en Ameri
kanen om op het gegeven oogenblik over
alles, ook over Nederlandsche lijken, heen te
loopen. Bij de Azoren hebben zij hot precies
zoo gedaan. Zij hebben het overal zoo go-
daan en zij zouden het overal zoo doen,
wanneer zij niet het Duitsche zwaard voor
hun neus zouden zien.
Waarom bemoeien de Duitsehers
zich hier met alles!
Nog een kwestie, die u interesseert, en
waarover men u aanspreekt wil ik behan
delen: Waarom mengen do Duitsehers in Ne
derland zich dan in. alles? Waarom bemoeien
zij zich practisch met alle aangelegenheden,
waarom beperken zij zich niet tol do militaire
bezeltingsaangeiegenheden? Kameraden, dat
hangt samen met het feit, dat wij ons in
een totalen, in den totaalsten oorlog bevin
den, -dat het ons,- die vier jaren wereldoorlog
en nog moer beleefd hebben, volkomen duidelijk
is, dat er aan het slot een oogenblik van
spanning ontstaat, waarin absoluut geen grens
meer mogel'jk is tusschen wat belangrijk voor
de oorlogvoering en militair is, en hetgeen
particulier en civiel is. Dat weien wij ook
uit onzen binnenlandsehon poiitieken strijd,
vooral in de Oostmark, heel nauwkeurig.
Er bestaat geen mogelijkheid van organisatie
van openbaar kuiaktcr, dio op een der-
geiijk oogenblik niet op de een of andere
wijze door de tegenstanders wordt uitge
buit voor bewegingen van verzet. De lie-
den, die aan het hoofd slaan van derge
lijke legato organisalios zijn wellicht arge
loos en tneeneu uit een, zij bet ook ver
keerd begrepen patriottisme, iets te kun
nen dulden, dat in werkelijkheid reeds oen
voorbereiding is om ons in onzen be
slissenden strijd bij de koel to grijpen.
Ik bespreek dat voor u, Nederlandsche kame
raden, want gij zijt dogenen, die het leed
d:aagt, die wellicht hot zwaarst gobukt gaat
onder een zekere -tweespalt, wanneer ge aan
den eencn kant tot uzelf zegt: Men moet
toegeven, dat do Duitsehers hun maatregelen
nemen uit een zeker oogpunt van voorzichtig
heid, maar aan Jou anderen kant dit aanvoelt
als een vooitdureudo beperking en neerdruk
king van het Nederlandsche leven. Wij hebben
ook de mogelijkheid moeten geven om bepaalde
organisaties op te richten waarin voldaan kan
worden aan bepaalde behoefton van do ge
meenschap.
Nemen wij b.v, de Winterhulp en den
Volksdienst Met deze organisaties moeten
weikoHjk belangrijke sociale functies vervuld
worden, die om redenen van "hot algemeen
belang in andere vormen niet moer geduld
kunnen worden. Dit geschiedt echter niet
opdat zij op do een of andero wijze door
ons speciaal gevormd worden, doch uitslui
tend^ opdat zij geschieden in een vorm,
waarin zij niet togen ons kunnen wor
den gebruikt.
Want dat zou ik u willen zeggende laatste
zin, liet doel en de rechtvaardiging voor ons
om dat allemaal te doen, bestaat enkol en
alleen hierin, dat wij voor elk geval onze
voorzorgsmaatregelen moeten nomen.
Immers niet alle Nederlanders zijn nationaal
socialisten. Wanneer liet overwegende deel na
tionaal socialist zou zijn, wanneer het over
wegende diol zich er reeds van bewust zou
zijn, daf liet nationaal socialist is of diende
lo zijn, dan zouden "de zaken er anders voor
staan Maar op één ding korrit het niet aan,
op do gelijkschakeling. Wanneer een overigons
zeer goede - ambtenaar tot mij komt, dat in
zijn werkkring alles reeds precies zoo is als
bij ons, dan klop ik bom op den schouder
en, zeg hem, dat hij bet heel braaf, maar
niet verstandig gemeend heeft. Het is onze
taak ervoor te zorgen, dat in dit land alles
goed en voor ons overzichtelijk verloopt, dat
voorts nergens bewogingen van verzet ontstaan
en dat wij adviezen uit\ de door de zoo on
eindig leed verkregon ervaringen aan de Neder
landers willen mededeelen. Maar hetgeen dan
gebeurt, moet van Nederiandsclion geest en
leven vervuld worden. Immers ook de Neder
landers zijn een moedig volk, dat zich niet
laat buigen. De Nederlanders moeten uit eigen
ervaring in volle vrijheid hot nationaal-socia-
lisme binnengrooit-n.
Militaire krachten en
mogelijkheden
Wij bevinden ons in een zwaren strijd Ik
wil zonder" meer loogoven dat het v-eol mooier
zou zijn, wanneer wij nog in Stalingrad ston
den, in EI Ab'inoin en in Tunis., Dal wij
daar niet meer zijn, vindt zijn oorzaak in
do omstandigheid, dat wij onze fronten moe
ten inrichten volgens onze militaire krachten
en mogelijkheden. Dat geldt speciaal thans
voor het oostelijke front. Van do bolsjewisten
kan erkend worden, dat zij over bepaalde
resultaten kunnen spreken. In militair opz.icht
zijn ze allen andoren ver vooruit on wanneer
liet DuiLcho zwaard de bolsjewisten niet
tegenhoudt, dan bestaat er practisch geen mi
litaire macht ter wereld meer, die ben zou
kannen tegenhouden Maar waar het thans om
gaat, is het volgende: Wij moeten do histori
sche laak, die wij altijd vervuld hebben, weer
vervullen. Het is niet onze eerste laak dit
of dat gebied te winnen, maar de voornaamste
hisionschc taak is den vloed uit het oosten
tegen te houden en liet essentieclo is, dal
het Duitsche front in hel oosten stand houdt.
Wij hebben immers door do successen in de
jaren 10II en 1012 het gilded veroverd, dat
ons do mogelijkheid geeft om deze eerste
en belangrijke taak to vervullen. Dezo taak ver
vult ons front; veivuHca onze soldaten en
do vrijwilligers uit de Germaansehe landen
in hun gelederen.
Twee volgende oogstjaren
gedekt
Kameraden i Wellicht zult udan zeggen
Ja, maar Uoo staat het ttians met de voedsel
voorziening? In de eerste plaats zijn de ge-
bicden, dio wij n hot oosten beztten, het
gebeele westelijke doel van dc Oekraïne, nog
zeer groot 'en bij intensieve bewerking brengt
het zeer vee! op. Wij hebben dit jaar een
goeden oogst gehad ea het volgend jaar zal
o. I. Heer ook nog iets laten groeien.
Wanneer men dat bij elkaar legt, zijn de
volgende twee jaren aan dezen kant
in ieder geval gewaarborgd, dat wil zeggen
onze tegenstanders kunnen niet hopen, dat
zij ons yan hieruit gezien zullen dwingen
om in het jaar 1944 of 1945, dat zouden
derhalve twee volle jaren zijn, op do een
of andere wijze toe te geven,
Ik geloof, dat het oen vervloekt onaangenaam
vooruitzicht voor onze tegenstanders is, wan
neer zij tot zichzelf moeten zeggen, dat zij
minstens nog twee jaar lang oorlog moeten
voeren. Ons schrikt dat niet af, wij voeren
dezen oorlog ook nog zeven, en zoo noodig,
tien jaar, omdat wij dezen oorlog zullen vee-
ren zoolang wij worden aangevallen.
Wat de bolsjewisten wilde»
Kameraden: Een wereldoorlog is een weield-
gerichl en wanneer men in het vijfde jaar van
een zoodanig lerïcht staat, beginnen de be
kentenissen. Moskou is oen groote bekentenis.
Vragen wij ons eens af wat onze tegenstanders
in Moskou toch wilden bereiken.
Wat wilden de bolsjewieken? De primaire be
hoefte van de bolsjewieken is, dat Engeland en
Amerika eens werkelijk met den oorlog beginnen
en militaire acties ondernemen. Al het andere is
den bolsjewieken onverschillig. Wanneer het hun
mogelijk is met behulp van de Engelsche en Ame
rikaansche soldaten Duitschlagd en het natio-
naal-socialisme neer te slaan, kunnen zij den an-'
deren beloven wat zij willen, de vrucht valt toch
vanzelf in hun schoot.
Het tweede is, dat de bolsjewieken zich er
voor gcinterresseerd hebben en "overal te kun
nen meepraten, waar de anderen beraadslagen.
Die onderscheidene gesprekken, die onder vier
oogen tusschen Churchill en Roosevelt hebben
plaats gehad, zijn hun niet aangenaam. Daar
willen zij bij zijn. En wat willen de anderen?
Dien gaat het er vooral om, dat de bolsjewieken
doorvechten. Maar in hun eigen gelederen, wordt
het dringen steeds grooter. Ook hier in Neder
land-zijn er immers menschen, die hun hoop stel
len op de overwinning van de anderen. Maar
ook over hen komt een zekere onrust. Waar zui
len de bolsjewieken blijven staan, wanneer er
eenmaal ecn-opmarsch naar het Westen zou ont
staan. Voor dit dringen een afbakening te vin
den, dat was het primaire dat voor den heer
Roosevelt en den heer Churchill aanleiding was
toe te stemmen in een zocr groote de'cmoediging,
die reeds daarin geleen is, dat zij hun eerste
medewerkers n.l, hun ministers van buitenland-
sche zaken naar Moskou stuurden. Op zichzelf
is ait reeds zeer opmerkelijk. Daarbij hadden zij
nog een ander plan. In Italië is het wel niet heele-
maal zoo afgeloopen als zij wilden. Integendeel,
van onzen kant uit gezien, wordt Italië langzaam
een activapost, in ieder geval actiever dan het
vroeger schijnbraar actief was. Maar zij hebben
er op gerekend, dat het wellicht mogelijk zou
zijn nog den een of ander van onze bondgenoo-
ten uit onze gelederen weg te halen.
Dat heeft echter tot voorwaarde, dat zij in
een grootscheepsche en plechtige verklaring, die
niet alleen door Roosevelt en Churchill, maar
ook door Stalin onderteekend 1st zouden kunnen
zeggen: Ge hebt uw zelfstandigheid behouden,
ge wordt met door dc bolsjewieken opgeslokt.'
Dat was het politieke doel en de bedoeling waar
mede de hecren daarheen gegaan zijn. En nu
kameraden, u weet welk resultaat daaruit is
voortgevloeid- Waarschijnlijk afspraken over mi
litaire ondernemingen. Dan hebben de bolsje
wieken dus reeds wat zij hebben willen, vooidi
zijn de bolsjewieken echter in de z.g. commissie
voor Europa te Londen met een eigen man ver
tegenwoordigd waardoor thans de bizonderheid
ontstaan is, dat over Eurepa een orgaan beslist,
waarin in het geheel geen Europeanen zitting
hebben. Want de Engelschen kan ik niet meer
als Europeanen betitelen en de Amerikanen en
de bolsjewieken zijn bet niet. Maar in ieder ge
val zijn de bolsjewieken daarin vertegenwoor
digd^ en de uitwerking die de deelneming van de
bolsjewieken aan een zoodanig orgaan met zich
meebrengt, zien wij reeds in Italië en in de Mid-
dellandsche Zee. Heden heb ik juist gelezen, dat
een communist benoemd is tot commissaris van
Algiers en ook tot burgemeester van Napels
werd een communist benoemd.
Uiteraard zijn de bolsjewieken veel actiever:
Zij zien de Engelschen en Amerikanen glad
weg over het hoofd en zij zullen de volks
massa's daar incesleepen. Het is den bols
jewisten volkomen voldoende, dat zij daar
de handen in het spel hebben. Maar juist
dc oplossing van de vraag, die voor de an
deren belangrijk Is, n.l. de afbakening der
belangengcbiedcn hebben de anderen niet be
reikt. Daarom is Moskou een volmaakte po
litieke nederlaag van de Engelschen en Ame
rikanen.
Wat Is or met Katyn aan
de hand t
Altijd wanneer rn-'-n zich iets heeft voor
genomen en het lukt niet, heeft men de be
hoefte dit te camouficeren en in oen nevel
to huiion. Hot is een teeken, dat hetgeen do
Engelschen en 'Amerikanen te Moskou van zins
waren niet zoo gcloopcn is als zij wilden. Do
nevel beet „gruwelen der Duitsche soldaten"
en „onafhankelijkheid van Oostenrijk". Kamera
don, ik heb nnj afgevraagd wat wil men eigen
lijk met cloze gruwelpropaganda bereiken? Met
deze guuveljiropaganda is door de Engelschen
aangeduid, dat de 12.000 Poolsche officieren
van Katyn z.g. door de Duitschors zijn ver
moord. Deze verklaring is zoo dwaas, dat
Moskou daar niet aan meedoet, maar beweert:
Noon, geen Poolsche otficerien, maar Italiaan-
sche officieren zrju in Italië vermoord- Waar
schijnlijk zullen dus do Engelschen en Ameri
kanen Hums or naar moeten streven voldoen
de vermoorde Itaitaansche officieren te leve
ren. Maar wat is er op eens mot dit Katyn
aan den hand? Waarom komt dat plotseling
in het debat? In Moskou was ten slotte
niet alleen de mooie Engelsche minister van
buitenlandsoho zaken aanwezig, doch daar wa
ren bovendien nog lieden, aari wie men ecnig
versland kan toekennen. Daaruit concludeer ik
liet volgende: 1. Deze moord der bolsjewis
ten te Katyn drukt do Engelseben zoo zwaar,
dat zij hun landgenoöten op de een of andero
wijzo willen voorspiegelen, dat hot niet dn bols
jewieken zijn geweest maar dio slechte Duit
sehers. En hot tweede is: Deze gruwelpro
paganda heeft geen uitwerking, waar de Duit
sche soldaat zich bevindt, want de bevolking
kont den Duitsclien soldaat. Een bezetting is
altijd' zwaar en drukkend. Maar ik geloof,
dat hot thans bepaald wereldhistorisch be
wezen is, dat van alle bezettingen die van
don Duitschen soldaat do humaanste en de
monschelijkste is. Dat kan men gerust zeg
gen. Maar blijkbaar is hot nu zoo, dl I do
oorlogsmoeheid in Engeland reeds zoo groot
is, dat mem weer de afgehakte kinderbandjes
moet te voorschijn halen otn daar weer eenigen
nieuwen geestdrift' voor dezen oorlog te wek
ken. Dit is dus het eerste neveijfjnt.
De onafhankelijkheid van
Oostenrijk
De tweede nevel' is do z.g. onafhankelijk
heid van Oostenrijk- Het is voor mij'eonigszins
moeilijk, met ondeskundigen te spreken over
dit gebied en ik moet zoowel den -hoor Eden.
als ook den heer "Molotof en den heer Huil
in verhouding tot mij en lot mijn kameraden
ondeskuudigen noemen. Want zij weten im
mers keelemaa! niet, dat Oostenrijk en do
Oostmark in wezen slechts uit hot Duitscho
volk en uit hot Duitsche rijk zrju ontstaan
en dat do missie van Oostenrijk siochts be
staat in de functie van Oostmark voor het
Duitsche rijk. Dat dit Oostenrgk slechts in
het korte tijdsbestek van 180G tot ,1938 geen
bestanddeel van het Duitsche rijk of don Duit-
schon bond vormde, dat weten zij natuurlijk
ook niet. Ik noem het hun ook niet kwalijk.
Ik neem alleen kwalijk, dat zij in deze aan
gelegenheid willen meespreken- 11c; juden
dezo beuren dan ook welen, dat Oostenrijk
reeds een bclangpjk functiegedeelto ja zelfs
liet centrum en den drager der kroon van
hot Duitsche rijk geherbergd heeft in oen ijjd,
toen aan gene zijdo in Amerika de roodhui
den nog vreedzaam rondtrokken op hun prai
riën, on nog geen idee bestond van do te
genwoordige Amerikanen, toen in Moskou nog
do beren en wolven rondliepen, maar toen er
nog geen menschen waren en toen aan do
overzijde in Engeland de grooten elkander we-
dorkcerig in de wreedste gevechten afslacht
ten en juist begonnen hun koningen te ont
hoofden, to enDuitschland reeds een geordend
rijk was, dat voor de geheele wereld een oido
on oen -kracht en een sterkte beteekend.
Eén dmg zou ik wilton zoggen: Laat nie
mand aan de Duitsche eenheid raken- Do
Duitsche eenheid is hot rosuitaal van een
honderd-veelhonderdjarige smartelijke ge
schiedenis. Millioenen menschen zijn cv
voor gevallen. Voor millioenen menschen
was het do laatsto troost te sterven voor
de Duitsche eenheid.
Dio levéren wij niet uit. Wij vechten ons
door iedere hel hoen, ook al is het het bokje-
wismo, maar Duitschland blijft één.
Het verschil met
Kameraden, men spreekt er vaak over,
dat het jaar 1948 een parallel zal vormen mei
hel jaar 1918. Ik wil u geheel openhartig
iets zeggen: wanneer hot Duitsche volk thans
in de situatie geweest zou zijn van 1918, weet
ik niet, hoe de zaak met Italië zou zijn afge
loopen. Vooral z-ou dio militaire energie ont
broken hebben om de zaalc terstond een
ommekeer te doen ondergaan. Wellicht zou
ook een zekere innerlijke geschiktheid ob^
staan zijn.
