r
J
PEDAGOGISCH CONCERT
161
Toen ik zeventien was en voor
de tweede maal in de derde H.B.S.
zatbetekende Pedagogisch Concert
geen huiswerk en een avondje uit. Kees
Bovenkampdie naast mij in de klas
zat hij maakte voor mij de wiskunde-
sommen en ik voor hem de Franse
thema's ging altijd met me mee
ofschoon hij nauwelijks het verschil
kende tussen een hobo en een schuif-
trompetom maar niet te spreken van
een dominant septime accoord. Volgens
hem was een contra-bas „zo'n grote
viool waarop ze staan te leunenen
als de piano-solist op brillante wijze
het eerste piano-concert van Beethoven
had vertolktdan zei hij vol waardering
„Wat kan die vrijer der lekker op
vooruit hé!"
Maar evengoed trok hij zijn Zon
dagse pak voor de gelegenheid aan en
smeerde zijn rooie haren vol zoet geu
rende brillantine. Verder wist hij het
altijd wel zo te arrangerendat ie naast
een aardig grietjekwam te zitten.
Want dat ivas één van de attracties
van zo'n cultureel festijn: de meisjes
kwamen ook.
Weliswaar werden die meisjes deugd
zaam begeleid door een tiental lera
ressendie nooit verzuimden hun man
tels aan en hun hoeden op te houden
maar als je zeventien jaar bent blijf
je niet staan voor een tiental hinder
nissen. En o, welk een zaligheid als
Gabriëlle van Heusden al was het
maar één enkel keertje eventjes
zachtjes proestte om je leuke opmer
kingen, of als Yvonne Meinders met
een koket gebaar haar speelse lokken
op wierp en met haar verrukkelijk wip
neusje minachtend in de hoogte „Bah,
nare jongenszei.
Nee, om heel eerlijk te zijnvan
muziek hebben we toen maar iceinig
genoten. dienamen we op de koop toe.
Er waren natuurlijk ook andere
jongens: daar helemaal vooraan zag
ik bijvoorbeeld Fons zittenmet een
serafijnen-glimlach dronk hij iedere
noot gulzig in zich op.en Herman,
die met zijn verjaardag alleen maar
boeken over muziek wilde hebben. Zij
hadden allebei les op het conserva
torium en waren vast besloten het
heel ver in de kunst te brengen
nou ja!
Tussen Kees Bovenkamp en mij
als muzikale analfabeten enerzijds en
Fons en Herman die zelfs uit hun
blote hoofd konden zeggen wat „een
fuga in beseigenlijk voor een ding
was, anderzijdszweefde de massa,
die het achteraf „verrekte goedverdraaid
knap, reusachtig interessantof alleen
maar „mieters" gevonden had.
Zeventien jaar.... lieve mensen
nog an toe, wat een prachtige leeftijd.
Vermoeid strijk ik nu, twintig jaar
later, over het ontluikend grijs langs
mijn slapen en zucht de weemoedige
zucht van een ouder-ivordende man
Kees Bovenkamp heeft een groot
handel in kunstmeststoffen en is ge
huwd met Cato Laanders, die voor
zo ver ik weet, nooit naar pedagogi
sche concerten geweest is en zelfs nooit
of misschien ontzettend lang geleden
een „knap grietje van zeventien"....
Gabriëlleke is de vorige winter aan
haar galblaas geopereerd. Dat hoorde
ik tenminste van haar man, die onze
groentenboer is.
Yvonne Meinders is in de huwelijks
boot genomen door een tandtechnicus.
Hij heeft haar vier kinderen en een
„net echt vals gebit" geschonken.
FonsHerman
U zult het niet willen geloven
Gisteravond ben ik, als uw verslag
gevernaar een pedagogisch concert
geweest.Laat ik daar die twee
jongens gezien hebbenDe één
als piano-solist, de andere als diri
gent en hoe
Potdikkiewat had ik een spijt
dat ik vroeger niet beter geprofiteerd
heb van die pedagogische concerten
Even heb ik er gedacht om alsnog
een viooltje te kopen, een tiveede-hands
„oefenviool".... helaas.... Vandaag
is het telaat! SEBASTIAAN.
Hausse om hele kleine stukjes hoogstens 3x2 cm)
