Schiedam hij feest van Znid-Afrlka Herdenkingsboek met Qemeenschapsblad en ,,schemerkelkies" „Ga je mee op reis?" Toen de ambassadeur van Zuid- Afrika tijdens de Vacantieweek in het pand Lange Kerkstraat 36 de gedenksteen onthulde die de plaats waar Jan van Riebeeck, stichter van de Kaapkolonie, gewoond heeft, voor het nageslachtduidelijk zal maken, liet hij niet na op te merken dat z.i. Schiedam schromelijk tekort was gedaan bij de herdenking van het 300-jarig bestaan van de Unie van Zuid-Afrika. Ge lukkig werd de nalatigheid van het nationale herdenkingscomité toch nog enigszins goedgemaakt door het in drukwekkende gedenkboek dat men op het gemeente-archief gereedmaakte en de uitgave van het speciale Van Riebeeck-nummer van „De Schie- damse Gemeenschap", dat per vlieg tuig ook naar Zuid-Afrika werd over gebracht om daar te worden verspreid. Voor dit laatste was de medewerking verkregen van de firma Herman Jan sen, die als enige Schiedamse firma vertegenwoordigd was op de grote tentoonstelling, welke in Kaapstad tijdens de herdenkingsfeesten werd gehouden. Hoewel uit een brief van het Consu laat-Generaal der Nederlanden in Kaapstad reeds was gebleken dat door middel van deze officiële Nederlandse vertegenwoordiging gezorgd was voor een snelle circulatie onder belang stellenden, hadden wij over dit plot selinge en zeldzame contact tussen Zuid-Afrika en Schiedam toch ook nog een gesprek met de heer Jansen, lid van de directie van de firma Her man Jansen, die daarginds acht maan den lang vertoefde en eerst begin Augustus naar onze stad terugkeerde. „Vergeet in ieder geval niet te vermelden hoe groot de waardering voor de samenstelling van dit Schie damse boek met z'n talrijke foto's en bijzonderheden over de stad was," zegt hij ons. Vrijwel unaniem betreurde men dat een dergelijk boek slechts in zo betrekkelijk kleine (officiële) kring kon circuleren. Ook daarbuiten zou er zeker een grote belangstelling voor hebben bestaan. Zoals reeds gezegd, de speciale Van Riebeeck-nummers van „De Schie damse Gemeenschap" hebben bun weg in Zuid-Afrika ook gevonden. Hoewel het blad eerst arriveerde toen de herdenkingsfeesten al op volle gang waren, was de animo om er een exem plaar van te bemachtigen, toch nog groot. De heer Goudsmit, consul- generaal van Nederland te Kaapstad, zorgde ervoor dat de Kamers vanKoop- handel, universiteiten en intellectuele centra in heel Zuid-Afrika het blad ontvingen. Als visitekaartje in het nieuwe land bracht de firma Herman Jansen, die bij Wemmershoek zelf whisky gaat vervaardigen, op het in oud-Hollandse stijl opgetrokken marktplein, onder deel van de herdenkingstentoonstelling in Kaapstad, een geheel in de sfeer van het plein gebouwde kroeg. De aanduiding mag ons wat ruw in de oren klinken, voor de Zuid-Afrikaners houdt het woord „kroeg" beslist niets minderwaardigs in. Heel wat Zuid-Afrikaners dui zenden moeten het er zijn geweest waren er de gast en proefden er meestal voor het eerst het Schiedamse pro duct, dat hun voorouders heel vroeger zo treffend „schemerkelkie" noemden, als om er het tijdstip mee aan te dui den waarop de drank het meest werd gebruikt. Trouwens over die namen- geverij weet de heer Jansen nog heel wat te vertellen. Verrassend is daarbij voor de Nederlander vooral het eigen taalgebruik van de Zuid-Afrikaners, die vrijwel overal hun moedertaal vermeld zien naast het Engels. „Denk niet dat iedere Zuid-Afrikaner het Engels zo langzamerhand als voertaal overneemt, integendeel, de nationale trots doet het Zuid-Afrikaans overal sterk naar voren komen." Zo bemerkte de heer Jansen b.v. in Wemmershoek dat de ambtenaren van de Accijnzen, die in het nieuwe bedrijf tal van naamsaanduidingen tegenkwamen welke hun tot dusver vreemd waren, ijverig het begrip van het betreffende Voor een revue geldt maar één waardemeter. Je kunt hem letterkundig gezien een verschrik king vinden, cultuur-historisch een paskwil, choreografisch een onding, toneel-technisch om te huilen, maar als op het eind van de avond het hoog-geëerd publiek „de tent afbreekt van enthousiasme, dan is een revue volkomen geslaagd. Dan en dan alleen heeft ze aan haar taak beantwoord. Welnu, het applaus is elke avond oor-verscheurend geneest, dus n at zullen wij er verder nog van durven zeggen Trouwens.het was een leuke revue, een mooie revue, een revue met vaart, een gezellige revue, een revue vol afwisseling. Ik weet best, dat u of ik of die jongen die met de dochter van mijn buurvrouw gaat, ook best een paar leuke ideetjes zou kunnen verzinnen en dat wij het Schiedamse publiek „nog nel eens nat anders kunnen voortoveren.... Goed.laten we dan nu eens het volgende afspreken: Uik en de jongen die met de doch ter van mijn buurman gaat.... wij zullen allemaal eens min-of-meer een schoon velletje papier voor ons nemen. Wij zullen eens een avondje of twee op een stukje potlood gaan kluiven en dan heel kort, schema''s-geuijs wat ideetjes neerschrijven voor de revue 1953. Het bestuur van de Schiedamse Gemeenschap zal al die ideetjes, al waren het er duizend, stuk voor stuk lezen, overwegen en.als ze er iets in zien, doorgeven naar een knulletje dat er een tekst, een liedje, een gijntje, een schetsje of een dans van maakt, het hele husje aan elkaar borduurt en dan zal iedereen het volgend jaar nóg meer moeten zeggen „Dit was nu een echte, helemaal Schiedamse revue.'''' Hebt u een stukje potlood? Is er wat papier in huis? Wel verdraaid, waar wacht u dan nog op? SEBASTIAAN

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1952 | | pagina 17