De Schiedam
Gemeenschap
Niet pruten9 muur doen!
ORGAAN VAN DE STICHTING „DE SCHIEDAMSE GEMEENSCHAP", 5e JAARGANG No. 5, OCTOBER 1953
Toen de afdeling Schiedam van V.V.V., waaraan dat
mogen we u nu wel verklappen een hele tijd gedokterd
is, eindelijk het levenslicht was ingeblazen, toen hebben
wij ons nog wel eens afgevraagd wat onze goede stad
de met verleidelijke folders hierheen gelokte toeristen zoal
te bieden heeft. Daarmee bedoelen we niets denigrerends
aan het adres van de stad, die ons lief is: Schiedam heeft
inderdaad mooie grachten, indrukwekkende gebouwen,
pittoreske hoekjes en een klein maar aantrekkelijk, goed
geleid museum. Maar mag dat voldoende worden geacht
voor de gemiddelde toerist en vooral voor de buitenlander,
die Amsterdam en Delft reeds bezocht, wellicht ook Brug
ge en Gent of, waar dan ook, goed bewaard steden
schoon heeft bewonderd?
Wij geloven van niet!
We hebben toen eerst gedacht aan het combineren van
een bezoek aan Schiedam met een attractie elders om aldus
toch tot een volledig en aantrekkelijk dagprogramma te
komen, doch dit is alleen te bereiken, voor zover reis-
bureaux en touringcar-exploitanten in onze stad worden
geïnteresseerd. Immers individueel reizenden, per auto
of anderszins, zijn veel minder gemakkelijk te benaderen,
laat staan te beïnvloeden.
En zo zijn wij aan het peinzen geslagen of het tekort
van Schiedam aan bezienswaardigheden wellicht niet op
andere wijze zou zijn aan te vullen.
Via de mooie, ruime Beurs, gelegen op één der meest
karakteristieke plaatsen, die Schiedam te bieden heeft, is
toen het denkbeeld van het gedistilleerdmuseum gerezen,
toevallig tezelfder tijd doch geheel los hiervan waar
op Lucas Bols bezig was de receptie van zijn vele binnen-
en buitenlandse bezoekers van Amsterdam naar Schiedam
te verplaatsen, niet omdat Schiedam zich wat stedenschoon
betreft ook maar in de verste verte kan meten met Am
sterdam, maar omdat Schiedam nu eenmaal Schiedam is,
d.w.z. de plaats, waar de jenever gemaakt wordt en dat
weet men in de binnenlanden van Afrika net even goed
als in het puntje van Zuid-Amerika of waar ter wereld ook.
Zou dit initiatief van Bols niet als een goede aanwijzing
zijn te beschouwen, dat er, als dit museum tot stand komt,
aan een regelmatig druk bezoek niet behoeft te worden
getwijfeld?
Wanneer Bols volgens de dagbladen zegt: „Dat er nog
steeds grote belangstelling blijkt te bestaan voor het
oude, romantische en nog volledige handwerk van het
mouten en branden, dat deze firma voor de vervaardiging
van haar oude jenever toepast" en we realiseren ons dat
de jenever-industrie nog zoveel andere, niet minder inte
ressante, zelfs fascinerende facetten heeft, dan zijn wij de
overtuiging toegedaan dat van een dergelijk museum iets
unieks te maken is, dat ver over onze grenzen een grote
trekkracht zal uitoefenen. En dan voegen wij hieraan toe,
dat het een schande zou zijn, wanneer Schiedam niet het
vermogen zou kunnen opbrengen dit thans te stichten,
vooral nu een hiervoor uitermate geschikt gebouw om een
bestemming roept.
Nogmaals: waar zijn de mannen, die met ons deze voor
Schiedam zo uitermate belangrijke en daar bij uitstek
passende trekpleister helpen tot stand te brengen en wie
stelt de eerste gift ter beschikking voor het fonds, dat
hiervoor nodig zal zijn? Niet praten, maar doen en ter
stond! R-
BIJ BE VOORPLAAT
Het historische Centrum van Schiedam ligt rond de Grote Markt,
waar in dat vroege begin Stadhuis en Kerk een plaats kregen.
Maar het moderne verkeer stoort zich weinig aan wat ons dierbaar
mocht zijn. De Oost-West verbinding tussen Rotterdam-Schiedam-
Vlaardingen-Hoek van Holland vroeg een andere weg dan de nauwe
doorgang van vroeger. Rond de tramcirkel aan Broersvest en
Rotterdamsedijk met het
daarbinnen gelegen gazon
slingert zich nu dagelijks
die lange rij van voertuigen
in rusteloze vaart. Iets van
die nieuwe doorbraak, ge
zien in de richting Vlaar-
dingen, legde onze fotograaf
vast toen hij de flat „Singel-
wijck" had beklommen
