/T~
Herinnert U zich nou?
316
was muzikaal een groot succes, mede dank zij de voor
treffelijke geluidsinstallatie, maar het verwachte aantal
luisteraars werd door de dreigende regen tot de helft
teruggebracht. Het blijft ook een vraag, of dergelijke
avonden het risico van mislukking waard zijn, gezien ook
de weer toenemende muzikale activiteit van Toonkunst
in onze stad. Het doel van de „zware" avonden blijft toch
het trekken van outsiders, om die met de moeilijke kunst
vormen vertrouwd te maken. Nu, zowel als verleden jaar,
zagen wij slechts de gezichten van de doorgewinterde
DAAR GAAN WE WEER! Daar gaan we weer....
aan ons gewone werk:
het snoeien van een heghet kappen aan een zerk.
Als reiziger in thee of juffrouw op kantoor,
als groenteman of schildersknecht.... Het leven gaal
weer door.
Revue en wagenspel.... helaas, het doek blijft dicht.
Daar gaan we weer, daar gaan we weer naar door-de-
weekse plicht
Maar vóór de nar zijn „Amen" zegt, zijn lachend: „Het
is uit",
knip ik nog ééns het voetlicht aan en tokkel zacht de luit:
Voor alle zangers en acteurs, voor dansgirls en actriezen
en voor de heren van t bestuur, die nooit de moed verliezen.
Want u zat vrolijk in de zaal, u lachte: „Ha dat is ie!"
Maar vraag eens wat het heeft gevergd van de revue
commissie
Er was zoveel beloofd aan liedjes en aan teksten,
aan schetsen, gijntjes, noem maar op, de wildste en de
gekste.
Doch toen het draaiboek klaar moest zijn.'t is eigenlijk
geméén,
toen kwam er niemand voor de dag.... nee, letterlijk
niet één.
Geen regeltje, geen asempie, geen komma was ge
schreven
De voorzitter heeft niet gevloektNee, zelfs niet heel even.
Hij snoot bedaard zijn neus en is „steeds heer" gebleven.
„Vrienden'" sprak hij, „Wij geven ons niet gewonnen".
Zodat zij met helemaal niks zijn begonnen.
„Kop op" zeiden de leden tot malkander
„uit het één volgt immers van zelf het ander".
Dus slapten zij naar hou, oftewel regisseur de Groot
en namen hem effetjes gauw in de boot.
„Kijk eens hier!".... „Ik zie niets" antwoordde Lou.
„Precies" lachte de voorzitter...." „Dat is het nou,
werk het een beetje om en zo.... enfin, verzin maar es,
we horen wel wanneer het klaar is".
Waarna de repetities een aanvang namen
en er telkens nieuwe zangeressen kwamen.
De één bleef steken in een coloratuur
een ander vond het gezelschap onguur,
een derde nam sprakeloos de benen.
Zo zijn er een dik dozijn verdwenen.
De repetities intussen, verliepen gesméérd.
Na drie maanden was er al iemand die zijn rol had geleerd.
Voor de dansjes echter was niemand bang.
Die waren veilig onder leiding van juffrouw Durang
en een compleet orkest onder directie van Joop
haalde alle muziek-puzzles uit de knoop.
En tenslotte.wat kan je gebeurenWant is er
niet altijd nog onze Hannes Visser1
Die haalt maar gordijnen,
laat coulissen verdwijnen,
goochelt met lampen,
voorkomt alle rampen.
zodatenfinu hebt het gezien en gehoord
De revue was dit jaar „ENORM" in één woord.
Geëerd publiek.... Ik dank u zeer....
tot volgend jaar.Daar gaan we weer!
concertgangers. Zou wellicht de programmakeuze hier
ook iets ten goede kuunen veranderen?
Groot was ook het risico, dat men nam met het Neder
lands Volkstoneel. De uitvoering van het vlotte en kleurige
Spaanse stuk mocht acoustisch en toneeltechnisch ge
slaagd heten, maar het geheel viel als uitgaansavond
in het hemelwater.
De avond van de stedelijke amateurs werd door velen
bezocht, leed eveneens onder de regen en was kwalitatief
beslist onder de maat, zodat op dit punt andere wegen
moeten worden ingeslagen, aangenomen dat de amateurs
vanzelfsprekend in de serie vertegenwoordigd moeten zijn.
Wij hebben deze „Plantage-Parade" met opzet uit
voerig vermeld, omdat zij de kern vormt van de Vacantie-
week en een der hoekstenen moet zijn van het culturele
werk der Gemeenschap. Waren er ook deze keer zwakke
plekken in het geheel, van een stijgende lijn kan zonder
chauvinisme worden gesproken.
Y ND ERE hoekstenen werden gevormd door Revue
en Wagenspel. Ook over deze beide SG-activiteiten
zouden kolommen te schrijven zijn, maar dit is over
bodig, omdat op het oude stramien voortgeborduurd
werd. In Revue en Wagenspel wordt het SG-ideaal het
meest benaderd, verscheidene secties werken aan de tot
standkoming mede en de geest is er daadwerkelijk een
van „samen strevend". De Revue trok vijfmaal een vol
en enthousiast Passage-theater en het Wagenspel, dat
enkele voorstellingen door regen moest laten vervallen,
oogstte op twee pleinen bijzonder veel verdiend succes.
Ook bij de Jeugdvoorstellingen heeft men, met kleine
variaties, verder geïmproviseerd op een beproefd thema
„Witte Wiven"
in de Plantage
