Rood-Groenen in het goud
en Hermes jaar
Uei 1904
F. van liny sen vertelt
63
Het rood-groene kamp van de
S. V. V.-ers heeft geschald van de
feestliederenallemaal gewijd
aan het gouden jubileum van de
club, die de Schiedamse naam
nog eens extra door het land
heeft doen schallen. Er was een
K.N.V.B .-wimpel, er was een
receptie met veel goede woorden
en wensen en er teas een huldi
ging, die klonk als een klok.
Bij alle vreugde echter klonk
nog door de weemoed om het
recente verscheiden van een man,
die S. V. V. met hart en ziel was
toegedaan, de heer J. P. Hofman.
Naast voorzitter C. Maltha
nu al een kwart eeuw eerste man
van S. V. V. verleende de
KtN.V.B. posthuum het zilve
ren ereteken aan de ontvallen
penningmeester.
Met het feestvieren en het uit
geven van een jubileum-uitgave
van het club-orgaan stond S. V. V.
niet alleen. Ook de oude club van
de DamlaanHcrmes-D. V.S.
in 1956 moet men naar de
nieuwe terreinen over de Polder
vaart verhuizen pronkte zich
op. Uit de beginperiode van de
„groten''' teerden herinneringen
opgehaald, waarvan U op deze
pagina enkele geciteerd vindt.
In het Zuidelijk deel van Schiedam, dat
vanuit de oude binnenstad slechts via een
der bruggen te bereiken is, schooieren de
belhamels van de z.g. Gorzen door de
straten. Even tevoren had niemand minder
dan bovenmeester Brouwer, de man met
baard en pijp, de schooldeur achter zich
gesloten.
„Nou jongens, even naar huis", roept er
een„zeggen dat wc uit school zijn
tot straks dan....!!!"
Wat betekende dat tot-straks-dan in de
dagen van de brave bovenmeester Brou
wer? In het jaar 1904? Niets meer en niets
minder dan met een groepje jongens door
de straten slenteren en almaar kijken of er
niet wat-uit-te-halen viel.
Men trok dan vaak via Hagastraat,
Groenelaan en Wilhelminaplein naar de
Hoofdstraat oftewel in Gorzentaal naar
„Tooft".
Niets te beleven? Geen nooddan
maar ander vertier gezocht.... ruitetik-
kendeurknoppen vastbindeneen
portcinonnaie aan een lang dun touw doen
en dan maar om een hoekje staan gluren.
totdat ja, daar komt iemand een
greep naar de portemonnaie een ruk
aan het touw en dan lopen jongens
om uit de handen van de teleurgestelde
„vinder" te blijven.
Dan weer werd Kee de Kar op 't Fort
op stang gejaagd of naar de Dicfhoek ge-
Aanschouw ze, (Ie jongens van de voetbalclub Excelsiordie op 8 Mei 1901, dus
vijftig jaar geleden de stoot gaven tot tcat nu is uitgegroeid tot de eerste-klasser S. V. V.
gaan om slootje te springen en vervolgens
koeien op te jagen.
Ook werd wel gymnastiek beoefend bij
het klerenkloppershuisje of werden er bij
het kruithuisje kikkers gevangen en opge
blazen.
Met dit alles waren de kwajongensstreken
echter nog lang niet uitgeput, want een
der belhamels moet op zekere dag geroepen
hebben: „Jongens, we gaan naar Hein in
't Hol (bij de tennisbaan in de Warande),
misschien is er wel een zcvenvachter over
het hek geslagen!"
Naarstig werd er dan in de tuin naast
de tennisbaan gezocht, totdat de meest
gelukkige plotseling riep: „Ja, hebben!!
Hollen jongens, naar het „hoekzakje" bij
„Aai" Post!"
Vóór.tussen.en na schooltijd.
voetballen. Geen gummibal? Dan maar een
paar kranten ineengefrommeldeen
touw eromen voort ging het weer.
Men vond het ook wel prettiger dan kikkers
opblazen.
„Vriendjes kregen we er door", vertelde
een hunner, zelfs vanuit „de stad" en allen
kwamen naar het „hoekzakje". De enige
stilzwijgend overeengekomen en toegepaste
taktiek bestond hieruit, dat voorzichtig
werd omgesprongen met de knaap die eige
naar van de bal was. Een al te vroegtijdig
einde van de „match" kon daardoor menig
maal worden voorkomen.
Uitslagen? Zestien tegen zestien of iets
dergelijks was heel gewoon.
Na afloop van een dezer ontmoetingen
was er één, die met het voor hen meest be
langrijke Gorzcnnieuws voor de dag kwam,
waarvoor de kranten zich in die dagen nog
maar weinig of in het geheel niet interes
seerden.
„Jongens.... heb je 't gehoord? Die
grote knullen van Hooreinan en zo hebben
een „echte" club opgerichtmet een
grote balen ze hebben al goalpalen
ookZondag „kikken" ze op het zand-
veld bij van Deventer!! We gaan toch
kijken?
En natuurlijk gingen ze kijken. Het was
daar bij van Deventer, waar het door ons
hiervoor beschreven groepje belhamels ver
nam, dat de gebroeders Antoon en Arie
Hoorman met Jan Post en Jan Vlug enkele
weken tevoren, om precies te zijn op 8 Mei
1904, de vereniging „Excelsior" (het nu
50-jarige S.V.V.) hadden opgericht, waarbij
zich nog op dezelfde datum de gebroeders
Jan en Izaiik Bras en Nico in 't Hol hadden
aangesloten.
Op liet gras, dat we zo'n beetje gelijk
maakten, werd een pitch uitgezet, waarop
je als bowler dikwijls onbewust de bal de
Vervolg op pag. 65
