ZONNEHUIS-PATIËNTEN
gaan de Rijn op
MEEMWAARS VAN
15
Hoe boos en koud zou onze wereld toch zijn, als er niet
van tijd tot tijd van die nieuwtjes waren, die het hart ver
warmen en ons mild stemmen. Welnu, hier is zo,n blij bericht
de patiënten van het Zonnehuis aan de Boerhavelaan
zullen van 31 mei tot 7 juni een grote boottocht gaan maken,
de Rijn af tot diep in Duitsland. Niet-Schiedammers zullen
pas begrijpen waarom wij dit zo n buitengewoon nieuwtje
vinden, wanneer wij verklaren dat de patiënten van het
Zonnehuiseen voor een volkomen hulpbehoevend zijn; het
zijn voor het merendeel mensen, die geheel of voor het grootste
gedeelte verlamd zijn. Deze chronische patiënten zijn verstoken
van zeer veel, hoe goed er ook voor hen wordt gezorgd. Zij
kunnen zich niet voortbewegen, gekluisterd aan hun bed of
stoel slijten zij de tijd, van de ene dag in de andere. een
bestaan, waarin slechts zon wordt gebracht door de liefderijke
verzorging van het verplegend personeel en het medeleven, dat
hun door vele goede mensen wordt betoond. Men kan zich
voorstellen, wat een ontzaglijk evenement het voor deze zieken
moet zijn (geestelijk mankeren zij geen van allen iets) om
naar buiten te kunnen, éven iets anders te zien dan de Boer
havelaan, zich te laven aan de prachtige natuur rond de Rijn,
de zon en de frisse buitenlucht.
Zij zijn er vol van, zij leven reeds nu naar die 31e mei toe,
wanneer het grote schip koers zal zetten naar streken, die zij
zo langzamerhand als onbereikbaar hadden beschouwd.
Het plan voor deze tocht dateert niet van vandaag of gisteren.
Er werd voor het Zonnehuiseen jaar geleden namelijk een
bazar georganiseerd, die goede financiële vruchten afivierp.
Toen aan de patiënten werd gevraagd lioe zij het geld het
liefst besteed zouden willen zien, antwoordden zij: „Kunnen
wij er niet eens uit met een boot of zo?" Maar toen waren er
nog zoveel andere zaken, die ook tot opfleuring van hun
monotone bestaan zouden kunnen bijdragen, dat het boot-plan
vooralsnog niet verwezenlijkt werd. Men kocht o.a. een
prachtig televisie-toestel en ook dat viel natuurlijk in goede
aarde. Maar nu, een jaar later, is alles dan toch in kannen en
kruiken. Er zal een flink zeeivaardig schip worden gecharterd,
zoals ook het Rode Kruis gebruikt voor zijn tochten met
patiënten door Nederland. Als het even kan gaan alle 53
verpleegden mee, uiteraard vergezeld van het verplegend
personeel en de keuken-staf.
Een volle week varen op de Rijnhet zou voor ons al
een bijzonder plezierige trip zijn, voor de zieken van het
Zonnehuisis het de waarwording van een lang-gekoesterd
ideaal!
Meid, jó, wat hebben we het
koud gehad! Mijn vlerken vroren
haast vast an me lijf! En Jan
heeft in geen drie weken schoon
ondergoed an durven trekken!
Honger hebben we gelukkig niet
geleden: de politie had in het
Balkengat een soort gaarkeuken
voor ons klaar gemaakt, 't Was
Uit het „Mus" vertaald door Sebastiaan
eigenlijk bedoeld voor de water
hoentjes, de meerkoeten en de
eenden, maar wij, mussen, zijn
ook lekker niks tekort gekomen.
Nog wel bedankt, politie!
„Zie je nou wel," zei Jan.
„dat het niet zukke boemannen
zijn 1
.en van die revue gaat
echt dóór! Mieters he? Ik zou
best es ecu keertje mee willen
doenopkomen van rechts
desnoods van links as 't niet
anders kan. En dan midden
voor het doek een aangrijpende
tekst zéggen, waar de mensen
gewoon „kapot" van zijn.
Nd de voorstelling allemaal
blommen in mijn kleedkamer en
een heel grote zak hennepzaad!
0, nee, dat mag niet, want we
zijn allemaal amateurs! i Hoeft
niet eens zo'n héle grote rol te
zijn. de echte toneelmensen
zijn ook altijd al blij als ze met
een klein tekstje mee mogen
doen!!Die zeggen: „Het gaat
niet om mijn, het gaat om de
geméénschap"
