lie Sehiedamse
Gemeenschap
Hei school-buitenhuis is hl aar
93
ORGAAN VAN DE STICHTING „DE SCHIEDAMSE GEMEENSCHAP" Se JAARGANG No. 5, JULI 1956
De recreatie voor de snelgroeiende bevolking van
„randstad Holland" is een kwestie waar de laatste jaren
veel over is geschreven en gesproken. Volgens de opvat
tingen van leidende figuren uit verschillende organisaties
op het gebied van toerisme en natuurbescherming besteedt
de regering daar te weinig aandacht aan, wat tot gevolg
zal hebben, dat na verloop van tijd de weinige recreatie
gebieden in het westen van ons land meer dan tjokvol
zullen zijn. Wie op een mooie dag het strand van Hoek
van Holland bezoekt, krijgt daar nu al een idee, hoe het
straks overal gaat worden
Gelukkig wordt er wel iets gedaan om het aantal recreatie
gebieden te vergroten. Zoals men elders in dit blad kan
lezen wordt alles in het werk gesteld om over enkele jaren
langs de Brielse Maas een prachtig recreatie-terrein ge
reed te hebben.
Maar ons gemeentebestuur, dat actief meewerkt aan het
ontsluiten van het Brielse Maas-gebied, heeft ook een
ander plan ten uitvoer gebracht, dat niet genoeg gewaar
deerd kan worden. Zeer terecht heeft men de snelle groei
van de stad niet alleen met vreugde gadegeslagen, maar
ook met bezorgdheid, omdat een dergelijke snelle groei
de mogelijkheid voor de kinderen verkleint, de zo hoog
nodige frisse lucht en het sterkende zonlicht te kunnen
opdoen. Het „terug tot de natuur" van Rousseau wordt
voor de mens-van-nu meer en meer een onmogelijkheid,
maar al zouden we een dergelijke algehele terugkeer ook
niet meer wensen, voor de kleine, opgroeiende mens is
contact met de natuur een absolute noodzakelijkheid.
Iedere volwassene die zijn jonge jaren „buiten" heeft
doorgebracht, ziet wel heel duidelijk, wanneer hij later in
een stad gaat wonen, wat de jeugd daar mist! Wat weet
een stadskind van stekeltjes die in helder slootwater hun
nestjes bouwen, van de metamorphose van een gelei
achtig balletje via „dikkoppie" tot kikker; hoe zal het de
vreugde leren kennen van het beluisteren van de nachte
gaal; wat weet het van het vlechten van koninginne-
kroontjes van Pinksterbloemen of van het feest van een
roverspel in een bos of hooiland?
Uit het besef dat de stadsjeugd zoveel mist en dat het
uit pedagogisch oogpunt gezien beslist noodzakelijk is
kinderen in aanraking te brengen met de natuur, is de
gedachte gegroeid in een natuurschone streek een school-bui-
tenhuis te stichten voor de Schiedamse jeugd. Dat plan is
nu verwezenlijkt, dezer dagen is het Schiedamse school-
buitenhuis te Oosterhout officieel in gebruik gesteld.
Het terrein waar de school op ligt, is twee hectaren groot
en eigendom van de gemeente. Het ligt temidden van èen
prachtig gebied van 800 ha ongerepte natuur. Het gebouw
dat vier slaapzalen, een eet- en recreatiezaal en een
schoollokaal bevat, heeft een capaciteit van plm. 100
kinderen. Het zal gedurende de maanden april tot en met
oktober in gebruik zijn, uitgezonderd de tijd van de zomer
vakantie, door leerlingen van de zesde klasse van alle
openbare en bijzondere scholen. Iedere klas zal onder
leiding van het schoolhoofd en een onderwijzer er een week
verblijven, zodat er steeds twee klassen en vier leden van
het onderwijzend personeel zullen zijn.
Een volledige vakantie zal het voor de kinderen niet
zijn, ze krijgen een halve dag onderwijs en trekken dan de
andere halve dag er op uit, waarbij natuurlijk zal worden
getracht hen iets te tonen van het boeiende natuurleven.
Natuurlijk is de exploitatie van een dergelijk school-bui-
tenhuis een vrij kostbare geschiedenis. Op de scholen is het
echter steeds gewoonte geweest, dat de kinderen iedere
week spaarden voor het jaarlijkse schoolreisje. Daarvoor
werd tien gulden per jaar per kind bijeengebracht en die
tien gulden werd dan in één dag opgemaakt. Nu worden
die tien gulden aan een volle week buiten-zijn besteed, een
heel wat economischer besteding van de zuinig-gespaarde
dubbeltjes! Wat de school verder kost, komt voor rekening
van de gemeente.
Schiedam heeft behalve deze zesdeklassers nog vele an
dere kinderen die voor hun gezondheid of om andere
redenen een verblijf buiten hard nodig hebben. Misschien
is er een mogelijkheid in de toekomst ten bate van hen het
school-buitenhuis nog iets intensiever te gebruiken!
T.
