baby's, kinderen, dokters, moeders, vaders en boekenwurmen!
183
I
Stap er binnen en u wordt reeds dadelijk gefrappeerd
door kleuren, die zowel gezelligheid als rust uitstraler.
De wanden zijn van gele steen, althans de buitenwanden.
In de vele vertrekken zijn die wanden mild van toon ge
houden: lichtgrijs, lichtgroen, roze etc.
De vloeren zijn van rubber, geluiddempend en prettig
om op te lopen. De kleurvlakken zijn groot, de diverse
vertrekken zijn simpel van constructie maar buitengewoon
doeltreffend.
Zo vindt u links van de ingang al direct een afdeling,
die ideaal mag worden genoemd voor liet doel waartoe zij
gebouwd werd: het medisch centrum.
De ruime wachtkamer is gemeubileerd met lange, prettig
zittende banken, die het wachten stellig niet tot een kwelling
zullen maken. Langs die banken zijn bijzonder brede
wandelpaden vrijgehouden, zodat moeders er hun kinder
wagens met het grootste gemak kunnen parkeren. Dit dan
is het Consultatie Bureau voor Zuigelingen, waarvan door
de betreffende verenigingen reeds druk gebruik wordt ge
maakt, zoals men u bij het Groene of Wit-Gele Kruis zou
kunnen bevestigen.
NAAR DE DOKTER
Aan het eind van de wachtkamer staat een eenvoudig
bureautje voor de administratie. Dan gaat u een deur door
en u staat in het kleedlokaal, waar zeer vernuftig gebouw
de boxen het uitkleden van zowel baby's als jonge kinderen
uitermate makkelijk maken.
Via die kleedkamer en de meetlat belandt u in de kamer
van de dokter, een prettig vertrek met twee aparte isolatie
kamertjes voor kinderen met besmettelijke ziekten.
Zou later ook het Bureau voor Medische Sportkeuring
van deze outillage gebruik willen maken, dan bestaat daar
toe alle gelegenheid. En wie na het onderzoek weer naar
buiten wil, die hoeft niet opnieuw de hele wachtkamer
door, want een nieuwe deur leidt linea recta naar de
centrale uitgang.
Dat wat het werkelijk magnifieke medische centrum
betreft.
NAAR DE BOEKEN
Wéér staan we dus in de hal en nu gaan we rechtdoor.
Eerst passeren we de ruime garderobes met de sierlijke,
moderne kapstokken en de grote toiletten-afdeling, waar
frisheid en hygiëne de boventoon voeren.
We passeren ook de keuken, die door het omhoogschui-
ven van een tuimelwand opeens verandert in een kleine,
maar praktische kantine. Dat hier louter niet-alcoholisehe
dranken geschonken worden, zal menig ouderpaar ge
noegen doen, men kan het trouwens verwachten van een
Wijkcentrum, dat beheerd wordt door het vroegere raads
lid J. Weergang, die sinds jaar en dag bekend staat als
principieel geheelonthouder.
Recht tegenover deze keuken-kantine ligt de boeken
schat van dit gebouw, de Nieuwlandse afdeling van de
Openbare Leeszaal, die heel wat verstokte lezers heel wat
boeken-tripjes zal besparen.
Driemaal in de week kan de volwassen bevolking hier
boeken komen halen, éénmaal gaan de deuren open voor
de jeugd, die zich tijdens onze rondgang al druk kakelend
stond te verdringen om de leukste Dik Trom of Pietje
Bell in de wacht te slepen. (Vervolg op pag. 185)
