Open brief aan PIERRE JANSSEN
de nieuwe conservator
van het Museum
207
Beste Pierre!
Het is zeker alweer een jaar of vier geleden dat wij samen het Museum binnenstapten en jij toen stil bleef
staan bij een bronzen beeldhouivwerk van John RaedeckerMoeder en Kind door Schwagermann naast
de brede trap tentoongehangen. Je keek er naar met half-dichtgeknepen ogen en klikkende vingers en je schreef
niets in je notitieboekje. Dat was voor mij het bewijs dat er iets bijzonders aan die wand hing. „Héél curieus
zei je toen„en héél mooi. Die Schwagermann heeft er kijk op. Dat is een sculptuurwaar menig groot mu
seum trots op zou kunnen zijn".
Hoe weinig kon je toen vermoeden dat jij anno 1956 de opvolger van diezelfde Schwagermann zou worden
in datzelfde museum en ergo „vader" voor die bronzen moeder met dat bronzen kind! Maar je bent nu be
noemd en we hopen dat je nog veel méér curieuze schoonheden op kunstgebied binnen de poorten van onze
stad en ons museum zult brengen. Eerlijk gezegdpersoonlijk twijfel ik daar geen moment aan. En ik felici
teer de autoriteitendie jou met je nieuwe taak hebben belast. Want als er iemand dit museum op de goede
door je voorganger ingeslagen weg kan houdendan ben jij het wel.
Je hebt er alles voor mee. Je verbluffend grote kennis van kunst en kunstenaars. Je natuurlijk gevoel voor wat
mooi is en wat niétwat écht is en wat „vals". Je capaciteit om het werk van bekende figuren met ijzersterke
argumenten van onverdiende lauweren te ontdoenom daarna in het werk van een nog volslagen nieuwkomer
grotesignificante waarden te ontdekken.
Maar als conservator dien je méér te doen dan exposities te organiseren of nieuwe dingen aan te kopen.
Je zult en dat is waarschijnlijk wel het belangrijkste de mensen van Schiedam nader tot die kunst moeten
brengen. Je zult ze, nog veel meer dan thans reeds het geval ismuseum-minded moeten maken. Tien mensen
bij een prachtig schilderij zijn voor Schiedam belangrijker dan dat schilderij zélf.
Natuurlijk weet je dat zelf ook welbeter misschien dan wie ook. Je hebt me zelf immers eens vertelddat
voor jou het schrijven van kunstkritieken juist zo moeilijk waszo dankbaar en tevens zo ondankbaaromdat
je de lezers duidelijk wilde maken waarom een bepaald iets mooi was en iets anders niet. Je hebt onlangs een
buitengewoon uitvoerige en knappe serie artikelen geschreven over Rembrandt en daaruit heb ik begrepen
dat de kunst-bekijker in het algemeen je nog altijd even na aan het hart ligt.
Waarom ik me dan op dezevoor ons wel zeer plechtstatige maniertot je richt? OmdatPierreSchiedam
een zeer curieuze stad is, als ik jouw terminologie even mag gebruiken. Er is hier een industriële bevol
king, die na de dagelijkse bezigheden bepaald niet direct op stap gaat naar Raedecker, v. d. Nahmer,
Stauthandel of je goede vriend en „cher maitreZadkine. Om van Appel, Ouborg of Corneille nog maar
te zwijgen.
Schrik niet, strikt a-cultureel zijn we hier beslist niet. Daar hebben je voorgangers Schwagermann Sr.
en Jr. wel voor gezorgd. En eerlijk gezegd, daar hebben wij van de SG, in dit blad, veelvuldig steentjes toe
bijgedragen. Onze augustus-exposities trokken duizenden stadgenoten naar jouw nieuwe domein aan de
Hoogstraat; mensen die er misschien nog nooit geweest waren en die door de prettige kennismaking met
gebouiv en inventaris opeens besloten om eens vaker te komen kijken.
Het gebouw zelf is er sinds ons eerste, gezamenlijke bezoek (in 1949) enorm op vooruit gegaan. Er is meer
begrip gekomen voor de taak en de problemen des conservators in het algemeen en ook meer geld, ik bedoel
nu met het oog op eventuele aankopen. De steeds groeiende kring van vrienden van het museum heeft nu
vaste vorm in een gelijknamige vereniging, waar je veel plezier aan zult beleven. Het aantal exposities
per jaar is sprongsgewijs gestegen en de naam van het museum heeft zozeer aan klank gewonnen, dat het je
niet moeilijk zal vallen mooie collecties uit andere plaatsen tijdelijk te mogen herbergen.
Maar denk er aan, dit is geen gespreid bedje. Trouwensdaar zou jij ook niet naar verlangd hebben. Je
bruist te zeer van vitaliteit, je elftal dienstjaren bij de krant hebben te zeer een man van je gemaakt die houdt
van het nieuwe, het gedurfde, het boeiende. Was jij het niet, die als eerste Nederlandse journalist de plaats
van Zadkine's beroemde oorlogsbeeld bepaalde, door een foto ervan op een foto van de Leuvehaven te monteren
en griezelig groot af te drukken?
Goed, Pierredan weet je er alles van. We hopen je natuurlijk zo nu en dan in de boezem van de SG te
mogen zien en samen met jou opnieuw nuttige en boeiende zomer-tentoonstellingen te organiseren. Maar
bovenal hopen we dat jij het met Schiedam goed zult kunnen vinden en Schiedam met jou.
En mag ik je dan tot besluit een drietal bijzonder nuttige en welgemeende artikelen toedienen uit het wetboek
van ons, jouw museum?
Het is streng verboden te roken.
Het is streng verboden stokken en/of tassen mede te nemen in het gebouw.
Het is streng verboden de voorwerpen aan te raken.
Ga je gang!" Willem 0. DUYS.
