DE „DOUCHE" IQecfouqmde klatecvéoed van poëzie en $azz V Hattys het deide milieu II 55 Het was op een gure februari- ochtend in 1956, dat een drietal jonge mannen, achter een kop warme koffie gezeten in een ijssalon, eens de jonge renbijeenkomsten in Schiedam bespra ken. „Schiedam moet een douche hebben, een douche van moderne jazz en poëzie", zei opeens een van hen. ,,Dat is wat er nog aan ontbreekt". De woorden van die drie jongemannen zouden niet belangrijk zijn als het bij die zin „Schiedam moet een douche hebben" gebleven was. Maar dit was nu juist niet het geval want Schiedam kréég die douche! Een Douche met een hoofdletter, naam voor een nieuwe bijeenkomst van jongeren, waar zij de klanken van moderne jazz en poëzie leerden beluisteren. Die initiatiefnemer van de Douche is Karei Scholten jr., in het dagelijks leven onderwijzer, voor zijn vrienden dichter en op de Douche avonden leider en spil, waar alles om draait. „Mijn doel met de Douche is, vertelt Scholten, de jeugd gelegenheid te geven naar de muziek en poëzie waarvan zij houden, te komen luisteren. De jongeren moeten als herboren van een Douche vandaan komen. Op deze wijze ook kan er meer belangstelling voor de kunst worden gekweekt en worden de jongeren van de straat gehouden". De eerste bijeenkomsten van de Douche organi seerde Karei Scholten samen met de heren A. M. Sunderman en C. Nyhoff. Aangezien dit organi seren nogal wat tijd vergde, konden zij er niet langer aan mee doen, zodat Scholten nu alleen als leider van de Douche optreedt. Nog in februari werd voor het eerst de douche kraan opengedraaid. Een zestigtal jongeren luis terde op de zolder van de distilleerderij Van den Eelaart naar de klanken van moderne jazz en poëzie. En het sloeg in! Meer avonden volgden en ook het aantal bezoekers ging aanmerkelijk voor uit. Bij elkaar zijn er nu al een vijftiental Douches geweest, en elke werd weer anders dan de vorige. Men liet het niet alleen bij grammofoonplaten en voorlezen uit gedichtenbundels. Scholten maakte kennis met de jonge Rotterdamse dichters Hans Sleutelaar en Cor Vaandrager. Gedrieën besloten ze ook eens uit eigen werk voor te lezen op de bijeenkomsten. De Rotterdammers zijn nu vaste medewerkers aan de Douche geworden. Naast dezen kwamen nog andere jonge dichters eigen werk voorlezen. Dat niet alleen aandacht wordt besteed aan de „levende" gedichten, maar ook aan de „levende" jazz getuigt wel het succesvolle optreden tijdens een Douche van het Trio Ruud Kuyper en de alt saxofonist Karei Reys. Op de laatste Douche, die in samenwerking met het Academie Corps Rotter dam Het Gilde werd gehouden waren ook nog enkele van de beste moderne jazz-musici, zoals alt-saxofonist Tony Vos aanwezig. Een succesvolle Douche was ook die, gehouden in het Museum. Als eerste van een reeks bijeen komsten, die jeugdverenigingen in het Stedelijk Museum gaan houden, werden toen drie facetten van de moderne kunst (poëzie, jazz en schilderijen) ingeleid. Conservator Janssen van het Museum heeft begrepen, dat er een grote onderlinge samen hang bestaat tussen jeugd en kunst. Het is alleen nog maar zaak de belangstelling in goede banen te leiden. Als culturele bijeenkomst met een geheel eigen sfeer heeft de Douche zijn bestaansrecht bewezen. Zij heeft „geluidloos" haar plaats ingenomen tussen de vele bijeenkomsten van jongeren in onze stad. Het doel, dat Karei Scholten nastreeft, n.l. „een eigen sfeer van kleuren, klanken en woorden te creëren, waarin de jongeren rust kunnen vinden en waar zij herboren vandaan gaan" is stellig bereikt. Scholten slaagt erin jongelui van allerlei rangen en standen om zich heen te verzamelen. Daarom alleen al verdient de Douche de aan dacht ten volle: omdat zij de jongeren op onge dwongen wijze kennis laat maken met twee uitingen van de mens, jazz en poëzie, en hun deze leert zien als niet te onderschatten aspecten van het menselijk scheppingsvermogen. W.J. VERKERK GERRY MULLIGAN QUARTET twee boezemvrienden in moeilijke tijden eeuwige recruut Chet heldere heilsoldaat heldere hoornblazer Gerry kleine architect ernstige manlijke lachende engel jullie lopende hand schrijft weemoedige vrolijkheid ruisende poëzie van een handelend wandelend lichaam jullie taptoe wordt ruisende poëzie KAREL SCHOLTEN Jr. De linoleumsnede op deze pagina is van Luuk Scholten

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1957 | | pagina 11