Schoolbuitenhuis
Sen jaar
143
DE DOLENDE WANDELAAR, die nu in dit herfstgetij eenzaam in het bos tussen
Breda en Oosterhout naar het Schiedamse Schoolbuitenhuis loopt te zoeken, kan
het gebeuren dat hij op zijn vragen van een streekbewoner het zonderlinge
antwoord krijgt: ,,ja, u gaat hier goed naar de kelder". Daarmee wordt overigens
niets lugubers bedoeld, het is s/echts een kortere aanduiding voor de Katjes
kelder, het kampeercentrum, in welks onmiddellijke nabijheid het Schoolbuiten
huis is gebouwd, maar waarmee het verder weinig van doen heeft. Het is een
prachtige omgeving: voor stadskinderen, die hier in volle schooltijd én in school
verband wat extra levenslust moeten opdoen, een ongekende wereld op zichzelf.
Al wijst het pad zich meestal vanzelf door het gerucht van spelende kinderen in
de verte, het is de stilte die hier regeert. Een stilte die slechts geaccentueerd
wordt door het ruisende blad, door een verre straaljager. Langs een bos van op
echt degelijk Nederlandse wijze recht achter elkaar geplante dennestammetjes,
langs zomerpaleisjes waarbij het onvermijdelijke Carpe Diem niet ontbreekt,
bereikt men het duinachtige stuk natuur dat tot het buitenhuis behoort. Geen
uitgelaten schare komt u tegemoet, want het schijnt hier ernst te zijn. Schijnt,
want die ernst is maar zeer tijdelijk.
in vakantieplunje en -stemming in
de klas. „Mijnheer" leest een ver
haal voor.
HET IS EEN VAN DIE DROEVE UREN, waarin
de regen triest neersijpelt en er geen kans op
onmiddellijke opklaring is. De vier aanwezige
onderwijskrachten hebben hun hoofden bij elkaar
gestoken en na een moedeloze blik op de egaal
grauwe lucht besloten het eerste deel van het
woord schoolbuitenhuis eer aan te doen. Er is per
slot een echt klaslokaal ter beschikking en een
uurtje aardrijkskunde over verre landen met war
me zonneschijn kan het druilerige weer buiten wel
doen vergeten. Maar eigenlijk is dit een uitzonde
ring. De instelling van het schoolbuitenhuis ont
leent haar bestaansrecht voor de onderwijswereld
en haar populariteit bij de kinderen meer aan de
prachtige omgeving dan aan een streng gevolgd
schoolsysteem. Anders dan bij de Vakantieschool
der Schiedamse Gemeenschap, die in de vrije zo
merweken recreatieve doelen nastreeft onder een
gemengde kinderschare uit verschillende (zij het
gelijk-gebaseerde) scholen, staat bij dit gemeente
lijke schoolbuitenhuis het opvoedkundige en bin
dende element voorop onder de groepen klassege-
nootjes uit de hoogste klassen van telkens twee
Schiedamse lagere scholen. Onder het spelen,
waarbij de regen buiten maar zelden spelbreker is,
leert men hun de natuur zien. Klassesaamhorig
heid en het aanzien van de nu uit de schoolsfeer
getreden onderwijzer winnen erbij in deze volledige
gemeenschap, die van maandag tot zaterdag duurt.
IN SEPTEMBER was het een vol jaar geleden dat
dit initiatief, waarmee de gemeente Schiedam
(Slot op pag. 145)
