Schiedam
neemt de naald op
Houdt uw peuters niet thuis
56
Dokter J. H. van den berg
Ook Schiedam is begonnen met de strijd tegen een
gevreesde ziekte: de kinderverlamming. Na een proef-
vaccinatie, eind vorig jaar, komen dit jaar niet minder
dan 5500 Schiedamse kinderen onder de naald. Drie
prikken krijgen ze en van die drie ogenblikjes pijn
mag een vrij duurzame immuniteit worden ver
wacht.
Zijn nu alle kinderen uit de meest bedreigde leef
tijdsgroepen (de geboortejaren 1952 tot en met
1957) beschermd? Neen. Vijf-en-vijftig honderd kin
deren betekent ongeveer 87 procent, en dat is al een
mooi resultaat (het landelijk gemiddelde ligt iets
lager) maar het zou toch naar de honderd procent
moeten.
Waarom dat nodig is heeft ons de man verteld,
onder wiens leiding Schiedam de naald tegen de
polio heeft opgenomen: dokter J. H. van den Berg,
directeur van de Gemeentelijke Geneeskundige en
Gezondheidsdienst.
Gevaar levert de inenting tegen de kinderverlam
ming niet op. Wat bij andere inentingen nog wel eens
optreedt aan lichte koortsverschijnselen en een kleine
plaatselijke verzwering, daarvan heeft men bij het
vaccin tegen de polio geen last. Zelfs pasgeborenen
kunnen zonder enig risico worden ingeënt.
Uit angst hoeft men de peuters dus niet thuis te
houden. Maar daarmee is het belangrijkste nog niet
gezegd. Er is iets met polio, dat het zeer gewenst
maakt, alle kinderen, die daarvoor de leeftijd hebben,
ook inderdaad hun heilzame prik te geven.
Bij vaccinaties tegen andere ziekten is het vaak zo,
dat wanneer bijvoorbeeld vier van de vijf gezinsleden
er aan deelnemen, de vijfde tevens beschermd wordt.
De in het lichaam der anderen gekweekte afweer-
stoffen zijn voldoende óók voor deze vijfde persoon.
Inderdaad is de verhouding ongeveer vier op vijf.
Dus: een „opkomstpercentage" van 80 is in dat geval
voldoende om de ziekte doeltreffend te bestrijden:
de bacterie vind te weinig voedingsbodem en voort-
plantingsmogelijkheid en sterft uit. Op deze manier
zijn beruchte ziekten als cholera en pest dan ook vol
tooid verleden tijd.
Maar met de poliomyelitis is dat niet het geval.
Hier beschermen de gevaccineerden niet de niet-inge-
enten,
Onlangs kreeg dokter Van den Berg van een moe
der te horen, „dat zij haar kind maar liever niet liet
inenten, want dat het toch wel beschermd zou zijn
wanneer andere kinderen wél inqeënt zouden wor
den."
„Behalve, dat dit standpunt zeer a-sociaal is, is
het ook ten enenmale onjuist, en berust het op een
gevaarlijk misverstand", zegt dokter Van den Berg.
Wat is het eigenlijk?
Het heeft lang geduurd voordat men goed wist
wat kinderverlamming eigenlijk voor ziekte is.
De naam zegt al, dat men eerst dacht, dat alleen
kinderen eraan konden lijden maar later merkte
men helaas, dat de ziekte ook volwassenen kan aan
tasten.
Daarna verkeerde men in de veronderstelling, dat
de ziekte veroorzaakt werd door bacteriën en dat
deze bacteriën het lichaam binnenkwamen via de
neus- en mondholte en de slijmvliezen. Men bereidde
daarom een zalf, die deze toegangswegen versperde.
De poliobesmetting ging echter voort. Tenslotte ont
dekte men, dat het niet alleen om de neus- en mond
holte ging, maar vooral om de darmen. En men deed
een andere, verontrustende ontdekking, namelijk,
dat er twee soorten polio zijn, een waarbij verlam
mingen optreden en een andere, waarbij dat niet
het geval is.
Daarin schuilt natuurlijk een extra-gevaar: een
deel der poliogevallen onttrekt zich aan de waar
neming omdat de patiënten er zelf geen weet van
hebben. Ze zijn een beetje landerig en noemen het
een lichte griep. Hoewel vergelijkenderwijs het aan
tal van dergelijke gevallen gering is, zijn ze voor hun
omgeving uitermate gevaarlijk.
De geneeskundigen hebben tenslotte kunnen vast
stellen, dat geen bacterie maar een virus, d.w.z. geen
„beestje" maar een „levende stof" de polio verwekte.
Men kweekt het virus in de levende nieren van apen,
doodt het dan en maakt er een vaccin van. Dat vaccin
met het dode virus is dus volkomen onschuldig. Het
komt tot dusver uit Amerika, maar ook Nederland
wil het nu gaan maken.
