OUDE VOLKSKUNST
in een nieuwe
58
een mooi oppervlak bood om kunstwerken op te
hangen maar die tevens veel licht wegnam en de ver
houdingen van de ruimte stoorde, geheel verdwenen.
Het licht kan nu in alle gewenste sterktes en richtingen
binnenkomen door witte, metalen jaloezieën. De
in de loop van vele jaren gebruik goor geworden
muren zijn weer zo fris alsof ze gisteren gepleisterd
werden. In deze bovenzalen zijn, eveneens tot 22
juni, de merkwaardige houtsneden (van soms zeer
groot formaat) geëxposeerd van de hedendaagse
Duitse graficus Grieshaber. Het museum exposeert
daarbij het boek, dat Grieshaber en zijn leerlingen
hebben gemaakt ter nagedachtenis van de door de
Duitsers gefusilleerde Nederlandse kunstenaar Hen
drik Werkman.
Van buiten nog wat triest en armoedig, maar van
binnen steeds fleuriger en helderder, zo gaat het
Stedelijk Museum er uitzien. Verleden jaar verloor
het trappenhuis bij de ingang zijn norse groen en
saaie geel: daar wendt zich nu uit een aluminium-
kleurige zuil een trap naar boven van grijs, wit en
blauw. De entree-zaal kreeg gave wanden terug en
ramen, die met ijle gordijnen het licht zeven. Licht
moest er zijn en licht kwam er. Nu heeft burgemeester
Peek in het „niemandsland" van de linkervleugel
de eerste nieuwe zaal geopend: witte muren, een
grijze linoleumvloer, een plafond van zware, ijlgrijze
balken en witte planken, een heerlijke, grote ruimte
(een oppervlak van tweehonderd vierkante meter!)
met zulk een prachtig, natuurlijk licht, dat zelfs het
donkerste schilderij er volledig tot zijn recht kan ko
men.
In de vernieuwde en in de nieuwe zaal is tot 22
juni een grote tentoonstelling te zien van oude Ja
panse volkskunst, verzameld door een kenner bij uit
nemendheid, de heer Tikotin te Wassenaar. Bruik
baarheid, eenvoud en schoonheid kenmerken de
honderden voorwerpen van zeer verschillende aard,
die hier zijn uitgestald. Prachtige kimono's bijvoor
beeld, maar ook in papier uitgesneden kersenbloe
sems, versierd aardewerk, houten eetgerei en geschil
derde prenten. Hoewel al die verrassend mooie dingen
een anderhalve eeuw geleden heel „gewoon" waren
in Japan zijn ze nu uiterst zeldzaam, juist omdat ze
niet direct als kunst bedoeld waren en dus stilaan in
het gebruik teloor gingen. De speurzin en deskundig
heid van de heer Tikotin hebben veel van de definitieve
ondergang gered. De tentoonstelling heeft iets ont
roerends en ontwapenends, maakt soms echter in
eens „indruk" omdat dan in een doodgewoon voor
werp plotseling een frappante kunstzin blijkt, zoals
de tabaksdoos, die wij hierbij afbeelden, in de vorm
van een haas.
Een tweede tentoonstelling opent 27 mei, op de
bovenverdieping. Ook hier heeft het museum zijn ge
zicht veranderd. In de grote zaal is de wand, die wel
Naast al die zichtbare veranderingen werkt men
in het museum ook „achter de schermen". Het gehele
museumbezit wordt grondig geselecteerd en zodanig
opgeborgen, dat het de knagende tanden van de tijd
beter zal kunnen weerstaan. Als al deze reorganisa
ties achter de rug zijn kan de museumstaf met ver
trouwen beginnen aan de planning van het jubileum
jaar 1959, wanneer het museum 60 jaar bestaat.
Het wil daaraan natuurlijk enig feestelijk reliëf geven.
