50
je kunt tenminste elkaar ontmoeten en overal over
praten. Dat is al heel wat, al is het bij lange na niet
genoeg."
De vakantiefeesten
WAT denkt de .voorzitter van de Schiedamse
Gemeenschap over het meest spectaculaire
facet van het gemeenschapswerk, te weten:
de vakantiefeesten?
„Qua programma zijn ze omhoog gekomen," stelt
hij vast. „Maar ze hebben niet gebracht, dat het alge
mene feesten werden. Dat deel van de bevolking, dat
elders naar toe kan, komt niet."
En daar verschijnt warempel het carnaval van zijn
jeugd„Misschien was dat wel een zuidelijke gedachte
gang, dat van een volksfeest, een carnaval. Misschien
kan dat hier helemaal niet. Hoe het zij, 't is niet ge
beurd."
Het positieve
Meneer HolIvragen we, kijk nu eens naar de po
sitieve kant van de S.G. En hij kijkt: „Op cultureel
gebied hebben wij iets gepresteerd, en wel vooral
door het verhogen van het peil van de amateur
verenigingen. Door middel van cursussen, door middel
van het eenvoudige, maar schijnbaar toch moeilijke
bij elkaar gaan luisteren is het peil beslist beter ge
worden. Daar heb ik veel voldoening van. En ook de
kinderuitzendingen vind ik belangrijk, en het regel
matig verschijnen van een behoorlijk blad" (kritische
blik op onze blocnote). „Het oprichten van een V.V.V.
wil ik evenzeer als een feit van betekenis beschouwen.
Dankzij de Schiedamse Gemeenschap is de naam van
Schiedam in Nederland vooruit gegaan. Dat steeds
meer mensen gaan inzien, dat Schiedam niet alleen
„zwart Schiedam" is, is te danken aan de Schiedamse
Gemeenschap."
Hij kijkt ons aan, of hij tegenspraak verwacht.
Maar wij spreken nooit tegen, wij zijn daar niet voor.
„Het podium in de Plantage wil ik noemen. Al
mocht dat podium natuurlijk geen openluchttheater
worden, nee, nee."
Nieuwe mensen nodig
De toekomst, hoe ziet hij die? Hij ziet die alleen
in zijn meest essentiële punt: „Er zijn nieuwe mensen
nodig met nieuwe ideeën en die nieuwe ideeën moe
ten dan zo goed zijn, dat ze tot een nieuw idealisme
kunnen leiden. Daar komt het op aan."
ZOLANG de heer Holl nu maar niet heeft bedoeld,
dat er een nieuwe voorzitter moet komen, kan,
meent schrijver dezes, de Schiedamse Gemeen
schap gerust aan een nieuwe tien jaar beginnen.
Dat Schiedam hem opnieuw zal teleurstellen staat
voor ons vast. En dat hij er toch opnieuw bevrediging
in zal vinden, niet minder. Zo gaat het, overal ter
wereld, met mensen en hun stad. En het is niet erg,
dat het zo gaat (het is hoogstens jammer omdat onze
beste mede-mensen er onnodig snel door slijten)
als er maar zicht blijft op een ideaal. En dat ideaal
heeft de Schiedamse Gemeenschap ook na tien jaar
nog altijd in zicht. Wij vinden dat het grootste com
pliment, dat wij haar en haar voorzitter kunnen ma
ken.
Maquette, die in tien jaar S.G. geen werkelijkheid
werd: het Cultureel Centrum in de Plantage.
