oude museum is steeds nieuw
^estig jaar is het Stedelijk Museum te Schiedam
dit jaar, en dat is niet jong. Maar hetmuseum pro
beert nieuw te blijven omdat het meer wil zijn dan
een grote opbergkast; het wil allereerst een ont
moetingspunt zijn van cultuur, en dat woord klinkt
wat zwaar maar het is in de praktijk ook:
„Ontmoetingen met kunst", een onderneming,
waarvoor de belangstelling ongeveer vier keer zo
groot was als de optimistische schatting. De „Ont
moetingen", die onder auspiciën van de Schiedamse
Gemeenschap worden georganiseerd en ook in het
komende seizoen weer plaats zullen vinden, hadden
af en toe met lachwekkende kinderziektes te kam
penom in de beeldspraak te blijven: ze leden
aan de elektrische mazelen, waardoor op de meest
onverwachte ogenblikken de lichtbeelden in een
Egyptisch donker verdwenenMaar de werk
zaamheden aan de nieuwe inrichting van het museum
drongen dit voorjaar door tot tussen de plafonds,
waar de geniepige storingen scholen in oude bedradin
gen. Nu is het leed voorgoed geleden maar helaas
ook wel een element van komische verrassing weg
genomen. Overigens trokken de „Ontmoetingen"
ook elders de aandacht, en zo zal men deze winter
een speciale bewerking ervan op.... de televisie
kunnen zien. Dat wordt overigens geen herhaling
van wat de Schiedammers in hun eigen museum te
wachten staat.
„Jeugdavonden", waarbij jongeren van allerlei
leeftijd en richting opgewekt en zo maar vrijwillig
een paar uur in het museum doorbrengen, zonder
in slaap te vallen. De laatste avond van dit seizoen
was voor de H.B.S.-vereniging, die de eerste keer
met nog geen twintig, de tweede keer daarentegen
met meer dan 160 leden verscheen! Ook de jeugd
avonden gaan in de herfst weer van start, evenals
de museumconcerten, waarvan het enkele jaren
geleden werkelijk even leek, alsof ze zich zelf over
leefd hadden, maar die nadien zo in de aandacht
terugkwamen, dat het herhaaldelijk nodig was, in
allerijl extra-stoelen aan te slepen.
tentoonstellingen van de meest uiteenlopende
aard. De openingen die merkwaardige plechtig
heden, zonder welke een tentoonstelling in Nederland
kennelijk niet „echt" is zijn nu niet zelden zo druk,
dat men kan genieten van het schouwspel, de con
servator met meubilair te zien zeulen alvorens hij
zijn gasten welkom heten kan.
verrijkingen van het museumbezit, waarvan
hiernaast al voorbeelden staan afgebeeld. Hieronder
is een brons gefotografeerd van de Amsterdamse
beeldhouwster Charlotte van Pallandt, die de Prijs der
Kunstcritiek voor 1959 won. Deze „Liggende figuur"
ontving het museum van de Schiedamse Rotary-club,
die vorig jaar met zevenhonderd gasten in het
museum lunchte. Rotary zat toen wel wat in angst,
dat het experiment mislukken zou, maar in een
levend museum gaat men experimenten niet uit de
weg; een glanzende plastiek houdt de herinnering
levendig.
