is en hen
70
et inruimen van een plaatsje in dit blad voor een
klein artikeltje gewijd aan de hengelsport, zal,
als ons, de oprechte sportvisser tot vreugde stemmen.
Het is één van de tekenen die erop wijzen, dat de
hengelaar niet meer de man is die al gezeten langs
de waterkant stomweg zit te wachten, zoals het
dan heet, op iemand die hij nog nooit gezien heeft.
Tevens is het een eerlijke erkenning van het feit, dat
de hengelsport een steeds grotere plaats gaat innemen
in het schema van de vrijetijdsbesteding.
Het verschijnen van steeds meer litteratuur over de
hengelsport en de steeds groter wordende sortering
hengelsportartikelen in de winkels heeft tot de popu-
lariteit van het hengelen niet weinig bijgedragen. Bo
vendien zal, wanneer de in steeds hoger arbeidstempo
opgejaagde mens het met zijn zenuwen te kwaad
krijgt, zijn huisarts hem in vele gevallen de
raad geven er eens een paar dagen met de hengel
opuitte trekken en zo zal uiteindelijk de winkel in
hengelsportartikelen de „apotheek" worden waar hij
zijn medicijn haalt al betaald het ziekenfonds de
kosten niet.
Kortom: het hengelen is populairder dan ooit,
en wordt in alle kringen druk beoefend. Het nare is,
dat met de toename van het aantal hengelaars, de
mogelijkheid tot een succesvolle beoefening van de
hengelsport steeds kleiner gaat worden.
Grijpen wij even terug op het verleden, dan moeten
we vaststellen hoe een veertig jaar geleden de toen
nog zo gesmade hengelaars in de wateren rond en
ook zelfs in Schiedam een behoorlijk visje wisten te
vangen. Liefhebbers voor het buitenwater trokken
wel de havens of zelfs de Waterweg op, waar van
alles buitgemaakt werd. Het vissen in diep water bij
vaak sterke stroom eiste een bijzondere ervaring.
Men moest wel degelijk tevens met een bootje weten
