*H.op, kop,
Levend verleden
84
De vakantie nadert. De vakantie
nadert onafwendbaar. Affiches, ad
vertenties en folders van reis
bureaus helpen u een handje bij
het kiezen van uw vakantieoord
of, en dat komt minstens zo vaak
voor, brengen u grondig in ver
warring; want de mogelijkheden
zijn bijkans onbeperkt. Er is nogal
wat overleg en zelfbeheersing voor
nodig om temidden van al die ver
leidingen als Isola Bella.Capri ofCóte
d'Azur, of zelfs maar als Hummelo,
Rockanje of Spekholzerheide de
juiste balans te vinden tussen het
gewicht van uw beurs en de ver
vulling van uw dromen.
En dan, niet alleen: waarhéén
gaan we?, en hoelang gaan we?;
maar ook: hóe gaan we?; met de
boot, de trein, de bus, „de wagen",
de scooter of de fiets (kan nog net
tot Spekholzerheide)?; de tandem,
dat rijdend symbool van huiselijke
eensgezindheid, schijnt er uit te
raken, jammer.
Er verder, wat zal 't wezen:
hotel(letje) of pension(netje)of cam
ping?
Ja, u bent nog niet vertrokken:
reizen is een gecompliceerde bezig
heid geworden.
Dat was vroeger wel anders. Zo
is ons een charmant verslag be
waard gebleven van een reisje
door ons land, lang geleden, in de
augustusmaand van 1821, door
twee van onze stadgenoten, Simon
Adrianus Rijnbende en zijn jonge
vrouw, Jacoba Knappert, onder
nomen. De jonge echtgenoot merkt
aan het eind van zijn „journaal"
bescheiden op: „Velen die dit opstel
in handen krijgen, zullen zonder
twijfel bespeuren, dat ik geene
begaafdheid bezit om iets daar-
testellen, dat wel de moeite waar
dig zoude kunnen gerekend worden
om onder de pers te komen, dan
het is alleen opdat, wanneer wij
het beleven mogen, en bij vervolg
van jaren dit Reisje nog eens bepra
tende, wij eenig aandenken hiervan
hebben zouden". Ja, zo'n reisje was
blijkbaar in die jaren een gebeurte
nis, waaraan men nog vele jaren
later met plezier terugdacht; ter
wijl tegenwoordig velen, die jaar
lijks hun obligate vakantiereis gaan
maken, zich soms met moeite her
inneren waar ze drie, vier jaar
geleden geweest zijn; was het
Isola Bella of Capri; of was het
misschien Spekholzerheide?
Problemen van vervoer en logies
kende het jonge paar nog niet; de
camping was nog niet ontdekt en
voor vervoer stond hun alleen ten
dienste de kostelijke met twee
paarden bespannen koets. Daar
ging het dan, dwars door Neder
land. en reisden des
anderendaags (na de bruiloft) met
een' knecht, genaamd Barend, die
ons kwam afhalen met het rijtuig
van zijnen Meester, L. Vermeulen,
aan het Vreeburg te Utrecht woon
achtig, met zijn' kapwagen met
twee paarden bespannen, en ver
gezeld van mijnen knecht Atonie
Muts genaamd, dien wij gemakke-
lijkheidshalve met ons hadden ge
nomen, over Voorschoten, Leyden,
Leyderdorp, Kouderkerk, Ouds
hoorn, Alphen, Zwammerdam,
Bodegraven, Woerden, Harmeien,
naar Utrecht".
De volgende dag ging de tocht
over Amersfoort en Soest naar
Soestdijk. Luisterrijk, door die
natuur daar. Nog geen straal
jagers en nog geen brommers.
Alleen het geklikklak van kittige
paardehoeven en af en toe het
dokkeren van de wagen over een
oneffenheid in de weg; en verder
de stilte. Ook nog geen transistors,
die verfoeilijke draagbare insekten,
die het restje stilte dat men in ons
land in bos of hei nog vinden kan,
onbarmhartig verminken.
Simon en Jacoba logeren in
Soestdijk bij Willem Schimmel, in
den Lindeboom, en laten zich op
een stralende zondagmiddag door
de zoon van Schimmel rondrijden
