paardje...
Wmmm.'
'm-
85
door de prachtige omgeving.
Edoch, de paddestoelen van de
A.N.W.B. stonden er nog niet en
dus verdwaalden Simon en zijn
gade op de heide. Kunt u zich iets
romantischer voorstellen dan tij
dens je huwelijksreis te verdwalen
op de heide? Dat kan vandaag niet
meer, want op ieder pad staat een
richtingaanwijzer.
Enkele dagen later. ,,Wij reden,
woensdag den 15den dier maand,
over Driebergen, gaven water (aan
de paarden waarschijnlijk), en ver
namen ter dier gelegenheid dat
men te Velp, waar onze bestem
ming naar toe was, in een Loge
ment, genaamd de Zwaan, goed
konde logeren, doch het daar tot
stikkens toe vol was (augustus
maand en nog geen vakantie
spreiding!), dus te vergeefs om 'er
naar toe te rijden, en dat het
andere niet pluis was, zoo als een
daarzijnde HeerenKoetsier zich ge
liefde uittedrukkenWij ver
trokken dan maar naar Arnhem,
waar in geen ander Logement
plaats te vinden was dan in de
Pauw, bij B. Kerkhof, waar wij
het niet van het zindelijkst bevon
den". Zulke tegenslagen als te
volle hotels, en logementen waar
het niet zindelijk en zelfs niet pluis
is, kunnen ons tegenwoordig, dank
zij de informatiedienst der reis
bureaus bespaard blijven; u kunt
er meestal nog net bij, het is er
vrij zindelijk en over het algemeen
ook wel pluis; alles is keurig voor
u uitgezocht en gepland; maar het
avontuurlijke is er natuurlijk wel
een beetje af.
Wat er toen, meer nog dan nu,
wel was: de douane. Simon en
Jacoba, die wij inmiddels op de 18de
in Nijmegen aantreffen, besloten
tot een uitstapje naar de diergaarde
in Kleef, blijkbaar in die dagen
een toeristische bijzonderheid;
wij reden, na nog twee paar
den bijgespannen te hebben, ten
drie uren terug en zagen de Com-
misen te Cranenburg druk visite
ren; een Heer en een Dame, bij
ons onbekend, werd een surplus van
twee pond tabak afgenomen, waar
van zij de eer mogten genieten drie
dubbele belasting te betalen (hier
spreekt leedvermaak); dan wij
waren gelukkig genoeg, dat zij ons
vrij en ongehinderd lieten passe
ren".
De tocht werd 's anderendaags
voortgezet naar Tiel, waar zij hun
intrek namen in het Posthuis bij
van Dam op de Markt. Zij hadden
het daar „zeer goed", maar die
markt beviel schijnbaar maar
matig, want „zij gaf een verschrik
kelijk leven, waarvan men zich
geen denkbeeld maken kan".
Het eind van de vakantie kwam
zo langzamerhand in zicht. Over
Buren, Beusekom en Utrecht,
„waar wij de Munt bezigtigden, die
cents sloeg", ging het op Amster
dam aan, alwaar men logeerde bij
Grebbner in de KeizersKroon. Het
paar bracht er een bezoek aan de
Hollandschen Schouwburg waar
men De Jaloersche Vrouw opvoerde
en beleefde er nog de sensatie van
een brand in een zeepziederij:
„wij zagen zes spuiten met flam
bouwen". Naar Haarlem ging ver
volgens de reis. Piepenbrinck in den
Hout „was niet naar ons genoe
gen"; daarentegen was het bij van
den Berg in het HeerenLogement
„bij uitstek zindelijk".
Óver Bloemendaal en Voorburg
bereikte het gelukkige tweetal
weer Schiedam „en hadden het
voorregt van onze familie alle in
goede gezondheid weder te vin
den". Het was dan ook een hele
reis geweest, ruim twee weken
lang met de koets door ons lieve
land.
En Voelt u er niets voor? Mis
schien wel, maar hoe komt u nog
aan een koets? En aan paarden?
En aan een koetsier? Gaat niet
meer, jammer. Maar het zou, ge
loof ik, wel een uitstekende reme
die zijn tegen overspannen zenu
wen, iets wat je van veel vakantie
reizen tegenwoordig niet meer
zeggen kunt.
P.K.
r K -
De V.V.V.: een gids op uw pad
door een vreemde stad.
