RUIMTE
127
WOORDEN, WOORDEN, woorden. Er hangt een
mist van woorden in onze tijd.
Dag na dag, avond aan avond
vergaderingen, conferenties, besprekingen, le
zingen, cursussen, discussies
van
comités, commissies, delegaties, besturen, studie
groepen, gelijkgezinden, niet-gelijkgezinden, te
vredenen, ontevredenen, rechtvaardigen, ruzie
makers.
En wat
is het resultaat?
Dat de kreet, de echte, dringende schreeuw om een
daad op een enkel gebied in al het praatgeraas ver
loren gaat.
Natuurlijk, we d o e n wel iets. We bouwen aan de
toekomst. Almaar aan de toekomst. We veroveren de
ruimte, winnen land, bouwen torenflats en kern
reactoren.
Voor wie
Voor de mensen van de toekomst; voor de jeugd van
NU. Maar die jeugd wil spelen. Niet in de toe
komst, maar nu. Dat spel is essentieel voor het kind.
Zijn psychische en fysieke ontwikkeling hangt ervan
af. Sociaal bewustzijn en aanpassingsvermogen kunnen
niet verkregen worden zonder dat spel.
Allemaal best, maar waar moeten ze spelen en hoe
Circa 45% van onze bevolking is jonger dan 25 jaar.
Dat betekent in Schiedam op een inwonertal van
80.000, ongeveer 36.000 jeugdigen. En er komen er
steeds meer en ze krijgen ook meer vrije tijd.
Meer jeugd en meer vrije tijd dus, maar minder
ruimte om zich ,uit te leven'. Dat moet verkeerd gaan
Zo is ongeveer de kreet die opklinkt op de tentoon
stelling 'Ruimte voor de jeugd' in het Rotterdamse
Bouwcentrum. Een expositie, waard te gaan zien
(tot eind december). Een kreet, die niet verloren
mag gaan, maar daden zal moeten opleveren.
Een drietal kaarten die de bebouwing van Zuidwest-
Nederland aangeven anno 1850, 1950 en 1980 doen
ons schrikken. Hier is over 20 jaar wel ruimte om te
wonen, maar ruimte om te rusten laat staan om te
spelen is er niet meer.
En wat voor Zuidwest-Nederland geldt, geldt zeker
ook voor Schiedam. Liggen de kaarten in Schiedam
dan nu al zo ongunstig Dat geloven we niet. Als men
onze stad bijvoorbeeld vergelijkt met sommige wijken
van Rotterdam, dan krijgt men bepaald een gunstig
beeld.
Onze jeugd heeft nog altijd de beschikking over
twee zwembaden, speelruimte in het Volkspark en
vooral in Nieuwland een ruime keus uit speelterreinen.
Telt men daarbij nog eens de recreatieruimte in het
Prinses Beatrixpark, dan komt men zeker aan 80 ha
vrije ruimte. Dat komt neer op ruim 20 m2 per jeug
dige inwoner. Datzelfde rekensommetje levert voor
Rotterdam-west nog geen vierkante meter per per
soon op.
Is deze gunstige situatie nu reden om tevreden onze
handen op de buik te vouwen?
Neen, duizendmaal neen.
Ten eerste is de verhouding in het oosten van Schiedam
bij lange na zo gunstig niet. De verwoede pogingen
van de vereniging 'Singelkwartier' om speeltuinen
te krijgen is daar het bewijs voor. Ten tweede is het
bouwen van scholen zonder gymnastieklokaal in onze
zojuist geprezen polder Nieuwland een gewoonte
geworden. Ten derde missen wij nog steeds een sport
hal waar de juniores in de winter een onderkomen
kunnen vinden. Ten vierde missen nog tal van jeugd
verenigingen een eigen fel begeerd clubhuis.
Ten vijfde staan onze beide zwembaden ook ter be
schikking van de jeugd van half Rotterdam. Ten zesde
zal er nu op Schiedams beperkte grondgebied nog
ruimte voor 40.000 inwoners moet worden geschapen
dubbel gewaakt moeten worden tegen overbe-
bouwing.
Zes, voor de vuist genoemde, dringende argumenten
om n u te zorgen, dat wij straks niet achterstaan.
Commissi'es, vergaderingen, studie-groepen in Schie
dam en in heel Nederland, luistert naar wat uw eigen
kinderen u toeroepen:
Geef ons de ruimte!!
