ONDERWIIS IN SCHIEDAM Willem de Zwijger-u.I.o. I. Een gesprek met het Hoofd: A. de Jong J. F. de Z. 52 Zijn dood maakte grote indruk, zowel in als buiten Schiedam. De Schiedamsche Courant van 27 januari 1894 vertelt in een uitvoerig verslag, hoe de baar, met bloemen overdekt, tussen dichte rijen stad genoten door Schiedamse predikanten naar het graf gedragen werd, dat door leerlingen en oud-leerlingen met bloemen bestrooid was. Op uitdrukkelijke wens van HaverSchmidt werd er aan zijn graf niet ge sproken, maar gezongen. W. van der Kaay, een oude vriend van HaverSchmidt, schrijft in een brief van 25 januari 1894 aan het studentenweekblad „Minerva" 3): „Ik ging naar zijn begrafenis met een gevoel alsof over een goed deel van mijn leven voor altijd een sombere schaduw was geworpen. Bij het graf heb ik de afgevaardig den van het Leidsch Studentencorps gezien. Dat deed me goed. Hij heeft die laatste hulde van het Leidsch Studentencorps verdiend; hij had het lief, omdat hij er voor een goed deel de hoop des Vader lands in zag voor een toekomst die beter zou zijn dan dit heden. Moge dat Corps hem die liefde vergelden door vele mannen voort te brengen zoals hij is ge weest. Now cracks a noble heart. Piet Paaltjens' dwaasheden waren een wanhopige poging tot vluchten uit een gemoedsgesteldheid die tot de ondergang moest leiden. Zij moesten een ge neesmiddel zijn voor HaverSchmidts melancholie, maar zij hebben niet meer dan een tijdelijke verlich ting kunnen brengen. Piet Paaltjens heeft zich op HaverSchmidt gewroken door hem zijn gehele leven in de ban van zijn zwaarmoedigheid gevangen te houden. Nagelaten Snikken van Piet Paaltjens, poëzie en proza, tekeningen en curiosa uit de nalatenschap van Francois Haver Schmidt. N.V. De Arbeiderspers, Amsterdam 1961. 2) Ibidem, pag. 105. 3) Herdrukt in „Ter Gedachtenis aan Francois HaverSchmidt" Schiedam z.j. (1894). Zou het gebouw een beslissende rol spelen bij de keuze van een school, dan zou zeker de Willem de Zwijgerschool aan de Sint Liduinastraat bol staan van de leerlingen. Gelukkig maar dat dat niet gebeurt, want zo is de toe loop al groot genoeg. Wij hadden een gesprek met het nieuwe hoofd, de heer A. de Jong, in zijn werkkamer. Een kamer spiegelend de sfeer van het hele gebouw. Daar is niets meer te vinden van de op-het-matje-mentaliteit, die het 'hol van de leeuw' uit onze eigen schooljaren zo angstaanjagend maakte. Er zetelt dan ook een man die een veel ruimer terrein dan het pedagogische overziet en bearbeidt. Als voorzitter van de S.B.L.O. kent en activeert hij het Schiedamse sportleven als weinig anderen. De Schie damse Onderwijzers Toneelvereniging zou niet tot nieuw leven zijn gewekt zonder hem. Zijn lidmaat schap van de bestuursraad der Schiedamse Gemeen schap vraagt zijn voortdurende aandacht voor alle facetten van het culturele en verenigingsleven. Temidden van deze veelsoortige en vaak 'vrijwillige' plichten blijft hij merkwaardig kalm en evenwichtig. Het symbool van zijn rust Een gezellig dampende pijp. Ja, wat schort er nog aan het u.l.o. Daar is ten eerste de wet, die dit onderwijs nog altijd gelijkstelt met lager onderwijs. Daardoor heeft bijvoorbeeld een technische school, met vrijwel gelijk aantal leerlin gen, een veel grotere personeelsstaf, naast de docen ten, voor administratie en dergelijke. Misschien dat in de nieuwe „mammoet"-wet her u.l.o. van status verandert. Het zal middelbaar onderwijs (m.a.v.o.) worden. De meester wordt leraar, het hoofd wordt directeur. De opleiding zou dan 3- of 4-jarig worden. Het enige bezwaar hiertegen is, dat deze opleiding geen aansluiting geeft (zoals thans met m.u.l.o.-B) bij de hogere technische school. De ervaringen met leerlingen die deze richting kiezen zijn bijzonder goed. Een ander bezwaar: dat hijzelf nog een gedeelte van de week moet lesgeven, acht hij gering. Het voorkomt, dat je in de school werkend toch het contact met het levende onderwijs verliest. Bovendien, zegt hij, ik doe het nog graag ook. Een derde bezwaar dat alleen voor deze school geldt namelijk het gemis van een goed gymnastieklokaal wordt nu heel vlug opgeheven. Het geratel van de pneumatische boren, die de fundering van het nieuwe gymlokaal te lijf gaan, is door het hele gebouw te horen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1962 | | pagina 8