291
niet, dat het in de bedoeling van het bestuur van de
Schiedamse Gemeenschap ligt een discussie te gaan
houden over datgene, wat professor Ten Have ons
deze morgen heeft geboden. Ik bedoel met name niet
over de theoretische achtergronden, die hij ons voor
heeft gelegd. Mijn mening is, dat professor Ten Have
met zijn analyse van een lokale culturele gemeenschap
in deze tijd het startschot heeft willen geven voor een
debat over de toepassing van zijn analyse op het
Schiedamse gemeenschapsleven. En als zodanig sta ik
hier dan, met eigenlijk de zeer ondankbare taak om
u te prikkelen om te gaan denken over de komende
jaren in de Schiedamse Gemeenschap. Wij hebben
immers goed begrepen, dat niet mag worden stil
gestaan bij de constellatie van vandaag, die nog de
constructie van gisteren is. Maar, de Schiedamse Ge
meenschap is er voor de mensen van vandaag en
waarschijnlijk niet voor degenen die nog geboren
moeten worden. Toch brengt deze gedachtengang mij
op m'n eerste kanttekening, nl. de naar voren ge
komen gedachte van de wijk. De inleider heeft gezegd
dat het opdracht is de mens te helpen bij het vinden
van het midden tussen de uitersten, nl. aan de ene
kant het uiterste van het gezin en aan de andere kant
het zich volledig overgeven aan de buitenwereld, zelfs
van de eigen persoonlijkheid.
Om die reden ben ik op de gedachte gekomen, dat de
vraag hier toch zeker besproken zal moeten worden
of het niet noodzakelijk is in de toekomst meer te
doen aan het werken in de verschillende wijken. Ik
herinner mij goed, dat in de eerste jaren van het be
staan van de S.G. wij ook meermalen gedacht hebben
over het organiseren van wijkraden, van buurt
verenigingen, van alle mogelijke organisaties die zich
bezig wilden houden met het werken in de wijk en
dat toen, na uitvoerige discussies hierover, dit eigen
lijk door u als bestuursraad van de S.G. is verworpen.
Men meende toen dat het noodzakelijk was om de
Schiedammers tot Schiedammers te maken en dat het
foto: Dick Bos
niet nodig was om de bewoners uit de Gorzen tot
Gorzenaren te maken. Maar als ik onze spreker goed
heb begrepen, dan ligt juist in de buurt, in de wijk de
enige mogelijkheid om de mens minder eenzaam te
doen zijn en ligt juist hierin ook de enige mogelijkheid
van het zich leren bewegen tussen de twee uitersten
en als zodanig ook de enige mogelijkheid om mede
werker te kunnen zijn en medelevend te kunnen wor
den in de gemeenschap van Schiedam.
De stad breidt zich uit. Nieuwe bewoners in Nieuw-
land, Groenoord, Kethel; die zullen zeker straks weer
grote moeite hebben zich aan te passen. En wat doet
u? Wat doet de S.G. daaraan? Zeker, ze geeft infor
matie via het maandblad. Maar, dames en heren, is
dat genoeg Moet niet overwogen worden meer te
doen? Juist in de vorm, die we vanmorgen hebben
mogen beluisteren, van de kleine informele gespreks-
kring? Men voelt in deze tijd immers veel meer voor
het informele contact, dan voor het formele. Maar
evenals bij mij zal ook bij u de vraag zich hebben op-
