EREPENNING
VOOR
F. A. DE WOLFF
Schiedammer
Moeilijke periode
Nieuwe fase
172
De toekenning van deze
hoge onderscheiding is een
gebaar. Maar een gebaar,
dat misschien nooit tevo
ren zo vanzelfsprekend
werd gemaakt als dit keer.
m Vanzelfsprekend, omdat
nooit eerder de penning
werd uitgereikt aan ie
mand die zolang en op
zulke belangrijke plaatsen
het gemeenschapsleven in onze stad heeft gediend.
Hij behoorde tot de kleine groep, die in 1948 de
stichting oprichtte. Van stonde aan kreeg hij een
sleutelpositie in het Dagelijks Bestuur, namelijk de
functie van vice-voorzitter. In 1955 werd hij benoemd
tot secretaris, om vervolgens in 1959 te worden ge
kozen tot algemeen voorzitter. Niet alleen de insiders
kennen de zorg, de moeite en het werk die deze
functies hem jarenlang hebben bezorgd. Dat vond
wel zijn climax in de vijf jaren voorzitterschap, toen
hem naast zijn normale dagtaak de zorg voor een
organisatie op de schouder werd gelegd, die in feite
een extra dagtaak betekende. In deze jaren bleek
over hoeveel reserves aan energie hij beschikte,
bijna maar niet helemaal onuitputtelijk.
Deze idealist vindt zijn krachtbron in het feit, dat hij
als positief Christen de overtuiging is toegedaan,
dat samenwerking met andersdenkenden een plicht
is. Een plicht, die hijzelf onverkort is nagekomen.
Dat zal niemand bestrijden die weet, dat van zijn 52
levensjaren er bijna veertig stonden in het teken van
verenigingswerk, van arbeid met en vooral vóór
anderen.
Hoewel in Rotterdam geboren, voelt hij zich sedert
het jaar 1926 (waarin hij naar Schiedam verhuisde)
volkomen Schiedammer. Zijn verenigingsarbeid, onder
andere van 1932 tot 1939 als voorzitter van het
Nationaal Jongeren Verbond afdeling Schiedam,
bracht hem in contact met vele groepen en richtingen.
Reeds van die tijd dateren zijn pogingen de ver
schillende groepen tot elkaar te brengen. Dat is hem
ten dele voor de oorlog gelukt, o.a. bij de eensgezinde
viering van de nationale feestdagen. De kroon op
dit werk kwam echter na de oorlog met de oprichting
en de uitbouw van onze stichting.
Vanzelfsprekend kwam een man van zijn formaat
niet zonder kleerscheuren de oorlog door. Het Natio
naal Jongeren Verbond was uitgesproken anti-fascis
tisch. Dat leverde hem vele maanden van gijzelaar
schap op in het kamp te Sint Michielsgestel als
.volksfeindlich' element.
Persoonlijke omstandigheden nopen hem nu om de
Gemeenschap, en te zijner tijd ook de stad, vaarwel
te zeggen. Wij weten dat hem dit niet gemakkelijk
valt. Het is een amputatie voor de man, die zich zo
met duizend wortels had vastgehecht in dit werk,
in deze grond.
Tijdens zijn voorzitterschap heeft de Schiedamse
Gemeenschap een moeilijke periode doorgemaakt.
Het levenspatroon is juist de laatste jaren sterk ge
wijzigd en sneller dan voorzien was. De malaise op
verenigingsgebied gaf grote zorgen en eiste maat
regelen gericht op een toekomst, waarvan de ver
schijningsvorm laat staan de achtergrond ook
nog geenszins vaststond.
In bepaalde sectoren moest het mes erin, er moest
gebroken worden met tradities, want de successen
van het verleden bleken in dit heden teleurstellingen.
Afbraak dus, naast opbouw en uitbouw van het ge
meenschapsleven op ander terrein.
Freek de Wolffzoals zijn vrienden hem kennen
griezelt van alle lofprijzingen. Maar waarachtig, hij
verdient ze! Bij zijn vertrek staat de Schiedamse
Gemeenschap immers duidelijk voor een nieuwe
fase in haar bestaan. Er is een opgaande lijn zicht
baar, die zich ongetwijfeld zal voortzetten in de toe
komst. Een lijn die zich kan voortzetten, omdat de
basis, namelijk „de gemeenschapsgedachte, die
immers een zaak is van het hart" nog steeds levend
en gezond is.
De S.G. zal verder groeien en voortgaan met haar
zegenrijke werk voor de Schiedamse samenleving,
onder leiding van haar nieuwe voorzitter E. A. Leen-
derts. Wij weten dat hij een bekwaam man is, even
diplomatiek als strijdvaardig. Een man ook, die het
simpele motto van zijn voorganger: „Wij zijn geboren
om elkaar te helpen, niet om elkaar dwars te zitten"
tot het zijne heeft gemaakt.
FRED PFEIFER
