87
het dagelijks aan zijn omzet en de aard
van de verkoop. Schiedam wordt een
moeilijke stad zodra je niet te maken
hebt met de directe levensbehoeften.
Bouwmeester zegt het alleen vriende
lijker: ,,Het moet hier groeien, maar
dat wisten we al voordat we begonnen.
Schiedam is een moeilijke stad, nauwe
lijks ingesteld op de dingen die wij
brengen. Dat is natuurlijk niet deni
grerend bedoeld, daarmee krijg je in
elke stad te maken. De moderne vorm
geving als handelsartikel, industriële
vormgeving en binnenhuisarchitectuur
zijn per slot nog heel jonge begrippen
en het kost heel wat moeite om ze als
nuttig inplaats van alleen maar als goed
betaalde aardigheden te integreren en
daarbij is Schiedam dan nog eens extra
geremd. Neem alleen maar het feit dat
het gemiddelde inkomen hier door de
aard van de industrie hier behoorlijk aan
de lage kant is. Wat dat aangaat zou je
kunnen zeggen dat we hier averechts
hebben moeten werken. In de grote stad
ga je als binnenhuisarchitect pas van
start als je eerst een paar grote ont
werpen hebt kunnen maken. Hier in
Schiedam moesten we gelijk met dingen
beginnen die goed in de markt lagen".
Jan Bouwmeester weet ook de facto
ren te noemen waarom het publiek in
Schiedam reageert zoals het reageert en
niet zoals in andere steden.
Het gemiddelde inkomen is er één
van, maar hij noemt ook als zodanig de
overheids-bemoeienis.
,,Een publiek moet worden gevormd":
zegt Jan Bouwmeester, ,,en niet alleen
door ons en door de geïllustreerde pers
maar ook door de overheid. Kijk maar
naar steden als Rotterdam en Amster
dam, maar dat zijn natuurlijk wel de
grootste, maar neem bijvoorbeeld Delft:
daar hoef je niet te proberen als winke
lier, wat je in Schiedam zonder moeite
doen kan. Bijvoorbeeld brancheverdeling,
in bijna alle behoorlijke gemeenten in
Nederland houdt het gemeentebestuur
zich daar mee bezig, in Schiedam niet,
Schiedam kan het kennelijk niet schelen
of de binnenstad er, voor wat betreft de
winkels tenminste, behoorlijk uitziet.
Etalages dicht op de Hoogstraat, nie
mand die het ook maar een fluit interes
seert en evenmin schijnt het het gemeen
tebestuur wat te doen als één van de
beste verkooppunten in de stad volledig
wordt bezet door ijskasten en woning
textielhandelaars, maar vergeet niet,
ook die brancheverdeling heeft te maken
met de opvoeding van het publiek. Je
moet het niet alleen zien vanuit het oog
punt van de handel alleen, maar ook
vanuit de voorlichting die wij nood
zakelijk moeten geven en juist dat is het
wat door een verkeerd gericht overheids
beleid als eerste de nek wordt omge
draaid.
Neem nou de Dam. Dat kan je met
goed fatsoen geen winkelstraat meer
noemen; een straat met anderhalve
winkelier die nog net niet is afgebrand,
wees eerlijk. Toch zou de gemeente er
iets aan kunnen veranderen, bijvoorbeeld
als ze de afgebrande ruimtes zou vullen
met vitrines, zodat de etalagerij on
onderbroken zou zijn. Maar zelfs dat,
wat in een andere stad een voor de
hand liggende oplossing zou zijn, schijnt
men hier in Schiedam niet te kunnen
bedenken".
„Vandaar", zegt hij, „moet het
publiek hier anders worden benaderd.
Je moet een relatie laten groeien tussen
jezelf als architect-woninginrichter aan
de ene en het publiek aan de andere
kant. Je kan wel een winkel openen en
hem volzetten met fijne dingen, maar
dan bereik je nog niets. De Schiedammer
moet eerst een zekere drempelvrees over
winnen. Dat hebben we gezien toen we
met deze zaak begonnen, dat hebben we
gezien op de Inhabé, hoewel het daar
door de heel andere aard natuurlijk wel
meeviel en dat hebben we zelfs gezien
aan de boetiek die we sinds Pasen
achter de eigenlijke zaak hebben.
Men heeft de indruk dat alles in een
zaak als deze duurder is, dat je hier
voor een lamp of een stoel verhoudings
gewijs meer moet betalen dan elders.
Helemaal waar is dat niet hoewel je aan
de andere kant ook weer niet kunt zeggen
dat het helemaal niet waar is. Een prijs-
vergelijk is eigenlijk niet mogelijk.Wat
wij als groep brengen is in negenennegen
tig van de honderd gevallen kwalitatief
beter dan het echte massameubel, een
voudig omdat van de meubelen die wij
moeten brengen er minder worden ge
maakt met meer zorg en dat brengt de
prijs natuurlijk wel iets omhoog. Daar
naast koop je dan natuurlijk ook het
ontwerp en de exclusiviteit een beetje en
ook dat maakt het duurder, maar als je
het op de keper beschouwt gaat het al
met al toch om kleine bedragen die op
