op die onderscheidingen zijn we allemaal even trots en
dat steken we niet onder stoelen of banken
63
de Gereformeerde Reciteervereniging
„GEReformeerde ONtspanning" kort
weg genoemd „Geron" opgericht.
Al heel snel werd duidelijk, dat
„Geron" op tijd was opgericht want
door het toneelspel in gereformeerde
kring werd in een grote behoefte
voorzien. Zo zeer zelfs, dat binnen
enkele jaren ongeveer twaalfhonderd
donateurs hun financiële steentje bij
droegen tot het verder uitbouwen van
een amateurtoneelgroep binnen eigen
kring. Dit enorme aantal donateurs
gaf niet alleen een grote financiële
injectie, doch nog belangrijker voor
de jonge toneelgroep was de morele
steun welke zich daaruit manifesteer
de. Weliswaar is het aantal donateurs
in de loop der jaren ongeveer gehal
veerd, doch „Geron" weet zich nog
immer moreel gesteund door de ge
reformeerde achterban. Hiervoor is
onze amateurtoneelgroep nog steeds
dankbaar, omdat zonder hun finan
ciële bijdrage „Geron" nooit in staat
geweest zou zijn om zulke schitteren
de successen te behalen. Want to
neelsucces moge dan niet identiek zijn
aan geld, zonder dit geld zou het
absoluut onmogelijk geweest zijn om
beroepsregisseurs te engageren, de
basis voor de grote successen, en
hadden evenmin de grote en dure
decors gebouwd kunnen worden.
Natuurlijk had „Geron" ook kun
nen doorgaan zonder beroepsregis-
seurs, ook onze eigen groep heeft heel
goede regiekrachten, doch „Geron"
wilde doorstoten naar een hoger ni
veau en dat zou uiterst moeilijk te
realiseren geweest zijn met amateur
regisseurs. Dat deze opzet gelukt is
moge blijken uit de behaalde resul
taten van pakweg de laatste twaalf
jaar. Uiteraard moet er binnen de
eigen groep ook het goede materiaal
aanwezig zijn, doch met een vakbe
kwame regisseur gaat dit materiaal
ook nog gestalte krijgen en glanzen.
Voor het aantrekken van een be
roepsregisseur heeft „Geron" zich
steeds veel moeite moeten getroosten,
niet alleen financieel, ook al is dat
nog steeds een der grootste uitgave-
posten, doch veeleer om een beroeps-
regisseur te vinden welke begrip kon
opbrengen voor de geestelijke ligging
van onze toneelgroep. Want zijn pro
testant-christelijke toneelstukken dun
tot zeer dun gezaaid, een protestant-
christelijke beroepsregisseur moet
waarschijnlijk nog worden geboren.
Gesteld mag evenwel worden dat dit
nooit tot grote problemen aanleiding
heeft gegeven, integendeel, zowel
spelers als regisseurs hebben steeds
enthousiast samen gewerkt en de ver
houdingen zijn altijd zo vriendschap
pelijk gebleven, dat meerderen van
deze regisseurs onze jubileumvoor
stelling hebben bijgewoond.
Voor een buitenstaander klinkt
één en ander waarschijnlijk wat
vreemd in de oren, zeker nu in 1971,
doch men dient wel te bedenken dat
onze toneelgroep een sterke binding
heeft met de donateurs, waarschijn
lijk een unicum binnen de Schiedam-
se toneelwereld en dan nog niet zo
zeer om die sterke binding als wel
om die donateurs. Want hoewel
„Geron" heus wel eens een stuk op
het repertoire heeft gehad waar veel
donateurs bedenkingen tegen hadden,
hebben dezelfde donateurs mede in
sterke mate de koers van „Geron"
bepaald. Dit is ook helemaal niet erg,
tenslotte hebben zij, zoals al vermeld,
„Geron" helpen maken wat het nu
geworden is. Daarnaast wil onze to
neelgroep toch ook wel erg graag
een eigen signatuur bewaren. Welis
waar niet specifiek gereformeerd,
