Maar oogespreekt
SCMJêDAMS,
zijn nitgestraadde
BGTÓÖVêRT menseden,
vêees,
maat Geesten adder meest.
139
l)e laatste jaren duiken telkens weer
berichten op in (Ie pers en vooral in
de geïllustreerde weekbladen, over
heksen en tovenarij. Meestal betreft
het verhalen uit Engeland waar het
bijgeloof altijd wat weliger getierd
heeft dan in de rest van West-
Europa. Nu de grenzen van „wat is
pornografie" ruimer zijn geworden,
i; een beschrijving van een Britse
heksen abbath een smakelijk kluifje,
daar de sexuelc orgie, die tijdens een
heksensamenkomst zowel doel als
middel is, tevens een goede aanlei
ding is wat „blote plaatjes" in het
artikel op te nenien.
Vaak wordt beweerd dat een
samenkomst van een „coven", 13
mannen en vrouwen waarvan één de
priester, de voortzetting is van zeer
oude, heidense of voor-christelijke
godsdiensten zoals die reeds door
mensen in de steentijd of bronstijd
gevierd en beleefd werden. Inderdaad
zijn er tussen de bekende prehistori
sche grottekeningen, zoals die o.a. in
Frankrijk zijn aangetroffen, afbeel
dingen van „medicijnmannen" of
„stamtovenaars" bekend in een uit
monstering zoals nu nog door heksen-
pricsters wordt gedragen. In Engeland
gaat een bijeenkomst van heksen ook
meestal samen met het opdragen van
de zogenaamde Zwarte Mis. Van
begin tot eind een kopie van de
Rooms-Katholieke eucharistie, liefst
met gebruikmaking van oorspronke
lijke kerkelijke voorwerpen als mis
kelk en cricifix, maar in wezen een
Satansdienst, door het gebruik van
een vrouwenlichaam als altaar, het
bloed van een zwarte kip of kater als
miswijn (in vroeger ecuwen het bloed
van een pasgeboren kind), een priester
vermomd als bok met hoeven aan de
voeten en hoorns op het hoofd en een
liturgische tekst die de woorden van
de R.K. mis omvat, maar in omge
keerde volgorde uitgesproken.
Vooral na de komst van het Chris
tendom in Europa, dus tussen 400 en
1000 van onze jaartelling, zou de
oorspronkelijke heidense dienst zich
door opname en vervorming van de
symbolen van de eucharistie tot deze
vorm hebben „omgeturnd". Aanhan
gers van het „oude geloof", zoals zij
zich noemen, zouden er altijd in het
geheim geweest zijn en elkaar de
kennis hebben doorgegeven. Als alle
primitieve geloven in een vruchtbaar-
heidscultus past een sexueel samen
komen uiteraard in dit kader; de
oude joodse en de daaruit voortgeko
men Christelijke godsdienst hebben
deze vruchtbaarheidspraktijken altijd
krachtig bestreden.
Zodra de Christelijke kerk, in die
tijd nog geheel Roonis-Katholiek, zich
rond 1200 in West-Europa vast heeft
gesetteld, begint zij voorzichtig met de
bestrijding van het geloof der heksen.
Pas onder het bewind van Paus Inno-
