W0
Erkenning E.V.C. of meer loon
Luitenant- Vroom in
eer hersteld
Fakir Mirin Dajo oyer
zichzelf
De man, die zijn bloedsomloop
stil kan zetten
Waarin GIJSBERT held wordt
Minister Lieftinck over de
critiek op zijn beleid
Nederlandsche
kunstweek
Stemmen van stakers
Als stakers gevoelen wij ons ver
plicht roet lïmcht tegen de voor
stelling van Blokzijl op té. komen.
"Want het is niet waar, dat wij op
de Nndcrlandsehe Dok- en Scheeps
bouwmaatschappij in staking zijn
gegaan ivoor erkenning van de E.V.
maar wel om dé 'door de dirmio
doorgedreven invoering van het zoo
AAR «MtifetJinp van het artikel
IN van den voorzitter der E.V.C.,
oen heer B. Blokzijl, over de wijze,
waarop de stakingen beëndigd zou
den kunnen worden, 'ontvingen icij
ook een hief ven ten groep sta
kende arbeiders. Boerin wordt de
oorzaak van dit conflict op andere
wijze belicht dan. dc heer Blokzijl
deed. Het zal onzen lezers stellig in-
tcrcssccrcn, welke meeningen te dien
aanzien onder de. stakers levenIn
T 7 ~ii -i- 77" L „II i aanzien onaer ae. sianers /ere», tn
rohït» uithui tingfflysteem; het stelsel m n„schrift h(cft dc ht„ BUteijl
11/1* tünmhimti(>n -
3cr tariefbunnen.
Het is niet waar, dat op Schiphol
de staking uitbrak om tie E.V.C. er
kend te krggen, maar zulks is ge-
beard," omdat de H.H. aannemers do
contsicteommissie wilden vernielen.
Jtet is niet waar,, dat de zeelieden
want by het uitbreken der staking
weigeren te monsteren ter wille van
de erkenning der E.V.C., maar wel
omdat over de gageverlaging een
besluit genomen is op een vergade
ring, waar 250 zeelieden beslisten
voor eaa 8000 man, die op zee waren,
want bij het uitbreken der staking
Het is absurd, dit tc verklaren,
waren het .alleen modernen, chrïste-
lijken en katholieken, dio staakten.
Zij deden dit niet om de erkenning,
maar wel om de groote loonsverla
ging en de manier, waarop zij tot
stand kwam. Dat Blokzijl bet ',op d°
erkenning gooit, dat weten wij wel
en dat hij de erkenning ten koste
van de stakers wil doorvoeren, dat
weten wy ook, want circa drie weken,
geleden vergaderden do metaalar
beiders in Krasnapolsky, waar Blok
zijl ook al die erkenning naar voren
bracht. Maar do arbeiders vlogen er
niet in; zy hielden vast aan het feit,
waarvoor zy. in staking waren ge
gaan, n.l. geen tariefstelsél. Er.word
met meerderheid van- stemmen be
sloten, door to staken.
Op 1 Juni. probeerde ^Blokzijl al
op een heel vreemde manier het mo
tief der staking om td buigen naar
het punt van erkenning. Toen liet
hy n.l. metaal-. bouwvak-, havenar
beiders en zeelieden op oen gecom
bineerde vergadering in do Apollo-
hal voor opheffing van da staking
stemmaj. Onder het motief: de rc-
geeriitg heeft gesproken (hiermede
bedoelde hij de woorden van minis
ter Sehermcrhorn)als de staking
nu wordt opgeheven, dan kunnen
wij praten. Maar ook deze gecombi
neerde arbeiders kloven óp hun
standpunt staan: eerst de grieven
- waa ivoor gestaakt wordt weg, dan
sullen wij praten.
Het. ïs ons onbegrijpelijk, dat
Blokzijl, terwijl hij nu. op twee ver
gaderingen het „neon van de ar
beiders heeft gekregen, nu weer
door middel van de pers poogt, de
oorzaak van de staking naar de er
kenning om te buigen. Het zal hem
toch niet lukken om de stakers van
Iron zuiver, standpunt eerst do
grieven weg, dan aan het werk
te doen afwijken.
EEN GROEP STAKERS
Naschrift
BLIJKENS bovenstaande aantee-
koniögen behoeft het begrip „Er
kenning der B.V.C." onzerzijds nog
'eenige nadere opheldering.
Deze erkenning beteekent, dat de
arbeiders, georganiseerd ïn de E.V;
C-, by het Nederlandscho bedrijfs
leven worden betrokken op een
wijze, welke hen doet gevoelen, dat
«net hun wensehen, gevoelens cn
rechten rekening worat gehouden.
De vergadering in de Apollokal
zegt ons immers, dat de democratie
in de E.V.C. geen holle phrase is.
Bjj het SclupUol-eonflict gaat liet
er om dc contact-commissies, geko-:
zen door alle arbeiders, erkend
te zien.
Deze strijd gaat dus niet alleen
voor do erkenning der. E.V.C.(ar
beiders), maar ook voor hen, die óf
ongeorganiseerd dan wel Anders ge
organiseerd zijn.
Bii het zcciicdenconflict gaat het
of do loonsverlaging en „de manier,
waarop zij (do loonsverlaging) tot
etand kwnni.?' De manier, waarop
„250 zeelieden beslist hebben over
ca. 8000 manis voor onze opvat
tingen van democratie onaanvaard
baar, Ook hier gaat dus in belang-
rijko mate de strijd om de „Erken
ning der werkers". En 'n belangrijk
drol dnzor werkers is nu eenmaal ge
organiseerd in de E.V.C. Een staking
'•utetasit m vele' gevallen, dóórdat
niet op de juist© wijze met
rhciders af hun zelfgekozen
Luiic.. Vroom is: vrijgespro
ken.. Tranen waren hem tn de
or -en geschoten, toen üe advocaat-
fiscaai mr. Dijserinck vrijspraak
bad geëischt in een requisitoir, dat
de laak van den verdediger voor
een groot deel overbodig maakte.
Deze kon cr zich dus la hoofdzaak
toe bepalen opnieuw onmiddellijke
m vrijheidstelling te Vragen voor
cliënt, die reeds tien maanden
voorarrest zat. HetBijzonder
Gerechtshof begaf zich daarna in
raadkamer, doch keerde, reeds na
enkele minuten terug om bij mon
de van den president mr. Goossens
mede te deelen, dat het Hof, in-
stede van aan het verzoek te vol
doen, onmiddellijk vonnis wilde
wijzen en den verdachte vrijsprak
van de hem ten laste gelegde hulp
aan den vijand.
Ook in het Donderdagmiddag ge
houden tweede deel van de zitting
werd het bewijsniet geleverd, dat
Vroom in 1942, tijdens zijn verblijf
in de Duitsqhe gevangenissen "te
Schevéningefi en Haren heeft
„doorgeslagen", aldus zijn mede
leden van den O.D. in gevaar bren
gen'3 en bijdragend tot het vonnis,
dat voor velen hunner den kogel
tot gevolg heeft gehad.
De advocaat-fiscaal verklaarde
in zijn requisitoir, dat dit proces
aanhangig is gemaakt zoowel ter-
wille van de reputatie van den
O.D., als die van luitenant Vroom.
Mede gezien de geraffineerde wijze
van verhooren door den S.D. kon
hij in geen enkele der tenlasttege-
lende feiten, voor zoover zij werden
toegegeven, huJpverleening aan den
vijand zien, terwijl van dat deel
der beschuldiging, dat door Vroom
wordt ontkend, het bewijs niet ge
leverd wordt p;eacht.
Da verdediger mr. Van der Flier
legde aan het Hof de fotocopieën
over van het geheels protocol van
het O.D.-proces, dat in Nederland
sche handen is geraakt en dat aan
toont, .hoe de houding van verdach
te gunstig afsteekt bij die, welke
velen van zijn iotgenootexi tijdens
de verhooren aan den dag legden..
zijn standpunt willen, verduidelijken.
vertegenwoordigers, worden bespro
ken. Breekt hierdoor een conflict uit,
dan is het onvermijdelijk,- dat de
staking van karakter verandert. Het
eene is het gevolg van. .het andere
cn omgekeerd.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen
op dezen, regel," maar deze dienen
slechts als een bevestiging er van.
B. BLOKZIJL
Sydney Howard overleden
De bekende tooneelspeler Sydney
Howard is op 63-jarigen leeftijd
te Londen aan een hartkwaal over
leden.
Kolenbonnen, die nog niet
geldig zijn
Het ls gebleken, dat brandstof-
fenhandelaren thans reeds zijn
overgegaan tot het in ontvangst
nemen van de nog niet aangewezen
periodebonnen brandstoffen van de
kaarten WA 606 en WB 606 en dat
zij op deze bonnen reeds brand
stoffen afleveren. Met nadruk
wordt er op gewezen, dat op. deze
bonnen geen brandstoffen mogen
worden afgeleverd.
,^A BELLA BETVBL1CANA".
Deze jonge dame werd op een
propagandavcrgartering van aan
hangers der republiek, te Home uit
geroepen - fof „mooiste rcpubli-
Iccinsche".
Exporteeren of sterven
DE nazi's hebben toch ook wel
eens iets beweerd dat geer. leu
gen was en dat zijn waarde behoudt
in tijden van vrede. Vóór den oorlog
had Duitschland behoefte - &.,n.
grondstoffen om zijn snoode plan
nen ten uitvoer te brengen. Import
kon alleen betaald worden door
export, want niemand dacht erover
het Insolvente Duitschland, dat
zijn verplichtingen nooit nakwam,
crediet te geven. Daarom moest er
worden geëxporteerd door de
Duitse her 5 en al waren de tarief
muren nog zoo hoog, zij moesten
het koste wat het kost worden
overwormen. Exporteeren o f s terv en
was het parool.
Helaas is het Duitsche 'spelletje
maar al te goed gelukt en alleen
na veel Inspanning en vei bloed
en-tranen hebben de geallieerden
een Duitsche wereldheerschappij
van zich kunnen afwentelen.
Nederland bevindt zich thans in
nog" onaangenamer omstandighe
den dan Duitschland toen. Was het
exporteeren of sterven voor
Duitschland nog min of mger een
geëxalteerde kreet van aan yste-
rische overdrijving lijdende nazi-
leiders immers exporteerde
Duitschland weinig of niets, dan
werd alleen nog maar de oorlogs
toerusting in de war gebracht -
voor Nederland is de export inder
daad een levenskwestie. Wij zou
den onzen import voor een deel met
criediet of door verkoop van bui-
tenlandsch vermogenbezit kun
nen betalen, doch dit alleen zou
slechts uitstel van executie zijn.
Op den duur zullen wij onze brood-
noodige invoer moeten betalen met
uitvoer van wat onze bodem, onze
handel, onze industrie, onze. ar
beidskracht en ons intellect voort
brengen. Het herster van ons ge
troffen vaderland is. afhankelijk
van den invoer en mede daardoor
afhankelijk van den uitvoer.
Wij bevinden ons hier nu ln de
gelukkige omstandigheid -.. dat ons
prijsniveau betrekkelijk la' g is en
dat er in het buitenland een groote
vraag naar onze' voortbrengselen
bestaat. Dank zij deze omstandig
heden is onze export tot bijna de
helft van zijn voor-oorlogsche
grootte gestegen. In April werd een
export van 230.506 ton ee~
waarde van 41,3 millioen gulden
bereikt. De voornaamste export
artikelen waren zaaigranen en -za
den, versche groenten, pootaardap-
pelen, bloembollen, planten en
bloemen, cokes, ruw ijzer, katoe
nen manufacturen,radio-artikelei
gloeilampen, versche zeevisch, vlas,
cacaoboter, kunstzijden, garens, ge
distilleerd, stofzuigers en schepen.
Onder deze goederen treffen wu
heel wat artikelen aan die wij zelf
nog in onvoldoende mate of zelfs ih
het geheel niet kunnen kaopen.
Wij moeten echter goed begrijpen
dat slechts door een zeer groote
soberheid een herstel van de pro
ductiecapaciteit van ons land, bin
nen redelijken tijd mogelijk is.
Dinsdag 18 Juni zal het Zee
mansinstituut aan den Pieter de
Hooghweg officieel worden ge
opend. Deze plechtigheid zal wor
den bijgewoond door den Britschen:
ambassadeur en vele andere auto
riteiten.
man, die als fakir den naam Mirln Dajo
(Esperanto voor „groot wonder") koos en wiens
prestaties de laatste dagen zooveel rumoer hebben
verwekt, was voordien reclame-ontwerper. Hij is
geenszins-'ecn ongeletterd man, die met den mond
va! tanden staat als hem naar een uiteenzetting
wordt gevraagd over hetgeen hij laat zien. Een
onzer vers.aggevers had een vraaggesprek met hem,
dat als volgt verliep:
„"Wanneer merkte u voor het
eerst over bijzondere gaven te be
schikken?"
„Op mijn negende jaar als
schooljongen haalde ik mijn bulk
open aan een hek. De dokter zei,
dat de wond gehecht moest worden
en dat Ik mij schrap diende te zet
ten. De wond bloedde niet sterk,
genas snel. Aan de uitlatingen van
den dokter merkte ik dat dit iets
merkwaardigs was".
„Daarna bent u gaan experimen
teeren".
„Ja. Met spelden en naalden
bracht ik mijzelf steken toe en
sloeg goed acht op mijn ervarin
gen. Een jaar geleden, toen ik be
greep waartoe ik in staat was, gaf
ik mijn andere werkzaamheden op
omdat het-jduidelijk was dat ik mij
geheel aan7 mijn parapsychologi
sche activiteit moest wijden, wilde
ik bereiken wat mogelijk was".
„Parapsychologische?"
„Inderdaad, het zUn parapsycho
logische demonstraties".
Vertelt u er wat van."
Wondere wereld
„Eerst dit: wat een mensch zelf
niet heeft doorleefd kan doer hem
niet voor 100"/» begrepen worden.
"Voor mij is er een wondere wereld,
die achter deze wereld staat. De
monstraties als die ik geef zijn
voor mij futiliteiten, die men moet
zien als middel. Ze leggen getui
genis af van het bestaan van die
wereld".
„Wat gebeurter als de degen-
punt op het lichaam geplaatst
wordt?"
„Dan concentreer ik mij. Dit
concentreeren is niet anders dan
een vergevorderde poging het
lichaam, dus het stoffelijke, aan
den geest ondergeschikt te maken,
zoodanig dat op een gegeven mo
ment het lichaam geheel of ge-
Onze import is inderdaad zoo duur
dat de regeering daarop moet toeleg-
gen, doch dat onze export te goed
koop zou zijn is onjuist, immers in
den internationalen handel worden
veel hoogere prijzen berekend dan
binnenslands. Vroeger verkocht men
duur in het binnenland en men
dumpte in het buitenland (denk aan
onze boter); op het oogenblik ls een
producent verplicht, goedkoop in
het binnenland te verkoop en, doch
in het buitenland maakt hij de
hoogst mogelijke prijzen. Het inter
nationale prijsniveau moet men goed
weten te scheiden van de nationale
Voor de jeugd
KUNIKULUS was op een heuvel
tje geklauterd en voerde nu als
een veldheer de gravers aan. „Die
per kinderen, dieper!" riep hij en
stampte daarbij met zijn gespalkte
poot. En de konijnen groeven met
olies wat zij in zich hadden. Buur
man Mol en Gijsbert stonden het
drukke bedrijf een tijdje zwijgend
aan te zien. „Moet je dat gepruts
zien," zei Mol ten slotte verachte
lijk en hij snoof
van verontwaardi
ging. Gijsbert keek
Mol aan en begon
zenuwachtig te gi
ebelen. „Ze graven
u op", zei h(j, „en
u staat hier. Ik
vind dat grappig",
en hy gichelde
steeds luider. Mol
kon er beslist niets
crappigs in zien.
Hij was beledigd
en was van plan,
dat te blijven. Maar
door Gijsberts ge-
noest werd Kuni-
feulus' aandacht ge
trokken. „Wat valt
er toch te lachen
bij zulke vreselijke
dingen?" riep hij
verontwaardigd,
„graaf liever mee,
iedere minuut is
kostbaar", maar
toen pas herkende
hij Mol. Met een
luide kreet van verrassing stortte
hij zich van zijn heuveltje en rende
op hem af. Hij vergat helemaal te
hinken. „Buurman!" riep hij uit,
„waar koin je vandaan?" „Ik vond
hem", zei Gijsbert. „Jij?!" riep
Kunikulus. „O neef, wat ben je
toch een schitterend konijnJe
doet niets dan redden, je maakt
er gewoonweg je bedrijf van."
Gijsbert opende zijn mond om te
zeggen, dat er helemaal niets te
redden viel en hoe alles eigenlijk
in zijn werk was gegaan. Ook MoL
maakte zich. klaar voor een hartig
woordje. Maar Kunikulus vloog cp
de zandhoop toe. Hij begon aan
allerlei uitstekende staarten te
trekken en verwijderde op. die ma
nier verschillende konijnen uit het
zand. Hij begon ze met veel poten-
gezwaai te vertellen van de won
derbaarlijke redding van buurman
Mol door Gijsbert. De konijnen
sloegenhun voorpoten in elkaar
van bewondering en begonnen hun
broers en zusters uit de aarde te
trekken.
Gijsbert stond er beteuterd bij,
maar buurman Mol blies van ver-
o. aardiging-, „Gered", snoof hij,
„door zo'n blaag, die niet eens
\y*sefc hoe hij door een plafond moet
gaan, schande is het, schande, .ik
wens dit niet langer mee te maken"
Hij maakte een woedende zwem
beweging met zijn schephanden,
riep nog eenmaal vernietigend:
„Waanzinnigen, allemaal!" en be
gon als bezetente graven en was
verdwenen.
De reddingsbrigade was nu on
geveer aan de oppervlakte ver
schenen en kwam, onder aanvoe
ring van Kunikulus op den eenzaam
achtergebleven Gijsbert af. „Leve
neef Gijsbert!". riepen zij in koor.
Gijsbert strekte een paar afwerende
poten uit, maar zijn neven en
nichten omringden hem juichend
en Kunikulus klopte hem op ïijh.
rug. Gijsbert schudde zijn kop en
riep: „Nee, zeg, luisteren jullie nou
es..r' maar het ging verloren in
Doeleinden der geldsaneering bereikt
Minister Lieftinck is niet alleen 1
een kundig ieuwu&wiatï, hij is dole
een eenvoudig cn hartelijk mcnsch
cn als hij den journalist een vraag
gesprek gunt, speurt men niets van
de soms zoo hinderlijke hooghartig'
hcid die het kenmerk is van vele
autoriteiten «an het oude stempel.
Er wordt in den laatsten tijd veel
critick op onzen minister van finan
ciën vil geoefend cn deze critiek is
niet altijd even hoogstaand. Als som
mige stuurlui otm de wal en
daaronder kan men ook de pers re
kenen spreken van een verkwan
seling van .ons AmcriJcaansch effec
tenbezit, dan is hier geen sprake
meer van opbouwende critick, waar
van journalistiek onfatsoen.
Ons gesprek handelde natuurlijk
over de geldsaneering en de critiek
die daarop wordt geoefend. Het doel
van de2e saneerlng moeten wij ons
goed voor oogen houden: in de eer
ste plaats moest de overtollige koop
kracht worden weggenomen, opdat
eeninflatie zou wordeh tegengehou
den en In de tweede plaats moesten
de aasgieren van ons volksbestaan,
de zwarte handelaren, worden ge
troffen. Daarin is de geidzuivering
volkomen geslaagd. Dat ons prijs
niveau desondanks is gestegen, was
onvermijdelijk; Nederland zal zich
toch immers min of meer aan het
buitenlandsche prijsniveau moeten
aanpassen. Het binnenlanüsch prijs
niveau wordt echter met opzet zoo
laag mogelijk gehouden, ten eerste
om den export te Bevorderen, hetgeen
noodig is voor onze moeilijke devie-
zenpositïe en ten tweede om de Ne
derlanders met kleine vaste inko
mens zoo min mogelijk te benadee-
len.
De wetenschappelijke critiek op
het flnancieële regeeringsbeleid
de nota van de zes economisten —is
ongegrond en wel in hoofdzaak om
dat achter de feiten wordt aange
hinkt. Men maakte de regeering het
verwijt dat ons prijsniveau te laag
was in verhouding tot het buiten
land, waardoor de import te duur
en de export te goedkoop zou zijn.
het donderend gejuich en hij bleef
gelaten, maar heel ongelukkig
staan, toen ze elkaar bij de poot
namen en een rondedans om hem
uitvoerden. „Hy is prachtig!" rie
pen zij, „hij ls enig, wat zeggen
wij, hij is een held!", en voor
Gijsbert snapte wat er aan de haad
was, werd hij hoog opgetild en op
de schouders genomen. Kunikulus
riep boven het rumoer uit: „Hij
heeft alleen gedaan wat w\' met
ons allen niet vermochten, ik schenk
hem mijn ambtsketen als lauwer
krans." Nu nam het gejuich hele
maal geen einde meer. „Ja, maar",
schreeuwde Gijsbert, die bang was
zo hoog boven de grond, hij hield
er niet van, „ja. maar.." want hij
vond het allemaal zo kwetsend voor
buurman Mol. Maar zijn bedeesde
stem ging helemaal verloren in het
oorverdovend kabaal. Kunikulus
gooide met een prachtige zwaai de
ambtsketen op, maar omdat Gijs
bert zo hoog zat kwam hij fout
terecht en bleef hangen om zijn
linkeroor. Het stond hem .uitste
kend, dat moet gezegd worden.
„Wij zullen een feestmaaltijd heb
ben!" riep Kunikulus en de me
nigte, met den ongelukkigen Gijs
bert in top, zette koers naar het
konijnenhol, terwijl ze honderdzes
endertig-stemmig zongen:
Bij is een held
Jïy blijft een held
Hij is een langoor van geteeld
Wij prijzen han
Wij loven hem
Met jubelende knaagdierstem.
MARIAN SMEETS
(Wordt vervolgd).
De „Lloyd" leed
enorme verliezen
Voorloopig verslag verschenen
In het voorloopig verslag, dat de
directie van de Rotterdamsche
Lloyd over de jaren 1940 tot '45
heeft gepubliceerd, wordt een uit
voerig overzicht gegeven vande
enorme verhezen, zoowel aan men
sch en als aan materiaal, die
deze maatschappij gedurende de
oorlogsjaren heeft geleden. In eer
bied en dankbaarheid gedenkt de
directie de leden van personeel en
directie, die gevallen zijn in den
strijd voor land en volk en wier
namen, 301 in totaal, in het ver
slag staan vermeld; bovendien lie
ten nog twaalf schepelingen, 321
Chineezen en Britsch-lndiërs hun
leven in dienst der maatschappij,
wier namen bij gebrek aan vol
doende gegevens niet konden wor
den gepubliceerd. In chronolo
gische volgorde staan de 26 zee
schepen vermeld, die de maat
schappij tijdens den oorlog heeft
verloren. De vloot bestaat thans
uit de motorpassagierschepen „In-
drapoera", „Sibajak" en „Schelde",
het laatste in aanbouw, en de
vrachtschepen „Bantam", „Brasta-
gi", „Japara", „Kedoe", „Kota
Agoeiig" „Kota Gede", „Kota Ba-
roe", „Kota ïnten", „Tosary",.
„Weltevreden", terwijl er twee
schepen in aanbouw zijn: de „Ma-
taram" en^. een naamlooze. De
totale bruto-tonnenmaat der pas
sagiersschepen is 44.400 ton, waar
van 21.300 ton in aanbouw. Het
totale draagvermogen der vracht
schepen is. 126.164 ton, waarvan
24.300 ton in aanbouw. Onder het
reconstructieplan van de Neder-
landsche regeering bevindt zich
in de Vereenigde Staten in aan
bouw een aantal turbineschepen
van circa 12.300 ton draagvei mo
gen. Men verwacht, dat hiervan
een viertal aan de Rotterdamsche
Lloyd zal worden toegewezen. Het
eerste schip, de „Limburg", is
reeds gereed en onder het beheer
der maatschappij in de vaart ge
bracht. Onder hetzelfde plan zal
in Nederland een aantal 12.300 ton
motorvrachtschepen worden ge
bouwd, waarvan de Rotterdamsche
Lloyd een toewijzing van twee tot
vier schepen, verwacht.
P, LIEFTINCK
prijsniveaux, In verhouding tot het
Vereenigd Koninkrijk is ons prijs
niveau trouwens zeker niet te laag.
Groote uitgaven
De z.g. hooge uitgaven van de re
geering en de niet kloppende staats-
begrootlng zijn punten die minister
Lieftinck wel degelijk aanvoelt. Hij
is van meening dat alles in het werk
gesteld moet worden om aan deze
hooge uitgaven paal en perk te stel
len, doch. op" zekere punten moet
veel geld worden uitgegeven. De we
deropbouw kost nu eenmaal schat
ten gelds; men kan een Walcheren
of een Wleringermeer toch niet la
ten schieten. De productieve uitga
ven moeten blijven doorgaan om
ons land er snel bovenop te helpen.
Wij hebben nog een leger van
150.000 man onder de wapenen; ook
op militair gebied zal een grootere
zuinigheid in acht moeten worden
genomen. Wij leven echter nog niet
in een toestand van vrede,' zooals
sommigen denken.
De vermogemheffingen zijn alleen
mogelijk van natuurlijke personen;
gaat men lichamen aantasten, dan
wordt het economisch leven ge
fnuikt. Het zal onmogelijk zijn een
bedragvan tien milliard te heffen
omdat de natuurlijke personen te
zamen niet eens zooveel bezitten. Ook
zal met de vermogensaanwasbelas-
ting en met de vermogensheffing
niet lang mogen worden gewacht,
omdat anders van het sparen van
ons volk niets terecht komt. Minister
Lieftinck is zich overigens zeer goed
bewust dat een verdere prijsstijging
de toch reeds in het gedrang geko
men bezitters van kleine vaste inko
mens zal treffen. Voor deze groep
van men5chen zal in de toekomst
iets moeten worden gedaan. Als het
prijsniveau tot rust gekomen is
en dat kan weldra worden ver-
wacht is de heele situatie beter
te overzien en zullen maatregelen
worden genomen.
De dief van Bagdad
in Hindoesch
Voor het eerst in de filmgeschie
denis zal binnenkort een film in de
Hindoesche taal vertoond worden.
Alexander Korda heef t n.l. een versie
in het Hindoesch laten maken van
zijn film „de Dief van Bagdad". Het
contingent uit Britsch-Indlë en
Birma, dat aan de V-parade deel
nam, zal voor het eerst de film kun
nen zien.
De Amsterdamsche Droogdok
MIJ. maakt in haar verslag over 1341
en 19*5 melding van vernieling- en
wegvoering van materialen.' In Aug. -
1915 werd weer op bescheiden schaal
begonnen. Over de Jaren 1S41 en 1915
wordt slechts op preferente aandee-
len dividend uitgekeerd en wel 5
procent. -
deeltelijk niet meer als bij een
levend mensch functioneert".
„Gaat dit proces snel in zijn
werk?"
„Daar het moeilijk ls". zegt Mirln
Dajo, „om het luie gedartel aan
de oppervlakte van ons leven te
laten varen en den geest in korten
tijd innerlijk als op een speldepunt
te concentreeren, is het niet altijd
mogelijk de gewenschte wisselwer
king tusschen het niet-aardsche
(astrale) en aardsche (stoffelijke)
ik te verkrijgen. Zijn de afleidende
gedachten verdwenen en werkt al
leen mijn intuïtie, dan komt een
nieuwe en sterke kracht in dynami
sche -werking in mijn geheels we2en
en het gevolg is, dat ik als het ware
in het niets opgezogen wordt."
Mirin Dajo zegt ten slotte: „Als
de groote strijd gestreden is, dan
ontstaat een behaaglijk gevoel, dat
op zijn beurt er voor zorgt dat de
concentratie zoodanig wordt, dat
alle gevoel van pijn uitgeschakeld
wordt".
„Niet bovennatuurlijk"
Van een arts, die uit weten
schappelijke belangstelling een on
derzoek heeft ingesteld en rönt-
genopnamen maakte, kregen wij
een bevestiging van wat onze
oogen nauwelijks wilden gelooven.
Illi verklaarde de proef voor zeer
bijzonder, maar achtte haar niet
bovennatuurlijk.
„Door een behecrschïng van het
automatisch zenuwstelsel is deze
man in staat zijn bloedsomloop
stil tc zetten en gevoel uit te scha
kelen", verklaarde hij, „een gave
die wemig menschen bezitten. De
verwondingen zou jk niemand aan
raden zichzelf toe te brengen, maar
zij zijn niet van dien aard dat zij
een getraind mensch ten gronde
richten. Longpunctïes worden ge
regeld verricht en uit den Lever
ponst men met een apparaatje,
dat men met een kaasboor kan
vergelijken, een monster uit het
zieke orgaan, zonder dat de mensch
hieronder lijdt"
Deze arts was echter, evenmin,
als verscheidene anderen, bereid
zijn oordcel met zyn naam in de
krant te laten verschijnen. „Laat
U mijn naam er buiten", dat is
eiken keer opnieuw het. verzoek.
Fakir Mirin Dajo is er van over
tuigd dat de geest absolute heer
schappij over het lichaam kan
hebben en meent zelfs dat wan
neer een mes maar snel en scherp
genoeg zou zijn, men hem 't hoofd
zou kunnen afsnijden, waarbij Het
vleesch onmiddellijk achter het
mes weer zou aangroeien! -
Evenals ih 1939 za! dit jaar een Ne
derlandsche kunstweek worden ge
houden, georganiseerd door het mi
nisterie van O,, K. en IV., ln de week
van 13-21 Augustus.. In verband met
de schaarsche hotelruimte zullen
hieraan niet, zooals in 1939, personen
uit alle Janden kunnen deelnemen,
doch in het kader van het Belgisch-
Nederlandsche cultureeie verdrag
slechts een veertigtal Belgen, die
speciaal ons steden- en natuurschoon
komen bezichtigen.
Men zal ook een bezoek brengen
aan Rotterdam (o.a. museum Boy-
mans), De reis gaat per autobus.
Overnacht wordt in Utrecht, Zwolle,,
Amsterdam en Den Haag.
Aan deze Nederlandsche kunsW
week zal van 2-10 Augustus de vijfde
Belgische kunstweek voorafgaan on-
der auspiciën van het ministerie van
openbaar onderwijs te Brussel. Da
leiding hiervan berust bij den heer
Paui Montfoort, die van de Neder
landsche kunstweek bij den adviseur
voor de musea, den heer D. F. Lun-
singh Scheurleer.
Nederlandsche kunst in
Zwitserland
In Bazel Is een tentoonstelling ge
opend van moderne Nederlandsche
shilder. en beeldliouwkunst uit staats-
en particulier bezit, die den naam
draagt „Van Vincent van Gogh tot
heden", en groote belangstelling on-
vindt.
Het ligt in de bedoeling, de collectie
kunstwerken eind Juni over te bren
gen naar Lausanne, vervolgens naar
Bern en begin September naar Ko
penhagen;
Colorado-kever moet
bestreden worden
Het bericht, dat Nederland ,?een
sla meer mag exporteeren i Laar
Engeland, omdat er een Colorado
kever ontdekt is in een kropje te
Wolverhampt-on moet men niet te
tragisch opvatten. Want.... de
uitvoer van sla naar Engeland was
al stopgezet, toen men het beest
ontdekte en bovendien haat deze
keverde sla.
Maax dit neemt niet weg dat
Nederland dit ongedierte dat den
aardappeloogst in gevaar kan bren
gen met alle middelen dient te
bestrijden. Vooral omdat di- verle
den jaar zeer onvoldoende kon ge
schieden en dus rekening moet
worden gehouden met veelvuldlger
voorkomen, dan vroeger het geval
was.
De Plantenziektekundige dienst
te Wageningen zendt op ar.nvrage
een vlugschriftje, waarin alle bij
zonderheden over den Colorado
kever en de bestrijding worden ver
meld. t
Zoo ziet de coloradokever er vit (4
X vergrootj. E\j
is ongeveer 10
m.m. lang, 7 m.m.
breed en ovaal van
vórm. De dekschil
den zijn helder
geel, met op elk
dekschild 5 over-
langsche, zwarte
strepen. Tiet voor-,
borststuk is orun-
jc-geel, de poolen
geel met zwarte vlekken.
