„WIJ ZIJN GEEN GROENTEBOEREN"
ZEGGEN TANDARTSEN
JOHN LEWIS,
h: r
pjdiiCecechtec
Crifiek op prijsbeheerscfiing
een vechter en een driftkop
Kiemen van onze winter garderobe
Kaneelbruin en amethistpaars
Nederiandsch elftal begint
uitstekend
TUIN KALEN DER
IK DE KRINGEN der Nederlandsche tandartsen heerscht ontstem
ming over de wijze, waarop de overheid zich mengt in de regeling
van het zfékenfondswezen en over het beleid van het directoraat-
generaal voor de; prijzen! De tandartsen beseffen eenerzijds ^eer ?oed,
dat de minst draagkrachtigen ook. ja vooral, In staat moeten worden
gesteld geregeld van de diensten van den tandarts.gebruik te kunnen
ma^en, maar zij zouden -venschen, dat de regeling hiervan mee. aan
dien zelf zou worden overgelaten. Het beginsel der vastgestelde prijzen
verwerpen; zU evenmin, maar.tenslotte is een tandarts geen krui
denier of groentenboer en het gaat niet aan hen met delaatsten over
-één kam te scheren.
Patiënten worden nu
de dupe
De thans nog bestaande regeling
van het ziekenfonds wezen stamt uit
den bezettingstijd Lang vóór dien
tijd was men echter van de wen-
scheLljkiieid overtuigd om tot een
regeling te komen, waarbij ook. die
genen die niet over een flinke por-
lemonnaie beschikken om steeds een
hooge doktersrekeningte betalen,
toch zonder zorg geregeld van de
diensten van een arts gebruik Kun
nen maken.
Het „Ziekenfondsbestuit" van 1941
is echter hoe kon het anders?
niet van vreemde smetten vrij: de
regeling was immers gebaseerd
op he „Lefdersprincipe", zoadat de
van overheidswege benoemde„lei
ders" voorschreven en beslisten,
zonder dat de artsen zelf er in. ge
kend behoefden te'worden,
Tbans is een wetsontwerp tot in
stelling van een ziekenfondsraad 'in
gediend. waarhij de bestaande rege
ling zal tvorden vervangen - door een
niéuwe.' op meer democratische»
grondslag gevestigd. Men betwijfelt
"echlei" of de nieuwe regeling inder
daad wel die medezeggenschap van
de tandartsen zelf zal behelzen zoo-
als zdeze zich hebben voorgesteld
en of het' niet toeh weer zoo zal
worden, dat een ambtenaar- tenslotte
bet heft in handen zal krijgen
Waartegen men zich vooral verzet
is, dat de overheid ie veel de artsen
over één kam scheert en de goeden
laat lijden' onder de kwaden. Men
beeft dit vooral meenen te bespeu
ren iL het beleid van de prijsbeheer-,
sching Inderdaad zijn er tandartsen
geweest, die de voorschriften hebben
overtreden. Maar moeten daarvan
ook de goedwillende tandartsen de
dupe worden?
Daal- Is om een voorbeeld te
noemen hei prijsaanduidingsbesluit
De prijsbeheersching gaat er van uit,
dat een klant In den winkel, waar
hij zijn waren koopt, moet kunnen
controleeren of de winkelier hem
geen ie hooge prijzea berekent Ben
voorschrift, waaraan niemand aan
stoot kan nemen, - -
Maar, zeggen de tandartsen, moe
ten wij nu ook beschouwd worden
ais een groentenman of een kruide
nier? Is hei nu werkelijk noodig, dat
'vrij die waschlijst van de prijsbe
heersching in onze wachtkamers op
hangen, opdat de patiënten kunnen
nakeken of ze soms niet behalve bij
den tand ook nog bij den neus wor
den genomen?
De tarieven
Tegen het principe van de thans
geldende regeling voor de zieken
fondspatiënten hebben dc tandart
sen geen bezwaren, ofschoon men
zou moeten toegeven, dat hun - ho-
noreertng niet direct koninklijk; ge
noemd mag worden: 35 cent per jaar
per pitiënt 1s niet bepaald een be
drag. waar men rijk vau wordt.
Maar het beginsel van deze rege
ling Is Immers ook, dat degenen, die
;.nle* verplicht zijn. zich te verzeke
ren en het dus goed kunnen betalen,
de minst draagkrachtige» zullen
moeten bijstaan. Bij de bestaande
regeling echter is het zoo, dai voor
het trekken van tanden of kiezen.
Ij cluster wondbehandeling, verwijde
ren van tandsteen, halfjaarttjksche
con.róle en andere kleine verrichtin
gen niets berekend mag worden
Voor een vulling wordt 50 cent be
rekend, voor* een zenuwbehandellng
een rijksdaalder Voor een. volledig
nieuw gebit ma£ ten hoogste negen
tig gulden worden berekend. voor
een onder- of ba vengebit 45 gulden,
waarvan de verplicht verzekerde dan
onderscheidenlijk 45 en 25 gulden be
taalt, terwijl het ziekenfonds de rest
voor zijn rekening neemt. DU rijn
voorwaar geen tarieven, die zoden
aan den dijk zetten.
„Dat is ook niet jooodig", oordeelen
de tandarisen, „maar het is de vraag
of bij deze regeling d.c volksgezond
heid Is gediend. Immers, het ls ons
onmogelijk op deze wijze fondspa
tiënten aan te moedigen steeds terug
te komen voor eontrfile of nabehan-
ling, hoe graag we dit zouden wil
len, ja, hoe noodzakelijk dit feitelijk
Is Zouden we wel propaganda op
groote schaal maken, dan zou er van
ons inkomen hetóemaal niets terecht
komen".
Het ls niet mogelijk voor de ge
wone ziekenfondspatiënten eenzelfde
lijn te trekken als voor de patiënten
van een tandarts. Tegen een gewone
ziekte kan men zich verzekeren.
misschien worden er van de honderd
Ingeschrevenen in één Jaar tien
of twintig werkelijk .ziek. Maar wat
«fe taudheelkunde betreft staan de
*aken er zoo voor. dat 95'tot sg pro-
ïcnt van ons volk rondloopt met een
gebit, dat noodzakelijk behandeld
moet worden En deze behandeling
blijft dan «Jet bij een enkel bezoek
aan dea tandarts; maar betcckent,
dat men met betrekkelijk, korte tus-
achenpoozen wéér op den „stoel der
Kuchten" moet plaats nemen.
Hét ts onzin ora te meenen, dat een
riekenfondspatlënt een minder goede
behandeling zou krijgen dan een par
ticulier. Geen dokier, die, de hooge
roepin.j van rijn beroep In. het oog
houdend, het zou aandurven om een
patiënt, die nu toevallig niet In die
omstandigheden verkeert, flat hij het
zonder ziekenfonds kan stellen, een
minderwaardig gebit teverkoopen.
Dat een particulier soms bijzondere
eischen stelt er zfln er. die er op
staan een kunstgebit te krijgen dat
er-met allerlei trucjes zoo moet uit
zien, dat niemand zou durven den-
Ken, dat het niet echt wast en er
dan ook voor betalen wil, is begrij
pelijk Maar de ziekenfondspatiënt
-lijdt er niet onder.
„liet beginsel, dat wij fondspatiën
ten vor- kleine verrichtingen gratis
moeten behandelen, ls verkeerd",
meenen de tandartsen; »«ÏJ zouden
veel meer voer hen bunnen doen,,
wanneer wij per verrichting werden
betaald. Van de bestaande regeling
wordt uiteindelijk de patiënt de du
pe, omdat wij niet voldoende zorg
aan hen kunnen besteden. Daarnaast
zon" er een regeling moeten komen,
waarbjj zoowel de patiënt als de
tandarts vrij zou ïün in zijn keuze".
.Beunhazen
Daar komt bij, dat er naar het
oordeel der tandarisen nog wel an
dere zaken zijn, die de volksgezond
heid bedreigen en waaraan de over
heid naar hun oordeel 1 hans te
weinig aandacht besteedt. Daar zijn
•fa-v. hog sieeds de tallooze onbevoeg
den, die zich met de tandheelkunde
bemoeien en bij de bestaande .wets--
regeling zoo moeilijk voor den rech
ter kunnen wórden gedaagd. Het
volgende gebeurde dezer dagen in
Den Haag: een gehuwde vrouw, die
fn blijde verwachting verkeerde,
kreeg bezoek van twee heer en, die
zeiden te komen van. den genees
kundigen dienst.. Ze maakten een
praatje over haar gezondheidstoe
stand en wilden baar gebit con tro
leeren. Nou, dat zag er niet ie best
uit. Nee, het werd zelfs hoog tüd,
dat ze zich onder behandeling stelde
Met het oog op haar toestand moest
ze liefst den volgende» dag maar
even komen Het adres van een goe-
"de inrichting verstrekten de heereu
direct. De vrouw een tikje be
zorgd meldde zich bij den „dok-
Ier1". die de „diagnose" bevestigde:
alle- tanden en kiezen moesten wor
den getrokken. En wel oogenblikke-
Üjk De kosten? O, een bagatel: 140
guldenl De vrouw schrok daar een
beetje van en was zoo verstandig
eerst toch eens te infortneeren bij
het ziekenfonds, waar 2e verzekerd
was Daa hoorde ze, dat ze 2fch
beter tot een tandarts kon wenden,
waar als bet noodig was r- de
heeie behandeling maar -9D gulden
kóstte,'
Zie. zeggen de tandartsen, maatre
gelen tegen dergelijke misstanden,
d'e veel meer voorkomen, dan men
zou vermoeden. Juichen wij van
harte toe. Maar laat men de over
hel dsbemoelfngen verder tot het.
uiterste beperken en de tuchtrege-
Ung, voor zoover dat mógelijk is, In
onze eigen handen leggen. Tegen
maatregelen, die er a priori van .uit
gaan, dat wij oplichters en kruide
niers zijn, zullen wij ons blijven
.verzetten.-' ;.s
Lord Beveridge tot
de pers
Een spervuur van vragen hebt en
niet minder dan 50 Nederiandsche
journalisten Dinsdag gericht, tot
Lord JBeverldge, die in weerwil van
zijn zeer bezetten tüd toch nog even
de gast kon zijn van den Regccrïngs-
Voorllchtings Dienst. - -
Zijn markante grijze "hoofd,
doet ons denken aan de illus
traties nit Dickens' boeken. Bever
idge "Is voorstander van een Neder
iandsche medewerking aan het
herstel van Duitschl&nd. Hij con
stateerde alleen in Nederland minder
haat tegenover de Duitschers dan
b.v. In België. De verzamelde jour
nalisten weten dit aan de groote
economische afhankelijkheid, die
Nederland van Duitschland - heeft.
Over zijn beroemde plan zeide
Lord Beveridge dat het de koop
kracht herdistrfbueert en daarom
geen moeilijkheden voor de onder
nemers met zich brengt. De for.dsen
voor de sociale zekerheid worden
'Voor één kwart door de werk
nemers, voor één kwart door de
werkgevers en voor de helft nor
belastingen opgebracht. Zijn „full
employment" plan moet in de
eerste plaats financieel worden be
zien; ln alle landen is zulk eed
politiek mogelijk. Of volledige werk
verschaffing duurzaam mogelij.- Is,
liet Lord Beveridge in het midden.
Een federale oplossing van het.
Europeesche probleem, zooals voor
gesteld door Churchill, achtte Lord
Beveridge een stap naar den we
reldvrede, mits de federale gedachte
niet wordt gebruikt voor een machts
politiek. „Hoe denkt Nederland
hierover?" was zijn wedervraag. Wij
moesten hem het antwoord groo-
tendeels schuldig bleven; zoolang
er een tekort is aan papier kan er
ook op dit punt van een .w„re
meemngsvonnlng geen sprake zijn.
Nederland koopt kustvaarders
Kleine - Canadeesche kustvaarders-
zullen spoedig in de MiüdeLand-
sche Zee onder Nederlandsche vlag
varen, aldus de heer Paul E. Moes,
de vertegenwoordiger van een Ne
derlandsche kustvaartreederlj. De
heer Moes heeft verklaard, dat hij
een schip van.500 ton had aange
kocht en'dat hij onderhandelingen
voert over de aankoop van een
andér schip.
Wie is John Lewis? Allereerst één
van de hoofdfiguren in den
bruten strijd ent de macht,
dien de arbeid en het Kapitaal ln de
Verecnlgd siaten sinds jaren
maar na V.E.-dag in heviger mate
leveren Hij ls de - „baas" van de
mljnwerkcrsvakvereeniging, de Uni
ted Aline Workers, die nu alweer
een enorme staking heeft uitgeroe
pen: 400.000 mijnwerkers ln de bruln-
koolindustrie hebben het werk reeds
neergelegd. De zooveeiste staking*
van Lewis, die zegt men ln Ame
rika zijn arbeiders laat staken o£
het werk hervatten ai naar het hem
juist voorkomt, die de mijnwerkers
hanteert als een generaal zijn sol
daten.
Wie is deze John Lewis? Men zou
kunnen antwoorden: een groote
stevige kerel, met een grimmigen
kop en een woesten bos rood haar,
dat wat grijs begint te worden; Le
wis ls 66. Een uitstekend spreker,
een driftkop, een vechter Hij werd
fn Lucas in den staat Iowa geboren;
hij leerde wat. zwierf wat rond, en
ping als zijn vader fo de arbeiders
beweging. Sam Gompers, die na den
vorigen oorlog de „American Fede
ration of Labor" had opgericht, werd
zijn mentor.
De Amerlkaansche vakbeweging
was toen nog tamelijk onbelangrijk.
Pas met de crisis ta de dertiger Ja
ren, toen de New Deal ontstond,
werd dit anders:' het aantal der ge-
organiseerden steeg enorm, maar de
arbeiders .ivenschten een radicaler
poftek.-
De A.F.L. was
conservatief en
paste als orga
nisatie niet goed
ln den vorm,
dien de over
heid het econo
misch leven wil
de geven. Ten
gevolge van de-
t* factoren ont
stond een nieu
we vakbeweging,
de council of
Industrial Orga
nisation, opge
richt door..,.
John Lewis.
Toen reeds trad
hij eenigszins
autoritair op:
LEWIS,
cc-n grimmigen
kop en een bos
rood haar
„Lewis is .niet alleen de haas van de
C.I.O.' zet men in de Vereenigde
Staten, \bij ls de CLO. zelf".
Ten tijde van de New Deal was de
verhouding van de C.LO,, dwz. van
Lewis tot Roosevelt, op zijn zachtst
ultgedrnkOprlHlg. Een soort demon
stratieve onafhankelijkheid leidde
Lewis er toe, ln 1536'Roos evejt bij de
presidentsverkiezing te steunen, om
vervolgens tn 1940 te advlseeien op
Wendell WHkie.te stemmen. Hij had
misgerekend: Roosevelt werd voor de
derde maal gekozen. Lewis moest af
treden als president van de C-LO.,
-Vr^ar Murray Item opvolgde,
Maar Johnny" achtte zich ver
plicht voor «en kleine sensatie te
zorgen en verliet met de mljnwer-
kers zijn oude liefde de C,LO.
om de onafhankelijke ILM.W, te
slichten.
Belust op macht?
Midden tn den oorlog riep Lewis
eenige kolenstakingen uit en oogstte
daarmede zonder twijfel een steeds
sterker wrok van de rijde der regee
ring, het Congres nam de Smiih-
Conaliy-wet aan, die zich tegen de ar
beiders richtte en de aansporing tot
staking hi ondernemingen, die ln be
drijf zijn bij de regeering, verbood.
Lewis staakte toen rijn acties, om ze
dit Jaar weer te hervatten ln Mei.
Truman ontbood hem; de regeering
was ln een stemming om iets ster
kers dan de Srnlth-ConaUy-wet aan
te nemen., En de oude vakvereeni-
glngsrot, die precies wist hoe ver hij
kon gaan, bakte Truman een poets,
dte hij vroeger op dezelfde wijze
Roosevelt had bereid: precies 3 uur
voor rijn bezoek aan het Witte Huis.
gaf hij den mijnwerkers het hevel
het werk te hervatten, daarmede den
president den wind uit de zeilen
nemend.
„Dit ls mijn bijdrage tot de
vredeseconomie, die in gevaar wordt
gebracht door de stommiteiten van'
de mijneigenaars...,", zei Lewis.
En nu. bijna een half jaar later,
ligt de mijnindustrie opnieuw stil. De
regeering ;heeft een gerechtelijke
actie tegen Lewis aangekondigd en
zegt den strijd tot het bittere einde
uit te tuilen vechten
Ts Lewis alleen maar belust op
rancht, zooals de Amerlkaansche In
dustrie wil suggereeren? Het is niet
onwaarschijnlijk, dat een portie <er-
soonlljke eerzucht een rol speelt bij
dc acties van dezen man.; Maar hoe
willekeurig zijn houding ook soms
lijkt en hoe autoritair hij met zijn
eigen menschen omspringt, de mijn
werkers staan achter hem, want
g«--d beschouwd ts hij toch de groote
voorvechter van de Amerikatmsche
arbeiders, die in de „vrije economie"
van hun iand. meer nog dan elders,
behoefte hebben aan het consoli-
dccrea van hun positie.
Het eevccht tusscheo arbeid en
kapitaal fn de Vereenigde Staten
gaat verder en becl de wereld kijkt
ln spanning toe.
28 NOVEMBER
Weldra ?al de wintermaand zün
intrede deen. Het kan dan vrij
plotseling gaan vriezen. Bij, stren
ge vorst zorge 'men er voor om de
kamerplanten tegen "bevriezing te
vrijwaren. Dit geldt wei allereerst
voor de planten, die tn een onver
warmde kamer staan. De ervaring
heeft bovendien geleerd! Cat zelfs
in een kamer, waar de achel
brandde, de kamerplanten des
nachts, staande op de vensterbank
en tegen de ruiten, door de hevige
koude nog bevroren. Daarom late
men ze 's nachts niet op de ven
sterbank staan. S. L.
STIERF HITLER IN EEN
ONDERZEEBOOT
De he er en prof. ir. W. SchermeThorn en F, de Boer syn-Dinsdagavond
per 'vliegtuig uit Indiê op Schiphol teruggekeerd, toaar ey o.m. werden
verwelkomd door den heer Max van Toil (Knies), die reeds Zondag in
ons land terugkeerde. De leden der Commissie-Generaal met elkander
fn gesprek.
Aan een colf ten zuidihi vap Ko
penhagen is een flcsch met een brief
gevonden, waarin wordt verklaard,
dat mtler niet in de bunker van
de rijkskanselarij te Berlijn is over
leden, maar met een onderzeeboot
op weg van Finland naar Spanje ia
omgekomen, -Men gelooft, dat de
andertcufceitftar van. den brief een
lid is run de bom aiming vnn dc on
derzeeboot, waarvan de wrakstuk
ken in November 1945 buiten de
Decnsdie kust werden ontdekt.
SUGGESTIEVE namen dragen
tic kleuren, die door de Lon-
densche modehuizen gelanceerd mor
den: snuif, kaneel, specerijen, tabak,
flct s'tfn onbestemde ïdenren, waar
van iaën riek afvraagt of het nu
fcrutti of bt-aaw, mauve of grifs is.
Doch ook felle kleuren, zoaals wijn
rood, amathistpaors, donkergeel en
hardgroen worden veel gedragen
De jas, die wij hierbij afbeelden.
Hem vervaardigd van helderrood2
ttceed met ven smoRe diagonaal
van donkerbruin. De ruimte van
(lil model is op den rug geconcen
treerd; de voorzijde is glad, met
ols eenige gamcering een paar
grootesakken.
De schouders zijn breed, hoewel
ook een rondere schouderlijn dit
seizoen modern w. De wijde mou
wen maken het mogelijk onder de
jas een mantelpak fe dragen. Man
chetten, die eenige jaren van hel
tootieel waren verdwenen, heooen
wederom haar intrede gedaan, tn
het algemeen bestaat er een voor;
keur voor sportieve jassen, die b\j
vele gelegenheden kunnen worden
gedragend Gekleeds modellen, die
t'pwfc van ritiorf velours worden ver-
vonrdigil en met perrianer worden gegarneerd, hebben veelal wjj'U
baUonmouwcn, die oui den pots met een .uunt manchetje worden ge
sloten.
Hs mtiimerimsial-ing.ih AmerikaTTerKtetfcn «m ae Binds Oiamond
toten«tl» ie 21motlgohc!a in Pcntut/h-aitia, die let teirfc kebbcn ncerge-
iegü. Kachtcnd oy ten totrtniff.
Kwartier van prachtig voetbal; dan scoren
Engelschen 5 maal in 13 minuten
l|13ï?,yeId van n udders field ligt een mijl buiten het stadje en zes uur
sporen van de Engelsche hoofdstad. Desondanks waren er naar
verhouding nog zeer veel UoHandsche supporters gekomen om den
strijd EngelandNederland te aanschouwen. De belangstelling; van
Engelsche zijde Was aanmerkelijk minder. Het stadion, dat 55000 toe
schouwers kan bergen, bevatte er slechts 32000. Een hard gelag voor
ai diegenen, die juist dezen skïjd zgo gaarne hadden gezien.
Bergman en Kick Smit
redden de eer
Ons elftal, dat tot kort voor den
groeten, wedstrijd ln een hotel bü
Harrogate la concentratie was ge
weest, verscheen te 2.15 uur (3,15
uur Hollandschen tijd) op het veld
en werd met een oorverdoovend
gejuich ontvangen. De talrijke mi
litairen en Marva's, benevens vele
burgers, hadden zich voorzien van
toeters en bellen en bovendien hie
ven zij nog aan de hymne van?
„Wij zijn niet bang", zoodat het
aspect van een Internationalen
'wedstrijd bewaard bleet
Nadat de volksliederen gespeeld
waren en de burgemeester van
Huddersfield met ambtsketen be
nevens een kolonel van de marine
zich aan de spelers hadden. 1-ten
voorstellen, won Bas Paauwe den
toss. Er was vrijwel geen wind en
gedurende den wedstrijd bleef het
droog. Voordien had het echter
zoodanig geregend, dat het veld
zwaar en de bal zeer glad was.
- Gedurenlierde oersté twintf mi
nuien wogen onze jongens bijna op
tegen dc EUigelschen, d.w^, tij hiel
den het tempo hij en namen her
haaldelijk *het initiatief. Bovendien
konden wij vaststellen, dat de nieuwe
spil Vermeer allerminst van
plankenkoorts had en dat Kraak
op dreef was, want binnen enkele
minuten kreeg hij een kopbal van
Lawton tc verwerken ea hü deed
dat op waarlijk brOlante wijze.
Onze mlddénlmle had het zwaar
te verduren en moest herhaaldelijk
de verdediging komen versterken,
als het snelle binnentrio der En
gelschen weer -op jacht ging en
steeds van plaats wisselend,, onbe
rekenbaar óp Kraak's veste af
stoof. Potharst en Van der Linden
volgden gelukkig den goeden raad
van Karei Lotsy op en trapten den
bal als de situatie te benauwd
werd over de lijnen. Een heel
goede beurt- later zouden er nog
veel meer vólgen maakte Wilkes
ln het eerste kwartier, toen aij et
alleen van door ging. Johnston en
Hardwlck passeerde en een goed
schot loste,!dat echter uitmuntend
door Swift gestopt werd.
Het onvermijdelijke
Onze verdediging kreeg het cen
ter steeds moeilijker en' na 21 mi
nuten kwam het onvermijdelijke.
Een tot in de perfectie uitgevoerde
reeks manoeuvres bracht Lawton
alleen in ons doelgeboed en ditmaal
moest Kraak zwichten Cl0).
Het was 'de Inzet van een En-
gelsch overwicht, dat verder gedu.
rende den geheeien strijd bleef be
staan. Nog geen drie minuten na
het eerste doelpunt kopte Lawton
bij een hoogen voorzet van den
rechtsbuiten Finney den'bal op
nieuw fn de Hollandsche touwen
(2-0).
Doorspelen en niet omkijken, tan
den op elkaar, men zag dat dit de
spelers stuk vow stuk bezielde. En
zij speelden door, zoo, dat hel koele
Engelsche publiek er plezier ïn
kreeg en de Hollanders ook ghiff
aanmoedigen. Een formidabel schol
van Drager had een beter lot ver
diend en ook Whkes had pech, toen
by uit een voontei van denzclfden
speler juist naast schoot.
Onze jongenswerden gedwongen
tot snel handelen en het hooge
tempo verminderde de accuratesse,
Er ontstonden kleine slordigheden,
en van elk daarvan maakten de
Engelschen dankbaar gebrm. Na
een hall uur loste Carter een hard
schot, Kraak wilde den al weg-
stompen, onderschatte de snelheid,
miste en het was 30.
Twee minuten later bracht Man-
nion den stand op 4—0 «n toen
La won gebruik maakte van een
misser van Potharst, die uitgleed
en den voorsprong tot 50 had op
gevoerd, zonk het Holland scbe
enthousiasme bijna in het nie
De verrassing
Toen cchicr zorgde Bergman voor
de verrassing. Op een voorzet van
Drager toeloopcnd, kreeg HU den
ba. op den schoen cn via Swift's
handen verdween het leer in het
Engelsche doel. Swjft deed boos
Dy was gehinderd door het blitz-
licht van een fotograaf, huilt alle
anderen jubelden van blijdschap
over dit verdiende tegenpunt.
VOOT TWEE NEDEELANDSOUT
VERRASSINGEN sorgdcn Bergman
(links), ate het eerste tegenpunt
voor zijn rekening nam, en Kraak
(rct'7;LsJ, die op schitterende wijze
een penalty stopte, -i
Een tweede sensatie ontstond toen
Potharst een schot van Lawton mét
de handen uit het doel sloeg, Hard-
wick een strafschop mocht nemen
en Kraak den keihard ingeschoten
bal ving en weg werkte.
Toch slaagden de Engelschen er
bij een voorzet van Finney nog
maals in het Nederlandsche doei te
vinden, zoodat de achterstand met
de rust reeds 61 was.
Na de rust
Daarna hebben de profs zich Sets
minder Ingespannen, hetgeen ech
ter niet verhinderde, dat zij volko
men de meerderen bleven. Enkele
Hollanders, zooals Drager, die een
spiertje gescheurd had, zakten af.
Smit, boe geroutineerd ook, kreeg
tempoverlies en Vermeer werd nu
danig van het kastje naar den muur
gestuurd. Wilkes echter bleef de-vol
komen gelijkwaardige van zijn te
genstanders, maar zonder steun kon
ook hh het uiteraard niet bolwer
ken. Speciaal de belde middenspe-
lers en Lawton genoten onvoldoen
de bewaking. Lawton zwierf overal,
kwam zelfs op de buitenplaats te
recht en gaf van daar een voorzet
aan Carter, die zonder manke eren
voor de rest zorgde (7—1). En een
half uur na rust werd het door
Lawton zelfs 61.
De Hollanders hadden echter het
laatste woord. Kort voor het einde,
toen "Whkes het alleen wilde pro-
beeren doch door drie man werd
belaagd, gaf hij handig terug aan
Kick Smit, die deze kans voortref
felijk benutte en den eindstand op
82 bracht.
Hjalmar Schacht is uit de gevan
genis overgebracht naar een zieken
huis ln de omgeving van Stuitgart.
Hij klaagt over zijn hart.
Dat Willem, de s'oker, hier
even voor heefce vuren kwam t/j
staan, heeft hij heelemaal a?n
zich zelf te wijten. Ik vrdóg u: als
je vandaag de timmerman bestelt
voor een karweitje en hfj komt
morgen, raag je .dan mopperen?
Willem deed het wél en dat niet
alleen het was werkelijk, bij de
wilde beesten af wat hij deed. Zeg
straks zelf.
Ach, de hulzen zijn' er door den
oorlog niet beter op geworden, BtJ
Willem thuis was de gang nogal
gammel. Vlak bij de keukendeur
was er een stuk gangvloer, dat
kraakte en boog als je d'x overliep.
„Dat moet gemaakt worden" zei,
Willem tot zijn vrouw, „anders
gaan we er eerstdaags doorheen".
De stoker stapte naar een tim
merman en die zei: '„Ja, 't is las
tig met het hout op 't oogenbllk,
maar ik zal wel een paar planken
zien.te leenen en dan kom ik wel
zoo gauw mogelijk. Dat was 's mid
dags.
Laat nu net dien avond Wfflems
vrouw door de vloer zakken, O at
was nu wel niet zoo'n levensgevaar
lijk ongeluk, maar als je ln de.
zevende maand loopt bekijk je
zoo'n ongeval* anders en r rge-
lijfcer. En waar er ln 'normale om
standigheden misschien wel wat le
lachen was geweest, wond nu de
echtgenoot "zich bijzonder op. Toch
verklaart dit maar zeer ten deele
zijn gedrag van den volgenden dag.
In den middag daarvan, dus 24
UU' na het verzoek, arriveerde
reeds de timmerman met zijn ge-
reedschapkist op den schouder en
de planken onder den arm.
„Zoo, daar ben Ik al", zei Wj
opgewekt en van den prins geen
kwaad wetend.
„Kom je nou pas", beet "Willem
hem grimmig toe. „Mijn wijf is er
al doorgezakt „Heb je nou Je zin?
Dat zal Je centen kosten, vader!"
Nu werd de timmerman toch
heuach een beetje boos.
„Dat neem ik niet van Jou, lap-
swans, je bent zelf te lui om te
werken", sprak hij diep veronge
lijkt.
Vóór bij zijn gereedschapkist kon
neerzetten, had de nietsvermoeden
de timmerman al een paar hevige
opstoppers te pakken. Een ervan
trof zUn oog zóó ernstig, dat het
blijvende schade opliep.
„Ik kan er nóg bijna niets door
zien, getuigde de timmerman en hij
toonde den rechter, een verklaring
van. een oogarts, waaruit, bleek dat
het oog als verlóren kon worden
beschouwd..
Voor liet hekje gedroeg de sto
ker zich. ook al niet sympathiek.
Hij had den mond maar rol over
het zakken door den vloer.
„Ik zou maar eens wat meer aan
den timmerman denken",-snauwde
de officier hem toe, „dien je zoo
schandalig behandeld hebt en voor.
a'n leven ongelukkig gemaakt.
Twee maanden, wegens zwaar
lichamelijk letsel"-
De politierechter deed er xwee
weken af. Maar met zes weken
brommen zal de stoker zijn mis
daad nog niet geboethebben. De
timmerman spreekt hem nog' aan
voor de kosten en schaden-goedïng
voor het verlies van het Oog.
's Werelds loon
„Dat zal je centen kosten, vader",
kan hij nu, op zijn beurt zeg
gen....
